บ่ายวันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน 2019 เป็นวันที่ผมไม่อยากให้มาถึง เมื่อได้รับโทรศัพท์จากพี่นวลละออ โรจนปัญญา ภรรยาของท่านผอ.วิรัช (หรือพี่ตึ๋ง) ว่าพี่เขาได้จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ ซึ่งได้สร้างความเศร้าหดหู่ ทั้งๆ ที่รู้ว่าอาการของพี่หนักมาก จากการที่ได้เข้าเยี่ยม “สองครั้ง” แต่ก็ยังมีความหวังนิดๆ เพราะพี่เขามีกำลังใจดีมาก

พี่เขามีความผูกพันกับนสพ.ไทยแอลเอ จากการก่อตั้ง บุกเบิกมาตั้งแต่ปี 1990 ด้วยความที่พี่เขาเข้าออกโรงพยาบาลมาสักระยะ ผมเลยเอานสพ.ฉบับล่าสุดไปให้ดู และอ่านคอลัมน์ของพี่เขาให้ฟัง แล้วยังลืมตาขึ้นพร้อมยิ้มนิดๆ เป็นนัยว่า...ขอบใจนะ เพราะผมรู้ว่า พี่รักนสพ.ไทยแอลเอมาก ขนาดเข้าโรงพยาบาล พี่นวลละออยังบอกว่า เขียนฝากให้คุณสุพจน์จัดการพิมพ์ตรวจไว้ ก่อนปิดเล่มในคืนวันศุกร์ เรียกว่าทุ่มเททำงานจนนาทีสุดท้ายของชีวิตก็ว่าได้ พี่ตึ๋งได้แสดงสปิริตของสื่อมืออาชีพ เป็นแบบอย่างที่ดีของน้องๆ เสมอ จึงต้องยอมรับว่า นสพ.ไทยแอลเอ เป็นที่นิยมติดอันดับต้นๆ ของชุมชนไทยในแอลเอและปริมณฑลมาช้านาน

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัว “โรจนปัญญา” ที่ได้สูญเสียเสาหลักของครอบครัวไปอย่างไม่มีวันกลับ

ผมมีความสนิทสนมและคุ้นเคยกับพี่วิรัชมาช้านาน ในฐานะนักเขียนสมัครเล่นของไทยแอลเอ พี่แนะนำสอนเทคนิคในการเขียน ตลอดจนการเขียนที่ทำให้ผู้อ่านสนใจกับหัวข้อ โดยการโปรยหัวข่าวที่ชวนติดตาม ดั่งคอลัมน์ประจำฉบับของพี่ คือ “เปิดเบิ่ง” และ “มังตรา” ผมเห็นพี่บ่อยๆ ในคืนวันศุกร์ เพราะเป็นวันปิดเล่ม และเนื่องจากสำนักงาน นสพ.ไทยแอลเอ อยู่ที่ตลาด LAX-C ตั้งแต่ คุณเอนก พลอยแสงงาม รับเป็นผู้อุปถัมภ์ นสพ.ไทยแอลเอ และได้ให้ความอิสระกับพี่วิรัชในการบริหารจัดการ การเสนอข่าวอย่างเต็มที่ เพียงขออย่างเดียว “อย่าชักศึกเข้าบ้าน” เป็นใช้ได้

ขอกราบขอบพระคุณพี่วิรัช สื่ออาวุโสของชุมชนแอลเอ ที่พี่ได้ทำคุณงามความดี ให้ความรัก ความปรารถนาดีต่อผม ต่อชุมชนไทย ล้วนแล้วยังเป็นที่ประทับตราตรึงใจตลอดไป พี่วิรัชมีฝีมือและประสบการณ์ในการเขียน มีแฟนคลับติดตามมาก ในหลายเรื่องมีสาระแถมให้ผู้อ่านชวนคิด ขออนุญาตนำบทความย่อๆ ของพี่ ที่เขียนในนสพ.ไทยแอลเอ ฉบับประจำเสาร์ที่ 16 มิถุนายน 2012 ในคอลัมน์ “เปิดเบิ่ง”

… ผมเป็นผู้ชายที่ค่อนข้าง “หยาบกร้าน” ไปสักนิด ตั้งแต่เกิดมาจนถึงบัดนี้ ไม่ค่อยพิถีพิถัน และละเอียดรอบคอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเอง เช่น

- จำวันเกิดเมียไม่ได้

- จำวันเกิดตัวเองไม่ได้

- ไม่เคยนึกถึงวันแต่งงาน

- ไม่เคยจัดงานวันเกิด

- ไม่เคยเลี้ยงฉลองครบรอบแต่งงาน ...

อารมณ์ขันของการเขียนของพี่ ชวนให้ผู้อ่านคิดไปได้ต่างๆ นานา เดากันไปได้ว่า เออ! พี่เขาคงมีกิ๊ก (เมีย) หลายคนหรือเปล่านี่ จำกันไม่ได้หมดแน่เลย แต่พี่วิรัชไม่มีนะ รักพี่นวลละออและครอบครัวมาก

ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คุณงามความดีของพี่วิรัช โรจนปัญญา หรือ ผอ.วิรัช หรือพี่ตึ๋งของพวกเรา ที่ได้กระทำมาตลอดชีวิตของพี่ จงเป็นดั่งแสงประทีปนำพาดวงวิญญาณของพี่ไปสถิตเสถียร ณ แดนสวรรค์ ในสัมปรายภพอันสงบสุขตลอดนิรันดร์

ด้วยความเคารพนับถืออย่างสูง

โชคดีครับ

คิด ฉัตรประภาชัย