และแล้วเราก็ฝ่าฟันกันมาจนถึงเดือนสุดท้ายของปีเถาะ 2566 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ดีหรือไม่ดี คุณก็ได้ผ่านมันมาแล้ว หรือหากคุณกำลังฝ่ามรสุมอะไรสักอย่างเวลานี้ ขอให้รับรู้ว่าคุณไม่ได้เศร้าคนเดียว ฉันนี่ไงยังอยู่ก้นเหวเคียงข้างกับคุณ เรายังมีกันและกัน จับมือฉันให้แน่นนะ แล้วเราจะผ่านมันไปด้วยกัน

เทศกาลแห่งความสุขมันสำหรับทุกคนจริงหรือ ไม่เป็นไรนะถ้าวันนี้ที่บ้านคุณไม่มีต้นคริสต์มาส ไม่เป็นไรถ้าไม่มีแพลนไปฉลองคริสต์มาสหรือปีใหม่กับใคร ที่ไหน มีความสุขเพียงลำพังก็ได้ อย่าไปนึกน้อยอกน้อยใจ อยู่คนเดียวก็ดี แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่คนเดียวปีนี้ แถมยังมีแพลนต้องใข้เวลากับครอบครัว (ใหญ่) แต่เชื่อไหมว่าฉันอยากสันโดษเป็นที่สุด โดยเฉพาะปีนี้ แค่อยากบอกว่า ใข่ว่าการอยู่รวมหมู่กับคนอื่นจะทำให้เรามีความสุขได้ ถ้าในใจเรามีอะไรติดค้าง ไม่พร้อมรับความสนุกสนานจากภายนอก ไม่ว่าใครจะสุขกันแค่ไหนก็ไม่อาจฝ่าทะลุใจอันแสนเศร้าของเราได้ ฉะนั้นสุขทุกข์อยู่ที่ใจล้วนๆ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเทศกาลไหนๆ หรือว่าอยู่กับใคร

ใครรู้จักหรือเคยได้ยินชื่อหมอกฤตไท ธนสมบัติกุล เจ้าของเพจสู้ดิวะ ชื่อเดียวกับ best seller ที่เมืองไทย หรืออาจแค่คุ้นหู ผ่านตาบ้าง อยากบอกให้คุณไปหาหนังสือเล่มนี้มาอ่าน แล้วคุณจะมีมุมมองชีวิตที่ไม่เหมือนเดิม คุณจะรู้สึกดีกับตัวเองขึ้นมาทันทีหากวันนี้คุณอายุ 30 ปีและมีร่างกายที่แข็งแรง หมอกฤตไทไม่มีโอกาสนั้น หมอรู้ตัวว่าตัวเองเป็นมะเร็งปอดขั้นที่ 4 เมื่อปีทืแล้วและสู้กับมันทุกวิถีทาง และที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการได้บันทึกความคิด ความรู้สึกถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือออกมาเป็น best seller ให้คนไทยทุกคนได้มีกำลังใจต่อสู้กับชีวิต ไม่ว่าคุณจะมีบททดสอบอะไรเข้ามาในขีวิต ทุกรูปแบบ หมอกฤตเอาขีวิตตัวเองเป็นโอกาสให้คนอื่นได้หันมามองตัวเอง และความสุขที่อยู่แค่เอื้อม ตราบที่ยังหายใจได้ด้วยตัวเอง ยังเดินได้ กินได้ นับว่าคุณมีในสิ่งที่หมอไม่มีแล้ว

หนังสือแต่ละตัวทึ่เขียนกับเวลาที่นับถอยหลังของหมอกฤต ทำให้คนไม่ป่วยอย่างเราๆ ได้แต่นึกว่า ทำได้ไง ป่วยหนักขนาดนี้ ยังเต็มไปด้วยจิตวิญญาณความเป็นผู้ให้ (ตำแหน่งสุดท้ายคืออาจารย์หมอ) เป็นฉันคงตีโพยตีพาย ฟาดหัวฟาดหางคนรอบข้าง โทษเทวดาฟ้าดินอย่างไม่ไว้หน้าอินทร์หน้าพรหม ไหนๆ ก็จะตายเร็วๆ นี้แล้ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนก็ช่วยอะไรไม่ทันแล้ว อย่ากระนั้นเลย เอาแต่ใจตัวเองให้สาสมที่ต้องจากไปก่อนจะเป็นการแก้แค้นความไม่ยุติธรรมของโลกเน่าๆ ใบนี้

ทว่าโลกของหมอกฤตนั้นเป็นโลกที่สวยงามเต็มไปด้วยความรัก ความหวังและน้ำใจเสมอ สิ่งที่หมอพยายามจะบอกคนอ่านคือ ชีวิตนี้เอาแน่อะไรไม่ได้ จงมีความสุขกับสิ่งที่มีในทุกวันตราบที่ยังมีลมหายใจเถิดพี่น้อง

ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำอันมีค่าจากคุณหมอวัยคราวลูก มาสู่มนุษย์วัยห้าสิบเศษๆ อย่างฉัน แก่กะโหลกกะลาเพราะมัวแต่เสียเวลาไปห่วงกังวลกับอนาคต แทนที่จะอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับลมหายใจเข้าออกแต่ละขณะ และให้ความสำคัญที่สุดกับคนที่อยู่ตรงหน้าณเวลานี้

มาร่วมกันสร้างวันนี้ให้เป็นวันสุขเถอะ แม้มันจะยากแสนยาก ด้วยความทุกข์ทั้งปวงที่แบกไว้ ช่วยวางลงแป๊บแล้วหลับตา หายใจเช้าออก อยู่กับปัจจุบัน กับร่างกายที่ไม่เจ็บไม่ปวดยามหายใจเข้า และรู้สึกผ่อนคลายเมื่อหายใจออก ขอบคุณวันนี้ วันที่ยังมีลมหายใจ ขอบคุณหมอกฤตที่ช่วยเตือนสติพวกเราทุกคนที่ยังไม่ออกเดินทาง จับมือฉันไว้ให้มั่น เราจะผ่านมันไปด้วยกัน.

(หมอกฤตไทออกเดินทางไกลไปแล้วเมื่อช่วงสายๆ ของวันที่ 5 ธันวาคมที่ผ่านมา)

เฌอเต็ม