ท่านพุทธบริษัท สาธุชนผู้มีธรรมทุกท่าน การเพ่งธรรมในธรรมวันนี้หรือวันไหน ๆ ก็ยังคงเห็นความเปลี่ยนแปลงตลอดมา การสูญเสียพลัดพรากเป็นเรื่องธรรมดาในโลก ธรรมสมสมัยขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง กับการจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับของ คุณโยมวิรัช โรจนปัญญา หรือ มังตรา ผู้อำนวยการหนังสือพิมพ์ "ไทยแอล.เอ." สิริอายุได้ 76 ปี การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ธรรมชาติทั้งหลายเป็นอยู่เช่นนี้เอง ขอให้บุญกุศลที่อาตมาและพร้อมคณะสงฆ์วัดทุ่งเศรษฐี แคลิฟอร์เนียได้สั่งสมอบรมมา จงเป็นยานพาหนะทองคำน้อมนำส่งดวงวิญญาณท่าน สู่เมืองแมนแดนเกษมโน้น เทอญ

ความเป็นมาของคอลัมน์ คือได้พื้นที่เผยแผ่ธรรมะทาง น.ส.พ.ไทยแอลเอ ก็ด้วยอำนาจพิจารณา หรือการตัดสินใจ ของท่าน ผ.อ.วิรัช โรจนปัญญา รับไว้ในความกรุณานุเคราะห์ และท่าน ผ.อ.วิรัช ยังได้ให้โอกาส (เชิญ) นิมนต์ให้ไปออกรายการวิทยุร่วมรายการ อีกถ้าย้อนหลังวันเวลาที่ผันผ่านนาน 17 ปีมา เกิดวัฒนธรรมกิจกรรมส่งเสริมทางพระพุทธศาสนา เกิดชุมชนวิถีไทย ณ ถนน Hollywood Blvd. มาตราบทุกวันนี้ ท่าน ผ.อ.วิรัช ผู้มีคุณาการต่อชุมชนไทย มีผู้คนรู้จักไทยทาวน์มากมาย และได้มาทำบุญใส่บาตรร่วมกันมาทุกวันนี้

ท่าน ผ.อ.วิรัช เล่าให้ฟังเมื่อครั้งไปออกรายการวิทยุร่วมกันว่า แรกเริ่มเดิมทีท่านบอกให้ไปนิมนต์พระสงฆ์มารับบิณฑบาตร มี 3 วัด คือ 1) วัดไทยลอสแองเจลีส 2) วัดป่าธรรมชาติ 3) วัดพระพุทธชินราช ชิโนฮิลส์ (อาตมาคือ 1 รูป ในนามวัดพระพุทธชินราช ขณะติดตามสนองงานท่าน ด.ร.วิเวกานันทะ หรือหลวงตา ด.ร.วิเวก) ได้รับนิมนต์จัดให้มีพระสงฆ์มารับอาหารบิณฑบาตรเริ่มต้นกันมา

อีก 2 - 3 สัปดาห์ต่อมาหลวงตา ด.ร.วิเวกานันทะ ได้นิมนต์วัดพุทธปัญญาไปร่วมรับบิณฑบาตร กระทั่งปัจจุบันสามารถพูดได้อย่างองอาจว่า ท่านอาจารย์ ด.ร.พระมหาจรรยา สุทฺธิญาโณ วัดพุทธปัญญา เมืองโพโมน่า เป็นหลักสำคัญที่สร้างสรรค์ชุมชนสังคมไทยในนครลอสแองเจลีสให้เข้มแข็งมาจวบจนถึงทุกวันนี้ ทุกสิ่งอย่างเป็นเหตุปัจจัยเกื้อกูลกันและกัน แต่ขอยกความดีเหล่านั้นให้ท่าน ผ.อ.วิรัช โรจนปัญญา ผู้ดำริการสนับสนุนส่งเสริมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนามาอย่างน่าชื่นชม และเชิดชูเกียรติไปตราบนิรันดร์

ขอน้อมนำธรรมของพระสัมมา ฯ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพุทธทาสภิกขุ แห่งสวนโมกข์ รวบรวม ธรรมะ 9 ตา เข้าไว้ด้วยกัน เพื่อชี้จำแนกแจกจำนรรจ์ ให้เข้าใจตาเนื้อ และเชื่อตามตาใน คือ ปัญญาที่ส่องสว่างสู่เส้นทางสายเอก คือ พระนิพพาน สิ่งสำคัญคือเข้าใจโลก เข้าใจธรรมไปพร้อมกัน อาตมาสืบค้นดูแล้วยังไม่มีปราชญ์ท่านใดเขียนเป็นร้อยกรองเลย จึงได้เขียนแนบท้ายเป็นกลอน นั่นคือ

1. อนิจจตา คือความไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน

2. ทุกขตา คือทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้

3. อนัตตตา คือ ความไม่มีตัวตน ความมิใช่ตัวตน

4. อิทัปปัจจยตา หลักแห่งการเกิดขึ้นอาศัยกันของปัจจัยทั้งหลาย เมื่อเกิดสิ่งนั้น จึงมีสิ่งนี้ (Dependent Origination)

5. สุญญตา คือ ความว่างเปล่า ความศูนย์ คือสูญจากความมีตัวตน

6. ธัมมัฏฐิตตา และ

7. ธัมมนิยามตา คือ การที่สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับสลายไปเป็นกฎธรรมชาติ

8. ตถตา ความเป็นเช่นนั้นเอง สิ่งทั้งหลายเป็นเหตุปัจจัยแห่งกันและกัน เมื่อมีเหตุปัจจัยมันก็เกิดขึ้นดำรงอยู่ เมื่อหมดเหตุ ปัจจัยมันก็ดับลง

9. อตัมมยตา เป็นสภาวของระดับจิตสูงสุด ไม่ยึดถือสิ่งทั้งปวง ไม่ปรุงแต่งแล้ว วัฏฏะสงสารนี้ไม่เอาอีกแล้ว หลวงพ่อพุทธทาสท่านใช้ว่า "กูไม่เอากับมึงแล้วโว้ย"

ธรรมะ ๙ ตา ส่องสำนวน ชวนเพ่งพิศ
ลองยกจิต เพ่งนิยาม ตามท่านสอน
อนิจจา ผันแปร ไม่แน่นอน
ทุกขั้นตอน ท่านสอนมา พาเข้าใจ ฯ

ทุกขตา ปราศจาก สิ่งสมบูรณ์
เกิดต้นทุน ก้าวขึ้นสู่ เสื่อมสลาย
อนัตตา ว่าไม่เป็น ของของใคร
สมมุติไว้ โลกนี้เช่น โรงละคร ฯ

อิทัปปัจจยตา อาศัย ปัจจัยเกิด
ดูเอาเถิด ว่าเกิดไก่ หรือไข่ก่อน
สุญญตา ว่างเปล่าจึง พึงสังวร
จิตผันผ่อน ปล่อยวาง ให้ว่างเย็น ฯ

ธัมมัฏฐิตตา มีอยู่แล้ว มีอยู่จริง
สรรพสิ่ง ก่อกำเนิด เกิดให้เห็น
การเกิด - ดับ ทุกนิยาม ตามที่เป็น
มองให้เห็น สิ่งเป็นอยู่ รู้ธรรมดา ฯ

ธัมมนิยามตา คือความจริง สิ่งหมุนเวียน
ฤดูเปลี่ยน เวียนกาล ผ่านเข้าหา
คือกฎแห่ง ธรรมชาติ โลกปรัชญา
พระศาสดา จะเกิดหรือ ไม่ก็ตาม ฯ

ตถตา กำหนดดู รู้ยอมรับ
กำหนดนับ ลำดับญาณ พานไถ่ถาม
ถึงขั้นต้อง เพ่งดู รู้รูป - นาม
เกิดขึ้นตาม รู้เห็น เช่นนั้นเอง ฯ

อตัมมยตา ความว่า อย่ายึดมั่น
ถือสำคัญ กู - ของกู รู้ข่มเหง
หยุดปรุงแต่ง สัมผัสรู้ ดูตนเอง
แล้วตะเบ็ง กูไม่เอา มึงแล้วโว้ย ฯ

ขอดวงตาธรรม (คือปัญญา) จงปรากฏแก่ท่านผู่ใฝ่ธรรมให้สำเร็จทุกประการ เทอญ.

รูปขอจำเริญพร