ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 11 พฤศจิกายน 2560

วันนี้งานราชพิธีถวายดอกไม้จันทน์ ที่จอดรถภายในวัดไม่อนุญาต เหตุผลใช้เป็นที่นั่ง เดินในราชพิธี มากวัดจะจัดสถานที่บริการจอดรถ อย่างวัดพุทธานุสรณ์ จัดที่โรงเรียน ลานจอดร้านขายต้นไม้ ใกล้หน่อยแต่อย่างดีแค่ไมล์ วัดจัดรถรับส่งตลอดเวลา

ผมบอกคนเฝ้าดูแลคนเข้าออก จะอนุญาตให้รถที่มีอาหารคาว หวาน มาช่วยวัด บริการคนมาในงาน เชิญครับเข้าจอดยกของลง มีคนยืนรอ ส่งของเสร็จ ขอความกรุณาไปจอดที่ที่วัดให้นะขอรับ ชีวิตคนส่วนมากเมื่อคลุกคลีกับสิ่งดีงาม อย่างวัด โรงเรียน ความเป็นคนดี คลุกคลีในสังคม ชีวิตก็เดินตามแนวของคุณความดี พูดดี ปฏิบัติดี ความจริงใจดีๆ ออกมาจากก้นของใจ

หลายคนพอจอด ส่งอาหาร คนดูแลมองเห็นจะมีทะเบียน สำหรับคนพิการ หรือแม้แต่ป้ายของคนพิการแขวนที่หน้ารถตรงข้างๆ คนขับ จะได้รับคำแนะนำ “วัดมีที่จอดสำหรับคนพิการ” หลายที่ด้านทางเข้าด้านหน้าของวัด เชิญเถอะคะ ครับผมสังคมของคนเจริญ จะจัดสรรที่สำหรับเด็กๆ คนสูงอายุ และคนพิการ คำว่าพิการ อาจจะเดินไกลไม่ได้ หรือต้องอาศัยรถเข็น ไม้ยันเวลาเดิน หมอรู้นะขอรับจะออกใบรายงานไปที่ศูนย์ทะเบียนรถ DMV จะส่งใบพิการมาให้ จะจอดที่ไหนๆ ได้นานเท่าที่ธุระจะเสร็จ ถ้าที่จอดต้องหยอดเงิน เชิญครับไม่ต้องหยอดฟรีนะขอรับ ลึกๆ คงบอกเล่าชีวิตคุณเป็นคนดีมาตลอด ทำงานหาเงิน เสียภาษี เราประชาชน ดำเนินโดยรัฐ อยากให้ความถูกต้องดูแลคุณบ้าง

จอดรถเดี๋ยวเดียว รถบริการรับส่งก็มาเห็นคนแต่งชุดดำ ยืนแถว ชีวิตเห็นคนแสดงความเป็นคนมีวัฒนธรรม รอรถ มาก่อนยืนหน้า มาหลังต่อแถว เคยไปโรงพยาบาลไกรเซอร์ เกือบทุกอาทิตย์ ก่อนเวลาบ่ายโมง เป็นช่วงหมอ พยาบาล และเจ้าหน้าที่หยุดพักทานอาหาร จะเปิดอีกทีบ่ายโมง ผมไปก่อนเกือบครึ่งชั่วโมง 12:30 PM ครับเหตุผลไปเร็ว บ่ายต้องวนหาที่จอด ถึงจะมีบริการถึง 5 ชั้น แต่ชั้นล่างๆ บางวัน บางเวลา ต้องขึ้นชั้นสูง คติไปก่อนเวลา แม่บ้านเคยบอกเล่า ถ้าหมอว่างจะเรียกก่อน ถึงจะไม่เรียกก่อน ก็เรียกตามเวลา ถ้าเกิดสายอาจจะคลาดเคลื่อนการพบหมอ

ครับถึงเวลา บ่ายโมง ระบบของคนได้รับการอบรม จะให้คนมารอก่อนยืนหน้าแถว เชิญครับ คะ เห็นมาก่อน เชิญข้างหน้า

ไม่เหมือนจอดรถไฟแดง พอไฟเขียว เสียงแตรรถข้างหลังบีบเตือน อยากตะโกน ผมรู้ครับ รำคาญน่ะ มากคนสะสมความเร่งรีบ หดหู่ วุ่นวาย สังคมของคนที่ได้รับการอบรม โดยเฉพาะยังมีคนสูบบุหรี่ ถ้าเห็นคนสูบเหลือแต่ก้นกรองมีบ้าง โยนลงบนถนน หลายคนมองอดคิดเจ้าหมอนี่มักง่าย กันบุหรี่ก็ยังมีสารพิษ พอน้ำมา ลมพัด ตกลงท่อ ไหลไปรวมบนน้ำ นี่ยังดี ท่อไม่ตัน รวมตัว เอ่อท่วม เมื่อไหลออกไปรวมที่ริมฝั่งน้ำ ครับเป็นอาหารปลา จะเป็นสารพิษละลายน้ำ เมื่อปลาเติบโตด้วยสารพิษ เราคนบริโภคปลาเข้าไป ชีวิตคนย่อมเต็มไปด้วยสารพิษ เดินร่วมกับควันรถ ควันบุหรี่ สะสมทุกวัน มะเร็งถามหา ผัก ข้าว ผลไม้ คนปลูก ฉีดยาฆ่าแมลง คนขายผัก ขายปลา นำไปขายไม่มีห้องเย็น ก็ถือโอกาสฉีดสารฟอร์มาลีน แม้แต่ปลาก็ใช้สารขัดขาว

สังคมพลเมือง ใช้บริการสาธารณะจะเป็นเดินไปทำงานทุกวัน ซื้ออาหารทาน ชีวิตมากคน ตายก่อนเวลาจะถึง มากรายนอนเจ็บปวดทรมาน ครับเกิดสารมะเร็ง โรคนี้กำลังฮิตในมากประเทศ แม้แต่อาหารร้อนๆ ใส่ถุงพลาสติก อันตรายจากการละลายของสารพิษทั้งนั้น

อดคิด โลกที่เจริญ อาศัยและติดวัตถุ มากคนใช้วัตถุขาดความระมัดระวัง อยากได้ อย่างโทรศัพท์ แปลกแท้เวลาเดินข้ามถนนย่านจอแจ เดินทอดน่อง ตาเหม่อมอง ไร้ความระมัดระวัง โทรศัพท์ทุกเช้า วันไหน 8:00 AM ขาดเกินนิดหน่อย จะออกเดิน เวลานี้จะสวนคุณผู้หญิง จะโทรคุยเสียงลั่น ครับจึงจะเป็นสิทธิ เมื่อพูดเสียงดัง ย่อมรบกวน เดินข้ามถนน ขาดความระมัดระวัง แม้แต่เวลาขับรถ พูด คุย เท็กซ์ อันตรายทั้งนั้น พออุบัติเหตุย่อมเดือดร้อน ทุกวันศาลปวดหัวกับอุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาท

ออกจากรถ ภายในวัด คนทุกคนแต่งชุดดำ ต่างสงบกายใจ ครับผมเห็นมากคน น้ำตายังไหล ค่อยไหลผ่านโหนกแก้ม มากรายไหลลงริมฝีปาก มากรายไหลลงมาสู่คาง ชีวิตคนช่วงไว้อาลัย คิดถึงพ่อแผ่นดิน ถึงใจจะเทิดทูล แต่ก็ยังอาลัย บ่อยครั้งผมก็น้ำตาไหล

เป็นความจริงแท้ คนแต่งชุดดำจะยืนสนทนา นั่ง หรือเดินอ่านพระราชกิจงานที่พ่อแผ่นดินทำ รัก อาลัย ชีวิตผมอย่างน้อยคนรู้จักมรณภาพ ถ้ารู้จะไปเคารพศพ

ผมเดินไปรวมกลุ่มของฝูงชน พิธีงานยังไม่เริ่ม มองดูสถานที่จัดเพื่อประกอบพิธี ตั้งฉากรูปวาดเหมือนสวรรค์ สูงโพ้นไกล ไม่มีอากาศหมอง ฝุ่น ควัน มีภาพพระบรมโกศ ผมยืนสงบเหมือนทุกคน ยืนสงบปล่อยให้สายตาทำงาน ถ้าใจยังคิด ก็จะผสมงานที่พ่อแผ่นดินทำ และคุณงามความดี เป็นตัวเชื่อมคนทั้งชาติ

คนไทยเชื่อพระองค์กลับไปสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ผมเชื่อตาม เพราะชีวิตสัมผัส คนในโลกที่ผมเห็น ผมเรียนรู้ด้วยตัว 77 ปี ไม่มีใครทำตัวเป็นแบบอย่างใกล้เคียงพ่อแผ่นดิน ทรงงานเพื่อประชาชน 70 ปี ชีวิตพ่อเกิดมาสวรรค์ให้มาช่วยเหลือประชาชน

คนไทยส่วนมานับถือพุทธศาสนา เป็นศาสนาที่ยึดปฏิบัติเพื่อชีวิต หลักของศาสนาถ้ายึดได้และปฏิบัติตาม สุข สงบ ย่อมเป็นส่วนของชีวิต เพียงไม่โลภเป็นเจ้าของวัตถุที่เจริญ ยั่วกิเลส รู้จักใช้พอประมาณ ชีวิตก็ไม่สร้างหนี้ ระบบซื้อเงินผ่อน เพิ่มภาระ ความกังวล โดยเฉพาะระบบกู้เงินนอกระบบ

พุทธศาสนา เชื่อว่าตายแล้วไม่สูญ ต้องไปเกิดอีก เพราะมีปัจจัยตลอดเวลาที่เรามีชีวิต เราทำดี ทำชั่ว มีกิเลส และตัณหา กรรม และความไม่รู้ คำสอนจากศาสนา สิ่งเหล่านี้คือ เมล็ดพันธุ์ พาให้ไปเกิดใหม่ ความไม่รู้ศาสนาเรียกอวิชา เชื่อสิ่งไม่ดีงาม เป็นความดี ตัวเมล็ดพันธุ์ไปเกิด คือ จิต จิตเกิดดับตลอดเวลา สภาพของจิตเรียกว่าหนึ่งดวง หรือหนึ่งขณะ เมื่อจิตเกิด จะประกอบด้วยคุณลักษณะ เกิด ตั้งอยู่ และดับไป จิตดวงใหม่จะเกิด ก่อนจิตดวงเก่าจะสูญ จะถ่ายทอดกรรม คือพฤติกรรมดีและชั่วให้จิตดวงใหม่

การถ่ายทอดของจิตครั้งสุดท้าย คนตายจิตสุดท้าย เรียกว่า “จุติจิต” จะส่งผลกรรม สู่จิตที่เรียกว่าปฏิสนธิ ไปเกิดในร่างใหม่ ถ้าเป็นคน พ่อแม่ ส่งผ่านความรักจากความสัมพันธ์ทางเพศ เมื่อตั้งครรภ์ ครับจิตปฏิสนธิ ย่อมรับการถ่ายทอดจากจิตจุติ

จะว่าจิตสองดวงสุดท้ายแตกต่างกันหรือเหมือนกัน ย่อมไม่สมบูรณ์เสียทีเดียว

คงเหมือนท่านติชนัทฮัน อาจารย์ (พระ) ของชาวเวียดนาม ท่านต่อสู้เพื่อความถูกต้อง หลายคนถามท่าน เมื่อท่านมรณภาพ ทุกสิ่งคำสอน คุณความดี แบบอย่าง ความเสียสละ หมดสิ้น ท่านบอกว่าไม่ คำสอนที่ท่านถ่ายทอดสู่ลูกศิษย์ พฤติกรรมในการดำรงชีวิต เรียบง่าย ไม่ใยดีวัตถุ จะส่งผลให้ลูกศิษย์นำไปปฏิบัติ ยึดคำสอน “สิ่งนี้ คือความไม่ตายของท่าน” คงเหมือนพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์ดับขันธ์ 2,600 ปี ศาสนายังเจริญ ยังมีพระศึกษา สอน และค้นคว้า ความถูกต้องให้ยังความงอกงามต่อไป ไม่มีวันตาย คงจะเหมือนพ่อของแผ่นดิน ถึงท่านจะสวรรคต แต่ผลงานและคุณความดียังคงอยู่ ประชาชนยังจะพัฒนาตามคำสอนแนะทรงช่วยเหลือ ย่อมไม่สูญหาย ยังทรงอยู่ในจิตใจ มีความรักพระองค์ท่านนำงานที่พระองค์แนะ สอน เป็นพื้นฐานของชีวิตตลอดเวลาของชีวิต