ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
โรงเรียนของแม่ ตอนที่ 34

ชีวิตส่วนตัว ชอบสัมผัสจากการรับรู้ สิ่งรอบตัว โดยเฉพาะพฤติกรรมของคนบนท้องถนน จะทำตัว ท่าทางการเดิน นั่ง พูดจาแม้แต่แต่งตัวแปลกแยก ยืนบ่นพูดคนเดียว ช่างเป็นความแตกต่างของสังคม

เคยคิด คนไม่เคยมีบ้านมากมาย อาศัยตามถนน อดีตย่อมเคยมีความสุข มีครอบครัวลูกหลาน พอถึงวันนี้ปล่อยตัวให้ไร้ค่าของการต่อสู้ชีวิตอะไรคือสาเหตุ หรือเป็นเพราะยาเสพติด ข่าวออกพอกัญชาถูกต้องตามกฏหมาย จะซื้อจะสูบเชิญ แต่ต้องมีคุณสมบัติ ตามข้ออนุญาต ภาษีปีที่แล้วรัฐได้พันล้านกว่า(2013) แต่ตลอดปี 2014 ได้เกือบสามพันล้านทะลุเป้าคนใช้บริการ

สังคมประเทศไทย ความเชื่อในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ เรื่องทักทายบอกเล่าให้เชื่อ แม้แต่การเปลี่ยนชื่อ ตั้งชื่อเราก็เชื่อว่าต้องเปลี่ยนให้ถูกโฉลก มากคนเปลี่ยนหลายครั้ง บ่นกับตัวชีวิตไม่เห็นดีขึ้น แต่ชีวิตกลับตกต่ำเพราะเมื่อเชื่อย่อมเกียจคร้าน รอผลให้มาเอง รอไปเถอะความอดยากจะเป็นส่วนของชีวิตเสมอ อย่างน้อยความมั่นใจความถูกต้องหดหาย

เดี๋ยวนี้คนเราสมาธิสั้นสำหรับจำและคิดเพราะเราทุ่มเทเวลาให้กับโทรศัพท์มือถือ อ่านความคิดของผู้อื่น ต่อเติมความคิดของตัวเอง ความสนใจในสิ่งจำเป็นของชีวิตย่อมลดตัว คำว่าลดตัวกับตกต่ำหรือคำพูดเป็นวลี ชีวิตน่าจะดีกว่านี้ และอีกมากคำพูด ความหมาย น่าจะเป็นพวกเดียวกัน ถึงจะแตกต่าง ผิดแปลกบ้างก็ไหลลงตกต่ำบังเกิดขึ้น

พออายุมาก จำชื่อคนไทยจำยาก อ่านสะกดการันต์ไม่ลงตัว เคยคิดว่าความจำเราแย่หรือชื่อสะกดมากพยางค์ สลับซับซ้อนยุ่งยาก เลยคิดว่า ทุกอย่างเกิดจากตัวเรา ถ้าจำไม่ได้จะไปจำทำไม เสียเวลา สังคมจึงบ่มนิสัยการเป็นตัวตน ต้องดูดี ชื่อแต่งตัว แต่ความเป็นภายใน ความคิด จะดีหรือไม่ ก็แล้วแต่

หลายปีผมเดินอยู่เมืองเบลลิ่งแฮม เหนือประมาณ 100 ไมล์ ของเมืองซีแอตเติ้ล ครับเมืองนี้อยู่ในรัฐวอชิงตันสเตท ครับอเมริกามีสองรัฐที่ชื่อวอชิงตัน ถ้าเป็นเมืองที่รัฐสภาอยู่ เรียกวอชิงตัน ดีซี เมืองเบลลิ่งแฮมเป็นเมืองมีป่าเยอะ เกาะ ลำธาร อเมริกาอนุรักษ์ป่า และป่าไม้ เกิดโตตามท้องถิ่นต้นเล็กตนใหญ่ ต่างเกื้อกูล ธรรมชาติร่มเย็น ฝนตก อากาศสด

เรื่องของต้นไม้ หลังจากทำลายป่า คนไทยเอาต้นยูคาลิปตัสไปปลูก คุณสมบัติ เติบโตเร็ว แต่ด้านที่ตรงข้ามกับป่าไม้ทั่วไป ต้นยูคาลิปตัสมีน้ำมัน ต้นมีเปลือก แต่ต้นไม้(กาฝาก) ไม่สามารถเป็นเพื่อนเกาะ เติบโต เหมือนต้นไม้ทั่วไปที่มีเปลือกหนาเป็นที่อยู่อาศัยได้ ใบ กิ่ง ก้าน และลักษณะแตกต่างถ้าเปรียบเทียบหมู่ของคน คนปกติ มีนิสัยขยัน พึ่งตัวเอง ช่วยสังคมคือต้นไม้ธรรมชาติ เติบโตในท้องถิ่น เป็นพี่เลี้ยงของต้นไม้เล็กๆ ต้นไม้ยูคาลิปตัส คือคนกับคน พิการทางความคิด ที่ไม่อยากทำงานพึ่งคนอื่น ค่าของมัน ถึงจะมีก็เพียงเสี้ยวรอตัดโค่นทำเป็นกระดาษ

วันหนึ่งผมเดินเข้าร้าน "เอเชีย" ครับต่างเมืองเจ้าของร้านที่นำสินค้าเอเชียมาขาย ส่วนมากจะเป็นจีน เวียดนาม มีแขกบ้างน้อย และร้านโกรเซอร์รี่ไทยยังหายาก มีคนไทยมาซื้อของเป็นเจ้าของร้านอาหาร คุยกันถามชื่อ ผมบอกว่า ชื่อ "ไพฑูรย์" ถูกมองหน้า คำพูดชื่อ "บ้าน" จังเลย ผมคิดในใจบ้านทรงไทยกำลังหดหาย บ้านแบบฝรั่งแม้แต่ต่างจังหวัด สร้างด้วยอิฐ หิน ความคิดผม ประหลาดแท้ บ้านทรงสูง มีหน้าต่างมาก ใช้ไม้เข้ากับอากาศ และธรรมชาติ แบบไทยยังอยู่ ความหมายของผมชื่อคนถ้าขาดความไพเราะไม่มากพยางค์ ก็หมดความสนใจ ปีที่แล้ว คณะหมอทางจิตแพทย์มาที่เมืองผมอยู่ รวมทั้งอัยการ ท่านอัยการเรียนจบจากต่างประเทศ ผมคุยด้านกฏหมายไทย เพียงปรับระบบความถูกต้อง ทางกฏหมายให้เข้ากับชีวิตชาวบ้านไทยก็เจริญแล้ว อย่างการรับเงินเกษียณ ไม่ต้องรอเป็นปี ระบบความขัดแย้งมีระบบศาลเด็กตามเมือง เหมือน People Court ไปมา ฟ้องร้องจ่าย การเคล็มประกันน่าจะรวดเร็ว สะดวกสบาย การขูดดอกเบี้ยเกินกฏหมาย แม้แต่คดีทำร้ายไม่ต้องรอศาลที่จังหวัด ครับบากสิ่งเป็นเพียงเสนอ อานิสงค์ คือความยุติธรรมของชาวบ้าน ควรกระจายความรู้จักกฏหมายระดับธรรมดา ต่อประชาชน

ผมเดินเข้าร้าน HARD WARE ไปซื้อสีทาบ้านและหลอดไฟ ยืนเข้าแถวจ่ายเงิน ข้างหน้าผมมีชายพิการ อายุยังไม่มาก ตัวไม่สูงนัก ถือไม้เท้าเดินขากระเผลก มีหมาตัวเล็กๆ มีเชือกผูก แต่สาบานสิ่งที่เห็น เชือกเขาจะผูกกระป๋องเปล่า ขวดน้ำรวม 6 ใบ ทุกใบว่างด้วยสิ่งของ ความคิดผม เข้าท่า ปล่อยหมาตอนจ่ายเงิน ปล่อยเชือกยาว หมาไม่ไปใหน ถึงจะเดินไกลบ้างก็สามารถหยิบเชือกดึงได้ ครับเก๋ และมากประโยชน์สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่ช่วยให้งานดีขึ้น เรียกเหมือนกันหมด คือ "ปัญญา"

คนชื่อ San Juan คงจะเป็นพวกสแปนนีส Juan อ่าน "ฮวน" หลายคนไม่คุ้นภาษาจะอ่าน" จวน" คงเหมือนเมืองซานโฮเซ่ San Jose หลายคนอ่าน ซานโจ๊ส ครับมากสิ่ง ชื่อเกิดจากมากคนของคนมากประเทศ ที่เคยมีคุณงามความดี ต่อเมืองนั้น พอถึงเวลาก็เอาชื่อมาตั้ง ให้เกียรติ อยากให้นึกถึงผลงานดีๆ ที่ทำไว้

ครับ San Juan มาซื้อที่แขวนทำติดกับฝา หรือประตู แขวนเสื้อ แขวนกางเกง คนอเมริกันแม้แต่ผู้หญิง คนพิการจะดูแลตัวเอง จะช่วยตัวเองก่อนเสมอ จิตสำนึกไม่อยากให้เป็นภาระของคนอื่นและสำคัญรัฐต้องออกกฏหมายช่วยเหลือ สร้างมากสิ่งที่รับกับการดูแลคนพิการ เหมือนร้านอาหารประตูเข้า ร้านต้องเป็นทางลาด รถเข็นตัวเองได้ ห้องน้ำประตูปิดเปิด สะดวกช่วยตัวเองได้ ภายในมีราวส้วมสูง อ่างเป็นมาตรฐาน รถเมย์ที่นี่ช่วยคนพิการ บันได ลดต่ำ มีเก้าอี้คนพิการ ราวจับและสำคัญราคาโดยสารลดสำหรับผู้สูงอายุ

ที่ธนาคารเวลฟาโก้ ใกล้ร้าน จะเห็นผู้หญิงชาวเอเซียไม่มีแขนทั้ง สองแขน ขับรถด้วยเท้า กด เอทีเอ็ม ด้วยนิ้วเท้า ผมยืนมอง ความรู้สึกชีวิตได้สัมผัส กับการปรับตัวของคนให้ได้กระทำตามปกติ คนมีอวัยวะสมบูรณ์ ทำกว่าจะถึงวันที่ ช่วยตัวเองได้ ชีวิตคงจะต้องมีวินัย ฝึก กระทำซ้ำ จนเป็นความเคยชินใช้อวัยวะทำหน้าที่แทนได้

ผมเชื่อมั่น ชีวิตเราถ้าทำบุญกับคนพิการ คือคนด้อยโอกาส เราทำย่อมมีความสุข ความสุขคือบุญ ถ่ายทอดเป็นความมีเมตตาถาวรหรือจะพูดกลับกันก็ได้คือมีเมตตา แล้วทำบุญช่วยเหลือ

เมื่อวานผมขับรถ สวนกับเด็กผู้หญิงหน้าตาบอกเป็นประเภทพิการทางความคิด มีที่ว่างผมคิดว่าเธอรอที่ ผมขับผ่านเธอยิ้มให้ ก่อนคงคิดว่าผมจะเอาที่ ส่วนตัวระบบยืนแถว รู้จักอดทน อดกลั้น ส่วนตัวได้รับการสอน การอบรม มาแต่เยาว์วัย ถือได้ว่า การอบรมถูกสะสมไว้ในกายใจ หลายคนมีมารยาทดี กระทำเสมอ ยอมรับจากความคิดว่า สิ่งดีๆ ได้กระทำตอบ โดยธรรมชาติ คงฝึกฝนจนเป็นความเป็นปกติ

ที่ผมเห็นแปลก เธอขับรถได้คิดว่าแผนกใบขับขี่ คงกลั้นกรอง สอน พูดคุย จนรู้ว่า การตัดสินใจในการขับ เพื่อความปลอดภัย สามารถทำได้ตามแบบคนปกติ ขับรถไม่ใช่งานยาก แต่การดูแลปลอดภัยบนถนน ยากกว่ามากเพราะสังคมในโลก ความแตกต่างทางความคิดและยิ่งปัจจุบัน เผลอเลอ โทรศัพท์กำลังขับ ครับถึงจะผิดกฏหมาย มากสิ่งคนก็ยังนิยมกระทำ

เห็น San Juan อดนึกถึงเกาะที่ วอชิงตัน ชื่อ San Juan เหมือนกันห่างจากฝั่งนั้งเรือ ประมาณ 3 ชั่วโมง ผมกับแม่บ้านนั่งเรือวันเสาร์

มี ทูน่าแซนวิส ติดมือไปด้วย พร้อมน้ำขวด ไปไหนๆ ผมเห็นลูก จะมีของติดตัวไปทานด้วยเสมอ ถ้าจะซื้อโดยเฉพาะในเรือ ย่อมแพง คนนิยมไปเที่ยว เช่าบ้านพักผ่อนจะเดินเล่นรอบบริเวณทะเลที่อเมริกา รัฐจะอนุรักษ์ให้ประชาชน หรือจะเช่าเรือ ออกทะเลตกปลา เล่นสกี ไปเที่ยวกับเรือดูฝูงปลาวาฬ อากาศดี สดชื่นที่นี่ มีทุ่ง Lavender โรงงานผลิตครีมถูตัว แม้แต่ล้างมือ สีม่วงดูสวยงาม เมียปลูกต้น Lavender ไว้หลายต้น เวลาออกดอก ผึ้งมา เมียเคยเย้า ถ้าเรียนรู้ ทำดอกให้เป็นผลผลิต ก็จะดี ผมยิ้ม บอกกับตัวเองจะใช้เวลานานเท่าไหร่ ความสามารถคงไม่บรรลุ แต่ทุกชีวิต สามารถทำความสำเร็จ ให้กับชีวิตทุกคน เช่นรู้จักเอื้อเฟื้อ ทานอาหารพอดี ออกกำลัง ถ้าเป็นพ่อบ้าน รู้จักควบคุมพฤติกรรม นั่งฟังแม่บ้านบ่น โดยไม่ลุกหนี ไม่โต้แย้ง ออกจากปากเพียงคำตอบรับ ครับชีวิตมากสิ่ง ทำในสิ่งประจำวันให้ดี ไม่เคยรังเกียจงานในบ้าน ความสมบูรณ์ของชีวิตก็เกินครึ่งแล้ว