ขอไว้อาลัย แด่ ผอ.วิรัช โรจนปัญญา “เธอจากไปแล้วจริงๆ หรือ”

เวลาอาจจะย้อนกลับคืนไม่ได้...แต่หนังสือสามารถอ่านย้อนหลังได้..

หลายๆ ท่านอาจจะเคยรู้จัก “มังตรา” ผ่านตัวอักษรในหน้าข่าวสังคม “มังตรา” และคอลัมน์ “เปิดเบิ่ง” ในหนังสือพิมพ์ ไทยแอล.เอ. “มังตรา” ที่เคยเขียนชื่นชม ให้เกียรติ หยอกล้อ และให้กำลังใจ ใครต่อใครซึ่งเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในสังคมไทยมามากต่อมากนัก จากนี้ไปไม่มีแล้วชื่อ “มังตรา” มาขีดเขียนให้ ได้อ่านกันอีก

“มังตรา” หรือ วิรัช โรจนปัญญา ผู้อำนวยการหนังสือพิมพ์ ไทยแอลเอ นสพ.ท้องถิ่นในนคร ลอส แอนเจลิส ได้จากไปอย่างที่ไม่มีวันจะกลับมาโลดเล่นกับตัวหนังสือ งานเขียนที่เขารักสุดสุดได้อีก

เขาเข้าห้อง “ไอซียู” โรงพยาบาล ST. FRANCIS MEDICAL CENTER ในเขตลินวูด เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 2562

เขาดีใจมากพอได้ออกจากห้อง “ไอซียู” เพราะเพิ่งผ่านพ้นวันครบรอบวันคล้ายวันเกิด 76 ปี เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2562 เขาบอกกับเพื่อนๆ ที่ไปเยี่ยมว่า “รอดตายแล้ว” ดีใจได้เพียงวันเดียว เขาก็ทรุดลงอีกและได้จากทุกคนไปในวันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน 2562 เมื่อเวลาบ่ายโมง 20 นาที รวมเวลาที่อยู่ในโรงพยาบาลได้ 21 วันพอดี ทิ้งความโศกเศร้าไว้ให้กับครอบครัว และญาติสนิทมิตรสหายที่ใกล้ชิด

“ผอ.วิรัช” เคยพูดและบอกภริยา นวลละออ โรจนปัญญา และเพื่อนๆ ผู้ใกล้ชิดในช่วงเวลาที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยสมบูรณ์ ว่า “อย่าพาไปโรงพยาบาล เพราะถ้าพาไปเขาคงไม่ได้กลับมาบ้านอีกแน่” และคำพูดของเขาก็เป็นจริงจนได้ เมื่อ ผอ.วิรัช มีอาการไม่ค่อยสบายตั้งแต่ตอนเช้าของวันอังคารที่ 28 พฤษภาคม 2562 ภริยา นวลละออ กับลูกชาย ธนรัชต์ ที่คอยช่วยเหลือดูแลมาตลอด จะพาไปโรงพยาบาล เขาก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมาก จนกระทั่งเวลาได้ล่วงเลยมาถึง 15.00 นาฬิกา หรือบ่าย 3 โมงเศษๆ วันเดียวกันนั้นเอง “ผอ.วิรัช” จึงได้เอ่ยปากขอให้ภริยาเรียกรถพยาบาลพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล เนื่องจากหายใจไม่ค่อยสะดวก เมื่อถึงร.พ.แพทย์ก็นำผู้ป่วยเข้าห้อง “ไอซียู” รักษาทันทีประมาณ 4-5 ชั่วโมง จึงได้ออกจากห้องไอซียู ฟื้นขึ้นมาเห็นหน้าเพื่อนเก่าอย่าง จเร-พรพรรณ รุ่งสาโรจน์ ก็จำได้ เลยบอกเพื่อนๆ ที่ไปเยี่ยมว่า “รอดตายแล้ว” เพื่อนๆ ก็พากันดีใจ

“ผอ.วิรัช” จะเจ็บหนักแค่ไหนก็ไม่เคยบ่นให้ใครฟัง ทำตัวเป็นปกติ ขับรถไปทำงานที่หนังสือพิมพ์ไทยแอล.เอ ด้วยตนเองอย่างคล่องแคล่ว ทำงานปิดหนังสือจนเสร็จในวันปิดเล่ม และก็ขับรถกลับบ้านด้วยตนเองโดยมี นวลละออ ผู้เป็นกำลังใจ คอยยกถัง “ออกซิเจน” ตามติดตัวตลอดเวลา

และคำพูดของเขาที่ว่า “ถ้าไปโรงพยาบาลแล้วคงจะไม่ได้กลับมาบ้านอีกแน่”

เมื่อ ผอ.วิรัช ถูกหามกลับเข้าห้อง “ไอซียู” อีกเป็นครั้งที่ 2 อาการก็มีแต่ทรุดลง และได้ลาจากไปในที่สุด

“ผอ.วิรัช” จากไปแล้วจริงๆ หรือ ?”

ไม่เคยคิดเลยว่า วันที่กลับไปเยี่ยมเขาอีกครั้ง วันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่เราได้พบกัน “เศร้าจังเลย”

“ผอ.วิรัช” จากไปค่อนครึ่งชั่วโมง กว่าที่เราจะไปถึง จึงพบแต่ร่างที่ไร้วิญญาณ ได้แต่จับแขน เขย่าขา ร้องเรียกหา มีแต่ความเงียบ อยากให้มีเสียงตอบมา เราคงจะดีใจไม่คิดกลัวเลยขณะนั้น “เธอได้จากไปแล้วจริงๆ เหรอ”

กว่า 40 ปี ที่ได้ร่วมงานกันมา ด้วยการนำภาพยนตร์ไทยมาฉายทั่วในสหรัฐ เมื่อแรกเริ่มได้ร่วมกับ “นสพ.เสรีชัย” และต่อมาได้จัดทำกันเอง เพ็ญพิมพ์ จิตรธร กับ วิรัช โรจนปัญญา นอกจากนี้ยังจัดนำคอนเสิร์ต ดารา-นักร้อง นักแสดง จากไทยนำมาแสดงในอเมริกา จัดทำละครเวทีหลายเรื่อง แฟชั่นโชว์หลากหลาย และล่าสุด เมื่อปี 1980 ได้ร่วมกันจัดทำรายการวิทยุภาคภาษาไทยในอเมริกา “USA THAI RADIO” อยู่ภาค FM.107.1 ทำอยู่ 9 ปี เปลี่ยนไปจับคลื่น AM. KALI 900 ทุกวันอาทิตย์ในเวลา 2 ทุ่ม ทำมาถึงปัจจุบันรวมเวลา 39 ปีเต็ม

“ผอ.วิรัช” มีน้ำเสียงพูดดี ชัดเจน เลือกเพลงเก่ง ทันสมัย มีแฟนรายการชื่นชอบกันมาก ช่วงหลัง ประมาณ 2 ปี ผอ.วิรัช ไม่ค่อยสบาย สุขภาพไม่ค่อยดี เสียงแห้งไม่ค่อยสดใสเหมือนก่อน ก็ได้ขออนุญาตแฟนรายการหยุดพักไประยะสั้นๆ แต่บางครั้งมีเสียง สุขภาพดี ผอ.วิรัชก็กลับมาช่วยจัดทำรายการเหมือนดิม บางครั้งโทรมาบอกว่าวันนี้ไปวิทยุไม่ได้ ไม่ไหวจริงๆ เพราะไม่ค่อยสบาย แต่พอใกล้เวลาจะออกอากาศ ผอ.วิรัช ก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมนั่งรถโดยมี นวลละออ เป็นผู้เข็นเข้ามาส่งถึงในสตูดิโอ

ภาพนั้นยังติดตาประทับใจในสองสามี-ภริยา วิรัช-นวลละออ ไม่หาย ด้วยความซาบซึ้งใจ น้ำตาก็เลยยไหลนองหน้าโดยไม่รู้ตัว นี่แหละ “มิตรแท้ และ ถาวร” ที่ยั่งยืน “ผอ.วิรัช” เป็นห่วงงานอยากมาช่วยจัดทำรายการให้สมบูรณ์ จึงอุตส่าห์ให้ภริยาเข็นรถมาถึงสถานี

ความผูกพันฉันมิตรแท้ ที่ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันมายาวนาน จึงไม่อาจที่จะหายไปจากความทรงจำที่ดีได้ และแล้ววันที่เขากลัวว่า “ถ้าไปร.พ.แล้วจะไม่ได้กลับมาอีก” และวันที่เรากลัวว่า “ผอ.วิรัชจากไปแล้วจริงๆ หรือ” วันที่เขาและเรากลัวก็มาถึงพร้อมๆ กันแล้วในที่สุด

เหลือไว้แต่ความอาลัย ขอให้มิตรภาพในความดี มีน้ำใจของเธอ วิรัช โรจนปัญญา ที่ได้ช่วยเหลืออเกื้อกูล ต่อเพื่อนๆ และบุคคลในสังคมไทย ได้ส่งให้ดวงวิญญาณของเธอจงไปสู่ที่สุขคติในสัมปรายภพ ด้วยเทอญ

“ญ.อมตะ”