อวสฺสํ มยา มริตพฺพํ (วันหนึ่งเราจะต้องตาย)
ชีวิตํ อนิจฺจํ (ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง)
มรณํ เม ชีวิตํ (ความตายของเราเป็นของเที่ยง)

ท่านพุทธบริษัทสาธุชนผู้เพ่งธรรม มรณานุสติภาวนา (การระลึกถึงความตาย) คือการเจริญสติภาวนา ผู้เจริญสติคือผู้ไม่ประมาทในกาลทั้งปวง การประกันชีวิตที่ดีที่สุดคือ ความไม่ประมาท การสร้างบารมี การสั่งสมบุญกุศลเป็นสิ่งที่มองได้ 2 อย่าง คือ

อย่างที่ 1 เป็นการขับเคลื่อนสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ เสมอ เช่นคนรุ่นปู่ ตา ย่า ยาย สร้างบรรทัดฐานไว้มาถึงรุ่นเรา เราก็มีหน้าที่พัฒนารักษาส่งเสริมให้ทรงไว้ซึ่งคุณค่าทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นการดูแลบริหารจัดการด้านวัตถุ การดูแลบริหารจัดการด้านบุคคล ที่กล่าวมานี้ยังจัดว่าเป็นประโดยชน์ปัจจุบัน เป็นการจัดการระยะสั้น

อย่างที่ 2 ถ้าจะมองให้ไกลออกไป ไม่ว่าจะเป็นด้านจิตใจ ด้านศาสนา ภาษา วัฒนธรรม คติ ค่านิยม การถ่ายทอดสืบต่อความดีงาม บุญกุศล หรือ ตะบะบารมี ส่วนหลังนี้อาตมามองว่าเป็นการขับเคลื่อนระยะยาว เหมือนจะเรียกประโยชน์นี้ว่าสัมปรายิกัตถประโยชน์

อย่างไรนั้นการได้เพ่งพิจารณามรณานุสสติ การแว่วเสียงเพียงถึงความตายเข้ามาภาวนา บางคนบางท่านถึงกับตะเพิดว่าพูดไม่เป็นมงคล ดังนั้นการจะกล่าวถึงความตาย หรือจะชวนใครมาพิจารณาถึงความตาย ต้องดูกาละ เทศะ บุคคลบ้างก็ดี เดี๋ยวสัญญาณแห่งความตายจะมาถึงตัวอย่างไม่ทันระวัง เช่น การไปเยี่ยมไข้ไม่ควรกล่าว หรือถ้าจะกล่าวก็ต้องดู้อารมณ์คนไข้ ดูอารมณ์หมู่ญาติที่แวดล้อมอยู่รอบเตียงด้วยว่า มีจริตแบบไหน

ที่กล่าวนี้มิได้เป็นห่วงคนที่เจริญมรณานุสติภาวนาอยู่เสมอ แต่เป็นห่วงคนที่ไม่มีบารมีสอนผู้อื่น การพิจารณาเรื่องอย่างนี้ต้องเริ่มต้นที่ตัวเราเองให้ชำนาญเสียก่อน ตนเองเข้าใจลึกซึ้งแล้วถึงค่อยสอน

"ขโณ โว มาอุปจฺจคา" (อย่าปล่อยเวลาผ่านไปอย่างไร้ค่าแม้เพียงขณะจิตเดียว) 

พระพุทธองค์ทรงสอนให้เราหมั่นระลึกถึงความตาย ไม่ใช่เพื่อจะให้กลัวตาย แต่เพื่อที่จะให้เรารู้จักที่จะดำรงชีวิตอยู่ในปัจจุบันขณะอย่างดีที่สุด หัวใจของการดำรงชีวิตอยู่อย่างดีที่สุด ก็คือ การดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท ไม่ประมาทในอะไรบ้าง

1. ไม่ประมาทในชีวิต ว่าจะยืนยาว

2. ไม่ประมาทในวัย ว่ายังหนุ่มสาว

3. ไม่ประมาทในสุขภาพ ว่ายังแข็งแรง

4. ไม่ประมาทเวลา ว่ายังมีอีกมาก

5. ไม่ประมาทในธรรม ว่าเอาไว้ก่อนวันหลังค่อยสนใจ

วิปัสสนาสู่ชีวิตงาม วันนี้เสนอคำว่า "กิจที่ต้องวันนี้ ต้องลงมือทำวันนี้ - เพราะแม้วันพรุ่งนี้ก็อาจสายเกินไป" ลองพิจารณาตรองกันดูนะ

- กาลเวลาหมุนเวียน

- สัจธรรมล้ำเลิศลึกซึ้ง

- สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลง

- ทุกชีวิตเหมือนดั่งเมฆฝน

- ทำหน้าที่มากบ้างน้อยบ้าง

- เกิดแล้วไม่นานต่างก็พากันสลายไป

- คงเหลือไว้เพียงความทรงจำแห่งกาลเวลา ฯ

.......อยู่เพื่อไปสู่หวัง บ้างว่าสุข

บ้างกลับบอกว่าทุกข์ เข้าบีบคั้น

ต่างความคิดต่างเงื่อนไข ต่างจิตกัน

ทุกสิ่งล้วนสำคัญ ที่ความจริง ฯ

.......ความจริงให้ความหวัง กำลังใจ

สุขหรือทุกข์รู้ได้ ด้วยใจยิ่ง

เห็นต่างได้แต่ให้รู้ สู้ความจริง

สัจธรรมล้วนเป็นสิ่ง จริงนิรันดร์ ฯ

ดังนั้น ใครไม่อยากเสียใจ ไม่อยากพลาดวันเวลาสำคัญของชีวิตก็ควรหมั่นเจริญมรณานุสสติอยู่เสมอ เพราะเมื่อเราใช้ชีวิตดังหนึ่งความตายกำลังกวักมือเรียกอยู่ข้างหน้าทุกขณะจิต เราจะตระ หนัก รู้ว่าชีวิตมีค่าแค่ไหน มารดร บิดา สามี ภรรยา ลูกแก้ว เมียขวัญสำคัญเพียงไร สุขภาพเป็นสิ่งจำเป็นเพียงไร และทรัพย์สินทั้งปวง อำนาจราชศักดิ์ทุกชั้น เป็นเพียงสิ่งสมมุติ เป็นมายาเพียงชั่วคราวอย่างไร ส่วนความตายจะประดุจระฆังแห่งสติ ที่เตือนให้เรากลับมาดำรงอยู่กับความจริงของชีวิตอย่างรู้เท่าทัน

บุญ เป็นสิ่งเหนี่ยวนำใจ อยู่ไกลเพียงใด ใจก็เพียรถวิล
บุญ เกาะใจมั่นแน่ว จิตผ่องแผ้วปราศจากมลทิน
บุญ เป็นที่พึ่งไม่สิ้น เป็นความหวังเป็นกำลังใจ
บุญ เป็นได้ทุกอย่าง เป็นสิ่งทำลายอุปสรรค เป็นสิ่งนำพาใจให้ตระหนักรู้

ขอน้อมระลึกเมตตาและขอถวายความอาลัย การละสังขารของพระเดชพระคุณ "พระธรรมวิสุทธาจารย์" (คูณ ขันติโก) พระมหาเถระแห่งเมืองขอนแก่น อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองแวง พระอารามหลวง อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 9 มรณะภาพสิ้นสัญญาณชีพกลับคืนสู่ธรรมชาติแล้ว เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา 09:09 น. ท่ามกลางความอาลัยของมวลหมู่ศิษยานุศิษย์ และพุทธศาสนิกชน ณ วัดหนองแวง ฯ สิริอายุ 91 ปี พรรษา 71

เกล้ากระผม ขอแสดงความอาลัย ถวายสักการะบูชาพระคุณและเมตตาที่แผ่ให้ ขอให้หลวงปู่จงเดินทางสู่แดนอมฤตธรรม กล่าวคือ พระนิพพานด้วย เทอญ

- พระครูธรรมธรไสว จันทวัณโณ

- พระครูสมุห์สนธยา ญาณุตตโม

- พระถวิล กิตติภัทโท

- พระพิสิษฐ์ อธิปัญโญ

คณะอุบาสก - อุบาสิกา วัดพระธาตุทุ่งเศรษฐี วัดไทยแห่งแรกของเมืองแลงแคสเตอร์ แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา 6763 East Avenue H Lancaster CA 93535-7849 Tel : 661-946-3335

รูปขอจำเริญพร