ไม่อยากเป็นเล้ย...คุณนาย

สิ่งที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝันก็คือ สักวันอยากจะเป็นคุณนาย อยากจะแต่งงานกับผู้ชายรวยๆ มีชีวิตอยู่อย่างสบาย ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องทำงานหนัก มีเวลาไปช็อปปิ้ง แต่งตัว ได้ไปนั่นไปนี่

หลายคนยังฝันเช่นนั้นจริงๆ

สำหรับฉัน...ไม่เลยค่ะ ฉันไม่อยากเป็นเลย...คุณนาย คุณหญิง มาดาม สาวไฮโซ ไม่เอาๆๆๆๆ ค่ะ

ฉันดีใจเสียด้วยซ้ำที่ฉันไม่ได้เป็นคุณนาย เพราะมันทำให้ฉันเป็นผู้หญิงที่ฉันเป็นอยู่ในตอนนี้

ถ้าฉันได้เป็นคุณนาย ฉันก็จะสบายเกินไป ฉันคงจะไม่ตรากตรำเขียนหนังสือ เขียนพจนานุกรมให้ชาวต่างชาติ ได้เรียนภาษาไทยกับภาษาลาวที่ คนใช้กันทั่วโลก

ถ้าฉันได้เป็นคุณนาย ฉันคงไม่พยายามที่จะศึกษาอย่างจริงจังที่จะเป็นล่ามในระดับแนวหน้า เพราะฉันต้องหาวิธีที่จะหาเงินให้ได้ด้วยตนเองโดยการทำงานที่ตนชอบที่รายได้ดีเพื่อที่จะไปช่วยเหลือครอบครัวและญาติพี่น้องด้วยตนเองโดยที่ไม่ต้องขอเงินจากสามี

ผลก็คือ...ทำให้ฉันเป็นหญิงแกร่งและหญิงมั่น ฉันเป็นแคเรียร์วูแมน เป็นสาวไฮเทคที่สามารถให้คำปรึกษากับหลายๆ คนในหลายๆ เรื่องได้

ผลก็คือ...ฉันมีอิสระทางด้านการเงินโดยที่ไม่ต้องพึ่งใคร

สามีของฉันเป็นคนชนชั้นกลางของอเมริกาซึ่งก็เหมือนกับสามีของผู้หญิงไทยส่วนใหญ่ที่แต่งงานกับชาวต่างชาติ เขาไม่ใช่เศรษฐี แต่เขารักฉันมาก เขาสนับสนุนงานและธุรกิจทุกอย่างที่ฉันทำ

เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเพราะเราอยู่อย่างพอเพียง เรามีเงินใช้สอยอย่างสบาย ไม่ฟุ่มเฟือย เรามีความสุขกันดีตลอดก็เพราะว่าเรามีศีลและค่านิยมในการใช้ชีวิตที่เสมอกัน เราชอบเต้นรำ เดินทางท่องเที่ยว กินอาหารสุขภาพเหมือนกัน

ฉันไม่อิจฉาพวกผู้หญิงที่ชอบเอาของแบรนด์เนมมาโชว์ เอาแหวนเพชรที่แฟนซื้อให้มาอวด เอารถหรูๆ มาโพสต์ให้คนได้เห็นหรอกนะคะ เขาไม่รู้หรอกว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร แต่ก่อนฉันก็เคยคิดว่าการมีวัตถุสิ่งของเหล่านี้ คงจะทำให้ฉันมีความสุข แต่ความจริงมันไม่ใช่

ความสุขที่แท้จริงที่ฉันค้นพบคือการกินน้อย ใช้น้อย มีสุขภาพดี ได้ทำในสิ่งที่ตนเองชอบ แบ่งปันความรู้ ความสามารถตามกำลังที่มี ได้มีเวลาศึกษาธรรมะ ไม่จำเป็นต้องรวยหรือเป็นคุณหญิงคุณนาย

อีกอย่างที่ฉันอยากจะบอกผู้อ่านก็คือ การที่โชว์หรือโพสต์อะไรที่เป็นการอวดวัตถุเพื่อแสดงว่าตัวเองร่ำรวยนั้นมันเป็นการเหนี่ยวนำให้ผู้อื่นเกิดกิเลส ทำให้เขาอยากได้วัตถุเหล่านั้นด้วย บางคนยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้วัตถุนั้นมา ถึงแม้ว่ามันจะผิดศีลธรรม ฉันเห็นผู้หญิงไทยคนหนึ่งน่าสงสารมาก อยากได้รถยี่ห้อเทสล่า ถึงต้องกับไปนอนกับผู้ชายที่มีภรรยาแล้วเพื่อที่จะเอาภาพมาอวดบนเฟซบุ๊ก บางคนโดนจับข้อหาขโมยของในร้านแบรนด์เนม บางคนก็ยอมขายตัว เพราะเป็นวิธีที่หาเงินได้ง่ายเพื่อที่จะได้เงินไปซื้อของหรูๆ มาอวดคนอื่น

ฉันชอบโชว์เหมือนกัน แต่จะชอบเรื่องการทำงาน วิดีโอสอนภาษาอังกฤษ บทความต่างๆ ที่กระตุ้นหรือเป็นแรงบันดาลใจที่จะให้น้องๆ ได้มาศึกษาเล่าเรียน จะได้เก่งภาษา จะได้มีงานดีๆ ทำ ไม่ต้องทำงานหนักหรือลำบาก ไม่ต้องเป็นชาวเกาะ ไม่ต้องคอยหาสามีรวยๆ เพื่อที่จะมีชีวิตที่ "สบาย"

ความสามารถทางภาษาของฉัน ทำให้ฉันมีงานดีๆ ทำตลอด สมมุติว่าฉันไม่มีสามีคนนี้ ฉันก็เลี้ยงตัวเองได้อย่างสบาย มีไลฟ์สไตล์อย่างที่ตัวเองต้องการได้ตลอดชีวิต

สำหรับฉันขอแค่มีสุขภาพดี มีปัจจัยสี่ แล็ปท็อป สมาร์ทโฟนและไวไฟก็แฮปปี้แล้ว ฉันสามารถทำงานหาเงินได้ โดยการทำงานล่ามและงานแปลแค่มีแล็ปท็อป สมาร์ทโฟนและไวไฟ ฉันสามารถมีชีวิตอยู่ที่ไหนก็ได้ แค่มีปัจจัยสี่ เดี๋ยวนี้รถยังไม่จำเป็นเลย มีรถอูเบอร์ให้เรียกใช้บริการได้ตลอด 24 ชั่วโมง

การที่ฉันเป็นล่ามนี่แหละ ทำให้ฉันได้เห็นและสัมผัสชีวิตของคนทุกระดับชั้นอย่างใกล้ชิด

ฉันเห็นชีวิตของสาวไทยที่มาแต่งงานกับฝรั่งรวยๆ หลายคน อยู่บ้านหลังใหญ่โต แต่ฉันรู้ว่าเขาไม่มีความสุขเพราะหลายคนเป็น "นกน้อยในกรงทอง" (ไม่ได้หมายถึงทุกคนนะคะ คนมีความสุขเป็นซินเดอริลล่าก็พอมี แต่น้อยมากค่ะ)

ทำไมถึงว่า "นกน้อยในกรงทอง"

ก็เพราะว่าพวกเขาไม่มีอิสระที่ จะทำในสิ่งที่ตนชอบ ฝรั่งรวยๆ หลายคนที่แต่งงานด้วยโดยเฉพาะพวกที่มีลูกติดมา เขาจะให้ทำข้อตกลงก่อนการสมรส มีเงื่อนไขโน่นนี่นั่น ฝรั่งที่รวยๆ มักจะขี้เหนียว นานๆ จะพาไปนั่นไปนี่บ้าง ฝรั่งบางคนก็แก่มากๆ ไปไหนมาไหนไม่ได้ เมียคนไทยบางคนก็ต้องคอยจัดยา จัดอาหารให้ แถมต้องทำงานบ้านสารพัด เหมือนกับถูกจ้างมาเป็นแม่บ้านกับพยาบาลในราคาถูก บางคนก็บังคับไม่ให้เมียทำงาน แต่ก็มีเงินเดือนให้บ้าง พอให้ส่งกลับบ้านและให้ช็อปปิ้งบ้าง

ฉันเห็นผู้หญิงหลายคนที่เคยทำงานมาก่อน แต่ได้มาแต่งงานกับคนค่อนข้างมีอันจะกินในต่างแดน ชีวิตดูเหมือนแสนสบาย เป็นที่น่าอิจฉาของหลายๆ คน แต่ก็มีที่ฉันรู้จักเป็นการส่วนตัวที่ได้บอกกับฉันว่า เขาอึดอัดมาก เขาอยากออกไปทำงาน อยากมีธุรกิจของตัวเอง ถึงแม้สามีจะให้เงินเดือนให้ใช้แบบสบาย แต่ก็ยังอยากทำงาน เพราะเงินที่ให้บางทีก็ไม่พอที่ จะให้ครอบครัว อยากทำงาน แต่สามีไม่อนุญาต ส่วนบางคนอยากจะทำงาน ไม่ใช่เพราะเงิน แต่อยากได้ออกจากบ้าน อยากสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง การที่อยู่แต่ในบ้านเป็นแต่คุณนาย เขาบอกฉันว่ามันเบื่อมากๆ จะออกไปทำงานอีกที ก็ยากเพราะไม่มีความมั่นใจและชินกับการเป็นคุณนาย

ในความคิดของฉัน การทำแต่งานบ้าน (หรือบางคนอาจมีแม่บ้านมาช่วยทำความสะอาดบ้าง) เอาเวลาไปแต่งตัวช็อปปิ้ง เล่นแต่เฟซบุ๊กกับเล่นไลน์ทั้งวัน มันน่าเสียดายเวลามากๆ น่าจะเอาเวลามาศึกษาหาความรู้ ออกกำลังกาย เอาเวลาไปทำงานอาสาช่วยสังคมหรือทำอะไรที่เป็นประโยชน์กว่านี้

ผู้อ่านที่อยากเป็นคุณนายลองคิดดูอีกทีนะคะ ถ้าเกิดว่าได้เป็นแล้ว ก็เอาเวลามาใช้ให้เป็นประโยชน์ กับสังคมจะดีกว่า หางานอาสาสมัครทำหรืออะไรก็ได้ที่มีสาระหน่อย

แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันไม่อยากเป็นเล้ย...คุณนาย ฉันขอมีงานทำ ไม่ต้องเป็นชาวเกาะ มีอิสระในชีวิตและอยู่อย่างง่ายๆ แบบติดดินดีกว่า สบายใจดี

- ล่ามเอ๋ เบญจวรรณ