ไลฟ์สไตล์
จอมพล
คำสอนลูกตระกูลโชควัฒนา

เจ้าสัวเทียม โชควัฒนา


60 คำสอนลูกดีๆ ประจำตระกูล “โชควัฒนา”

“มาม่า” คำสามัญ (Generic name) ที่ใช้เรียกบะหมี่สำเร็จรูปทั่วไป ทำให้ปัจจุบันไม่มีใครไม่รู้จัก “บริษัท สหพัฒนพิบูล” เพราะเป็นบริษัทจัดจำหน่ายสินค้าอุปโภค-บริโภคที่ใหญ่ที่สุดของคนไทย...

ชื่อของ ดร.เทียม โชควัฒนา ในฐานะนักการตลาดผู้ปลุกปั้นสินค้าไทยต่อกรกับบริษัทยักษ์ใหญ่ต่างด้าวไม่ ว่าจะเป็นบริษัทจากสหรัฐอเมริกา เช่น “คอลเกตปาล์มโมลีฟ” หรือบริษัท “พร็อคเตอร์แอนด์แกมเบิ้ล” หรือบริษัทยักษ์ใหญ่จากยุโรป เช่น บริษัท “ลิเวอร์บราเดอร์” เป็นบุคคลที่ก่อตั้ง “บริษัทสหพัฒนพิบูลย์ จำกัด” ผู้ผลิตและจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป “มาม่า” จนเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายทั้งในประเทศไทยและอีกหลายๆประเทศ

คำสอนประจำตระกูล “โชควัฒนา” นักธุรกิจคุณธรรม สั่งสมตั้งแต่ เจ้าสัวเทียม สู่รุ่นลูก ส่งต่อรุ่นหลาน เราไม่ใช่ยกย่องที่ร่ำรวย..

แต่ที่คุณธรรมประจำตระกูล 60 ข้อคิด ที่ดีมาก ๆ ที่ คุณพ่อ บุญเกียรติ โชควัฒนา ได้รับ และส่งต่อมา เอาไว้สอนตัวเอง สอนลูก สอนหลาน

1.ลูกจงจำไว้ว่า การไม่ต่อสู้ในบางกรณีกลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย

2.ลูกจงจำไว้ว่า จงอย่าเลือกของที่ชอบ ด้วยความอยากของลูก แต่จงเลือกด้วยสติปัญญา และพิจารณาถึงประโยชน์และโทษของมันเสียก่อน

3.ลูกจงจำไว้ว่า จงอย่าโกรธคนไม่ดี ที่จริงเขาก็อยากดีเหมือนกันแต่เขาไม่เข้าใจว่า อะไรเป็นความดี…อะไรคือไม่ดี

4.ลูกจงจำไว้ว่า จะตำหนิ ติเตียนใคร ก็จงดูตนเองเสียก่อนอย่าให้เขาย้อนว่าเราได้

5.ลูกจงจำไว้ว่า ผู้มีสัมมาคาระวะจะพบแต่ความเจริญการอ่อนน้อมเป็นคุณสมบัติของสุภาพบุรุษการยกมือไหว้ผู้อื่นได้ คือการทำลาย ตัวกู-ของกู

6.ลูกจงจำไว้ว่า พึงเป็นคนแข็งแรง ไม่แข็งกระด้างลูกพึงเป็นคนเรียบง่าย…ไม่มักง่ายลูกพึงเป็นคนอ่อนโยน..ไม่อ่อนแอ

7.ลูกจงจำไว้ว่า ความคล่องแคล่วว่องไวเป็นปัจจัยแห่งความก้าวหน้าของครอบครัว

8.ลูกจงจำไว้ว่า เงินทองที่ลูกมี ยิ่งใช้ยิ่งหมดไปปัญญาที่ลูกหาได้ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน

9.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกทำเด่น จะถูกคนเขาเขม่นและสมน้ำหน้าลูกจะพลาดท่าลงมา..เพราะความอยากเด่นอยากดัง

10.ลูกจงจำไว้ว่า เงินทองเป็นของนอกกายพ่อ แม่ สุขใจ เมื่อพี่น้องรักกัน

11.ลูกจงจำไว้ว่า จงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาดและสุขุมการพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์

12.ลูกจงจำไว้ว่า ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญาถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญา เขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น

13.ลูกจงจำไว้ว่า ต้องทำทุกอย่างด้วยความสุจริตเมื่อสุจริต จิตผ่องใสเมื่อทุจริต จิตหมองไหม้.

14.ลูกจงจำไว้ว่า ทรัพย์สมบัติ ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่พ่อแม่จะให้แก่ลูกความรู้และความประพฤติดีเท่านั้นที่พ่อแม่ควรมอบให้แก่ลูก…อันเป็นที่รัก

15.ลูกจงจำไว้ว่า หลีกทางให้เขา ก็คือเปิดทางให้เราหลุดพ้นจากอันตรายในที่สุดก็จะได้รับผลดีด้วยกัน ทั้งเขาและเรา

16.ลูกจงจำไว้ว่า ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอคือ…ความทุกข์

17.ลูกจงจำไว้ว่า จงจำไว้ว่า…ผู้ที่ไม่ให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจการให้อภัยศัตรู คือการสร้างมิตร

18.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าผู้อื่นหลอกเรา เรารู้ง่ายและแก้ไขได้ง่ายแต่ถ้าลูกหลอกตัวลูกเอง รู้ยาก แก้ไขได้ยาก

19.ลูกจงจำไว้ว่า ควรจำสิ่งที่ควรจำ ลืมสิ่งที่ควรลืมทำสิ่งที่ควรทำ และต้องรู้ว่าสิ่งใดควรทำก่อน สิ่งใดควรทำทีหลัง

20.ลูกจงจำไว้ว่า เมื่อลูกสังเกตดู จะพบว่า ภายหลังเสียงหัวเราะ จะมีน้ำตาภายหลังเสียน้ำตา จะเห็นแสงธรรม คือความจริงของชีวิต

21. หกล้มเพราะก้าวเดินไปข้างหน้า ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่เพราะถ้าลูกยืนไม่ดี…ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี

22.ลูกจงจำไว้ว่า จงหาความสุขกับปัจจุบัน อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคตอย่าหมกอยู่กับอดีต จะทุกข์

23.ลูกจงจำไว้ว่า โชคเข้าข้างผู้ที่มีความอ่อนน้อมเสมอถ้าลูกเป็นผู้น้อยที่นอบน้อมผู้ใหญ่ ใคร ๆ ก็รักถ้าลูกเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจผู้น้อย ผู้น้อยก็มีความภักดี

24.ลูกจงจำไว้ว่า ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลังขอให้ลูกคิดอยู่เสมอว่าถ้ามีสิ่งใดในโลก ที่ผู้อื่นทำได้ไม่มีเหตุผลอะไร ที่เราจะทำไม่ได้

25.ลูกจงจำไว้ว่า ความโศกเศร้าเสียใจ มิได้ทำให้ใครได้รับประโยชน์อะไรนอกจากทำให้ศัตรูของเราดีใจและสมน้ำหน้า

26.ลูกจงจำไว้ว่า เมื่อพบภัยที่อยู่ข้างหน้าจงหนีเข้าหาพระดีกว่าหนีเข้าหาโจรซึ่งโจรจักฉกฉวยโอกาสเอาจากเราเสมอ…อย่างคาดไม่ถึง

27.ลูกจงจำไว้ว่า คนเรามีความโลภทุกคนถ้าโลภมาก ก็จะทุกข์มากถ้าโลภน้อย…ก็จะทุกข์น้อยถ้าไม่โลภ…ก็จะไม่ทุกข์

28.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกประพฤติดีก็จะพบกับคนประพฤติดี ถ้าลูกประพฤติชั่วก็จะพบกับคนประพฤติชั่ว เลือกคบให้ถูกต้องเถิด จักเป็นคนที่โชคดี

29.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยวลูกก็จะพบคู่ครองที่ไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยวเช่นกัน

30.ลูกจงจำไว้ว่า ไม่ว่าคนหรือสัตว์ต้องการคำอ่อนหวานลูกก็เช่นกัน ควรพูดคำอ่อนหวานแก่ผู้อื่น ผู้อื่นก็จะอ่อนหวานกับลูก

31.ลูกจงจำไว้ว่า ลืมอะไรก็ลืมได้ แต่อย่าลืมตัวเสียอะไรก็เสียได้ แต่อย่าเสียคนผิดอะไรก็ผิดได้ แต่อย่าผิดศีลธรรม

32.ลูกจงจำไว้ว่า จงจำไว้ว่า… ศัตรูวันนี้ อาจเป็นมิตรในวันหน้าเพราะฉะนั้น อย่าทำอะไรเขารุนแรงและเกินเลย

33.ลูกจงจำไว้ว่า จงสนุกกับการใช้เงิน และพร้อมกันนั้นลูกต้องสนุกกับการเก็บรักษาเงินด้วย และยิ่งกว่านั้นต้องสนุกกับการหาเงินอย่างไม่เป็นทุกข์ คือหาด้วยความถูกต้อง

34.ลูกจงจำไว้ว่า การกระทำของลูก บางครั้งยังไม่ถูกใจตนเองแล้วจะให้คนอื่นทำถูกใจเราเสมอไป ได้อย่างไรคิดแค่นี้ลูกก็จะไม่โกรธคนอื่น

35.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกกล้าอย่างถูกต้อง ก็จะเป็นผู้ฉลาดถ้าลูกกล้าอย่างบ้าบิ่น ก็จะเป็นคนโง่ขอให้ลูกจงกล้าหาญ อย่างชาญฉลาด

36.ลูกจงจำไว้ว่า บาปและบุญทั้งปวงที่ลูกกำลังทำในขณะนี้สักวันหนึ่งจักรวมตัวกันมาสนองแก่ลูกสิ่งที่ลูกได้รับอยู่ทุกวันนี้ เป็นผลจากการกระทำของลูกทั้งสิ้น

37.ลูกจงจำไว้ว่า ธรรมชาติไม่เคยให้อภัยใคร ใครทำอย่างใด ต้องได้รับอย่างนั้น แต่ธรรมชาติก็ให้โอกาสทุกคนเสมอ แต่คนเรา…โดยส่วนมาก ไม่ค่อยยอมรับโอกาสนั้น

38.ลูกจงจำไว้ว่า เมื่อมีปัญหา แก้ให้ถูกจุด จักพ้นทุกข์เร็ว อย่าเป็นเช่นคุณยายแก่ ๆ มองหาเข็มที่เสาไฟ เพราะมีแสงสว่าง แต่หาเท่าใดก็ไม่พบ เพราะเหตุว่าแก้ปัญหาไม่ถูกจุด เข็มหายในบ้าน แล้วมาหานอกบ้าน เพียงเพราะในบ้านไม่มีแสงไฟฟ้า… น่าขันไหมล่ะ

39.ลูกจงจำไว้ว่า คนเห็นแก่เงิน คบยาก คนเห็นแก่งาน คบง่าย คนเห็นแก่ผู้อื่น คบสบาย

40.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกปรารถนาให้ผู้อื่นรัก ลูกต้องทำตัวให้น่ารัก ลูกจึงจะเป็นที่รักของผู้อื่น

41.ลูกจงจำไว้ว่า ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม สำคัญที่สุด…ลูกอย่าข้ามตัวเอง

42.ลูกจงจำไว้ว่า ผู้กล้าหาญ คือผู้ที่สามารถบังคับตัวเองได้ ถ้าลูกจักปลูกต้นไม้ ต้องบำรุงราก แต่ถ้าจะปลูกจิตใจ ต้องบำรุงด้วยศีล ด้วยธรรม

43.ลูกจงจำไว้ว่า ลูกเกิดเป็นคนแล้ว ต้องพยายามทำดีที่สุด เมื่อทำดีที่สุดแล้ว นอกนั้นแล้วแต่ฟ้าลิขิต โบราณว่า ลิขิตเป็นของฟ้า ( ผลของการกระทำ ) ชะตาเป็นของคน ( การกระทำของตัวเอง )

44.ลูกจงจำไว้ว่า ลูกควรจะยอมผิดใจกับคนสุภาพชน แต่อย่าผิดใจกับคนพาล จะเดือดร้อนอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง

45.ลูกจงจำไว้ว่า การไม่ระวังการใช้จ่าย เล็ก ๆ น้อย ๆ อาจทำให้ล่มจมได้ ดังเช่นเรือมีรูรั่วเล็กๆ อาจทำให้เรือใหญ่จมได้

46.ลูกจงจำไว้ว่า โรคภัยทางร่างกาย จะเข้ามาทางปาก ภัยพิบัติ ก็จะออกจากปากของเราเช่นกัน เมื่อลูกจะพูดสิ่งใด จงพิจารณาให้ดีๆ

47.ลูกจงจำไว้ว่า การโกรธ เป็นวิสัยของปุถุชน การให้อภัย เป็นวิสัยของบัณฑิต ต้องฝึกการให้อภัย ฝึกให้เมตตา เพราะเมตตาแก้ความโกรธได้

48.ลูกจงจำไว้ว่า การเดินทางหมื่นลี้ต้องมีก้าวแรก ยามลูกมีอำนาจ จงอย่าเหลิง ยามลูกมีความสุขก็อย่างหลงระเริง ระวังความทุกข์จักตามมา

49.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกให้เงินเพื่อนยืม ระวังจะเสียเงิน จะเสียเพื่อน จะเสียใจ เพราะฉะนั้นลูกอย่าให้เงินใครยืม ถ้ามีก็ให้เขาไปเลย

50.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกระแวงสงสัยใครแล้ว ลูกอย่าทำธุรกิจร่วมกัน เพราะจะมีแต่ระแวงกัน การงานไม่ราบรื่น ความทุกข์จะเข้ามาในจิตใจลูก

51.ลูกจงจำไว้ว่า เรือที่ออกทะเล ปฏิเสธคลื่นลมไม่ได้ ฉันใด ชีวิตของลูก ปฏิเสธอุปสรรคไม่ได้ ฉันนั้น

52.ลูกจงจำไว้ว่า ผู้เป็นคนดี มักอ่อนน้อมถ่อมตน ผู้โง่เขลามักหยิ่งยโส ทะนงตน คนโง่มักอวดตัวว่าฉลาด หรือยากให้คนอื่นรู้ว่าฉลาดจึงโอ้อวด คุยเบ่ง ทับถมคนอื่น ส่วนคนฉลาดมักไม่อวดตัว จักเป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตน ไม่หยิ่งยโส ไม่โอหัง และชอบประกาศความดีของผู้อื่น

53.ลูกจงจำไว้ว่า ชอบของหอมของหวาน แมลงวัน ชอบของเหม็นของเน่าเสีย ถ้าลูกชอบสิ่งที่ไม่ดี คบคนไม่ดี คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี ไปสู่สถานที่ไม่ดีแล้ว ลูกก็จะเปรียบเช่นแมลงวัน ซึ่งไม่มีใครชอบหรืออยากจะให้ค วามรัก แต่ถ้าลูกคิดดี พูดดี ทำดี คบคนดี และไปแต่เฉพาะที่ดี ลูกก็เป็นเช่นแมลงผึ้ง คนดีใคร ๆ ก็อยากคบด้วย ถ้าลูกเป็นแมลงผึ้ง ลูกก็จะได้พบกับดอกไม้ ถ้าลูกเป็นแมลงวัน ลูกก็จะได้พบกับของเน่าเหม็น คำโบราณว่าไว้ ขี้เกียจ เป็นแมลงวัน ขยัน เป็นแมงผึ้ง

54.ลูกจงจำไว้ว่า ผู้ที่รู้จักประมาณตน เป็นคนฉลาด ลูกควรใช้จ่ายตามฐานะ ลูกจักไม่ขัดสนตลอดไป

55.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกมีความพากเพียรและถ่อมตนแล้ว ภายใต้ท้องฟ้า…ลูกจักทำได้ทุกสิ่ง ธรรมะสอนไว้ว่า คนล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร

56.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกทำงานด้วยความรีบร้อน ร้อนรน มักทำความผิดพลาด มาให้ลูกเสมอ ลูกต้องทำด้วยความรวดเร็ว แบบมีสติ จึงจะประสบความสำเร็จได้อย่างถูกต้องและราบรื่น

57.ลูกจงจำไว้ว่า การนินทาและว่าร้ายต่อผู้อื่น… มันเจ็บปวดมากว่ามีดที่กรีดเนื้อเขา มากมายหลายเท่านัก เมื่อลูกเข้าใจอย่างนี้แล้ว อย่านินทา อย่าว่าร้ายผู้อื่นเลย เพราะเมื่อเขาเจ็บปวดเพราะคำพูดของเราแล้ว เขาก็สามารถทำความผิดกับเราได้ เราก็เดือดร้อน

58.ลูกจงจำไว้ว่า คนขี้เกียจ มักอ้างว่า ยังไม่ต้องทำ เพราะเช้าไป เพราะเย็นไป เพราะร้อนไป เพราะหนาวไป เพราะฝนตก เพราะแดดออก ถ้าลูกอ้างอย่างนี้ จะทำอะไรก็จะไม่สำเร็จ

59.ลูกจงจำไว้ว่า ในสมัยนี้ ใครก็ชอบแต่ของดี ๆ แต่ไม่รู้ว่า อย่างไรถึงจะดี จึงขอเตือนว่า …อย่าดีแต่จะคิด ลูกต้องคิดแต่ดีดี …อย่าดีแต่พูด ลูกต้องพูดดีดี …อย่าดีแต่ทำ ลูกต้องทำดีดี …อย่าดีแต่จะคบคน ลูกต้องคบคบดีดี …อย่าดีแต่จะไป ลูกต้องไปดีดี ลูกจง คิดดี พูดดี ทำดี คบคนดี ไปสู่สถานที่ดีดี

60.ลูกจงจำไว้ว่า ถ้าลูกละเลยเรื่องเล็กน้อย กระทำผิดเพียงเล็กน้อยในปัจจุบัน ลูกอาจต้องเสียใจอย่างใหญ่หลวง ในภายหน้า คิดกับผู้อื่นไม่ดี ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นคิดไม่ดีกับเรา ในวันหน้า ทำกับผู้อื่นไม่ดี ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นกระทำต่อเราไม่ดี ในวันหน้า รังแกผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นรังแก ในวันหน้า โกงผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นโกง ในวันหน้า โกหกผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นโกหก ในวันหน้า เหยียดหยามผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นเหยียดหยาม ในวันหน้า โกรธผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นโกรธในวันหน้า ริษยา อาฆาตผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นริษยา อาฆาต ในวันหน้า ฆ่าผู้อื่น ในวันนี้ อาจถูกผู้อื่นฆ่า ในวันหน้า ในทางตรงกันข้าม… ถ้าลูกรักและเมตตาผู้อื่น ในวันนี้ ลูกก็จักได้รับความรักและเมตตา ในวันข้างหน้า