ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 10 มีนาคม 2561

เดินออกจากปากซอยทองหล่อ เลี้ยวซ้าย จุดหมายความตั้งใจเดินไปเรื่อยๆ พบสิ่งน่าสนใจหยุด ความงามทุกสิ่งที่ผ่านคือภาพรู้ของชีวิตที่แตกต่าง ความแตกต่างคือสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้ จะมั่งมีจะยากจน ต่างพึ่งพาต่อกัน ถ้าจิตเข้าถึงหลักธรรมชาติ คือความเป็นธรรมะ การเอาเปรียบ กดขี่ น่าจะค่อยๆ ทุเลา สุดท้ายก็สามารถเกื้อกูลกันได้ ความแตกต่างของชีวิตยังจะมี แต่ความรักใคร่ เกื้อกูลน่าจะเป็นสิ่งหนึ่งเดียว

ความแตกต่างที่ติดตัวมาของทุกคน อยากให้โรงเรียนมีวิชาสอนสนทนา หลายคนบอกว่าธรรมะมีอยู่แล้ว คือสอนให้รู้จักเมตตา ช่วยเหลือเกื้อกูล แต่การสอนการสนทนาน่าจะเข้าลึกถึงการดูแลชีวิตต่อกัน คือการเปิดเนื้อหา สาระ เน้นฝึกคุณความดี จริงจังไม่เพียงสอน รับรู้ และไม่ปฏิบัติ

ธรรมชาติที่เราเห็น อย่างคน วิทยาศาสตร์ ไม่สามารถสร้างคนได้ เพียงแต่วิทยาศาสตร์เอาสเปิร์มของพ่อผสมกับไข่ของแม่ วิทยาศาสตร์ทำได้แค่เอาสองสิ่งมาฟักนอกมดลูก แต่จะสร้างเชื้อพ่อและไข่ของแม่ วิทยาศาสตร์จนมุม สิ่งที่เป็นธรรมชาติ อย่างคน มีกิจจะลักษณะ อันแรกคือวัตถุที่เห็น ต่อมาคือกฎของสิ่งนั้น สามถ้าเป็นคนสัตว์และอื่นๆ ก็จะมีหน้าที่ สุดท้ายคือ “ผล” สรุปสิ่งที่เกิดเองตามธรรมชาติเราไม่สามารถสร้างได้

เลี้ยวซ้ายซอยทองหล่อ กำลังก่อสร้างตึก ครับการก่อสร้างทุกที่ ถ้าเป็นทางคนเดินไปมาต้องสร้างสิ่งป้องกันอันตราย ทางเดินผ่านจะมี ฝาแผ่นไม้ปิด สูงยางตลอดการก่อสร้าง ฝาไม้ที่ปิดป้องกัน มีศิลปิน เรียกสิ่งที่ขีดเขียน “กิ๊ฟฟิตี้”" จะเขียนเป็นตัวหนังสือ ยืนดูเท่ห์เหมือนกัน หลายคนบอกได้อารมณ์การเขียนตามเจตนาของจิต ความคิดของคุณและผม จะเป็นความชอบพอ ความชัง เกิดจากจิตคิดมโนคือการประมวล ส่งต่อให้จิตอีกทีคือปัญญา คิดดี คิดลึกซึ้ง จิตได้รับอนุเคราะห์จากสมองคือ ที่เรียกว่าสติปัญญา คนคิดดีไม่ทำร้ายตัวเอง และสังคม คือสมองแหล่งปัญญาได้รับการศึกษา เล่าเรียน และสุดท้ายรู้จักวิเคราะห์ และวิจัย เมื่อสามารถถึงจุดที่กระทำดีงาม จิตกับสมอง คิดด้วยคุณความดี สิ่งดีงามย่อมเกิด คือส่วนคิดเราเรียกว่า “วิญญาณ”

กิ๊ฟฟิตี้ นักวาด เป็นประเภทอิสระ ผลงานไม่มีการซื้อขาย ซ้ำถ้าแสดงผลงานย่านธุรกิจ สถานที่ส่วนตัว ก็สามารถกลายเป็นอาชญากรรมได้ เพราะสร้างความเดือดร้อน กว่าจะทำความสะอาดได้ หมดเวลา หมดเงิน ไม่นานมาเคยเห็นรูปวาดอิสระเพิ่มจากการประดิษฐ์ตัวหนังสือ ยังเห็นวาดภาพดวงตา อดนึกถึงภาพเมืองใกล้ที่อยู่อาศัย สะพานหลายสะพาน มีภาพวาดเป็นฝีมืออาชีพ เป็นภาพคนดูแล้วสดชื่น แต่ภาพลายเส้นตัวหนังสือของศิลปินที่เขียนตัวหนังสือในที่แหล่งเสื่อมโทรม ถึงจะดูไม่เข้าใจ แต่ก็อดอนุโมทนา เป็นส่วนต่อเติมความหงุดหงิดกังวลได้

โดยปกติ ชีวิตคนจะสัมผัสกับศิลปะตลอดเวลา เคยมีคนแนะ อะไรก็ตามแม้แต่ที่จำเจ ซ้ำซาก เพียงเปลี่ยนสิ่งประดับ โยกย้าย ความใหม่ก็บังเกิด มันคือศิลปะ

เอาง่ายๆ ตื่นเช้า จะดื่มกาแฟและอาหารเช้า เพียงเปลี่ยนการปรุง อย่างไข่ หลายคนชอบไข่ดาว ลองเปลี่ยนเป็น สแคมเบิ้ลดูบ้าง

ครับบ่าย เดินเข้าปากซอยตลาดอุดมสุข ด้านหน้าตลาดมีของขายเป็นร้านตั้งและย้าย มีรถเข็น ผักสดมากมาย ถามราคา บางครั้งแพงกว่าตลาด ในร้าน แต่การเติบโตของชีวิตหลายคนได้รับการบอกเล่า เหมือนตลาดฟาร์มเมอร์มาร์เก็ต ลูกชาย ลูกสาว บอกเสมอ เราควรอุดหนุน ถ้าเราไม่อุดหนุน สิ่งที่เห็น เมื่อไม่สามารถมีรายได้ ตลาดสุดท้ายก็ปิด ครอบครัวเดือดร้อน

เมืองผม ทุกวันพุธ จะมีถนนหนึ่งปิดให้รถขายอาหารมาขาย จะซื้อใส่ถุงกลับบ้าน หรือจะนั่งทาน มีโต๊ะตั้งริมถนน เชิญเถอะครับ อาหารสด บรรยากาศสด และอีกอย่างชีวิตคนทำมาหากิน เดินทางมาไกล ยังจะมีชีวิตอยู่ได้

หน้าซอย ตลาดสด มีของเคยชอบ และเดี๋ยวนี้ก็ยังชอบ น้ำขิงร้อนๆ ใส่น้ำตาลทรายแดง เต้าหู้ และปาท่องโก๋ ไม่ไกลกัน มีร้านโรตี ชอบยืนดูคนทำโรตี ค่อยกดแป้ง แล้วจับมุม เหวี่ยงแป้งโรตี จะขยายเป็นแผ่นกว้างและบาง คนทำโรตีจะค่อยรวบแป้งแล้วทำใหม่ เคยถามว่าทำไมต้องทำ คำตอบให้เหนียว และเนื้อเดียวกัน กระทะแบนกว้าง ตักน้ำนมัน ราดบนกระทะ เอาแผ่นโรตีลงทอด กลับด้านพอสุก ตักใส่กระดาษ เอาสันมือค่อยๆ ตะล่อม แล้วค่อยๆ เทนมข้นและน้ำตาล หลายคนชอบใส่ไข่ด้วย เชิญเถอะครับ ชอบสิ่งไหนถ้าเป็นเรื่องของสุขภาพชีวิตย่อมพัฒนาจิตให้มีความสุข สมองและร่างกายพลอยเจริญ ผมยังชอบเดินตลาดสด อาจเฉอะแฉะ มีกลิ่นบ้าง คนเยอะ ครับมันคือต้นตอของชีวิต สิ่งรอบๆ ตัวในอเมริกาจะหาไม่เจอ แม้แต่คนไทยที่มีเงินทอง ตลาดที่ผมเดินก็ไม่เคยมีประสบการณ์ คนรุ่นใหม่ชอบตลาดในห้าง แอร์เย็นสะอาด สิ่งของคัดสิ่งที่มีคุณภาพ

ตอนเช้าผักสด สดจริงๆ ราคาในตลาดสดไม่แพง และตลาดสดยังมีแผงลอยขายดอกไม้ เราชาวพุทธ นิยมทำบุญตักบาตร ถวายอาหารและดอกไม้ด้วย หลายคนไม่มีเวลาไปวัด มากคนนิยมทำบุญ ตักบาตร ที่ตลาดสด มีพระ อาหารสามารถซื้อใส่ถุงแล้วถวาย ตลาดสดส่วนมากจะมีโซน คือการวางขายเป็นสองที่ ในตัวตลาดยกพื้น ทางเดินสะอาด มีที่ระบายน้ำ สินค้าขายดูดี อีกตลาดหนึ่งบริเวณใกล้ๆ คือติดกัน แผงวางสินค้าพื้น

แม่ค้าวางขายกับพื้น อาจปูด้วยพลาสติก สินค้าวางบนพลาสติก หรือกระจาด บริเวณเดินบนถนน อาจเฉอะแฉะด้วยน้ำและฝุ่น เหตุผลเฉอะแฉะด้วยน้ำ เวลาคนมาส่งสินค้า อย่างผัก อาหารสดประเภทปลา แม้แต่ดอกไม้ จะใส่ในเข่งไม้สาน ทุกสิ่งย่อมมีน้ำประพรมให้ดูสด เวลาขนของเขาวางบนรถเข็นกว่าจะถึงคนขายน้ำก็ไหล ครับชีวิตคนขาย คนซื้อ คงจะชินกับสิ่งที่เห็น ไม่เดือดร้อน ความรู้สึกสกปรก สะอาด ไม่ได้เกิดกับใจ ครับทุกสิ่งจะได้รับการปรับปรุงไปในทางดี ขอเวลาหน่อยนะขอรับ คนขายกล่าว

เมืองไทย ยังนิยมใช้เข่ง หาซื้อง่าย ราคาถูก และสำคัญสนับสนุนคนทำมาหากิน ตลาดสดใหญ่ คือตลาดสด “คลองตลาด” ทุกครั้งไปกรุงเทพฯ จะไปโรงเรียนเก่าผม หลังจากนั้นจะไปตลาดสดคลอดตลาด ชาวไร่จังหวัดใกล้เคียงจะส่งสินค้ามาลงที่นี่ แม้แต่ดอกไม้สดๆ ตลาดนี้จะขายส่งและขายปลีกราคาไม่เอาเปรียบ ผมจำตอนเด็กอยู่ ป.1 จังหวัดอยุธยา อยุธยาช่วงโน้น การซื้อขายจะขายในแพ จอดที่แม่น้ำ พวกคนมาซื้อจะพายเรือ ถ้ามาไกล จะนั่งเรือเมล์มาลงที่ท่าเรือในตัวเมือง แล้วเดินลงสะพาน ซื้อตามเรือนแพ

ตอนเป็นเด็ก ที่บ้านมีแพขายของ 2-3 อาทิตย์ต่อครั้ง แม่จะนั่งเรือเมล์จากอยุธยาไปกรุงเทพฯ ลงปากคลาอดตลาด คนที่เป็นแม่ค้าอย่างแม่เยอะ นอนในเรือเช้ามืดถึงปากคลองตลาด ซื้อของแบบขายส่ง อยากได้อะไรคนขายจะเข็นแพ๊คส่งมาในเรือให้ เรือจะออกเช้าสายหน่อย ถึงบ้านที่อยุธยาตอนเย็น เคยขอแม่ไปด้วยตื่นเต้น แม่จะอนุญาตบอกว่าเป็นการเรียนรู้ แม่จะให้ไปด้วยเสมอ พอโตขึ้น แม่หยุดขายของที่แพ ซื้อเรือข้าว ซื้อข้าวเปลือก พอข้าวเปลือกเต็มเรือ จะนำข้าวไปสี พอได้ข้าวสาร แม่จะล่องเรือไปจอดขายข้าวที่คลองเทเวศน์ ข้าวหลายร้อยกระสอบ กว่าจะหมดแล้วแต่การซื้อขาย

ครับลูกๆ เติบโตกับประสบการณ์ตรง แม่สอนให้เรียนรู้ เหมือนแม่บ้านผมพาลูกไปท่องเที่ยวไกลๆ ประสบการณ์ส่งผ่านต่อลูกสาว ปฏิบัติการสร้างประสบการณ์ให้หลานชาย 3 คน ทุกเดือนจะพาลูกไปนอนที่โทรอนโต้ มาแคลิฟอร์เนียจะพาไปพักตามโรงแรม เพื่อให้หลานเรียนรู้ หยุดซัมเมอร์ส่งมาอยู่กับตายายเรียนภาษาไทย เดือนธันวา 2017 ไปเที่ยวไทยด้วยกัน ครับประสบการณ์คือการรู้ จะอยู่และเป็นสื่อการไฝ่รู้ต่อไป