ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 20 กรกฎาคม 2556

เดินเลี้ยวไปแผนกแว่นสายตาของร้านคอสโก้ ผมเป็นสมาชิกของไกร์เซอร์ ตรวจตาที่นี่และหลายครั้งตัดแว่นสายตาด้วย เคยตัดแว่นเลือกกรอบดีหน่อยราคาแพง ใช้ไม่กี่ปีต้องเปลี่ยนเลนส์ใหม่ กรอบก็เก่าแบบล้าหลัง ความคิดมีเหตุผลขึ้น เราจะบ้าตามตลาดทำไม หมายถึงเงินมากแผ่น เกิดหายเพราะลืม เคยเป็นอย่างหลายคนไหม เอาแว่นเลื่อนไว้ที่หัว เที่ยวเดินหาแว่น คิดกับตัวเราลืมไว้ที่ไหนหนอ ก็เดินไปมาแถวนี้ โล่งว่างจะมีกี่โต๊ะ ถ้าวางก็น่าจะเห็น เมียถามเดินพล่านรำคาญหาอะไรจ๊ะ ครับพูดเพราะประชดหรือเปล่า คิดมากน่ะ ครับคนแก่ก็เป็นอย่างนี้ คิดเอง บ่นกับตัวเอง และก็ตอบให้ตัวเอง ครับมากคนบอกว่าเป็นวงจรของปัญญาน่ะ

ตอบเมีย หาแว่นสายตา ไม่รู้ว่าวางไว้ที่ไหน มองอะไรพล่ามัวไปหมด แต่แปลกหน้าเธอสวยขึ้น เห็นรอยยิ้มจากเมีย ความรู้สึกโล่ง ในโลกสิ่งรอบตัว พอใจ ไม่พอใจก็เกิดกับเรานี่แหละ คนส่วนมากจะหาเรื่องปวดหัวยัดเยียดให้ตัว

เมียมองหน้าแล้วยิ้มคิกๆ ก็เธอใส่ไว้บนหัว เอามือจับ ยิ้มหัวเราะ เอเราไม่น่าจะหลงลืมเร็วเกินคาด

เดินไปดึงนับเบอร์ รอเดี๋ยวก็เรียก บอกคนทำแว่น ช่วยขยับรูปแว่นหน่อย มองไม่ค่อยเห็น และหลวม คนทำหยิบแว่น บอกส่วนที่ยันจมูกหลุดหาย ครับนอกจากจะซ่อมเล็กๆ น้อยๆ ใหม่ ยังทำความสะอาด คนซ่อนยื่น ใส่ดูซีค่ะว่าสบายไหม ยิ้มตอบดีมากเลยครับ รัดที่หู และมองอะไรก็ชัด ขอบคุณ

คำขอบคุณ ขอโทษ มีเวลากับการเลือกของ มาคอสโก้ต้องใช้ โดยเฉพาะวันเสาร์และอาทิตย์ คนเยอะมากคนพาลูกหลาน จำเป็นนะ พาเด็กๆ มาซื้อของ เด็กเรียนรู้มากสิ่ง เห็นของเล่น เดินหยิบจับ เพลิน ของเล่นสำหรับเด็กจะเป็นส่วนพัฒนาความเติบโตของเด็กเสมอ เด็กเล่นต่อบล๊อก นอกจากจะสร้างสรรค์ สิ่งที่เขาอยากสร้าง ยังต้องใช้เวลาคิด

ครับมากคน มาซื้อต่างเข็นรถ มากครั้งจอดรถเข็นเกะกะ เดินสวนกันที ต้องอดทน ทำตัวสบายๆ ยิ่งวันนี้ของกินตัวอย่างเยอะ สำหรับผมไม่เคยคลาดสิ่งดีๆ เหล่านี้ บ่อยครั้งจะยืนรอต่อคิว โดยเฉพาะพวกเนื้อย่าง แฮมเบอร์เกอร์ หรือปลา การชิมเป็นการรับรู้ว่าอร่อยถูกใจที่จะซื้อไปบ้าน คำพูดขอบคุณ และขอโทษย่อมมีโอกาสได้ใช้ ถ้าชอบสลัด มากซอส ในตลาด ผมหยิบซอส Miso ของญี่ปุ่น ขวด 32 เอาส์ราคาสี่เหรียญครึ่ง ถูกกว่าข้างนอกหลายเงิน เดินไปแผนกผัก หยิบห่อโรเมนด์ สองอย่างเข้ากัน ตัดโรเมนด์ ราดด้วยน้ำสลัดมิโซ เอาโตเมโตเชอรี่ ใส่ครูตอน คนให้เข้ากัน ครับรุ่งขึ้น เข้าห้องน้ำหน้าไม่เหยเก ไก่ย่างที่นี่ ราคาต่ำกว่าห้าเหรียญ ประมาณ 3 ปอนด์ รสยกนิ้วโป้ง สำหรับผม สำเร็จขาก่อน กลับบ้านชำแหละ หน้าอกใส่ถุงพลาสติกแยกส่วนต่างหาก ใส่ช่องแข็ง กินได้หลายมื้อ กระดูก ต้มกับน้ำ ตบกระเทียม ใส่ซีอิ้วขาว ผักจะใส่หรือไชเท้า หรือผัก เหยาะพริกไทย ถ้ามีผักชีใส่ลงไปด้วย ซุบร้อนๆ ถ้าคิดว่าซุปก้อนเดียวไม่อยู่ จะใส่ข้าวสวยผสม หรือก๋วยเตี๋ยวซอง จะมื้อกลางวัน หรือเย็น มีชีวิตรอดเพื่อกิเลสและตัณหาวันต่อไป

เหลือเชื่อ กะทิชาวเกาะมีขาย แพ๊ก 8 กระป๋อง 8 เหรียญเกิดนิด ครอบครัวคนไทยกะทิคือของคู่กับชีวิต แกงกะทิ ขนมกะทิ ฝรั่งเดี๋ยวนี้นิยมกะทิ ครีม สบู่ ไอศกรีมโปรดคือไอศกรีมกะทิมาคาปูโน คืออย่างนี้ครับ ไอศกรีมทำจากกะทิ และใส่มะพร้าวอ่อนที่เรียกมาคาปูโนด้วย จากการสำรวจ ทุกคนพูดเหมือนกัน อร่อยในรสคุณค่าความเป็นของหวาน ยิ่งวางเคียงกับเค้กต่างไม่ด้อยคุณค่ากว่ากัน พอเห็นต่างหยุดความคิดอ้วน เลือกของถูกปากก่อน เรื่องน้ำหนักพรุ่งนี้ และวันต่อไปค่อยแก้ไข วงการนักบริโภคพูดเป็นเสียงเดียว อาหารที่กินเป็นประจำควรกิน จะกินมากกินน้อย แล้วแต่ผลที่ได้รับ มีข้อแม้ อย่าตัดขาดทีเดียว เพียงกินน้อยลง ไม่บ่อย ไม่ใช่รสถูกปากหม่ำจนอ้วน แล้วค่อยไปออกกำลัง "โถ" สมน้ำหน้าคนปากค่อนแคะหรือติเดือดร้อนเอาเอง ผมกับภรรยาเดินไปแผนกอุปกรณ์หลังบ้าน เต็นท์ เก้าอี้ กระถางต้นไม้ และต้นไม้ จับด้วยมือและสายตาสรุป ไม่มีความสนใจ เพราะหลังบ้านมีของกำลังจะโล๊ะ ต้นไม้เวลาไม่อยู่บ้านเป็นเดือน ให้คนดูแลเกรงใจช่วงสองเดือนไปอยู่มิชิแกน ได้น้องชายบ้านอยู่ห่างสองบล๊อคมาช่วยรดน้ำ กวาดใบไม้ เก็บจดหมาย เออจำเป็นจะไปไหนหลายวัน อย่างจะไปลาสเวกัส จะไปสักสามสี่วัน จดหมายจะมาทุกวัน เดี๋ยวนี้ยังดี พวกจั๊งค์เมลไม่มี แต่หน้าบ้านทุกวันศุกร์ จะมีหนังสือพิมพ์ของเมือง ฟรีมาโยนไว้ หนังสือพิมพ์ฟรีข่าวส่วนมากเป็นเรื่องโฆษณา เพราะหนังสือพิมพ์จะอยู่ได้ก็ต้องอาศัยเงิน เงินจะได้ก็โดยโฆษณา จะขอบริจาคอย่างวัด หรือรายการช่วยชีวิตคนคงยาก ถ้าเราปล่อยทิ้งไม่มีคนเก็บ พวกทำมาหากินทางทุจริตย่อมหมายตา

คุณอายุเลยกลางคน ชอบกินประเภทคุ๊กกี้ของหวานๆ เหมือนผมไหม ของหลานไม่รู้เป็นเกลอกับผมมาแต่เมื่อไหร่ ชอบมาก ซื้อกักตุนไว้ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มซา เพราะหมอรอบตัว เมีย ลูก และหมอที่โรงพยาบาล บอกเป็นเสียงเดียว โรคเบาหวานกำลังจ่อ ไขมันเริ่มสูง ความดันมีมากอยู่แล้ว ขอร้องละ ไม่อยากเห็นเส้นสายภายในสมองแตก นอนลืมตา ไม่พูด ไม่ยิ้ม และช่วยตัวเองไม่ได้ รอวันไปสู่บ้านใหม่ ระหว่างรอรู้ไหมคนรอบข้างวุ่นวายต้องผลัดกันดูแล และสำคัญคือห่วงใยจนกลายเป็นความกังวล ถึงไม่แช่ง เมื่อไม่กลับมาดีอีก ควรไปให้พ้น คิดเพลินมาหยุดหน้าแผนกเค้ก คุ๊กกี้ และขนมห่อ นี่ดีนะความคิดมากเตือนใจ อย่าหยิบของหวานใส่รถ ครับเห็นครัวซองชอบรส แป้งเหนียว ไม่ใช่ประเภทเดียวกับคำพูดหนังเหนียว รสครัวซองหวาน พอเพิ่มรสมันด้วยเนยแท้ ยิ่งยี่ห้อคนติดหนักมือของดีๆ เป็นส่วนผสม ราคาประมาณ 6 เหรียญ ข้างในมี 12 อัน ซื้อตามร้านกาแฟ สดใหม่ราคาเกินสองเหรียญทั้งนั้น รสของแต่ละร้านไม่เคยเหมือนกัน ถ้าคุณเป็นนักกิน ย่อมรู้ร้านที่ตัวชอบ ถ้ามีเพื่อนแนะ จะฟังไว้ แล้วไปลองซื้อ ถ้าทานแล้วความรู้สึกไม่ชอบก็แค่นั้น ถ้าชอบจะได้มายืนเข้าแถว สั่งกาแฟ เอาครัวซองด้วย นั่งทานที่นี่ จะอ่านหนังสือ เล่นไอเพด หรือคุยกับคนข้างเคียง "เชิญ" ครับแผนกผักมีมาก อย่างบล๊อกเคอรี่เฉพาะดอกมี ในที่ป๊อปอายกิน เป็นกล่องที่เรียกสปินเอด หวานๆ ชอบเวลาทำไข่ ตัดผสม ก่อนตักใส่จาน โรยชีสเยอะๆ ครับอร่อย แม้แต่ทำมักกะโรนีใส่สปินเอดด้วย เวลาปรุงผมใส่นมด้วยไม่ให้แห้งเติมชีสเยอะหน่อย ถ้ามีเบค่อนหักบิใส่ อร่อย เมื่อวานซื้อมากล่อง เหรียญกว่า ปรุงครึ่งเดียว สองคนก็เหลือแล้ว พูดถึงกินของเหลือ ในตู้เยอะมาก ทำครั้งทานอย่างน้อยสองวัน อย่างซุป

วันนี้มีเวลาเหลือเฟือ สำหรับเดินสำรวจจำเป็นนะ ชีวิตคนส่วนมาก เข้าร้านซื้อของจะเดินไปแผนกที่จะซื้อ ซื้อเสร็จเข็นรถเข้าแถวจ่ายเงิน รีบกลับบ้าน ทำตัวแบบนั้นมาตลอด ที่จริงร้านที่ไป มีของใช้จำเป็นสำหรับชีวิตประจำวันมากมายแต่ไม่รับรู้ว่ามีอะไรบ้าง อยู่ช่องไหน หนึ่ง สอง หรือ สิบ ราคาถูกแพง วันนี้ถือโอกาสเข็นรถ เดินทอดน่อง ดูของ จับต้อง ถึงไม่ซื้อวันนี้ วันข้างหน้าจำเป็น จะได้มาซื้อถูกที่

เดินมาหยุดแผนกไวตามิน ชีวิตคนตั้งแต่อยู่ในท้อง จนตายก็ต้องทานไวตามิน จะมากน้อยแล้วแต่สำหรับผมวัยปูนชรา ไวตามินซี ไวตามินบีหกบีสิบสอง และดีสาม สำหรับดีสามลูกสาวซื้อให้ทานหลายปีมาแล้ว ช่วยบำรุงกระดูกและหลอดเลือด กล้ามเนื้อให้ลุกนั่งสะดวก และความจำ จะทานเม็ดละ 600 หรือ 1000 หรือ 2000 IU แล้วแต่หมอ อาหารที่ทานทุกวัน อย่างพวกปลาแซลม่อน ปลาซาดีน ทูน่า มีสาร D3 แต่ไม่มาก และจากแสงแดด พวกผักมี D2 พอกินเข้าไปเปลี่ยนเป็น D3 แต่ในผักมีน้อย อย่างเห็ด บล๊อคเคอรี่ ถึงแสงแดดจะมีมากแต่คนอยู่กับแดด ก็ทาครีมป้องกันแสงแดดเข้าสู่ผิวหนัง อาหารที่กินมีมากน้อยแล้วแต่คุณนายแม่ครัวจะปรุงออกมา เดินผ่านชั้นยาหยอดตา หยิบใส่รถเข็น แก่ตัวน้ำหล่อตาขาดหาย จำเป็นเน้อ ทุกครั้งคนเข้าแถวจ่ายเงินเยอะ แต่การเช็กของเร็ว ทุกอย่างถ้าได้มีการวางแผน ความสะดวกจะมีขึ้น หลวงพี่เคยเตือนโยมจะที่ไหนๆ ปลูกความคิดไว้เถอะ

แวะซื้อฮอทดอก แถมเครื่องดื่มราคา $1.50 บิครึ่งกับภรรยา และไอศกรีมแท่งจุ่มช๊อกโกแลต ครับมากคนยังบ่นชีวิตหาสิ่งดีๆ ยาก ทุกข์ ไม่จริงหรอก รอบตัวคุณสามารถพัฒนา ทำให้สุข เพลิดเพลิน ขึ้นอยู่จะเลือกทางเรียบหรือขรุขระ