และ ประกอบด้วยภาพกิจกรรมจากวดั มงคลรัตนารามเมืองเบิร์คเลย์ มิตรแท้ และ มิตรเทียม

กลอนแปดสุภาพ

๑. พระท่านสอนย้ำเตือนเลือกเพื่อนคบ จะประสบคนดีดั่งใจหนา มิตรที่แท้ตรึกตรองชวนกันมา ทำกุศลผลพาชีพรื่นรมย์

๒. เพื่อนที่เลวชวนนำทำอกุศล จึ่งเดือดร้อนส่งผลสุดขื่นขม ควรต้องเลือกกลุ่มมิตรจิตเกลียวกลม ประพฤติดีน่าชมเกียรติเนืองนอง

๓..มิตรแท้ใรสี่แบบมิตรแบบแรก "เกื้อกูลมาก" จะแบกบั่นภัยผอง ตักเตือนอย่าประมาทสินทรัพย์ปอง ช่วยประคองฐานะยามมลาย

๔..มิตรแบบสอง "สุขสมร่วมทุกข์" ด้วย ไร้ความลับพร้อมช่วยแก่สหาย ความลับเพื่อนพรางไว้มิกระจาย ถึงจะตายก็ยอยืนชีพพลี

๕..แบบสาม "แนะ-ประโยชน์" แยกแยะชั่ว ควรเกรงกลัวไกลยศและศักดิ์ศรี ฟังสิ่งใหม่มุ่งพลังทำความดี ไม่รอรีชี้ทางสวรรค์เอย

๖..แบบสี่มิตร "รักใคร่" จะโต้ ถียง เป็นเพื่อนเคียงแก้ต่างมินิ่งเฉย ใครสรรเสริญรับรองเราคุ้นเคย มีทุกข์สุขชื่นเชยเป็นอาจินต์

๗..มิตรเทียมมีสี่แบบมิตรแบบแรก "มิตรปอกลอก" รอแจกทรัพย์และสิน เพราะหวั่นเกรงเสียมากได้น้อยชิ้น ตนมีภัยดับดิ้นจึงช่วยงาน

๘..เทียมแบบสอ "ชอบพูด" เล่าเรื่องเก่า ชอบโออ้วดขลาดเขลาคำกล่าวขาน มอบของที่ไร้ค่าใช้มินาน ห่อนเจือจานพึ่งพาใจเคลือบแคลง

๙..เทียมแบบสาม "ประจบ” ดูกลับกลอก ดีไม่ดีมิบอกไม่แถลง ยามลับหลังนินทาว่าเสียดแทง ยามต่อหน้าเสแสร้งว่าเลิศเลอ

๑๐..เทียมแบบสี่รี่ชวนทางเสียหาย ดื่มน้ำ เมามากมายจนเพลินเผลอ เที่ยวกลางคืนการพนัน จพร่ำ เพอ้ มัวตามเกลอการงานพังทลายนะ

แสงประภสัสร

ที่มา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑

สิงคาลกสูตร ทีฆนิกาย ปาฏิวรรค

เกื้อกูล=มีอุปการะ แบก=รับผิดชอบ

บั่น=ตัด แยกแยะ=แจกแจงขอ้ ดี ข้อเสีย ห่อน=ไม่

เจือจาน=เอื้อเฟื้อ เคลือบแคลง=ระแวง

แถลง=อธิบาย รี่=ตรงเข้าไปโดยไม่รีรอ