ย้อนรอยแห่งกาลเวลา
วันชัย โรจน์แสงรัตน์
นาย "กระทิง" กับ ตะเกียงวิเศษ

หนุ่มไทยชื่อนาย"กระทิง" นิสัยใจจริง อารมณ์สุนทรี
เชี่ยวชาญงาน"กะลาสี" อดีตนาวี ทหารเรือไทย
ชีวิตก็ไม่ลำเค็ญ มาเริ่มยากเย็น บนเรือลำใหม่
เห็นว่าค่าจ้างถูกใจ เที่ยวท่องล่องไป แถมได้สตังค์

กะลาสีนั้นมีหลายชาติ หัวหน้าร้ายกาจ เป็นคนฝรั่ง
พฤติกรรมเป็นคนน่าชัง ต้องคอยระวัง มีอยู่สองคน
และแล้วก็เกิดเหตุการณ์ เรือแตกแหลกลาญ ไม่รู้แห่งหน
มรสุมซัดกลางสายชล พัดพาไปจน เกาะแก้วพิสดาร

สามคนเท่านั้นรอดตาย "กระทิง" มิวายโดนใช้เรียกขาน
ไม่พ้นฝรั่งอันธพาล ขุดหาอาหาร ให้พวกมันกิน
วันหนึ่งขุดเจอตะเกียง รูปร่างใกล้เคียง ตะเกียง"อะลาดิน"
นิทานที่เคยได้ยิน ยักษ์ใหญ่พุงปลิ้น ปรากฏออกมา

ยักษ์เอยยักษ์แสนดีใจ จะเสกพรให้ ไม่มีมุสา
คนละสองข้อขอมา ฝรั่งเริงร่า แซงหน้าทันควัน
คนแรกขอเงินร้อยล้าน แล้วขอกลับบ้านที่"แมนฮัตตั้น"
ยักษ์ใหญ่จึงเสกให้พลัน โอมเพี้ยงเท่านั้น คนแรกหายไป

อีกคนกระหยิ่มยิ้มย่อง เอามาสักสอง ร้อยล้านดีใหม
อยากกลับ "เท็กซัส" ไวไว ยักษ์ก็เสกให้ กลับไปตามกัน
จากนั้นยักษ์บอก"กระทิง" อย่ามัวเกรงกริ่ง สองสิ่งเสกสรร
บอกมาอย่ามัวงงงัน อันสองข้อนั้น ท่านจงขอมา

กระทิงพนมมือไหว้ ดั่งสาแก่ใจ มิได้กังขา
ค่อยๆเอื้อนเอ่ยวาจา ข้อหนึ่งนั้นหนา ข้าขอกลับไทย
ข้อสองให้ต้องมนต์ขลัง เสกสองฝรั่ง กลับมาเร็วไว
ส่วนข้ากับท่านนั้นไซร้ แยกย้ายกันไป บ๊าย บาย เอวังฯ.


( เพี๊ยง !)

( และแล้ว สองฝรั่งก็กลับมายืนหน้าตาเป๋อเหรอ อยู่ที่เดิม..เอวังอย่างว่า ) ๕๕๕๕๕
ชำนาญ ชอุ่มงาม / ๑๙ ก.ค.๒๕๓๖/จากเค้าโครงนิทานในวงเมรัยสมัยยังหนุ่ม