นานพอสมควรกว่าจะถึงบ้าน บ้านไม่ไกลจากแอร์พอร์ต แต่ช่วยไม่ได้ ทุกคนพูดว่ารถติด แต่ละบ้านมีรถ หลายบ้านมีรถมากกว่า 1 คัน เหตุผลที่ทุกคนต้องมีรถ เวลาไปทำงาน รถติด รถส่วนตัวยังซิกแซก วิ่งเกินระยะทางมากหน่อยก็ยังดี รอรถแท็กซี่ พอเรียกรถแท็กซี่ว่าง รถจอดบอกปลายทางคงไปไม่ได้ครับ รถติด ผมไม่ทันส่งรถ หรือไปรับครอบครัว รถติดทุกคนอาจอ้างว่ารถเยอะ แต่แท้จริงกรุงเทพฯ ไม่มีผังเมืองเหมือนเมืองที่มีผังเมืองดีๆ อย่างระบบในอเมริกา ระบบบล็อกซิสเต็ม รถอาจติด เลี้ยวขวา เลี้ยวซ้าย กลับหลังไปทางอื่น ครับเมืองไทยเจริญช่วงหลังๆ ระบบผังเมืองล้มเหลว ที่ดินราคาแพงจะขอตัดทำถนนก็ไม่ได้ เหมือนสร้างรถไฟฟ้า สะพาน ต้องย้ายบ้านเรือนที่เจ้าของบ้าน ฝังรากฐาน เดินทาง ลูกไปโรงเรียน วัด ช็อปปิ้งย้ายไปอยู่ที่ใหม่ อาจะห่างไกลความคล่องตัว

ถ้าเรามีสถิติ จะสร้างบ้านเมืองก็ต้องวางแผน อย่างไรก็ตามเราสร้างความศิวิไลซ์ ให้เฉพาะกรุงเทพฯ คนต่างจังหวัดย่อมเดินทางมา หลับนอน เรียน หางานทำ เปิดร้านริมถนน เพียงพอกับชีวิตให้มีพอกินพอใช้ ต่างจากนายทุนทุกคนมีที่กลางเมือง ร้านค้า ธุรกิจ พอคนเดินทางมาอยู่กรุงเทพฯ ทุกอย่างสร้างความผาสุกให้คนเจ้าของที่ ต่างร่ำรวย ของขายเซ็งลี้ฮ้อ คนหมดทางเลือกติดแบรนด์ ก็ต้องแบกจ็อบแลกกับวัตถุรถวิ่งบนถนนอุดมสุข ค่อนถนนก่อนถึงสวนหลวง ร.9 ถนนอุดมสุขเปลี่ยนชื่อเป็นถนนเฉลิมพระเกียรติ รถเลี้ยวเช้าซอย 3 บ้านที่ 2 ซ้ายมือ บ้าน 2 ชั้น ใหญ่โต แบบก่อสร้างพื้นกับเพดานสูง บันไดกว้างกว่าบันไดปกติ 2 เท่า ห้องรับแขก หน้าหลังกระจกทรงสูงรอบบ้าน ระบบไฟทันสมัย คนควบคุมดูแล ตั้งแต่เริ่มสร้างจนจบการสร้าง เจ้าของชื่อ ฐานิตย์ ปั้นศิริ ตัดงานที่ร้านช่วงเช้ายันบ่าย ดูแลความคุมก่อสร้าง โดยเฉพาะไฟ การเดินสายภายในตึกยอมควักกระเป๋า จ้างผู้เชี่ยวชาญเฉพาะมาพูดคุยตรวจทาน ครับกว่าจะเป็นบ้าน 2 ชั้น บ้านทรงสูงพื้นกับเพดานสูงกว่าปกติ หลังบ้านมีสระปลาคราฟ ตัวใหญ่ๆ 10 กว่าตัว เลี้ยงมาเกิน 20 ปี รอบบ้านหมดเงินไปกับต้นไม้วัยเจริญรอบบ้าน

หลายชายผมคนเล็ก อายุ 8 ขวบ พูดว่า นี่มันคือ “คฤหัสน์” ใหญ่โต กว้างขวางสวยงาม กว่าจะเป็นบ้านทำแล้วให้รื้อไม่ตรงสเป็ค เจ้าของบ้านหญิง ฐานิตย์ ปั้นศิริ เคยมาเรียนออกแบบผมจาก Sassoon หลาย 10 ปี กลับบ้านเปิดร้านในโรงแรมหรู ชื่อ Topsy อยู่ในโรงแรมเชอราตั้น ครับร้านหรู จากการตกแต่งออกแบบ อยู่ในโรงแรม ราคาย่อมสูง คนมาใช้บริการไม่เพียงผู้มีเงิน แต่การออกแบบ การให้บริการ “ประทับใจ” มีนักการเมืองไทย ตำแหน่งสูง มาตัดผม เป็นลูกค้ามาเป็น 10 ปี

สามีเจ้าของบ้าน ชื่อ ประพนธ์ ปิรันธนากุล มาเรียนที่อังกฤษตั้งแต่มัธยม พร้อมกับพี่น้อง บ่อยครั้งช่วยตัวเอง กลับบ้านไปดูธุรกิจ (บริหาร) ส่วนซับพลายให้โรงแรม สินค้าอิมพอร์ตจากทั่วโลก และมีอุตสาหกรรมผลิตบางอย่างส่งตามโรงแรมด้วย อุปนิสัยดีมาก ผมดื่มไวน์ด้วยกันบ่อย ดูแลผมและครอบครัวด้วยความเอาใจใส่ ห่วงใยเต็มใจ ผมเป็นผู้อาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ทุกครั้ง และอีกอย่าง ฐานิตย์ ดูแลคอนโดของเมียผมที่อยู่ในเซ็นทรัลบางนา ผมชอบคอนโดนี้ สร้างมานาน 2 ห้อง กว้าง 2 ห้องน้ำ ชั้น 20 ยืนหน้าเฉลียงเห็นทั่วกรุงเทพฯ ไม่มีตึกบัง หลานๆ ลูกชอบ มีสระว่ายน้ำ ที่อบตัว หิวเดินเข้าเซ็นทรัล วันหนึ่งผมหิ้วเบียร์ขวดใหญ่ช้าง มานั่งนอกบ้าน ซื้อหมูปิ้ง นั่งปล่อยอารมณ์ ปล่อยจิตให้ว่างเห็นเพียงสัมผัส แต่ไม่ปล่อยให้ใจได้สานต่อ เน้นความพอใจ ชีวิตก็ไม่ยึดติดกับสิ่งที่เห็น กรุงเทพฯอากาศร้อน เวลาผมเล่นกอล์ฟจะชอบดื่มเบียร์เย็น ความรู้สึกปลอดโล่ง สุขเหลือเชื่อ เล่นเสร็จเสียพนัน กระเป๋าพร่อง ความรู้สึกเฉยๆ คงจะความรู้สึกหย่อนใจอยู่ในอเมริกาชอบไวน์มากกว่า ระบบมีคลาส

ในซอยบ้านตรงข้ามเป็นที่พบปะของพรรคการเมือง บริเวณเมืองนี้เฉลิมพระเกียรติ การสร้างความสูงมีความจำกัด แต่มีบางตึงสูงกว่ากฎหมาย เคยถามว่าทำไมสร้างได้ เขาบอกว่าเป็นของนักการเมือง ครับเมืองไทยคนไทยยังนิยมใช้อำนาจทำผิดกลายเป็นความพอใจ เคยมีข่าว 1-2 ปี จำไม่ได้ หลายสิ่งหลายอย่างในโลกของไทย สิ่งที่สร้างแล้วผิดกฎหมาย ยังคงอยู่ได้ เป็นเรื่องไม่น่าจดจำ เหมือนเชียงใหม่ บ้านของคน “ศาล” สร้างในที่ป่าสงวน ขึ้นศาลบอกว่าไม่รื้อแต่ห้ามคนอยู่ ซึ่งผิดกับประเทศจีน มีตึกสูง 2 ตึก สูง 30-40 ชั้น ผิดกฎหมายว่าด้วยการห้ามสร้างในที่ รัฐบาลจีนสั่งพังทิ้ง เหมือนผมปี 1968 ไปมหาวิทยาลัยออริกอนยืนดูเขารื้อตึก เมื่อ 2 วันก่อน ดูคดีในสนามบินในจีนคนทำงานเอารถพยาบาลไปรับเพื่อนฝูงครอบครัว สุดท้ายเข้าหูผู้บริหาร “ถูกไล่ออก” คงเหมือนประเทศเจริญด้วยกฎหมาย ทุกคนเคารพผู้บริหารทำผิดแม้แต่รัฐมนตรี “ก็ลาออก” มากรายผิดกฎแบบอาชญากรรมนอกจากจะออกยังติดตาราง

ช่วงนี้มีคนเคยเผาตอนพัทยามีตัวแทนมาประชุม มีหัวหน้าก่อความเดือดร้อน ตอนนี้เป็น ส.ส. ศาลสั่งติดคุกยังเดินเข้าสภา นักข่าวบอกตำรวจให้จับ เหตุเพราะศาลสั่งลงโทษ ยังหนี ซ้ำเป็น ส.ส. เป็นตัวแทนของประชาชน เฮ้ยได้อภิสิทธิ์อย่างไร หรือคิดว่าทำหน้าที่บริหารประเทศ ประชาชนเลือกตั้ง ถึงได้รับการลงโทษ คิดว่าน่าจะต่อรองได้

หลังจากเข้าห้องพักผ่อน อาบน้ำแต่งตัว บอกแม่บ้านขอออกไปเดินข้างนอก ทางซ้ายมือเป็นที่ว่าง ราคาที่ดินในซอยไม่รู้ราคาตารางวาละล้านหรือเปล่า กรุงเทพฯ ใครมีที่ดินว่างปล่อยไว้ ให้หญ้าขึ้นงอกงาม เหมือนที่ดินตรงหน้าผม ร่ำรวยทุกราย คนขับรถแท็กซี่จอดเปิดประตูยืนฉี่ ครับเป็นเรื่องปกติ ระบบปวดฉี่รถติดกว่าจะไปถึงปั๊มน้ำมัน “เล็ด” เสียก่อน อย่างแท็กซี่ จอดข้างทาง เปิดประตู ยืนหันหน้าเข้าป่า รูดซิป ปล่อยให้สิ่งสร้างความลำบากใจทำงาน อยู่ที่ใจของเราถ้าไม่คิดมาก ไม่อายไม่ทำผิด เสียงเบื้องบนเสียงมาจากแดนไกล ไม่ว่ากัน เชิญเถอะ เมื่อความจำเป็นเป็นส่วนของความปวดร้าย ลงมือกระทำย่อมโอเค ผมชอบไปโอลสยาม ที่วังบูรพา เมียเขาชอบน่ะ ฟลอชั้นล่าง ขนมมากมายอร่อย จะซื้อกลับบ้านหรือนั่งทาน ชั้นที่ 2 มีเสื้อสำเร็จของท่านผู้หญิง แม้แต่ประเภทดอกไม้ถัก ชั้น 4 ผมมาทุกครั้งจะนั่งเป็นศูนย์อาหาร มีคนรุ่นผมส่วนมากจะหนุ่มกว่า มาร้องเพลงรุ่นเก่าไพเราะให้ฟังฟรีครับ วันนี้ผมสั่งขาหมูล้วน 120 บาท พอมาถึงกินไม่หมด อีกที่ชอบไป มาบุญครอง มีมากมายสินค้าราคาถูก ถ้าจะถามได้สแตนดาร์ดไหม ผมส่ายหน้า รับรู้แต่ว่า แบรนด์ดังๆในโลก แขวนขาย ราคาถูก ซ่อมคอมพิวเตอร์ โรงหนัง ศูนย์อาหาร

ทั่วโอลสยาม มาบุญครอง ห้องน้ำ ชายคนทำความสะอาด หญิงสาวทั้งนั้น เธอไม่รับรู้ เห็นผุ้ชายรีบเข้าไปยืนฉี่ รีบควักอุปกรณ์ที่จะฉี่ เธอเดินไปถูข้างหลัง ผมไม่รู้ว่าเธอมีความรู้สึกอย่างไร ทำงานมานาน ตอนครั้งแรก ตื่นเต้น อาย กระตุ้นความรู้สึกทางเพศ แต่พอวันนี้ รู้สึกเฉยหมด ความสนใจ ยกเว้นมีบ้าง ความชอบพอก่อกวน อยากมอง อยากช่วยจับ ถ้าเธอเอ่ย คนที่ถูกมองคงอาย พูดเสียงสั่น ไม่ต้องหรอกครับ ผมช่วยตัวเองได้ หน้าแดง