ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 25 พฤษภาคม 2556

งานประจำในหน้าที่ ส่งหลานที่โรงเรียน เสร็จเริ่มงานส่วนตัว คนไม่มีลูกและหลานไม่รู้หรอกเด็ก 2-3 คน ตอนไปโรงเรียน เป็นงานปวดหัว กว่าจะให้ทานอาหารเช้า แต่งตัว พาขึ้นรถ เผลอถอนหายใจ นี่นะถ้าไม่ใช่ลูกหลานที่เป็นความรัก ห่วงใย จะไปหาที่สงบ ไกล มีความเป็นส่วนตัว แต่ความคิดตรงกันข้ามโพล่งออกมา ดีอยู่แล้วใกล้ชิดกับลูกหลาน ทำให้สุขภาพแข็งแรง เดินทางตลอดเวลา

พอไปถึงศูนย์กลางผู้สูงอายุ รถพร่องตา วันนี้สโนว์ตกตั้งแต่เมื่อคืน ไปมาลำบาก คนอายุมากอากาศอย่างนี้เลือกอยู่บ้านปลอดภัย ลุกจากเตียงต้มชาร้อนๆ หยิบขนมปังโฮลวีท ข้างๆ เขียน 10 เกร็น หมายถึง ใส่ ถั่ว งา และอีกหลายอย่างรวมแล้วสิบอย่าง ส่วนผสมมากมาย เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพ แต่สำหรับผม ของอร่อยถูกปากนิยม ไม่เคยคิดว่ากินแล้วจะอ้วน ไขมันอาศัยร่วมกับตัว และแปลก ไขมันเมื่อเลือกที่จะอาศัยเราอยู่ พอเรากินพวกไขมันเพิ่ม พวกเขาถึงจะต่างแต่ก็สามัคคีอยู่ร่วมกัน พอกหนาขึ้น พอถึงวันนั้นย่ำแย่

เหมือนเพื่อนรุ่นน้อง ครอบครัวเขานิสัยน่ารัก อยู่แถววัด ใช้บ้านเป็นศูนย์กลางของพี่ๆ เลิกจากวัด ไม่มีที่ไป เชิญมาบ้าน ทำอาหารให้ทาน คุย ครับงานบ้านที่เป็นเจ้าภาพไม่ใช่งานหมูๆ ทุกครั้งเพื่อนมาบ้าน หน้าที่เจ้าของบ้าน ต้องเตรียมของกิน ของดื่ม เมื่อนึกที่บ้านตู้เย็นพร่อง ก็ต้องไปตลาด ระหว่างทานสนุก คุย หัวเราะ ยอมรับต่อชีวิตให้มีความสุข อายุน่าจะยืนยาวขึ้น พอเพื่อนหมดบ้าน เก็บจาน ล้าง เช็ดถู งานบ้านเป็นงานยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะคนไทยสมัยนี้ ต้องทำงานนอกบ้าน ออกเช้ากลับมืด รถติดมากยิ่งติดมากรัฐบาลให้เงินซื้อรถ คงมีประเทศเดียวในโลก ที่เอาเงินภาษีให้ประชาชนบางคนฟรีซื้อรถ และเวลาเดียวกัน เมื่อรถมาก ติดแน่นปึก ก็เอาเงินภาษี ขยายถนน เลยไปไกล เอาเงินภาษีพัฒนาโรคเกิดจากรถติดเครียด โรคสูดควันเข้าปอด โรคมะเร็งถามหา คนรัฐหัวเราะเห็นไหมข้ามีงานตลอด

ที่บอกว่างานบ้านเยอะ พอทำงานมีเงิน ก็ต้องจ้างคนทำงาน คนใช้หาในประเทศยากขึ้น คนไทยถึงไม่มีเงินก็ไม่อยากเป็นคนใช้ ไม่รู้ความคิดว่าเป็นงานต้อยต่ำ หรืองานคนใช้ไม่มีเวลาต้องทำงานตลอดวัน และยิ่งนายผู้หญิงขี้บ่นโอ๊ยปวดหัว เผลอเอ็ดความรู้สึกต่อนายผู้ชายไม่ได้ คนใช้เวลานายไปทำงานสามารถทำตัวคล้ายนายหญิง เปิดทีวี ละครตบตี แย่งผัวแย่งเมีย ความรู้สึกชอบใจ สะสมทุกวัน คนสร้างก็มีความสุข คนติดเงินตุงในกระเป๋า สังคมจะเสื่อมอย่างไร ความคิดโพล่งออกจากปาก ละครไม่เกี่ยว ก็คุณทำตัวทุเรศเอาความไม่ถูกต้องสุมในกายและใจของตัวเองต่างหาก คนทำหนังพูดเหมือนกันทุกคน แม้แต่ทำผิดซึ่งหน้า ยังยัดเยียดความผิดให้คนอื่น ทุเรศ คนใช้เดินเข้าครัวขนอาหารหลายอย่าง ไม่ราดเหมือนเคยกิน อยู่คลุกคลีบ้านนายนานปี เห็นครอบครัวนาย ทานอาหารแยกอาหารแต่ละอย่าง อยากทานอันไหน ใช้ช้อนกลางตักใส่จาน นายบอกว่าช้อนกลางไม่เปรอะเปื้อนเชื้อโรคของช้อนส่วนตัว ตักเข้าปากแล้วตักอาหารกลาง นำอาหารมาวางโต๊ะหัองรับแขก นั่งโซฟาร์ ซึ่งนายหญิงรักมาก เจตนาซื้อมาประดับบ้าน และต้อนรับแขก ช่วงซื้อใหม่ๆ จะมานั่งพักผ่อน หรือเคยคิดนอนคู้รอสามีกลับบ้าน แต่ก็ไม่ทำบ่อยกลัวเก่าไว

พอนายหญิงออกจากบ้าน แอร์ถูกกระตุ้นปุ่มให้มีความเย็นเพิ่ม เดินไปเปิดตู้หยิบเค้กร้านหน้าเลือด เธอพูดเองบ่นเอง ราคาแพงมาก คนใช้อย่างเธออดเหน็บด้วยคำพูดไม่ได้ ลูกหลานเจ้านาย ซื้อของแต่ละอย่างแพงมาก คนขายรวยเร็วกว่าถูกหวย เหมือนคนพูดว่าราคาขายเหมือนปล้นซื้อ เธองงต่อคำพูด ทุกอย่างถูกนำมาวางร่วม หย่อนก้นนั่งเก้าอี้นิ่ม คลิกหาละครถูกใจ ความสุขทางปากและท้องเริ่ม โซฟาร์ที่นายหวงและห่วง เธอใช้ประโยชน์มากกว่าคนอื่นในบ้าน

สองเดือนผ่านไป สามีบ้านคนจัดงาน อยู่ดีๆ ปวดหัวใจ รีบให้ภรรยาขับรถไปโรงพยาบาล หมอฟัง รีบพาเข้าห้องเอ็กซ์เรย์และตรวจเข้ม หมอตรวจผล ตกกะใจ ตายแล้วหลุดความคิด ต้องอยู่โรงพยาบาลกลับบ้านไม่ได้ เส้นใยส่งอาหารลำเลียงให้หัวใจและสมองตีบ ถ้าปล่อยให้ตัน พอถึงวันนั้น หมอพูด คนฟังหน้าซีด หัวใจถ้าไม่ล้มเหลว สมองอาจตาย หมอหันมาจับแขน เดี๋ยวนี้โรคอย่างนี้ จิ๊บจ๊อยต่อการผ่าตัด ขยาย หรือตัดต่อ ไม่กี่อาทิตย์เดินปร๋อ หลายคนวิ่งจ๊อกกิ้งได้ แต่หมอมองหน้าไม่แนะนำนะ พอหาย เธออายุตอนนี้เท่าไหร่ นับนิ้ว ยิ้มกว้างหมอรู้ ชอบทานประเภท มัน หวาน และเค็ม และถ้าภรรยาเป็นคนชอบบ่น และเธอฟังเฉยๆ ไม่โต้แย้ง (เก็บกด) สามารถทำได้ทุกอย่างเพราะกว่าจะสะสมปัญหาอีก ชีวิตคงไม่อยู่ให้ทรมาน

ครับตอนนี้ผมโทรไป เดินขึ้นลงบันได หัวเราะลั่น แผลหายสนิท ติดกัน หัวใจหลังจากทำเส้นสาย ทำงานเหมือนใหม่ๆ เลย เต้นกระเพื่อมเห็นหน้าอกชัด ระหว่างป่วยและรักษาตัว ความรักที่มีต่อลูกเมียเพิ่ม เต็มตามที่คนหนึ่งจะมีความรักได้ ทุกวันทุกคนมีหน้าที่จัดยา นำมาให้ เตรียมอาหาร พาขึ้นลง เช็ดตัว บีบนวด พูดแต่สิ่งดีงาม เขาสารภาพเป็นคนโชคดีที่สุด อะไรๆ ก็ตามความรักที่ดีและมีความงอกงาม ไม่มีอะไรเกินความรักต่อกันของพ่อ แม่และลูก

คนใช้ถึงจะมีบ้านดีๆ หลับนอน ภายใต้การดูแลของเจ้านาย มีอาหารดีๆ กิน ถ้ารู้จักจ๊ะจ๋า เจ้านายรัก สิ่งดีงามอื่นๆ ตามมา แต่ปัจจุบันความรู้สึกดีๆ อย่างอื่น คนคิดว่าจอมปลอม ถ้าขาดอิสระอะไรๆ ก็ดูทุเรศ ทางเลือกจึงชอบทำงานที่โรงงานถึงเงินจะน้อยมากชั่วโมง เช่าบ้านร่วมกับเพื่อนราคาเช่าถูก ถ้าจะหาสถานที่โอ่โถง รอบๆ บ้านที่เป็นหมู่บ้านจะมีต้นไม้ รถดีๆ จอด คนพูดเพราะแถวนี้ไม่ต้องการ สามารถไปกลับดึกดื่นไม่มีคนพูดค่อนแคะ สามารถมีความสุขกับคนรัก

ปัจจุบันคนไทย มีแรงงานจากเพื่อนบ้านมาอยู่มากมาย เมื่อมาอยู่ชั่วคราว มากรายอยู่ถาวร ขยายครอบครัว คิดเอาก็แล้วกัน คนที่เข้ามาใช้แรงงาน ขาดการดูแลให้มีความรู้สึกดีๆ เมื่อกลายมาเป็นผู้ใช้สิทธิเลือกตั้งได้ การมอมเมาด้วยรางวัลก็คงจะมีต่อไป ผมจะหมายถึงดึงจมูกชักลาก หรือโฆษณาชวนเชื่อ อ้อเรื่องบังคับด้วยอำนาจยังทำอยู่

มีเพื่อนอีกคน หลังจากอกหักบ่นปวดหน่วงๆ กับหัวใจ นอบซบหมอน ร้องไห้ พลังความคิดถูกตัด หมดกำลังใจ ยิ่งคิด หัวใจยิ่งปวดร้าว ไปหาหมอ บอกกับหมอปวดหัวใจ หมอตกใจ เรียกพยาบาล พาไปห้องเอ๊กซ์เรย์ ผลปรากฎไม่มีอะไรบุบสลาย คนยังหนุ่ม วัยเพิ่งเริ่มกลางคนปีนี้ หมอแปลกใจ เส้นสายไม่ตีบตัน ทำไมหัวใจจึงบอกว่าปวดร้าว เมื่อตรวจไม่พบ หมอพามาห้องพิเศษ นอนพัก หมอเดินมาคุยด้วย หมอกล่าวผมตรวจคุณละเอียดมาก ไม่พบสามเหตุการเจ็บป่วยของหัวใจ ไหนลองเล่าสาเหตุของการเจ็บป่วย

ผมมีคนรัก รักเธอมาก พูดภาษานิยาย ผมทุ่มทุนชีวิต ทำทุกอย่างเพื่อเธอ หยุดเที่ยว ไม่มองสาวอื่น ทุ่มงานเพื่อความก้าวหน้า พยายามสะสมเงิน เมื่อสามอาทิตย์ ผมและเธอไปทานอาหาร ดูหนัง ก่อนกลับแวะร้านไอศกรีม เธอกล่าวขอโทษ ถ้าพูดแล้วผมเจ็บ เธอบอกว่าเธออยากมีชีวิตอิสระ ไม่ต้องการความผูกพัน ความรักเหมือนกับการผูกขาด ตัดตอนอิสระ ชีวิตเธอยังไม่พร้อม อยากมีชีวิตที่สัมผัสกับสิ่งแปลกใหม่ ด้วยใจที่ไม่มีพันธะ ผมขอร้องเธอ หลายปีผมทุ่มเท และขาดเธอไม่ได้ เธอกล่าวว่าอีกไม่นานก็ลืมเธอได้ หลังจากเราจากกัน ชีวิตผมรับรู้ว่าเศร้ามาก ทำงานใจเลื่อนลอย สิ่งดีๆ ที่เคยวาด เหมือนทุกอย่างหนี ผมปวดใจนอนคว่ำหน้า ความคิดถึงกระตุ้นความรู้สึก หมดกำลังใจ ท้อถอย สิ้นหวัง เขาทุบอกซ้าย ปวดตรงนี้มาก ปวดหน่วง เจ็บ ติดต่อมานานวันช่วยผมด้วย

หมอยิ้มกว้าง เข้าใจถึงสาเหตุ คนไข้ที่ผ่าตัดเส้นตีบตันหัวใจ สาเหตุนั้นเจ็บหัวใจ แต่คนไข้คนนี้ ไม่มีโรคกาย มีแต่โรคจิตใจ ไม่ต้องการการผ่าตัด เพียงแต่เริ่มลืมหางานอดิเรกทำไม่นานก็หาย บาดแผลถึงเคยมีแต่ก็ไม่มีแผลเป็น ไม่ต้องย้ำเตือนความทรงจำ ครับเขาจึบอกกันต่อๆ ไปว่าจะด้วยสาเหตุใด กล้าผจญกับสิ่งนั้น