ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 13 ตุลาคม 2561

หลังจากหย่อนแก้วโอวัลตินทิ้งในถังขยะ อดนึกถึงขยะแต่ละวัน ที่คนแต่ละชีวิตทานอาหาร 3 มื้อ ส่วนประกอบมากมายที่ต้องทิ้งลงในถังขยะ รอวันเจ้าหน้าที่มาเก็บอาทิตย์ละวัน เมื่อเก็บแล้วขยะก็นำไปกองรวมกัน หลายท้องที่โดยเฉพาะระบบเก็บขยะยังไม่พัฒนา เมื่อทิ้งรวมเป็นกองใหญ่รอวันเน่าสลายก็ส่งกลิ่นเพาะเชื้อโรค ปัจจุบันคนร่ำรวยเพราะขยะเยอะ นำสิ่งที่สามารถล้างนำไปเปลี่ยนสภาพ หลอม นำมาใช้ใหม่ อย่างร้านกาแฟแล้วกระดาษและฝาพลาสติกที่ใช้ จะบอกไว้ว่าเป็นของที่ใช้แล้ว นำมาหลอมใหม่ คงจะเป็นเครื่องเตือนสติ ช่วยกันดูแลถ้าเป็นไปได้เวลาไปตลาดซื้อของสดก็อย่าลืมนำถุงไปใส่ แม้แต่อาหารที่ซื้อปรุงแล้ว ถ้าเป็นไปได้นำภาชนะของเรานำติดตัว ให้พ่อค้าแม่ค้าใส่ในภาชนะที่เรานำไป กินเสร็จล้างนำไปใช้ในคราวต่อไป ถ้าระบบที่บอก เราช่วยกันดูแลย่อมประหยัดทรัพยากรธรรมชาติ สารตกค้างจากภาชนะที่เราใส่มีไม่มากที่ทิ้ง บางอย่างเช่นโฟม พลาสติก จะอยู่กับพื้นดิน นานปีไม่ผุพังสลาย ทำลายสิ่งที่เป็นธรรมชาติ

ตรงถังขยะมีต้นจำปี สูงใหญ่ดอกสีขาว ส่งกลิ่นหอม ทางซ้ายมือต้นไม้มากประเภทมีชื่อคนบริจาค มีบ่อน้ำวัดสร้างไว้ เคยมีน้ำพุ บ่อน้ำใช้เป็นที่ลอยกระทงในงานประเพณีของไทย เรื่องประเพณี คนไทยเราเชื่อเป็นส่วนมากอย่างลอยกระทง มากคนเชื่อว่ากระทงนำสิ่งที่ไม่ดี ให้เจ้าของอธิษฐานลอยออกไป นำสิ่งเป็นมงคลมาสู่ชีวิต ครับมากคนรู้สึกสมหวังตามที่ขอ ก็ด้วยการลงมือกระทำ มานะ ขยัน มากคน พลิกชีวิตจากคนเคยใช้ชีวิตแบบปกติ ไม่กระตือรือร้น ขยัน มานะ มีความเพียร ชีวิตเจริญขึ้นเห็นชัด คือสบายใจ ระบบง่ายจาก ร.9 มีชีวิตพอเพียงขยันงาน มีระบบใช้จ่ายและเก็บเงิน คงจะเหมือน เมื่อช่วงเช้า ผมเข้าไปในพระอุโบสถ คนมากมาย ฟังพระสวด ถวายสังฆทาน พอจบเจ้าอาวาสจะให้ศีลให้พรให้นั่งสงบ ปล่อยกายใยตามปกติ ผมยอมรับแม้เพียงเวลาเล็กน้อย พอรู้ตัวก็มีความรู้สึกสบายกายใจ ท่านจะสอนธรรมะ คนนั่งฟัง จะรับรู้ธรรมะ เท่ากับรับแสงสว่าง สงบ เมตตาเข้าสู่ชีวิต ยึดหลักปฏิบัติ ชีวิตหลายคนมีสิ่งสุขสงบเกิดกับตัว มันคือแสงสว่างของชีวิต พระท่านให้ธรรมะ ธรรมะที่ให้คือสิ่งถูกต้องของคน เมื่อยึดปฏิบัติ รอบตัวก็เท่ากับล้อมรอบด้วยแสงแห่งคุณความดี สุดท้ายแสงคุณความดีจากผู้รับนำไปปฏิบัติ กลับสู่สถาบันของธรรมะ จึงกล่าวได้ สามารถพิสูจน์แสงสว่างจากโยมผู้รับและปฏิบัติ จะส่องแสงกลับไปสู่สถาบันของศาสนา เกิดการเข้าใจสิ่งถูกต้องในหลักคำสั่งสอนของพุทธศาสนา

ช่วงนี้เป็นช่วงโรงเรียนที่เด็กไปเรียนตามปกติของวัยเด็ก โรงเรียนเปิด เด็กลูกหลานของคนไทยจึงมาเรียนภาษาไทย วัฒนธรรมไทยในวันอาทิตย์ เมื่อพ่อแม่นำลูกมาเรียน ลูกๆ เข้าชั้นเรียน พ่อแม่ก็ยังอยู่วัด ช่วงว่างก็อุทิศเวลาของตัวเอง เพื่อกิจการของศาสนา

พ่อแม่ของเด็กที่ผมคุ้นเคยและเห็นรุ่นเดียวกับลูกชายลูกสาวผม อายุ 30-40 ปี ผู้ปกครองเหล่านี้ หลายคนเติบโตในอเมริกา มีบ้างมาเรียน แต่งงาน และชอบสังคมอิสระ คำว่าสังคมอิสระคือการไปมาในสถานที่ชอบพอ ถนน สิ่งแวดล้อม และบรรยากาศ การเข้าถึง มีปัจจัยพร้อมมูล และสำคัญจะอยู่ที่ไหนๆ ปัญหาของชีวิตถึงจะมี แต่ถ้าอยู่ที่นี่ ปัญหาที่ได้รับการแก้ไขนอกระบบ ที่เรียกว่าใช้อำนาจ เหมือนเมืองไทย ระบบงาน ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ออกข่าวทุกวัน แต่อเมริกาย่อมปลอดภัยกว่า

ช่วงนี้เมืองไทย เปิดเผยคนดีถูกทำร้ายจากเจ้าหน้าที่และทนาย ครับใช้ปัญญาช่วยกันส่งเสริมให้ลัทธิโกงเอาเปรียบและอภิสิทธิ์ ลดตัว ถูกลงโทษ โอกาสมาถึงมือแล้วนะครับแล้วนำไปยึดปฏิบัติ ทำได้โลกส่วนมืดถึงจะมีก็น้อย อย่างคนรวยของโลก อุทิศเงินช่วยประเทศยากจน อย่างประเทศไทย คนยากจนเยอะ ยิ่งช่วงนี้นักการเมือง เริ่มวิ่งหาสมาชิกพรรค เสนอนโยบายพรรค วิ่งรวมพรรค สิ่งที่ทำถ้าวิ่งเต้น ช่วยเหลือคนพิการ คนยากจน คนถูกสังคมเอาเปรียบ การเป็นนักการเมืองที่ชื่อว่าดี มีคุณภาพ เหมาะจะเป็นผู้บริหารประเทศ เป็นผู้นำท้องถิ่นได้ดี “แต่สิ่งที่คุยไม่เคยเห็นยึดเอาธรรมะเป็นปัจจัย” ดูดได้จากปัญหามากมาย

ตอนลูกสาวลูกชายผมยังเล็ก 5 ขวบ แม่จะขับรถเกินชั่วโมง ไปถนนธรรมดา ปลุกลูกแต่เช้า ทานข้าวในรถ ขับรถไปเรียนภาษาไทย รำไทย และเล่นดนตรีไทย จันทร์-ศุกร์ พอลูกเข้าเรียน พวกแม่ๆ ของเด็ก จะอยู่วัดช่วยงานของวัด วัดต้องการงานพวกแม่บ้าน พ่อบ้านก็ทำด้วยความเต็มใจ

ครับเป็นพฤติกรรม จริง มีความเป็นปกติ ลูกๆ ต่างเห็น รับรู้ และสัมผัสความรับรู้ จะพัฒนาในความคิดเห็นของลูกทุกวันคือสิ่งดีงาม ย่อมประกอบด้วยคุณธรรม เด็กเมื่อรับสิ่งดี เข้าเป็นส่วนของชีวิต นักจิตวิทยา ต่างพูดเสียงเดียว มันเป็นการเรียนรู้ที่ถูกต้อง ไม่บังคับ ซึมและสัมผัสได้ตลอดเวลา เรียนตามวัย เด็กเติบโตและพัฒนากายใจ สมองเป็นไปตามธรรมชาติ

ผมเห็นการเรียนของเด็กๆ เป็นการเรียนรู้ ควบคู่กับการเปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้เล่น พัฒนากายและใจ เป็นช่วงพื้นฐานของชีวิต

วันหนึ่งผมดูข่าว ช่วงข่าวจะพูดถึงการเรียนเมืองไทย โดยเฉพาะเด็กๆเล็กๆวัยอนุบาล อยากเข้าเรียนโรงเรียนอนุบาลมีชื่อ อย่างโรงเรียนประเภทสาธิต คำว่าโรงเรียนดี คือโรงเรียนเข้มงวดการเล่าเรียน เน้นการเรียนรู้ มากกว่าวัยของเด็กที่ควรเติบโตกายและค่อยๆ สอนการเรียนรู้ สิ่งจำเป็นรอบๆ กายอย่างแชร์สิ่งของ รู้จักให้อภัย มีเมตตา

เด็กเล็กถูกพ่อแม่ “บังคับ” ให้กวดวิชาแข่งขันหาความรู้ เคยมีนักการศึกษาพูดว่าการให้เด็กเรียนรู้ทางเนื้อหาวิชาเกินวัยของเด็กเด็กจะทำลายความสามารถที่ควรจะพัฒนาตามวัย คงจะหมายถึงโอกาสใช้ชีวิตแบบเด็กๆ ด้วย

จากข่าว บอกว่าประเทศ “Finland” ประเทศแถบสแกนดิเนเวีย บอกว่าเด็กประเทศนี้เรียนรู้นอกจากตามวัยของเด็ก ระบบการศึกษายังเป็นเยี่ยม ห้องมีเด็กประมาณ 10 คน การเรียนผสมการเล่น ครูมีความรู้ ถ้าสอนคณิตศาสตร์ครูต้องจบปริญญาโท ครูอย่างน้อยจบปริญญาตรี และครูที่ดีต้องมีวุฒิภาวะรักอาชีพ รักเด็ก

การเลื่อนชั้นบอกเพียงผ่าน ไม่มีเกรดแยกความแตกต่าง ผู้บริหารโรงเรียนต้องมีคุณสมบัติของผู้บริหารเหมือนที่นี่ ผู้บริหารจะต้องมีความรู้ เรียนจบ (MBA)

ผมนั่งบนขอบคอนกรีต รอบๆ ต้นไม้ เงาของต้นไม้ นำความร่มเย็น ความรู้สึกปลอดโปร่ง คงมาจากอากาศปราศจากไอฝุ่น อาจรวมด้วยสภาพคนของสังคมรอบตัว ถ้าคนในสังคมไม่สร้างปัญหา เติบโต และเจริญด้วยวุฒิภาวะตามที่ส่วนสังคมจะได้ ชีวิตย่อมสุข สงบและโล่ง เอามือล้วงกระเป๋าเสื้อ เม้มคุกกี้ที่โต๊ะกาแฟไว้ ชีวิตชอบคุกกี้ คงเกิดจากความเคยชิน ทุกคนบอกว่าคุกกี้มีน้ำตาลสูงกินมากอันตรายคงจริง แต่กินน้อย พอกับความรู้สึกชอบพอ คงไม่ทำร้ายเราหรอก

เด็กมากมาย ช่วงพัก บางคนเอาบอลมาเตะเล่นแบบหยอกล้อ เด็กหลายคนยืนเป็นกลุ่ม หัวเราะยิ้ม ครับคงจะได้รับความสุขกายสบายใจ เสียงดนตรีแว่วมา เด็กหลายคนไม่ถึงกับหลงใหลดนตรี แต่ก็รับรู้ได้ มีความสุขเมื่อสัมผัส และยิ่งจำเพลงได้ เหลือเชื่อเด็กมีธรรมชาติมาก เวลารำต่อหน้าพ่อแม่และคน ไม่อาย ไม่เขิน หน้ายิ้มละมัย อดลงความเห็น เด็กๆ ได้เล่น ได้คุย มีกิจกรรมที่ตัวเลือก ไม่บังคับที่เลือกเรียน การเรียนรู้ย่อมเข้าถึงการ “รู้” สามารถแยกแยะ เลือกทางได้ด้วยตัว