บันทึกจากเบย์แอเรีย
เพ็ญวิภา โสภาภันฑ์



บันทึกจากเบย์แอเรีย 14 ธันวาคม 2556

สวัสดีครับแฟนานุแฟนคอลัมน์ “บันทึกจากเบย์แอเรีย” ผมยังทำหน้าที่บันทึกแทนพี่แมว “เพ็ญวิภา” จนถึงสิ้นปีนี้ คิดดูแล้วช่างยาวนานเหลือเกิน แต่ความจริงเหลือเพียงสองสัปดาห์เท่านั้นเอง

ฉบับนี้ ผมจะงดบันทึกจากเบย์แอเรีย อยากจะเขียนอะไรแบบเบาๆ สบาย ๆ เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศเทศกาลฉลองคริสต์มาสและปีใหม่ ชีวิตที่ยุ่งกับการงานทั้งเหนื่อยทั้งหนักทั้งรักทั้งหน่าย จะได้ผ่อนคลายลงบ้าง เป็นความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่จะเก็บไว้เป็นพลังในการขับเคลื่อนและต่อสู้กับภาระอันหนักหน่วงในปีหน้าอีกต่อไป

นึกถึงวันนี้เมื่อปีกลาย หน้าบ้านเพื่อนบ้านตรงกันข้ามกับบ้านผมมีต้นเมเปิ้ลใหญ่ใบดก หนาร่มครึ้ม พอถึงฤดูหนาวใบเริ่มแดง จนกลายเป็นเหลืองและร่วงลอยละลิ่วปลิวหล่น ปะหน้าผิวดินดูเหลืองอร่ามคล้ายทองทา ยามลมรำเพยพัดมา ใบเหลืองๆ ปลิวกระจายคล้ายแผ่นทองเปลว มองดูแล้วประทับใจ จินตนาการของผมล่องลอยไปไกล จนเก็บมาร้อยเรียงเป็นภาษากวี รจนาเก็บไว้ในลิ้นชักเป็นปีแล้ว ยังไม่โพสท์ที่ไหน เห็นว่าพอเหมาะพอควรแก่เวลาแล้ว จึงขอนำมาฝากเป็นของขวัญในเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่แด่ทุกท่าน ขอให้มีความสุขในการฉลองเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ที่กำลังดำเนินมา เชิญสัมผัสกับจินตกวี ที่ผมบรรจงร้อยเรียงเสียงอักษร เป็นภาษาชาวบ้านๆ หรือกลอนตลาด อ่านดูครับมีหลายอารมณ์ ผมตั้งชื่อซะวิจิตรพิสดาร..


นิราศ..เหมันต์รัญจวน
คริสต์มาสถึงปีใหม่ให้สุขสันต์
เรารื่นเริงบันเทิงฉลองกัน เมื่อเหมันต์มาเยือนเตือนกมล
ลมหนาวพัดเฉื่อยฉิวปลิวใบไม้ เมเปิ้ลใบส้มเหลืองเริ่มร่วงหล่น
ผิวดินฉาบสีทองยามได้ยล เมื่อปลายฝนดูงามอร่ามตา
หิมะขาวพราวพร่างหว่างโขดเขิน บนแนวเนินแมกไม้จรดปลายฟ้า
หมู่วิหคเหินลมเรียงกันมา ท้องนภาดารารายใต้แสงจันทร์
เห็นบ้านเมืองน้อยใหญ่ไฟระยับ ต่างประดับประดามาแข่งขัน
ไฟหลากสีเรืองรองจ้องประชัน ดั่งเก็บดาวจากสวรรค์มาร้อยเรียง
Jingle bell jingle bell เพลงยอดฮิต ทั่วทุกทิศเปิดฟังประดังเสียง
ดุริยบรรเลงเพลงพร้อมเพรียง ศัพท์สำเนียงเสียงกระดิ่ง..จิงเกิลเบล
ซานตาขับ sleigh ร้อง hoho โอ้..โอ๊ะ โอ เด็กเด็กจ๋าอย่าไหลเหลว
ซานตาคล๊อสมากับเพลง จิงเกิลเบล มาเร็วเร็วรับของขวัญสำราญใจ
รูดอล์ฟเธอะเรดโน้สเรนเดีย เดินคลอเคลียหมู่กวางในป่าใหญ่
Jingle bell jingle bell ร้องรำไป ช่างสนุกสุขใจไม่อนาทร
สโนว์แมนกอดอกกลางลมหนาว หิมะขาวโปรยปรายใจสะท้อน
อยากได้สาวเนื้อนุ่นมาหนุนนอน หนาวคงผ่อนกายอุ่นละมุนทรวง
ขอสโนว์วูแมนจะได้ไหม ซานตาใหญ่ใจดีอย่าแหนหวง
สโนว์แมนรักจริงไม่หลอกลวง หากได้ควงคงสุขีทุกวี่วัน
คริสต์มาสผ่านไปใกล้นิวเยีย ฉันคงเพลียหัวใจไม่สุขสันต์
ขาดคู่คิดคู่ครองฉลองกัน แม่จอมขวัญหายไปกับสายลม
เหมันต์นี้.. พี่จะมีใครเคียงข้าง ต้องอ้างว้างห่างนุชสุดขื่นขม
จิงเกิลเบลดังคราใดใจระทม ไม่สุขสมเหมือนได้ฟังครั้งเคียงนวล
นิราศร้าง..ห่างนุชสุดสวาท คริสต์มาสขาดเจ้าไปไม่คืนหวน
เคยเคลียเคล้าเจ้ามาไกลให้พี่ครวญ วอนซานต้าช่วยพานวลมาให้ที
อันของขวัญหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน พี่ขาดเจ้าเหมือนดังเดือนดับริบหรี่
อันเพชรทองล้ำค่าประดามี ไม่เท่าพี่มีนวลไว้ชวนเชย
เมเปิ้ลเหลืองสั่งลาก่อนร่วงหล่น แม่หน้ามลคนร่วมเรียงเคียงเขนย
จากพี่ไปไม่ฝากลาสักคำเลย เมเปิ้ลเอ๋ย..อกใครเล่าเศร้ากว่ากัน
ไม่อยากให้เหมันต์มี. .ปีไหนไหน เหมันต์มาคราใดใจโศกศัลย์
รัญจวนจิตคิดถึงเจ้าแจ่มจันทร์ โอ้เหมันต์..อย่าหวนมาให้ข้าตรม ฯ

วัลลภ คชินทร (กวีเฒ่า..หัวใจรัญจวน)