ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 20 กรกฎาคม 2562

วันนี้วันสุกดิบของวันชาติอเมริกัน ครับทั่วประเทศจะให้คนงานหยุดอยู่กับครอบครัว หลายเมืองมีการละเล่นจุดพลุ เมืองซานฟรานซิสโกล้อมรอบด้วยทะเลภายใน ภายในเมืองมีภูเขา มีสะพานเชื่อมกับเมืองจากโอ๊คแลนด์ สะพานชื่อเบย์บริดจ์ หลายปีรื่อสะพานเหล็กสองชั้นออก หลังจากสร้างสะพานใหม่ชั้นเดียว ขอบสะพานต่ำ เวลาขับรถจะมองเห็นเกาะหลายเกาะ เชิญเถอะขอรับ มาซานฟรานอย่าลืมลงเรือไปเดินเล่นเกาะต่างๆ อย่าลืมนำปิ่นโตติดมือ เพราะอาหารขายมีแซนวิชและแฮมเบอร์เกอร์ อาจจะไม่อร่อยถูกอัธยาศัย ซานฟรานไฟคืนวันสุกดิบติดทะเลจะจุดดอกไม้ไฟ หันหน้าออกทะเล ครับเพื่อความปลอดภัย พลุเคยมีประวัติตกลงหลังคาบ้าน ไฟไหม้ จะหาคนจุดเพื่อให้ชดใช้ ไม่เจอตัว และคนจุดไม่มีประกัน

เรื่องประกันความเสียหาย รถ บ้าน สุขภาพ แม้แต่คนรักหมา อย่ามักง่าย พาหมาเดินก็ต้องมีที่จูงหมา เวลาหมาอึก็ต้องเก็บ ยกเว้นหมาฉี่ยกขา ด้านเข้าต้นไม้ ฉี่ ไม่ต้องดูแล ครับหมาจะมีสัญชาติญาณ ก่อนฉี่จะดมดูก่อน แน่นอนที่ตรงนี้ หมาสาวเคยมาฉี่ กลิ่นยังได้รับรู้ ยกขาฉี่ทับ หมาคงจะมีความพอใจ รู้สึกอย่างไร “ใครจะไปรู้ เรื่องของตัวตนของสัตว์ แม้แต่ตัวเรา บางครั้งกระทำผิดยังมีความชอบพอ”

วันชาติจริงๆ วันที่ 4 July ของทุกปี ใกล้บ้านผม 1 ใน 6 ไมล์จากบ้าน ปกติช่วงนี้หลานจะมาอยู่ด้วย 3 คน ชายล้วน 8-10-12 วันปกติจะเดินไปพาร์คค มีที่เล่นของเด็ก เดินขึ้นบันไดแล้วมีสะพานลื่นตัวลง บางส่วนมีห่วงสูงจากพื้นดิน ครับเด็กจะโหนห่วง สูงจากพื้นดิน ครับเด็กจะโหนห่วงจับและเลื่อนตัว ขาดไม่ได้จะมีชิงช้า และสัตว์นั่งจะขึ้นลง ส่งเสียง เด็กหัวเราะร่า

ภายในพาร์คกว้าง มีสนามซ็อกเกอร์ และเบสบอล มีอัศจรรย์ ครับรอบพาร์ค ถ้าเป็นเด็กจะวิ่ง คนอายุสูงอย่างผม อย่างดีก็เดินรอบ แกว่งแขนไปมา หนุ่มสาวจะจ๊อกหรือเดินเชิญเถอะครับ ถนัดอะไรไม่ว่ากัน เป็นสิทธิ์โดยชอบ ถือเป็นความปกติของมนุษย์พัฒนาดูแลสุขภาพตัวตน

พาร์คเดินข้ามถนนเป็นศูนย์กลางกิจกรรมของเมือง หลานผมปีนี้ 3 คน ลงทะเบียนว่ายน้ำ คนกลางวันจันทร์ที่ 8 ตลอดอาทิตย์จะเรียนเรื่องการวางตัว ครับชีวิตคนการวางตัวจะเดินนั่งคุย แม่บ้านเคยส่งลูกสาวไปเรียน คนเล็ก 8 ขวบ มีเรียนคุ๊กอาหาร ตลาอดอาทิตย์ 15 July ถึง 19 July ตกเย็นทุกคนเข้าคลาสว่ายน้ำ อาทิตย์ผ่านมา คน 12 กับ 10 ขวบ เข้าคลาสเรียน คอมพิวเตอร์ของยูซี

ครับหลานมา แม่พ่อเขาเจตนามาเรียนภาษาไทยที่วัดมงคลรัตนาราม อยากให้รู้ภาษาไทย ความเชื่อและประสบการณ์ การรู้ภาษาเกินหนึ่งย่อมมีประโยชน์ และทุกปีจะต่อเติมโปรแกรม อย่างซ็อกเกอร์ คอมพิวเตอร์ คุ๊ก และว่ายน้ำ

ส่วนตัวผมเชื่อ เด็กเมื่อเราใกล้ชิด สั่งสอน เพิ่มกิจกรรมดูแลการเรียน และผมยังเชื่อเด็กถ้ามีโอกาสควรพาไปทัศนศึกษา คือไปต่างประเทศบ้าง “การไปท่องเที่ยว สิ่งสัมผัสคือประสบการณ์ตรงที่เห็นและรับรู้ เปล่ารู้จากหนังสือ เป็นประสบการณ์ของคนอื่น เราเห็นด้วยตาจากตัวเอง เหมือนช่วงเดือนมิถุนายน หลังจากหิมะ ต้นไม้ทั่วไปของมิชิแกนจะเขียวอ่อนมีปุ่มดอก และความแตกต่างของประเภทต้นไม้จะต่างจากรัฐแคลิฟอร์เนีย ความตื่นตา ตื่นใจ ความรับรู้นำความสนใจอยากค้นคว้า ตกตะกอน ครับผมเพิ่งกลับ ความชอบต้นไม้นึกเมื่อไหร่ยิ้ม

งานวันชาติที่พาร์คทุกปีผมจะพาหลานชายไป กิจกรรมมากมายมีขว้างเป้าด้วยบอล มีโยนถุงทรายแบนไม่ใหญ่ลงปากถัง แม้แต่ขว้างเข้าปากที่ทำอ้าบนผนัง ครับราคาหนึ่งเหรียญ นั่งรถหมุนโยกขึ้นลง 4 เหรียญ เรือโล้แบบโต้คลื่น 4 เหรียญ อาหารขายมีมากประเภทครับราคาหลายสตังค์ ปีนี้ของขายเยอะ ผมจากเงิน 30 เหรียญให้หลานคนโต 12 ขวบ ไม่อยากเล่นอะไร เพียงเดินดูแลน้อง แต่คน 8 ขวบ ต้องการเล่นทุกอย่าง แม้แต่เห็นของกินสะกิดตา อยากได้ของกิน ผมยิ้มก็ต้องตามใจ

ครับงานที่จัดเหมือนงานวัดบ้านเรา แต่งานบ้านเราสนุกทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่อายุมาก เชิญเถอะครับ เสียงออกแขกของลิเกดั่งลั่น คนดู แม้แต่หนุ่มสาว ลิเกถือว่าเป็นของชอบพอ เดี๋ยวนี้บางท้องที่งานซื้อบัตรและพวงมาลัยคล้องคอนักรำวงก็ยังมี เด็กชอบหนังกลางแปลง ของกินไม่แตกต่าง ยังมีข้าวโพดคั่ว น้ำตาลสายไหม ครับที่พาร์คงานวันชาติก็มี น้ำอ้อยควั่น น้ำตาลสด ครับสารพัดความสุขของงานไม่เสียเงิน กิจกรรมมากสิ่ง เป็นความชอบพอง่ายๆ ไม่มีพิธีอะไร คงเหมือนกินข้าวราดแกง ดื่นน้ำอ้อยคั้น น้ำตาลสด และน้ำบัวบก หนุ่มสาวยังนัดเจอกัน มีบ้างพบรัก

พอหลานออกไป ผมบอกว่าตาจะไปนั่งดูมายากลของเด็กๆ ที่นั่งเอาฟางมัดเป็นก้อนมาวาง ครับเรียบง่ายไม่ต้องกังวล แตกหัก เลิกงานคนมีม้าก็มาเอาไปเป็นอาหาร ฟางมีบ้างเอาคลุมต้นไม้สวนครับ ตอนเป็นเด็กผมเคยทำแบบซุ้มเหมือนเต้นท์ เอาไม้ไผ่ปักเอาฟางมาเกลี่ย เหมือนนอนในเต้นท์ อุ่น สนุก อดคิดชีวิตเด็กจะเล่นอะไร ถ้าอิสระกับเพื่อนเด็กไม่มีเด็กเกเร ย่อมสนุกสนาน เป็นความประทับใจดีๆ ของชีวิต กินก็ง่ายๆ จะกินซ้ำวันรุ่งขึ้น ก็ไม่เคยบอกเมื่อวานกินแล้ว

เหลือเชื่อโลกเจริญขึ้น ความสุขความไม่เห็นแก่ตัว พึ่งพา มีเมตตาน่าจะเจริญตาม แต่ความเป็นจริง มากชีวิตแล้งแค้น ถูกทอดทิ้ง ลูกๆย้ายบ้านออกแต่เด็ก ต่างจังหวัดไทยนอกจากไปเรียน ส่วนมากจะเข้ากรุงเทพฯ หางานทำ ถูกหลอกไปทำงานต่างชาติ

มากครอบครัวแต่งงานมีลูก ฝากให้ปู่ย่าตายายเลี้ยง ชีวิตคนแก่บ้านเรา ผมยอมรับท่านมีเมตตารักลูกหลาน แต่เด็กๆ ต้องเติบโตโดยการมีความรู้ พัฒนาความรู้รอบตัว

อ้อเวลาผมเดินไปงานเห็นคุณลุงรุ่นราวคราวเดียวกับผม ยืนตัดเล็มต้นไม้ คงหมดความสนใจ บ้านของลุงอยู่ตรงทางสามแยก มีถนนตรงมาที่บ้าน และตัดกับถนนผ่านหน้าบ้านลุง หน้าต่างบ้านลุงกว้าง ถนนทางสามแยก บ้านบนถนนเทลาดต่ำ มองเห็นทะเลภายใน เกาะและรถไฟฟ้า ความรู้สึกลุงกับป้ามีโชค แต่คนไทยถือโชคเกี่ยวกับบ้านสามแยก รถเลี้ยวมีชนบ้าง รถทางตรงชนรถเลี้ยว คนตาย บางคนบอกว่าเคยเห็นวิญญาณเดินเพ่นพ่าน แต่บ้านลุงคือความเป็นมงคลของชีวิต ตกเย็นนั่งมอดลอดหน้าต่าง เบียร์เย็น รสขม คุณเคยอธิบายความสุขได้ไหม สำหรับผมชอบเก็บความพอใจไว้กับชีวิต