เปิดเบิ่ง

วิรัช โรจนปัญญา
เปิดเบิ่ง วันที่ 2 กันยายน 2560

เสื้อเหลือง เสื้อแดง เสื้อสองสีที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของคนไทยเป็นอย่างยิ่ง สามารถทำลายคนที่ไม่รู้จักกันให้ย่อยยับ สามารถสร้างความขัดแย้งให้กับเพื่อนที่สนิทสนมกันมาแรมปี สามารถทำให้คนในครอบครัวเดียวกันเกิดความแตกแยกและเกลียดชังกัน เพียงแค่ต่างฝ่ายต่างชอบสีไม่เหมือนกัน

พลันที่ พล.อ.ประยุทธ จันทร์โอชา ทำการปฏิวัติรัฐประหารขึ้นมา ทั้งสีเหลืองและสีแดงค่อยๆจางหายไปจนคนเกือบลืมเรื่องสองสีที่ไม่ลงรอยกัน จู่ๆมันก็มีเหตุให้สองสีนี้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อคุณยิ่งลักษณ์ ชิณวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีไม่ยอมไปฟังคำตัดสินคดีจำนำข้าวและหายตัวไปอย่างมีปริศนา จึงเป็นสาเหตุให้ถกเถียงกันขึ้นมาอีกครั้ง สีใครสีมัน และมันอาจจะลุกลามใหญ่โตขึ้นเรื่อยไป


ผมไปเจอบทความชิ้นหนึ่ง

ไม่รู้ใครเขียน แต่อ่านแล้วชอบจัง เพราะมันคือความจริง

...ลุงตู่ไม่ได้เป็นพ่อกู

ทักษิณก็ไม่ได้เป็นพ่อมึง

อภิสิทธิ์ไม่ได้เป็นญาติกู

ยิ่งลักษณ์ก็ไม่ได้เป็นญาติมึงเหมือนกัน

ทุกนักการเมือง ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง

มึงกับกูคบกันมานานแค่ไหนคิดเอาเอง

มึงบอกไม่รับ กูบอกกูจะรับ

ก็เหมือน มึงเชียร์แมนยู

แต่กูก้มหน้าก้มตา เชียร์ลิเวอร์พูล

ความคิดเห็นต่าง มันไม่สำคัญเท่า

" มึงกูเพื่อนกัน "

กูตายก่อน มึงมางานศพกู

มึงตายก่อน กูต้องไปงานศพมึง

คนที่พูดถึงข้างบน เขาไม่มางานศพมึงกับกูหรอก

มึงหิวข้าว กูซื้อให้กิน

กูหิวข้าว มึงก็ซื้อให้กูกิน

ไม่มีอะไรทำลายมิตรภาพระหว่างกูกับมึง

ใครจะเป็นนายก มึงกับกูก็ต้องทำมาหาแดกเอง

ชีวิตมันก็มีแค่นี้แหละ ไอ้เพื่อนเอ๊ย...

(อย่ามาสูญเสียความเป็นเพื่อนที่ต้องพึ่งพา กับปัญหาการเมือง มิตรแท้ไม่มีการเมือง)