ชีวิตคือ พลังความเปลี่ยนแปลง

ชีวิตคือ ตำแหน่งการสืบค้น

ชีวิตคือ ความกล้าหาญการผจญ

ชีวิตคือ ความอดทนต่อความเปลี่ยนแปลง

ขอจำเริญพร ชีวิตมหัศจรรย์กับการเปลี่ยนแปลง มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ นะ ดูจากสังขารกาย - สังขารจิต แลรูปธรรม - นามธรรม มันเป็นของมันอยู่อย่างนั้น เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา คิดบวกก็ใช้พลังบวก รังสรรค์ที่จะสร้างสิ่งนั้นสิ่งนี้เพื่อให้เป็นประโยชน์ ทั้งต่อตนเองละต่อคนอื่นๆ ที่เป็นจำเพาะต่อบุคคลและที่เป็นการสาธารณะ ดูไปดูมาก็เป็นอยู่เช่นนั้น มันเป็นตามกฎของอนิจจัง ชีวิตคือ พลังความเปลี่ยนแปลง นั่นเอง

ชีวิตคือ ตำแหน่งการสืบค้น การกำหนดรู้ หรือการรู้กำหนด ก็คิดง่ายๆ ว่าเป็นนิยามหรือไม่ก็เป็นไวพจน์ของกันและกัน อยากรู้อะไรต้องสืบต้องค้น การกำหนดรู้แล้ว ว่านั้เป็นบาป เป็นบุญ เป็นคุณ เป็นโทษ เป็นประโยชน์ และมิใช่ประโยชน์ กำหนดรู้ทกข์ รู้เหตุแห่งทุกข์ เป็นต้นแล้วนั้น ต้องรู้กำหนดพิจารณา รู้วินิจวิเคราะห์ มันเป็นธรรมชาติของสรรพชีวิต นั่นเทียว

ชีวิตคือ ความกล้าหาญการผจญ เกิดเป็นคนต้องไม่ขี้ขลาดที่จะทำประโยชน์ต่อตนเอง ครอบครัว ญาติพี่น้องวงศ์วาน สำคัญต้องไม่เป็นการก่อความรำคาญเดือดร้อนต่อสิทธิ์ของผู้อื่น ความแกร้วกล้าอาจหาญ ที่รักษาผลประโยชน์สาธารณะ รักษาโลก มีอุดมการณ์ มีความรับผิดชอบต่อสังคม ต่อ มีจิตอาสา รู้เสียสละและจำต้องมีหัวใจบริการ จะได้อะไรๆ กลับมาให้เรียนรู้อีกมากมาย และความกล้าหาญนั้นต้องเป็นความชอบธรรมนะ ไม่ใช่หลวงพ่อสอนให้ไปเป็นโจร

ชีวิตคือ ความอดทนต่อความเปลี่ยนแปลง

บางสิ่งไม่ถูกใจ แต่ถ้ามันถูกต้อง ก็ต้องเข้าใจยอมรับความจริง รู้อดทนอดกลั้นตามเหตุปัจจัยนั้นๆ เป็นทุกข์ไป ปวดหัว เจ็บใจ เคืองหู เคืองตา ไปก็ เท่านั้น มันเป็นธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลง ถ้ามันจะเป็นปัญหาก็กลับมาภาวนา "อนิจจัง อนิจจัง" เปลี่ยนแปลงหนอๆ ก็ดีนะ ความอดทนที่แหละเป็นตบะเครื่องเผากิเลสขอองนักปราชญ์ได้อย่างดีเลย ถ้ามิใช่นักปราชญ์บัณฑิต อดทนอดกลั้นไว้ไม่ได้หรอก เข่นฆ่าทารุณกันอย่างสมแก่ใจโน่นแหละ ที่ทำได้อย่านั้นเพราะกิเลสมันบังตา ตัณหามันบังใจ ดังนั้นต้องกำหนดรู้ละมันเสียให้ได้นะ นี่แหละชีวิต ชีวิต คือ กระบวนทัศน์แห่งการเรียนรู้ ธรรมะเป็นธรรมชาติ จิตคิดอย่างไร ใจก็เขียนเขียนอย่างนั้น