ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
20 ตุลาคม 2016

กว่าจะผ่านมหาวิทยาลัย หยุดๆ ไปๆ ตลอดเส้นทาง ครับเด็กมหาวิทยาลัย หลายหมื่น มาจากทุกที่ของโลก เกินเชื่อลูกหลานคนไทยเรียนเก่ง มีเงิน จะมาเล่าเรียนที่นี่ มหาวิทยาลัยมีชื่อทั่วโลก อย่างในยุโรป อเมริกา ออสเตรเลีย เด็กไทยไปเรียนทั้งนั้น พัฒนาสังคมไทย แต่ประหลาดใจโลกกล่าวไม่มีโกง แต่ไทยโกง ผมคุยกับแม่บ้าน มหาวิทยาลัยไทยหลายแห่งสอนภาษาอังกฤษ คงจะรับเด็กทั่วโลก เรียกว่ามหาวิทยาลัยอินเตอร์ น่าจะรับเด็กไทย เกิด และเติบโตในอเมริกา เรียนภาษาไทยจากวัดและบ้านสานต่อ หรือมากครอบครัว พ่อแม่พูดไทย มาเรียนต่อที่วัด หัดอ่าน เขียน และถือโอกาสเรียนดนตรีไทย รำไทย ยิ่งฝึกวัฒนธรรมไทย รู้จักเข้าอุโบสถ กราบพระ ฟังพระสั่งสอน ถอดรองเท้า เสื้อผ้าสวมใส่ ไม่สั้น ฝึกสมาธิ ครับประโยชน์ของวัฒนธรรมทั้งนั้น การนั่งสมาธิ ฝรั่งวิจัยว่า ระบบเลือดหมุนเวียนดี สร้างระบบคุ้มกัน และสมองคุณจะถูกจัดความเป็นระเบียบ ชั่วพักผ่อนสมองด้านซ้าย และขวาจะถ่ายทอด เติมเสริม ช่วงเวลาการใช้ จะพร่อง เมื่อพักหยุดใช้งาน จะสัมพันธ์ เชื่อม สรุปว่า คำว่าพร่องคือความสามารถที่ใช้เหมือนเหนื่อยล้า คงเหมือนกล้ามเนื้อ คำว่าลดหมายถึงการใช้งานทั้งซ้ายและขวาไม่สมดุล เมื่อสมาธิ สมองหยุดคิดเพียงจิตคิด สมองย่อมถ่ายเท ประสิทธิภาพในการใช้ให้ได้พักผ่อน กลับมาเท่ากัน สมองด้านขวาขาด บางส่วนของสมองด้านซ้ายจะไหลไปเติมเต็ม

ผมอดคิดเด็กมาวัด นอกจากเรียนภาษาพ่อแม่ย่อมเป็นเด็กมีโอกาสในชีวิต คำบอกที่เชื่อถือได้ คนเรายุคปัจจุบัน รู้ภาษาเดียว คนอื่นสามารถบอกว่ายังเชย มีความรู้มากกว่า 1 ภาษา ชีวิตย่อมมีความสมดุลกับสังคมปัจจุบันของโลก

อย่างวัดพุทธานุสรณ์ จะมีชาวต่างชาติมาเยี่ยม กราบ รับรู้ศาสนาตลอดเวลา มีแขก จีน เวียดนาม ฝรั่ง มากกว่าที่ผมกล่าว ถ้าเราสามารถพูดรู้เรื่องย่อมอธิบาย และเข้าใจได้ลึกซึ้งกว่า

สังคมซานฟรานซิสโก ต่างชาติต่างภาษา ขนมธรรมเนียม วัฒนธรรมแออัด ครับเมื่อสามารถสื่อสารใช้ภาษาของเจ้าของย่อมรับรู้ความตื้นและลึก มาพูดมหาวิทยาลัยในไทยต่อที่สามารถรับเด็กต่างชาติมาเรียน เด็กๆ ย่อมเรียนรู้และผูกพันกับประเทศ เหมือนกับทั่วโลกรับรู้ ซึมซับ กษัตริย์ของเรา ทำงาน เพื่อประเทศชาติ 70 ปี พระองค์เป็นกษัตริย์องค์เดียวในโลก เดินทางไปทุกจังหวัดในไทยสอนงาน พัฒนาเกี่ยวกับปัญหาให้หมดไป แม้แต่เพาะปลานิลในพระราชวัง แล้วนำไปแจกจ่าย ปัจจุบันปลานิลเป็นปลาเศรษฐกิจ ประชาชนและประเทศชาติมีรายได้ คนได้มีปลาเป็นอาหาร เกิดจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ครับเด็กต่างชาติ มาเรียนในประเทศไทย ย่อมนำเงินเข้าประเทศ เด็กไทย ลูกหลานไทย เติบโตที่นี่ มีการศึกษาสูง จบปริญญาเอก ก็อยากกลับไปสอนในมหาวิทยาลัยอินเตอร์ ใช้ภาษาอังกฤษสอน รายได้ของเด็กที่ไปสอน เป็นระบบสากล นำเอารายได้ที่นี่เป็นมาตรฐาน จานที่นี่ยกระดับฐานะความเป็นอยู่ และเมื่อรับเด็กไทยที่มีความรู้สูง ย่อมเข้าถึงวัฒนธรรม เหมือนยูซีเบิร์คเล่ย์ มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด พวกมหาวิทยาลัยกลุ่ม “ไอวี่ ลีค” ก็นิยมเด็กต่างชาติ แม้แต่ของอังกฤษ อย่างฮาวาร์ด อ๊อกฟอร์ด ก่อนโน้นไม่ค่อยรับเด็กต่างชาติ พอยุคนี้นิยมเพราะเด็กต่างชาติ จ่ายค่าเล่าเรียนสูงในระบบเด็กนอกรัฐ ครับคุณค่าอย่างอื่นตามมาเมื่อชีวิตคนจบจากสถาบัน ย่อมระลึกถึงคุณของมหาวิทยาลัย ชีวิตเจริญรุ่งเรือง มีหน้าที่การงาน ธุรกิจเซ็งลี้ฮ้อเงินเข้ากระเป๋าไม่หยุดสาย ย่อมน้ำชื่อเสียงมาสู่มหาวิทยาลัย และศิษย์เก่าย่อมหวัง ฝากลูกหลานเหลน เข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ที่พ่อแม่ร่ำเรียน คงเหมือน ดร.พิษณุ เครืองาม จบด็อกเตอร์กฎหมาย ยูซีเบิร์คเล่ย์ เห็นไหมขอรับโด่งดัง ใช้ปัญญา และจิตสำนึกรู้คุณของชาติพัฒนา

ถนนสาย Back Road ก่อนจะเชื่อมกับถนนแอชบี้ (Ashby) จะมีบ้านหลังใหญ่ๆ มากบ้านมีต้นไม้ใหญ่ รั้ว สีบ้าน ปรับปรุงตลอดเวลา เลยไปไม่นาน สัมผัสโอเต็ล แฟร์มอนต์ สีขาว ตึกหลายห้อง อยู่บนเนินเขา มีคนไทยเป็นเชฟ เพียงนำอาหารทะเล สด ผสมปนเป ผัดเผ็ด เติมกะทิ ซอยใบมะกรูด ใส่กะเพราสดกำมือ หลายที่ใส่กระชาย และพริกไทยสดในขวด ลูกค้าต่างพูดความหมายอย่างเดียว ถึงจะหลากหลายภาษา “เยี่ยม” ขอชาโดเนย์ ดีๆ ของนาป้า มาเป็นแขกรับเชิญ ร่วมกับผัดฉ่าทะเล ขอบคุณที่รู้จักใช้ชีวิต

ฝรั่งคุ้นเคยกับ ครีมบลูเลย์ ซึ่งทำจากไข่แดง ครีม น้ำตาล อบพอสุก โรยน้ำตาลทราย เอาไฟ ลนน้ำตาลให้ไหม้ ครับ หวาน มัน อร่อย แต่เชฟไทยเคยเสิร์ฟขนมหม้อแกงเผือก หวาน หอม มัน โรยด้วยหอมหัวเล็ก สไลด์ ทอดกรอบอบไปด้วย ฝรั่งยกนิ้วโป้ง เรียกกาแฟเฟร้นโรด เคยไปดอยตุง กาแฟที่สมเด็จย่าปลูกเพื่อช่วยชาวเขาให้มีงาน มีรายได้ โดยเฉพาะกาแฟพันธุ์ “อลาบิก้า” คั่วแบบดาร์คโรส ความร้อนสูง ชะล้างเนื้อของรสกาแฟออกหมดจากเมล็ด รินร้อนๆ ค่อยซิบ ตักหม้อแกงเผือกตาม บ๊ะช่างอร่อย ฝรั่งพูดภาษาไทย ความอร่อยระหว่างกาแฟจากดอยตุง และขนมหม้อแกงเผือก ฝรั่งบอกว่า ระหว่างครีมบลูเล และหม้อแกง ต่างลงตัวกับกาแฟ ให้ เอพลัส เพียงแตกต่างในจังหวะชีวิตที่ชอบพอ

เลี้ยวขวา เข้าถนนเลขที่ 13 ครับ บ้านแถวนี้ เคยไฟไหม้เกือบ 20 ปี บ้านในหุบเขา เชิงเขา ลม และอากาศเป็นใจ ดับยาก ไหม้หลายวัน เสียหายเป็นบิลเลี่ยน บ้านสร้างใหม่ ดูสายงาม ต้นไม้ก็ยังมีมากมาย ครับผมอดกวาดต้อนความรู้สึก คนมีสตังค์มีความรู้ ชีวิตย่อมคลุกคลีกับความเจริญของกาลเวลา และก็แปลก ยังชอบความสะอาด มีระเบียบ ชีวิตถึงจะปีนร่องรอยบ้าง ทำตัวนอกลู่นอกทาง มีคนอื่น สับเปลี่ยนจากบ้านตัวเอง ชีวิตเคยมีแต่ความสงบ คลื่นของจิตกำลังจะสงบ มีพลังเพราะมุ่งมั่นยึดถือความเป็นหนึ่งเดียว เมื่อชีวิตปีนเกลียว ก็ต้องปรับและอยู่กับมัน ปรับใจทำให้สงบ ครับเรื่องที่นำมาเสนอจะมีหรือไม่มี ก็เป็นเพียงสิ่งเตือนสติ เมื่อมีปัจจัยสมบูรณ์ มากสิ่งย่อมไหลเข้ามาสู่ปัจจุบันของชีวิต เมื่อความสมบูรณ์พร้อม ตัณหา หนุนทางสิ่งสู่กับความรู้สึก

ไม่กี่นาที บนทางถนนเลขที่ 13 เห็นทางออก Red Wood อดนึกถึงเพื่อนเก่า อุไร (ชื่อเล่นแดง) มีบ้านอยู่ที่นี่ แดงสร้างบ้านเอง เจอเขาต่อนอกชานกินวิวเอาไว้ดื่มไวน์ รู้จักมาเกือบ 50 ปี ตอนผมเรียนจบจากออริกอนแดงกำลังเข้าเรียนปริญญาโท สถาปนิก ที่ยูซีเบิร์ดเล่ย์ คนเก่ง ฉลาดและมีธรรมะ อยู่มุมสว่างที่ไหนย่อมสุขโข เป็นคนเก่ง เป็นเพื่อนที่ดี คำว่าเพื่อนดี อดเลยถึงกัลป์ยานมิตร พึ่งพา ช่วยเหลือ เกื้อกูล เพื่อมีความทุกข์ เพียงโทรห่วงใย ก็นำความสุขมาให้ ผมจำได้เปลเด็ก ผมรับช่วงจากลูกแดง มาให้ลูกสาว

แดงสร้างโบสถ์วัดพุทธานุสรณ์ในราคา คนนับถือพุทธศาสนาเป็นส่วนหนึ่งของจิตในความคิด ผมไปวัดพุทธานุสรณ์ เข้าโบสถ์อดชม โบสถ์น่านั่งทำบุญ ฟังเทศน์ และสมาธิ โปร่งโล่ง ลมถ่ายเท อ้ออดที่จะบอกบุญ วัดสร้างมานาน ช่อฟ้า ใบระกา ต้องการปรับปรุง ลอกและปิดทองใหม่ การร่วมบุญตามกำลังศรัทธา และไม่เกินกำลังจะให้เงิน หรือบอกกล่าวเพื่อนฝูง แม้แต่ให้แรงกาย ทุกสิ่งคือคุณความดี และสาบานจริงแท้ สามารถนั่งคิดทบทวนด้วยสติ สิ่งดีงามทำเพื่อสังคม มันคือความสุขใจ และอยากแนะนำ ฝึกความคิดดีๆ ให้หมักหมมเป็นส่วนของชีวิต คุณความดีที่ทำดี คิดดี คือบุญกุศล ทำบ่อยแต่พอตัว ความคิดอคติจะสึกหรอ ถ้าเชื่อตายแล้วเกิด ภพดีๆ ของชีวิตย่อมบังเกิด สาธุเสียงก้องผ่านเข้าสู่จิตวิญญาณ