ถือถ้วยกระดาษรินกาแฟเต็มแก้วกาแฟ สามารถเติมได้ไม่มีใครว่าและสนใจ จะเติมมากครั้ง พอถึงเวลาออกกำลังโดยความมเป็นปกติของผมจะดื่มหมดแก้ว คนส่วนมากสูงอายุทั้งนั้น จะหยอดแก้วลงในถังขยะแล้วเดินเข้าห้องออกกำลัง ซึ่งต่างจากผมแก้วสุดท้ายจะดื่มหมด แล้วขยักแก้วเปล่า ใส่กระเป๋าเสื้อ เดินเข้าห้องออกกำลัง พอเลิกจะถือโอกาสรินกาแฟร้อนเต็มถ้วย ค่อยๆเดินซิบ พอถึงรถวาง ยังทำงานกับกาแฟตลอดจนถึงจุดหมายปลายทาง ครับกาแฟที่ศูนย์กลางคนสูงอายุ 50 สตางค์เท่านั้น ถ้าพูดถึงความเข้มข้น ผมอดที่จะติงไม่ได้ เพราะความเคยชิน ชอบกาแฟรสแก่

วันเกิด 3 มิถุนายน ลูกชายส่งกาแฟยี่ห้อ Hilo Coffee Mill ตอนท่องเที่ยวเกาะทุกเกาะของฮาวาย ลูกสัญญาจะพาพ่อและแม่ รวมทั้งครอบครัวพี่สาวไปเที่ยวเกาะหลายๆเกาะ และพาไปดูความมหัศจรรย์ของภูเขาไฟ พอความร้อนถึงขีดจำกัด เหมือนคนโกรธกัน เมื่อหักใจไม่ได้ก็ทำร้าย พอเสร็จภารกิจ ทำผิดยิ่งคู่กรณีเกิดตาย ตะรางคือบ้านสุดท้ายของชีวิต สำหรับภูเขาไฟ เมื่อความร้อนถึงขีดก็ระเบิดความร้อน แก๊ส หินละลายพุ่งออกมาเรียก ลาวา (Lava) ร้อนไหลเหมือนเตาหลอมทองหล่อพระ พอละลายก็เททองลงเบ้า ของเหลวจากความร้อนเมื่อพุงออกจากปล่องก็ไหลเป็นทาง ดูสวยงาม แต่อันตราย อดคิดหลงรักดอกฟ้า ยิ่งลำบากกายใจ เกิดได้สมประสงค์ ไม่รู้จะดูแลรักษา ทนุถนอมได้หรือไม่ เพราะความแตกต่างที่ได้รับการอบรม

พอลาวาแข็งก็คือหินกลายเป็นสถานที่ไม่สามรถทำมาหากินได้อีกต่อไป ครับมากชีวิตสูญบ้านที่ทำมาหากิน

ครับเมืองที่ไปออกกำลัง ชื่อ ลิเวอร์เนีย Livonia 2-3 ไมล์จากผมหลับนอน

ผมกล้าสาบาน คนที่สอนชื่อ Matha (มาธา) เกษียณ พูดตลอดรายการ พูดเก่ง สรรหาเรื่องคนหัวหัว คนต่อเติม ครับอดคิดตามหลักศาสนา มีกิจกรรมร่วมได้ยิ้ม หัวเราะ ความคิดโล่ง ความกังวล บนสมอง “ซีรีบรั่ม” คือสมองส่วนบนเป็นเรื่องพูดจา รับรู้ รวมทั้งแก้ตัว สรรหาคำหวาน ความกังวล หลังจากเริ่มออกกำลัง ครับความวุ่นวายคลายตัว หายหน้า และสำคัญราคาค่าสอนชั่วโมงเต็ม “เหรียญเดียว” จะดำน้ำเดินทางไปมากสถานที่ ครับบาทเดียว คงไม่เจอ

ผมนั่งคุยกับคนสูงอายุ คงจะไล่เลี่ยคงอีกไม่นานต่างก็จากโลกที่ต่อสู้มากคนละความห่วงใยได้ ไม่หลงสมบัติ ชีวิตย่อมหมดห่วงครับ สุข ทุกข์ สวรรค์ นรก ความหึงหวง ย่อมเกิดช่วงชีวิต ยังหายใจ ยังนอนหลับบ้าง ตื่นบ้าง ตื่นเข้าห้องน้ำบ่อยหน่อย ตื่นเช้ามืด จุดเตาต้มน้ำ เปิดทีวีดูข่าว เผอิญยังติดละครไทย พอถึงฉากชายต่อยท้องสาวเพื่อผลทางกามรมย์ จะอีกหลายปีก็ยังมี จะกล่าวว่าเป็นแบบอย่างอาชญากรรมก็ไม่ผิด เพราะคุณผมและคนอีกมากมาย แตกต่างตามวุฒิภาวะ แบบอย่างคือการกระตุ้นจิตใต้สำนึกให้คุและสร้างพฤติกรรม

ไม่เชื่อพิจารณานักการเมือง ถือได้ว่าเป็นผู้มีบารมี ดูแลประเทศ ชีวิตยังแย่งตำแหน่งพูดตามสิ่งที่เป็นจริงคือ อำนาจ และเงินทอง

ผมนั่งคุยกกับคุณน้าผู้หญิง ครับคลาสออกกำลังมีเกิน 50 คน แน่นห้อง ผู้ชายมีไปเกิน 10 คน อดคิดผู้ชายคงจะสนใจสุขภาพตัวเองน้อยกว่าผู้หญิง ราคาต่ำกว่าท้องตลาด แม้แต่เพื่อนกันราคาฟรีคงไม่มี ยิ่งสังคมไทย พอวัยผมเช้าอาจออกกำลังเดินบ้าง จะเข้ายิมส์ ซึ่งข้างบ้านผมโฆษณา 10 เหรียญต่อเดือน ถ้าจะยังต่อรองกับตัวเองจะไปร่วมวงออกกำลัง มีอุปกรณ์สารพัด 10 เหรียญ วันละ 30 สตางค์เท่านั้น เผอเรอคิดเข้าเป็นสมาชิก อ้อไม่เอาดีกว่า หรือจะเอาสะดวกสบาย ฝวนตก แดดออก หนาว ร้อน หมดห่วงภายในห้อง มองกวาดสายตา ห้องกว้างเท่าร้านโกรเซอรี่ เพราะร้านโกรเซอรี่เจ้ง พอตัดสินใจเออเป็นสมาชิกดีกว่าเดินเขาไปในประตู แวะที่ออฟฟิศ ยืนในโฆษณา คำตอบ 10 เหรียญต่อเดือนให้แค่ 27 มิถุนายน 2019 วันนี้วันที่ 28 แล้วนะค๊ะ ครับชวด

คุณน้าที่คุยด้วยบอกว่า มิชิแกนปีที่ผ่านมา ฤดูใบไม้ร่วงไม่สมบูรณ์ ผมงง เพิ่งได้รับรู้เป็นครั้งแรก ผมถามว่าเป็นอย่างไรหรือ คือปกติหน้าใบไม้ร่วงใบไม้จะเหลืองเต็มต้น แล้วเป็นสีน้ำตาลทั้งต้น แล้วปลิวหล่นจากต้น ระหว่างนี้หิมะตก แต่ปีนี้ใบเพิ่งเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลยังไม่น้ำตาลเต็มที่ หิมะก็มากันแล้วใบเมื่อถูกหิมะก็ร่วง คงเข้าใจนะ ปลิว นอนตะแคงรอทับถม สลายกลายเป็นปุ๋ย

วันนี้หลังจากเสร็จออกกำลังกาย ก็ถึงเวลาอาหารมื้อกลางวัน ราคาสูงสุด 3 เหรียญ วันนี้มีแฮมเบอร์เกอร์มากับเฟรนฟราย ครับอาหารจานนี้มีไม่บ่อย คงจะด้วยสาเหตุตามที่ผมคิด ต้นทุนน่าจะสูง เสียเวลาเตรียมนาน ส่วนตัวชอบทาน แต่ไม่บ่อยนัก ร้านแฮมเบอร์เกอร์ดีๆ เกือบ 10 เหรียญ เหตุที่แพง ใช้เนื้อดีหน่อย มันเนื้อที่ปั่นร่วมน้อยมาก และน้ำหนักไม่ต่ำกว่า 1 ใน 4 ปอนด์ ยิ่งใส่หมอหั่นยาว ผัดกับบัตเตอร์ ใส่มะเขือเทศ แล้วใส่เบค่อน กรอบหน่อยจะทาด้วย Ranch หรือ Thousand ผมว่าอร่อยทั้งนั้น ชอบทานกับเฟรนฟราย

ผมกับแม่บ้านไม่ต้องหยิบตังค์มาโยนแล้วกำ ถ้าหัวก็ไปทาน ถ้าก้อยกลับบ้านไปทานอาหารในตู้ เผอิญโชคเข้าข้างตอนนั่งร่วมกับเพื่อน คนสูงอายุคงต้องหมายถึงตัวผมเองด้วย เผอิญมีคนวันเกิด ผมพลอยได้คือคือไอศกรีม ครับวนิลา อายุจากเด็ก หนุ่มสาว จนถึงปลายชีวิต ไอศกรีมวนิลาก็ยังเป็นที่ชอบพอ ทานง่าย รสพึงพอใจ หวาน มัน หอม ถ้าถามผม แลกกับไอศกรีมกะทิที่ใส่ถังมาขายแบบรวมมิตร ถ้าก่อนโน้น ตอบเยสกับไอศกรีมกะทิ แต่หลายเดือนสั่งมาถัง รสมัน หอม หวาน ถอดกรวย วันนี้คงต้องบอกว่าเลือกวนิลา ครับจะไอศกรีมชาติไหน ชื่อแซ่เดียวกัน แต่รสก็ย่อมเปลี่ยนดีขึ้น ดีน้อยลง คงเป็นเพราะยี่ห้อและราคาของแพงขึ้น จะยึดหลักกำไรน้อยขอให้คนกินชอบพอ คงหมดสมัย จะต้องประกอบด้วยหลายปัจจัย ยิ่งลูกหลายคนค่าเรียนแพง เงินไปโรงเรียนต้องเพิ่ม เมียเคยบอก อาหารบนโต๊ะ จะต้องปรับปรุง ยิ่งมีไวน์เย็นรส “สมู๊ด” เงินก็ต้องสูงขึ้นจะวางตั้งเดี่ยว สูงเท่ากันจากปีที่แล้วถึงปีนี้คงจะต้องนั่งคุยกัน จะสรุปขอเป็นแก้วที่สองหรือสาม

ผมลุกจากโต๊ะ ถามเมียวางทิปไหม “โน” เมื่ออาทิตย์ก่อนไปทานอาหารร้าน Hog Island Seafood ริมทะเลภายใน ซานฟรานซิสโก ท่าเรือวิวสวย คนยั้วเยี้ย ครับกว่าจะได้นั่ง แถวยาว ราคาก็แพง ไปหลายคน คนเสิร์ฟบวกทิปเข้าไปด้วยแล้ว ส่วนมากจะบวก 15% หรือ 20%

เคยคิดพอถึงวันนี้ ยังเดินแข็งแรง ยังขับรถ เห็นคนแก่น่ารักยังกล้าวิจารณ์ เสียงดังจากคนเดินด้วย ถ้าเป็นวันก่อนโน้นคงไม่แคล้ว จะหยิกแล้วบิดเนื้อไม่ปล่อยเชียวละ