คุยกันวันเสาร์
ส.ท่าเกษม



โฉมฉาย อรุณฉาน LIVE CONCERT IN VEGAS
...ถูกตาต้องใจ ต้องมนต์ของใครคนหนึ่ง
หลงไปเก็บเขามาคำนึง จนติดตรึง หทัย
อกเอยลืมตน ต้องมนต์เสียจนเป็นไข้
เพราะเป็นโรคหัวใจอาลัย
เฝ้าครวญเพ้อไป เต็ม กลั้น
เงินแสนเงินหมื่นของใคร
แม้นมากองให้ถึงใจ
จะ เมิน ห่าง ไกล มิยอมให้ใคร ซื้อ กัน
แต่คนในใจ ไม่มีของใดมาหมั้น
เหมือน มีโชคล้านเป็นรางวัล
ด้วยใจรักอัน มี ค่า
.ด้วยใจผูกพัน ผูกพันเสียจนต้องตู่
สมมุติว่าเขามาเอ็นดู คงชื่นชู อุรา
ดุจมีเทวัญ แบ่งปันทิพย์ธารลงหล้า
ฉันคงอิ่มเพราะธารเทวา ที่มีฤทธา เต็มที่
คงรักกันอยู่ทุกวัน เหมือนดังไฟต้องน้ำมัน
เกิด ระ เบิด พลัน เพราะมันต้องกัน ทุก ที
เฝ้าครวญรำพัน โอ้เราฝันไปหรือนี่
โถคนที่รักดังชีวี ก็ยังมิมี ที ท่า

เพลง... “สมมุติว่าเขารัก”
นักร้อง... โฉมฉาย อรุณฉาน
คำร้อง-ทำนอง… ธาตรี และครูเอื้อ

โฉมฉาย อรุณฉาน มีชื่อจริงว่า นิตยา อรุณวงศ์ เกิดเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2496 ที่กรุงเทพมหานคร จบการศึกษาที่ โรงเรียนสารสาส์นพิทยา จากนั้นได้เข้าศึกษาที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม โดยสำเร็จการศึกษาเมื่อ พ.ศ. 2542 และศึกษาต่อระดับปริญญาโทที่ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชามนุษยดุริยางค์) โดยสำเร็จการศึกษาเมื่อ พ.ศ. 2547 ภายหลังมาเรียนต่อจนได้รับปริญญาเอก เริ่มชีวิตการเป็นนักร้องเมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2512 โดย คุณคณิต ประทีปะเสน ซึ่งเป็นคุณตา เป็นผู้นำมาฝากกับครูเอื้อ สุนทรสนาน และวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2512 ก็ได้รับเลือกให้แสดงเป็นนางฟ้า ในการแสดงจินตลีลาชุด "คนธรรพ์ พิณทิพย์" ที่ไทยทีวีช่อง 4 ภาคดึก เนื่องในวันฉลองครบรอบ 30 ปี ของ วงดนตรีสุนทราภรณ์

ก่อนเกษียณ โฉมฉาย อรุณฉาน เป็นข้าราชการกรมประชาสัมพันธ์ ตำแหน่ง เจ้าหน้าที่บริหารงานศิลปิน 8 ผู้อำนวยการส่วนบริหารการดนตรี กรมประชาสัมพันธ์ ภายใต้การควบคุมของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย นอกจากนั้นยังเป็นอาจารย์พิเศษ ในหลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีไทยสมัยนิยม คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง และยังเป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้ในหน่วยงานต่าง ๆ ส่วนงานทางด้านบันเทิงนั้น เป็นผู้ดำเนินรายการหลัก ในรายการเสียงสวรรค์เมื่อวันวาน ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย และรายการวันอาทิตย์คิดถึงกัน ทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย อีกด้วย

ครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๒ ที่ได้รับความสุขความบันเทิงเพลิดเพลินจากเสียงเพลงของคุณนิด โฉมฉาย ครั้งแรกได้ดูที่แอล.เอ. เมื่อวันที่ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๖ คราวนี้มาไกลหน่อย พอดีมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่วันเสาร์ที่แล้วจึงนับว่าสะดวกดี ทุกครั้งที่มาที่นี่จะเตรียมเสื้อผ้าสำหรับออกงาน ๑-๒ ชุด ใช้เวลาไปดูโชว์หรือรับประทานอาหารค่ำต้อนรับแขก มาคราวนี้มาพักผ่อนจริงๆ ไม่มีโชว์อะไรให้ดู ไม่ต้องต้อนรับใคร เลยไม่ได้เตรียมชุดออกงานมาด้วย พอดีไปเห็น POSTER โฆษณา “โฉมฉาย LIVE CONCERT in VEGAS” เมื่อวันจันทร์ที่ตลาดไทย ยังนึกว่าตัวเรานี่โชคดีจริงๆ มาอยู่นี่ยังได้ฟังเพลงอมตะที่ไพเราะ สถานที่กว้างขวาง ที่จอดรถสะดวก เข้าใจเลือกสถานที่เหมาะสำหรับจัดงานประเภทนี้ อาหารอร่อย บริการดี ขอปรบมือให้กับคณะกรรมการผู้จัดงาน อยากจะเรียกว่ามืออาชีพ จัดดอกไม้สดประดับไว้ที่แผนกต้อนรับ และบนเวที เดินเข้างานก็สดชื่นแล้ว โดยเฉพาะแผนกต้อนรับยิ้มแย้มแจ่มใส เธอถามว่า ส.ท่าเกษม มาจากไหน ? และจัดให้นั่งใกล้โต๊ะนักร้องในงานโต๊ะยาว ต้อนรับดีมากทั้งๆ ที่เราเป็นคนต่าง ถิ่น โต๊ะเกือบติดเวทีเห็นนักร้องรับเชิญอย่างถนัดตา เสียงชัด ชาวเวกัสนี่แต่งตัวกันสวยๆ จนคนแปลกหน้าแปลกถิ่นอย่าง ส.ท่าเกษม ต้องขออภัยคุณนิด โฉมฉายและผู้จัดงาน เหมือนไม่ให้เกียรติที่แต่งแบบ CASUAL ถ้านั่งอยู่ที่โต๊ะฟังเพลงเฉยๆ ก็ไม่เป็นไร พอดีคุณนิดแนะนำให้รู้จักกับคณะกรรมการ และตัวเองต้องเที่ยวเดินขอชื่อแขกที่มาในงานหลังจากถ่ายรูปไปแล้ว ได้นั่งติดกับคุณต้อย ผอ.ไทยเนวาด้าโพสต์ ซึ่งไม่ใช่คนแปลกหน้าของ น.ส.พ.ไทยแอล.เอ. เธอรู้จัก ผ.อ.และผู้จัดการที่นี่ ได้ข้อมูลจากเธอว่า ที่ลาสเวกัสมีน.ส.พ. ๔ ฉบับ นอกจาก ไทยเนวาด้าโพสต์ ก็ มีไทยเนชั่นยูเอสเอ ASIAN AMERICAN PRESS และ ลาสเวกัสนิวส์ ในงานมาเพียง ๓ ฉบับเพราะอีกฉบับไม่สบาย ขอให้หายเร็วๆ สุขภาพสมบูรณ์เช่นเดิม !

ก่อนจากกันเสาร์นี้ขอขอบคุณคุณโฉมฉายที่จำ ส.ท่าเกษม ได้และมอบไมตรีจิตให้ ความน่ารัก มารยาทงาม พูดจาไพเราะ ประทับใจเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะกุหลาบหลากสีช่องามที่ได้รับจากเธอในคืนนั้น จะไม่ประทับใจได้อย่างไรในเมื่อเธอเดินมาส่งถึงรถ ท่ามกลางความหนาวเย็นในยามค่ำคืน เกือบๆ จะตีหนึ่ง ไม่ยอมเข้าข้างใน ยืนอยู่หน้าห้องอาหารเพียงคนเดียว เราโบกมืออำลากันจนรถแล่นลับสายตา ทำให้คิดถึงใครคนหนึ่งที่ไทยแลนด์พลาซ่า ทุกครั้งที่ ส.ท่าเกษม และพรรคพวกไปรับประทานอาหาร บุคคลผู้นั้นจะเดินมาส่งถึงรถทุกครั้งไป.... ไม่ว่าอากาศจะหนาวเย็นเพียงใด และอีกรายหนึ่งที่ห้องอาหาร “เครื่องเทศ” ขอขอบคุณคุณนิดอีกครั้งกับเสียงที่หวานไพเราะ เสนาะหู และเพลงรักอมตะ เช่น ขอให้เหมือนเดิม ของครูเอื้อ สาสน์รัก สมมุติว่าเขารัก และเพลงโปรด ลุ่มน้ำเจ้าพระยา !!!


ลาก่อนสำหรับเสาร์นี้
ส.ท่าเกษม
๒๖ เมษายน ๒๕๕๗