ลมหายใจของวัยทอง

จริตสราญ
ฤดูผสมพันธุ์

ฤดูกาลที่ฉันโปรดปรานมาถึงแล้ว SPRINGTIME ดอกไม้บานแข่งสีสัน...กันไปทั่ว. ท้องฟ้าสดใส..สว่างไสว สั่งใจให้รื่นรมย์อารมณ์ดี. ถึงวันนี้จะไม่มีโอกาสคล้องแขนใคร ไปชมวิวทิวทัศน์..นอกเมืองไกลๆ เหมือนตอนวัยบานฉ่ำ

แต่หลังเขาที่บ้านก็พอจะมีวิว..ของทิวเขาด้วยภูมิประเทศงามๆ ตามธรรมชาติ. มาถึงช่วงฤดูนี้...กระทุ้งใจให้หวนกลับไปนึกถึงภาพพฤติกรรมเรทอาร์ ของนกเป็ดน้ำสุดซ่ากล้าหาญ ที่ยังอยู่ในความทรงจำอย่างชนิดลืมไม่ลง...ทั้งที่เวลาผ่านมาหลายปีแล้ว...ก็ยังจำได้แม่นยำ... เมื่อเช้าวันหนึ่ง..ขณะเอนจอยจิบกาแฟเดินไปเดินมาอยู่ในบ้าน สายตาไล่ไปสะดุดกับระลอกน้ำ กระเพื่อมในสวิมมิ่งพูลหลังบ้าน...ก้าวพรวดเดียวอิงชิดข้างฝา ขอบประตูกระจกเลื่อน พุ่งสายตาออกไป ก็ได้เห็นนกเป็ดน้ำพันธุ์ MALLARD คู่หนึ่ง...กำลังว่ายลอยตัวอยู่ในสวิมมิ่งพูล อย่างมีความสุข...ท่ามกลางความเงียบสงบ ภายใต้ไออุ่นของแสงแดดยามเช้า... ตัวผู้สง่างามด้วยสีสันเขียวมรกต ตั้งแต่หัว..ลำคอ..ไล่ลาดลงมาถึงบ่าไหล่..ขนปีกมีสีฟ้า, น้ำตาลแซม ส่วนตัวเมียอวบอ้วนตัวใหญ่กว่า..ทั้งตัวและขนปีกสลับสีน้ำตาลอ่อนแก่ ถึงจะไม่สวยเท่าตัวผู้... แต่ก็ไม่ขี้เหร่...ทั้งคู่ดูสุขล้น ว่ายวนตามกันไปมารอบๆ สระ ไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของบ้านสักคำ

อึดใจต่อมา..ตัวผู้สุดหล่อ..ปรี่เข้าประชิดหลังขึ้นขี่...ไม่มีการอุ่นเครื่องเลยนะ เฮ้ย..เฮ้ย..ทำอะไรกันวะ...กลางแจ้งกลางสระชาวบ้านเนี่ยนะ ฉวยโอกาสปลอดตาผู้คน เกิดฟิตขึ้นมาผสมพันธุ์กัน...

บรรยากาศเป็นใจ...ก็เล่นซะเลย ! (ha-ha-ha)

เจ้าของบ้านมารยาทดี...ไม่กล้าปรากฏตัว รบกวนเวลาส่วนตัวของคุณ MALLARD เกรงว่าคู่เรทอาร์จะต๊กกะใจ บินหนีขึ้นฟ้าไป เอาวะ...คิดว่าได้ทำบุญกับสัตว์ปีก 2 ขา มนุษย์หลังเขาจำเป็นต้องทำตัวเงียบกริบ...ตาจ้องไม่กระพริบก็แล้วกัน. สำเร็จภารกิจส่วนตัวแล้ว ทั้งคู่ยังว่ายวนกันสักพักใหญ่...แล้วขึ้นมานอนผึ่งอาบแดด บนทางเดินรอบขอบสระ...พอสายหน่อยแดดเริ่มจัด ทั้งคู่ก็บินขึ้นฟ้ากลับกันไป. สวิมมิ่งพูลบ้านนี้ ไม่คอยได้ใช้ประโยชน์อะไร...นาน..น้านช่วง SUMMER พอจะมีลูกหลานเหลน ของเพื่อนฝูงมาสังสรรค์เล่นน้ำกันบ้าง...

POOLMAN ที่มาทำความสะอาดทุกวันจันทร์ คงอดคิดในใจอยู่รำไรไม่ได้ว่า...บ้านนี้แปลกมนุษย์. ไม่มีใครลงเล่นน้ำ แต่ยอมให้สัตว์ปีก 2 ขามาใช้ประโยชน์ แถมโบนัสเรี่ยราดไว้รอบขอบสระอีกซะด้วย (ha-ha-ha.)

หลังจากนั้นราว 2 อาทิตย์ต่อมา...ของเย็นวันหนึ่ง ใกล้เวลาพลบค่ำ. คล้ายว่าจะมีการนัดมาชุมนุมอะไรกันสักอย่าง..ที่บริเวณสวิมมิ่งพูล เพราะคราวนี้มี MALLARD ตัวผู้สีสวย มาถึง 4 ตัว ขนาดไล่เลี่ยกัน จนไม่สามารถฟันธงได้ว่า...ตัวไหนคือตัวผู้ที่เคยมาผสมพันธุ์กันใน สระน้ำที่นี่...ทั้ง 4 ผู้เดินเกร่อย่างกันเองรอบขอบสระ เหมือนกำลังรอจังหวะอะไรสักอย่าง. ส่วนนังตัวเมียสีสลับน้ำตาล เดาว่าเป็นตัวเดิมที่เคยมา...ยืนนิ่งวางท่าขรึมเหมือนชินสถานที่เหลือเกิน เดินสำรวจกันแล้ว...ตัวผู้ทั้ง 4 เริ่มรวมหัวกันเข้ากลุ่ม ส่งเสียงปรึกษากันไปมา.. แต่ยังไม่ยอมลงสระ นังตัวเมียคงเกิดความรำคาญจัด...ตัดสินใจกระโจนนำลงสระไปก่อนซะเลย...

เออ...มนุษย์ที่แอบดูพฤติกรรมของสัตว์ปีก 2 ขาทั้ง 5 ตัว อย่างใจจดใจจ่อ...ผ่านหน้าต่างกระจกใสในห้องนอน อยากรู้นัก...มันนัดมาทำอะไรกัน !!

พอ MALLARD ผู้ทั้ง 4 ตัวหยุดเสียงประชุมกันแล้ว ต่างวางมาดเดิน สำรวจพื้นที่รอบสระกันอีกครั้ง ให้แน่ใจว่าปลอดสิ่งมีชีวิตบริเวณนั้นจริงๆ อย่างรอบคอบ. ทันทีนั้น...จู่ๆ ผู้ 2 ตัวที่เดินเคียงตามกันก็กระโจนลงไปในสระทตัวหนึ่งรีบปรี่ขึ้นขี่นังตัวเมียที่ทำท่า ลอยตัวคอยท่าอยู่แล้ว...แต่อึดใจต่อมา...ผู้ตัวแรกยังไม่ทันจบเกมเลย...ตัวที่สองรี่เข้ามาแย่งที่..ขี่ทับ โหย.ย...สงสารตัวเมียหัวจมลงน้ำ ด้วยแรงกดดัน...เฮ้ย..เฮ้ย..มากดขี่ข่มขืนเพศแม่ไม่ได้นะโว้ย เอาละสิ. คนแอบดูชักไม่พอใจ ในความไม่ยุติธรรม พอเสียงเปิดประตูออกไปบริเวณวระน้ำเท่านั้นแหละ

พรึ้บ.บ เดียวเท่านั้น.. MALLARD ทั้งหมด..โผบินขึ้นสู่ฟ้าในพริบตา เรทอาร์ของเป็ดน้ำ ก็เอนดิ้งลงโมเมนท์นั้นเอง ! หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือน...ผ่านไป. ฉันได้พบกับแม่พันธุ์เป็ดน้ำ MALLARD ของแท้ ที่แน่ใจว่าไม่ใช่ตัวเมียเดิม ที่มาใช้สระน้ำเป็นที่เสพสุข..ผสมพันธุ์ เพราะจำได้ติดตากับขนาดทรวดทรงและสีสัน แม่พันธุ์ตัวนี้...โครงสร้างสูงใหญ่สง่างามกว่า นางไม่ได้ควงคู่ตัวผู้มาด้วย...มีเรือพ่วงมาเป็นพรวน ใช่ค่ะ...นางมาพร้อมกับลูกเล็กเพิ่งหัดเดิน ยังบินไม่ได้อีก 9 ตัว..น่ารักน่าชังเป็นที่สุด.

ฉันเดาเอาว่า...แม่พันธุ์ตัวนี้ คงแอบมาฟักไข่ในพื้นที่ไหล่เขาหลังบ้าน นานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ พอลูกเดินได้ก็พามาหาที่หัดว่ายน้ำ นางคงจะสืบดูล่วงหน้าแล้วก็ได้...มนุษย์บ้านนี้จิตใจดีโอบอ้อมอารีย์มาที่นี่ มาที่นี่แล้วปลอดภัย ก็เลยพาลูกๆ 9 ตัวมาใช้บริการหัดว่ายน้ำซะเลย..

ปาปารัซซี่จำเป็นอย่างฉัน อดใจดูอยู่ในบ้านไม่ไหวแล้ว...ต้องออกไปด้อมๆ มองพอถ่ายรูปได้.. ลูกเป็กตัวเล็กๆ สีเหลืองสด...เดินตามแม่เป็นทางยาว ไม่แตกแถว...แม่ไปทางไหนลูกเดินตามไปทางนั้น เป็นภาพที่น่ารักเกินบรรยายจริงๆ พอตัวแม่กระโดดลงสระ...ลูกๆ ก็ทยอยกระโดดตามลงไป..ไม่กลัวเลย แม่ว่ายไปทางไหน..ลูกๆ ก็จะว่ายวน...ส่งเสียงเจี้ยวจ้าวแข่งกันรอบตัวแม่ ที่ว่ายเอื่อยไปเรื่อยๆ รอบสระ แม่พันธุ์คอยเหลี่ยวดูลูกว่าอยู่ครบ..เอนจอยฝึกว่ายน้ำกันเป็นที่สนุกสนานพักใหญ่ทีเดียว... นางจึงกระโดดขึ้นไปยืนคุมบนขอบสระ พอลูกๆ ว่ายตามกันไปทางไหน นางก็จะเดินสง่าตามไปทิศนั้น. ประมาณว่าคุมเชิงดูอยู่นานพอสมควร...กระทั่งแน่ใจว่าปลอดภัยด้วยประการทั้งปวง นางก็พักตัวเอง ไปนอนพึ่งแดด...เฝ้าดูพฤติกรรมลูกๆ ที่กระโดดขึ้นๆ ลงๆ สระน้ำ อย่างหรรษา.

นี่แหละ...สัญชาติญาณของเพศแม่..ไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ ความห่วงใยมีให้ลูกเสมอ..นับแต่แรกเกิด. ครั้นเติบโตพ้นอกไป..บางทีอาจมีท่าทีเหมือนไม่สนใจ แต่สายใยความผูกพันนั้น ยังคงอยู่เต็มอกไม่เคยจาง จนวันสุดท้ายของชีวิต !