เรื่องอ่านเล่น กินรำทำเพลง The Series

กิน ตอนที่ 10 บางลำพู วันนี้และวันนั้น”

โดย ดรุณี สิงห์พัฒนากุล

พบกันอีกครั้งคะ รู้สึกดีใจ และปลื้มใจมากค่ะ ที่ให้โอกาสหนูมาเขียนคอลัมน์กินรำทำเพลงอีกครั้ง วันนี้หนูมาเล่าเรื่อง บางลําพู ในวันนี้และวันนั้นค่ะ

ยังไปไม่พ้นเรื่อง กิน เที่ยว เลยค่ะ วันนั้นเมื่อ ปีที่แล้ว นัดกับป้าๆ ที่มาเที่ยวไทยจากอเมริกากันที่บางลําพู ดีใจมาก เพราะถิ่นเรา ถิ่นเกิดของเรา ที่วิ่งเล่นที่นี่มาตั้งแต่ 3 ขวบเราเติบโตที่นี่เราคือ “เด็กบางลําพู” ทุกตรอกซอกซอยเราไปมาหมด ช่วงเป็นเด็กนี่เราซนไม่แพ้ผู้ชายเลยค่ะ เอ้า ! เข้าเรื่องเลยดีกว่ามัวแต่ระลึกชาติอยู่

เช้าวันนั้น นัดกับป้าแมว คุณเพ็ญวิภา โสภาภัณฑ์ คอลัมนิสต์กินรำทำเพลงและบันทึกจากเบย์แอเรีย นสพ.ไทยแอลเอ ป้าต๋อย คุณวันทนา อนันตวัธ ไปเดินบางลําพูกัน โอ้ย ป้าๆ มองอะไรก็อยากซื้อไปหมด มาจบตรงร้านขายชุดไทย ป้าบอกว่า ดีจังได้ใช้ ทีนี่ป้าๆ ก็เลือกชุดสิค่ะ ลองชุด เข้าออกห้องลองกันอย่างสนุกสนาน ป้าแมวต้องการเสื้อไปใส่กับผ้าซิ่น ป้าต๋อยอยากได้ชุดไทย ใส่ไปวัด ขอบอกว่าร้านนี้ร้านประจําเราค่ะ ราคาถูกถ้าต่อในราคาที่เราอยากได้แล้วเค้าไม่ขาดทุนมาก เค้ายินดีขายนะค่ะ ได้มากันคนล่ะชุดสองชุดแถมด้วยความสนุกสนาน ลองนานไปหน่อยท้องเริ่มร้องเรารีบเดินไปร้าน ก๋วยเตี้ยว ร้านจิระ เย็นตาโฟ ร้านนี้มีอายุกว่า 60 ปีแล้วนะคะ ตรงใกล้ ตรอกอัมพรไพศาล คิวยังไม่มีค่ะ สั่งคนละชาม ที่นี่เย็นตาโฟเค้าอร่อยไม่ต้องปรุง แล้วที่ขายดีอีกอย่างคือ “ฮือก้วย” หรือ ปลาแท่ง อร่อยเหลือหลาย วันนั้นเราสั่งเย็นตาโฟ ป้าสั่ง ก๋วยเตี้ยวนํ้าลูกชิ้นปลา อร่อยมาก อิ่มเลยคะ นี่แค่คนละชามนะคะ จากนั่น เราก็เดินรอบบางลําพู เสื้อผ้ามากมาย ราคาถูกมาก ขนมโบราณ และอาหารมีขายตรงหน้า “ห้างตั้งฮวดเส็ง” เลยนะคะ

ขนมเขียว หรือขนมถ้วยใบเตย ต้องถ้วยใหญ่ด้วยนะคะ แล้วต้องมียี้ห้อที่ถุงมิฉะนั้นจะไม่ใช่ของแท้ ร้านนี้ชื่อ “ขนมถ้วยใบเตย อาม่า” ขายมานานมากแล้วตั้งแต่เรายังเป็นเด็กมากๆ สมัยนั้นอาม่าหิ้วหม้ออลูมิเนียม แล้วมาจอดอยู่หน้าตลาดยอดทุกวัน เราเป็นลูกค้าประจํา เรากินในถ้วยเลย อาม่าจะเอาไม้พายให้แล้วหยอดนํ้าตาลที่เคี้ยวจนเหนียวใส่มาให้ อร่อยที่สุด นี่คือขนมหวานของเราสมัยยังเด็กค่ะ ขนมขี้หนู เรไร ไข่โฮง เปียกปูนมีหมดเลยคะ

เริ่มอยากกินของหวานค่ะ แวะสิค่ะ ที่ “ร้านทับทิมกรอบสยาม” เจ้านี้เค้าดั่งเดิมมากค่ะ อยู่คู่บางลําพูมาช้านาน คนละถ้วยเลยค่ะ ทับทิมกรอบต้องคู่กับ มะพร้าวกะทิค่ะ หอมหวานเย็นขื่นใจมาก เราพาป้าๆ เดินกันอีกด้านหนึ่งของบางลําพู นี่ก็เย็นมากเเล้ว ป้าๆ ได้ของกันไปเยอะมาก

ป้าๆ อิ่มใจมีความสุข แต่ยังไม่อิ่มท้อง เราเลยพามาร้าน Steve อยู่ริมแม่นํ้าเจ้าพระยา จอดรถไว้ที่วัดเทวราชกุญชรวรวิหาร เทเวศน์ วันนั้นเราสั่งกันหลายหลากเมนูเลยค่ะทุกอย่างดูน่ารับประทานทั้งนั้น ที่เราสั่งกันก็มี เมี่ยงคะน้า ใบเหลียงผัดไข่ แกงส้มไหลบัว ปลาสลิดพริกขิงไข่เค็ม ยําถั่วพลู ใบเหลี่ยงต้มกะทิ เชพสลัด ไม่เข้ากันเลยใช่ไหมคะ วันนี้ยังไม่ทานผักเลยสักนิดค่ะ อร่อยทุกอย่าง ดูวิว กินลมชมสะพานไป อิ่มท้อง มืดคํ่า ถึงเวลากลับบ้าน นอนหลับฝันดีแน่นอน แล้วเราจะพบกันใหม่นะคะ - ดรุณี สิงห์พัฒนากุล (หนูตู่)


Footnote: กิน ซีรี่ย์ 10 นี้ เป็นตอนสุดท้ายของซีรี่ย์ เรื่อง “กิน” แล้วนะคะ ตอนต่อไปจะเริ่มซี่รี่ย์ “รำ” ค่ะ โปรดติดตามค่ะ -เพ็ญวิภา