คุยกันวันเสาร์
ส.ท่าเกษม



~ ขบวนพาเหรดสุดอลังการของเมซี่ ~
วันขอบคุณพระเจ้า ครั้งที่ ๙๑

ห้างสรรพสินค้า เมซี่ จัดขบวนพาเหรด วันขอบคุณพระเจ้า เป็นประจำทุกปีที่เราเรียกกันว่า MACY’S THANKSGIVING DAY PARADE ณ บริเวณถนนย่านแมนฮัททัน กลางนครนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ระยะทาง ๔ กิโลเมตร ตรงกับวันพฤหัสบดีในสัปดาห์ที่ ๔ ของเดือนพฤศจิกายน ดังนั้น “วันขอบคุณพระเจ้า” จึงไม่ตรงกันทุกปี ขึ้นอยู่ว่าเมื่อไรเป็นวันพฤหัสฯ ในสัปดาห์ที่ ๔ ก็เมื่อนั้นแหละคือ “วันขอบคุณพระเจ้า” ขบวนพาเหรดเต็มไปด้วยบอลลูนตัวการ์ตูนดังซึ่งกลายเป็นสัญลักษณ์ของงานไปแล้ว ปีนี้ค่อนข้างจะพิเศษซักหน่อยเพราะตรงกับวันที่ ๒๓ ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิดของหัวหน้าครอบครัวพอดี

ครอบครัวเราค่อนข้างจะยึดติดกับการฉลองทุกเทศกาลของประเทศนี้ ไม่ว่าจะเป็น EASTER DAY, THANKSGIVING DAY, CHRISTMAS DAY, NEW YEAR DAY หรือแม้นแต่ HALLOWEEN NIGHT โดยเฉพาะ FOURTH OF JULY ยิ่งสนุกใหญ่ เด็กๆ จุดประทัดกันที่สนามหลังบ้าน มีผู้ใหญ่คอยดูแลกำกับป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขื้นได้ การที่เราฉลองกันอยู่เสมอเพราะคุณพ่อคุณแม่ของหัวหน้าครอบครัวมาจากครอบครัวใหญ่ เพื่อนฝูงมากจึงหาโอกาสพบปะสังสรรค์กันตลอดปีที่โอกาสอำนวย เลยตกมาถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน ปีแรกที่เริ่มออกเดทคู่ชีวิตได้พา ส.ท่าเกษม ไปร่วมฉลอง วันขอบคุณพระเจ้า ที่บ้านคุณลุงคุณป้าซึ่งอยู่เมือง EAGLE ROCK ถ้าเป็น วันคริสต์มาส จะจัดที่บ้านคุณพ่อคุณแม่ของคู่ชีวิตคือหัวหน้าครอบครัว ซึ่งอยู่ในเมืองอีเกิ้ลร็อคเช่นกัน

ปกติอยู่เมืองไทยไม่ได้รับประทานไก่งวง หรือ TURKEY อยู่แล้ว บางครั้งเราจะเรียก THANKSGIVING DAY ว่า TURKEY DAY สั้นๆแต่ได้ใจความเพราะมีไก่งวงเป็นอาหารจานสำคัญของโต๊ะอาหารในวันนั้น จำได้ว่าทั้ง ๔ ท่านที่เอ่ยถึง (เสียชีวิต) และทุกๆ คนที่โต๊ะอาหารเอร็ดอร่อยกับไก่งวงตัวโต ต่างคนต่างชมฝีมือ คุณป้าพอลลีน ว่าทำอร่อยมาก มีแต่ชาวกระเหรี่ยงคนนี้ที่ไม่แตะต้องแม้แต่เพียงคำเดียว รับประทานแต่แฮมและเครื่องเคียงต่างๆ เช่น ข้าวโพด, มันบด, CANDIED YAMS ฯลฯ

ทุกคนแปลกใจและคะยั้นคะยอให้รับประทาน แต่ไม่กล้าบอกความจริงจึงเลี่ยงตอบไปว่า ไก่งวงตัวใหญ่เกินไป ชอบรับประทานไก่มากกว่า ที่จริงแล้วทั้งเกลียดทั้งกลัวไก่งวงตั้งแต่อยู่เมืองไทย เรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนฝรั่งแถวๆ สีลม แม่ชีจะเลี้ยงไก่งวงไว้ในสวน เห็นไก่งวงเดินไปมาหน้าตาประหลาดตัวโตหัวเล็กนิดเดียว แถมมีคอยาวย่นๆ ยานๆ (WATTLES) นอกจากนี้ยังเห็นกระดูกขาวชิ้นใหญ่ของไก่งวงในสวน จึงเป็นความจำที่ฝังอยู่ในหัวตั้งแต่เป็นนักเรียนตัวเล็กๆ จนจบมัธยม ๘ สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนแบบยกชั้น ทุกโรงเรียนต้องใช้ข้อสอบของกระทรวงศึกษาธิการ

ต่อมาผู้ใหญ่ที่ทำอาหารเลี้ยงในโอกาสต่างๆอายุมากขึ้น ทางเราจึงรับหน้าที่แทน ปีแรกใช้ไก่งวงหนัก ๒๖ ปอนด์ หัวหน้าครอบครัวทำหน้าที่เป็นเชฟ ประสบผลสำเร็จอย่างน่าพอใจ พอเริ่มเป็นเจ้าภาพเราจึงมีเมนูจานเด็ดเพิ่มขึ้นบนโต๊ะอาหาร ไก่ย่าง ส้มตำ กุ้งตัวโตผัดกระเทียมพริกไทย (ฮา!) หลังๆ นี้ ฉลองที่บ้าน เรย์มอนด์ (สมาชิกคนกลางของครอบครัว) มี เซียร่า ผู้ภรรยาเป็นเชฟทำไก่งวงใช้ได้ทีเดียว ปีนี้จะย้ายกลับมาฉลอง “วันไก่งวง” และวันคล้ายวันเกิดของหัวหน้าครอบครัวในเมือง EAGLE ROCK ที่บ้านสมาชิกคนโต มีน้องนุชสุดท้องบินจากเบย์แอเรียมาร่วมฉลองกับครอบครัว เป็นที่น่าเสียดายที่่ เรย์มอนด์ และ เซี่ยร่า บินไปนครนิวยอร์กฉลอง วันขอบคุณพระเจ้า กับชาวนิวยอร์กและ คนแปลกหน้า นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาจากที่ต่างๆ เพื่อมาดูพาเหรดที่ยิ่งใหญ่ เกินกว่า ๓.๕ ล้านคน

ในวันแรกที่ ILLUMINATION ENTERTAINMENT ( อิลลูมิเนชั่น เอนเทอร์เทนเมนท์) มีประชุมส่ง GRINCH ไปร่วมขบวน MACY’S THANKSGIVING DAY PARADE คนของเราซึ่งอยู่ในที่ประชุมนั่งเก้าอี้ MARKETING DIRECTOR ทำงานอยู่ที่นั่นมาได้ปีกว่าๆ รีบรับอาสาขอไปร่วมขบวนด้วย ที่จริงไม่จำเป็นเพราะมีทีมงานที่นครนิวยอร์กอยู่แล้ว แต่พอดี เรย์มอนด์ ฝังใจกับพาเหรดนี้มาตั้งแต่จำความได้ เพราะระหว่างฉลองรับประทานอาหาร เราจะเปิดโทรทัศน์ช่อง ๔ เอ็นบีซี ดูขบวนพาเหรดกันทุกปี…และปีนี้ก็เช่นกันที่พวกเราจะดูรายการนี้ทางโทรทัศน์ คงนั่งหน้าจอคอยดูสมาชิกคนกลางของครอบครัวเดินถือเชือกที่ผูกโยงไว้กับบอลลูนยักษ์ ตัวกรินช สีเขียวสด นับว่าเป็นการโฆษณาแอนิเมชั่นเรื่อง GRINCH ที่มาไม้สูง ผู้ชม ๕๐ ล้านที่เปิดโทรทัศน์ดูพาเหรด รวมทั้งผู้ที่เดินทางมาดูของจริงด้วย อย่างไรก็ตามต้องใช้หลายคนทีเดียวช่วยกันดึงเชือกเพื่อไม่ให้บอลลูนลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า และที่คณะผู้จัดกลัวว่าจะเป็นอุปสรรคต่อบอลลูนยักษ์อย่างยิ่งคือ ลม (WIND สะกดด้วยอักษรสี่ตัว) )ถึงกับใช้เรียกว่าเป็นคำ “ 4 LETTER WORDS” เคยมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นเวลาลมแรง ตัวเชือกและบอลลูนจะลอยไปพันกับเสาไฟตามริมถนน ผู้ร่วมขบวน ๘๐๐๐ คน ต้องไปถึงบริเวณงาน ๖ โมงเช้า เพื่อรับเครื่องแต่งตัวและสิ่งจำเป็นอื่นๆ แต่ละกลุ่มจะแต่งตัวเหมือนกัน เลยนัดกันว่าเวลาเดินผ่านหน้ากล้องซึ่งคงมีหลายตัว ให้ส่งสัญญานอะไรแปลกๆที่ไม่เหมือนใคร ทางเราที่บ้านจะได้ทราบว่าคนไหน ก่อนออกเดินทางคงต้องคุยกันอีกซักครั้ง

ขอแนะนำตัว ILLUMINATION ENT. ให้คุณผู้อ่านที่ไม่คุ้นหูกับชื่อนี้ บริษัทนี้สร้างแอนิเมชั่นที่ประสบผลสำเร็จอย่างสูงมาแล้วหลายเรื่อง และบางเรื่องทำรายได้ถึงพันล้านเหรียญสหรัฐมาเรียบร้อยแล้ว ผลงานที่ไดัรับความนิยมอย่างสูงคือเรื่อง DESPICABLE ME ผลิตมาแล้ว ๓ ตอน DESPICABLE ME 3 เพิ่งออกฉายไปเมื่อเดือนกันยายนของปีนี้ เผลอๆตอน ๔ คงตามมา พี่ไทยตั้งชื่อใหม่อย่างไม่เหลือเค้าเลยว่า “มิสเตอร์แสบร้ายเกินพิกัด” หนึ่งในตัวเอกคือ มินเนียน

ปีนี้เป็นครั้งแรกที่สมาชิกคนโตจะใส่หมวกเชฟทำไก่งวงเลี้ยงครอบครัวและเพื่อนฝูงที่สนิทชิดชอบ ก็ต้องคอยดูกันต่อไปว่าจะออกหัวหรือออกก้อย !

หมายเหตุ ขอฝาก HAPPY BIRTHDAY ผ่านคอลัมน์นี้มายัง “คุณธี” ผู้จัดการ น.ส.พ. ไทยแอลเอ ที่ครบรอบวันเกิดตรงกับ วันขอบคุณพระเจ้า ในปีนี้ และ BELATED HAPPY BIRTHDAY มายัง “คุณนิด” วราภา (ณ สงขลา) อุดมศิลป์ นักประพันธ์ระดับแถวหน้าของเมืองไทย ผู้มีความสามารถสูงเขียนหนังสือได้หลายเรื่องในเวลาเดียวกัน มีแฟนติดตามผลงานทั้งในและนอกประเทศ รวมทั้ง “ส.ท่าเกษม” ด้วย


ลาก่อนสำหรับเสาร์นี้
ส.ท่าเกษม
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๐