เช้ามกราคม 2023 กลับมาจากเกาะตาฮิติ เกือบอาทิตย์ มองดูเวลายังอีดออดบนฟูก เกือบ 6:00 AM สำหรับผมไม่ใช่เวลาเช้า ชีวิตทุกวันจะตื่นก่อน 5:00 AM ออกกำลัง 20 นาทีเป็นอย่างน้อย บีบแขน นิ้ว ยกเข่า ขา เท้า สปริงค์ตัวขึ้นลง ผู้รู้เคยบอกว่า ร่างกายออกกำลังสม่ำเสมอ จะทำให้เส้นในกายจะไม่ทำให้เราปวดเมื่อยเร็วกว่ากำหนด

ลุกจากเตียงเข้าครัว เปิดที่ทำน้ำร้อนครับที่ทำได้รับอนุเคราะห์จากลูกสาว ลูกเขย และช่วงก่อนไปเกาะตาฮิติ ลูกๆ 2 คน ลงขัน ทำประตูหน้าบ้าน บันได และ 2-3 วันมา กำลังเปลี่ยนเด็ค (Deck) หลังบ้าน

ผมหยิบที่ทำกาแฟ เป็นพลาสติกถ้วยกลมๆ ซ้อนกัน ตัวล่างใหญ่ ใส่กาแฟ 3 ช้อนกาแฟ นิยมซื้อจากคอสโก้ถุงละ 2.5 ปอนด์ ช่วงราคาลด ครับคนสูงอายุอย่างผม หมดเวลาทำมาหากิน เงินประจำเดือนได้มาจากรัฐมากหรือน้อยแล้วแต่ ช่วงหนุ่มสาวทำงานเสียภาษี จ่ายภาษมีมาก ช่วงเกษียณก็ได้มากหน่อย เพราะฉะนั้น อย่าคิดขี้เกียจทำงานเลยครับ หักเงินช่วงทำงานหักมาก ทำงานมากปี เป็นผลดีกับชีวิต ที่เห็นการทำงานคือ “สุขภาพ”

ผมจำได้ ช่วงมาใหม่ 1968 เพื่อนชื่อ บุรันต์ชัย เป็นด็อกเตอร์ เรียนที่ออริกอน กับผม เป็นคนมีความสามารถ พิเศษ หางานเก่ง พาผมไปทำงานเก็บถ้วยชาม ที่ภัตตาคารใหญ่ ทำงานอยู่หลายเดือน พอเก็บเงินได้บ้างปี 1969 ก็ขึ้นไปเรียนที่ออริกอน ตอนผมมาพอมีเงินติดตัว เป็นข้าราชการครู หัวหน้าหมวดคณิตศาสตร์ พื้นความรู้ กศ.บ. ลาออกได้เงินสะสม บวกแม่ให้อีกปีหนึ่ง พอเรียนจบปริญญาโท

หยิบถ้วยทำกาแฟ หลังจากตักกาแฟ 3 ช้อน ก้นถ้วยพลาสติก จะขึงด้วย ใยคอปเปอร์ให้น้ำกาแฟไหล ใส่กาแฟ เอาถ้วยพลาสติกเล็กกว่า วางทับ ลงตัวพอดี เขาน้ำร้อน ครับเผลอเดี๋ยวเดียว กาแฟไหลค่อนแก้ว หยิบติดมือมาที่โต๊ะ หน้าบ้าน ชอบโต๊ะตัวนี้ กระจก 3 ด้าน เป็นสัดส่วน มองตรง ลอดหน้าต่าง เห็นซานฟรานซิสโก สะพานเบย์บริดจ์ ทะเลภายใน จะเห็นรถ วิ่งขึ้นลงถนนลาดต่ำ เป็นทางลงเขา ที่อยู่บ้านหลังนี้ ซื้อมาเกิน 40 ปี เลี้ยงลูก 2 คน ลูกสาวเป็นหมอ ลูกชายจบด็อกเตอร์ทางรีเสิร์ท ทำงานให้บริษัทหนังพาราเม้าส์

ที่จริงวันนี้ 2 มกราคม 2023 ครับปีใหม่ กรมอุตุบอกว่า ฝนตกทั้งวัน แต่ช่วงนี้ฝนยังเมตตาหยุด ให้เวลาพักผ่อนหลังบ้าน ถ้าฝนพูดได้ คงกระซิบ เป็นเสียงก้องเบาๆ บอก Take Care โดยมองไม่เห็นตัวฝนที่พูด ใจความ ฑูรย์ ช่วงนี้ยังไม่ตก ให้เวลา ใช้ชีวิตหลังบ้าน จะได้กวาดใบไม้ ตรวจห้อง อาร์ทแกเลอรี่ของนาย ผมยิ้มกับตัว พูดตอบ “ขอบคุณ” คนอื่นได้ยิน เห็นผมพูดตอบ ไม่มีคนโต้ตอบ คงนึกว่าผมเพี้ยน มีอะไรที่เป็นปัญหาช่วงอยู่เกาะตาฮิติหรือเปล่า ผมยิ้มตอบ ตอบไป ไม่มีอะไรหรอก ช่วงท่องเที่ยวที่เกาะตาฮิติ สนุกมาก เพลิน ชีวิตเดินบ้างที่หาดทรายส่วนตัวของบ้านเช่า ทานอาหาร นั่งในเรือระหว่างเปลี่ยนเกาะ สนุก นายคงอิจฉา ผมยิ้ม เมียเห็น คงบอกว่า เพี้ยน ยิ้มคนเดียว ทางจิตวิทยา บอกว่าการยิ้มทุกส่วนเคลื่อนไหวภายในตัว ส่วนสำคัญ คือ “จิต” มีความคิดทางคุณธรรม คือความดีงามครับ กรมอุต บอกต่อ วันพุธและวันพฤหัสฯ ฝนจะตกหนัก ผมดีใจฝนตก 2 วันมาได้รับจดหมายจากกรมน้ำและไฟ บอกว่าผมใช้ไฟเยอะและน้ำเยอะ ครับช่วงลูกสาวและครอบครัวมา หลานชาย 3 คน อายุ 12-14-16 เวลาอาบน้ำ ชอบแช่ในอ่าง อยู่ดึกเปิดทีวี แต่ไม่ดู เล่นโทรศัพท์ และคอม ครับเด็กๆ ชินกับการแช่น้ำ อยู่รัฐมิชิแกนน้ำเหลือเฟือ

เสียงแม่บ้านพูดแบบถาม ไม่ไปออกกำลังกายหรือ ผมตอบว่าอยากเบี้ยว หยุดมา 3 อาทิตย์ เธอตอบเธอควรไป เพราะหยุดมานาน ออกกำลังจำเป็นสำหรับวัยอย่างเรา ผมยิ้มก่อนตอบ แล้วจะไป วันนี้คลาสโยคะ 1:15 PM ครับ การจัดตาราง เลขเวลา 2 ตัวสุดท้าย จะเป็น 15 นาทีเสมอ อย่าง 9:15 AM 3:15 PM เหตุผล ครูสอนประมาณ 45 นาที เวลาเลิกออกกำลังจะลงตัว อย่างเข้าคลาส 9:15 AM เลิก 10:00 AM เข้าคลาสอย่างวันนี้ โยคะ 1:15 PM เลิก 2:00 PM

ทุกคนมีความรับรู้ คือ ความรู้สึกอย่างเดียวกับผมไหม หยุดไปเที่ยวมา 3 อาทิตย์ มาบ้าน ต้องไปออกกำลังกายเริ่มขี้เกียจ

ผมพักสายตา มองลอดหน้าต่างบ้านตรงข้าม คนอยู่อาศัย เป็นชาวฮาวาย พื้นเพญี่ปุ่นเจ้าของบ้านคนเก่า อาจเป็นแม่หรือย่า อยู่คนเดียวมานาน พอช่วงปลายทาง ลูกหรือหลานรับมาบ้าน มารับมรดก ครับคงเหมือนพวกเราทุกคน ต่างมีลูกหลาน พอชีวิตละจากโลกทรัพย์และสมบัติที่มีก็โอนต่อให้ลูกหลาน ครับหลักที่ผมพูดถือเป็นความเจริญของชีวิตการเป็นคน พอมีลูกพ่อแม่ทำงานหนัก ไม่เป็นเพียงรายได้ที่ดูแลครอบครัว นักศึกษาและบุคคลที่พัฒนาจิต “ยึดหลักการศึกษา” คือการพัฒนาคุณภาพของชีวิต เรื่องจริงวันหนึ่งตอนอยู่เกาะ Morass ช่วงเที่ยงนั่งเรือไปเกาะ Coco ไปทานอาหาร ระหว่างนั่งเรือ ลูกสาวนั่งติดกับผู้หญิงอายุน้อยกว่าคงไม่กี่ปี ต่างคุยกัน ทางจิตวิทยา ลงความเห็นการสร้างใหม่มิตรภาพกับคนแปลกหน้า เป็นความจำเป็น ผู้หญิงคนนั้นคุยกับลูกสาวว่าอยู่ไหน เรียนมัธยมที่ไหน คนถามบอกว่าเขาอยู่โอ๊คแลนด์ฮีล เรียนไฮสกูลที่โรงเรียน College Prep เธอบอกว่าโรงเรียนเล็กๆ อยู่ล้อมรอบด้วยป่าไม้ เธอบอกว่าลูกสาวอาจไม่รู้จัก ลูกสาวยิ้ม ตอบว่าฉันก็จบ College Prep เหมือนกัน ครับอลัมนายส์ ก็เลยสร้างมิตรภาพคุยกันเรื่องเก่าๆ ไม่รู้ว่าครูถูกนินทาหรือเปล่า ส่วนตัวผมตอนเป็นครู สอนคณิตศาสตร์ให้การบ้านเยอะ จู้จี้ ขี้บ่น เด็กคงนินทาลับหลัง รุ่งขึ้นการบ้านเยอะขอให้ครูฑูรย์ลาป่วย

ครับสำหรับผมกับภรรยา นิยมส่งลูกเรียนเอกชน แต่ยังเล็กจนจบไฮสกูล เลือกวิธีทำงานหนัก ใช้จ่ายแบบลัทธิพอเพียง ไม่ฟุ้งเฟ้อ ลงทุนการศึกษา ทั้งลูกสาวลูกชายส่งเอกชน ลูกสาวผมก็ส่งลูก 3 คน โรงเรียนเอกชน ชื่อ Country Day ถึงจะแพงหน่อย ถ้าประหยัดเงินพอเป็นค่าเรียน “คำพูด สู้”

ครับเป็นเพียงเล่า การลงทุนทางการศึกษา ทำงานหนักเก็บเงิน ก็ถูกต้องแต่รู้จักพอเพียง ศาสนาเน้นมีชีวิตพอเพียงคนต่อเติม ตายเอาเงินไปไม่ได้

ผมเชื่อพอลูกเรียนจบมหาวิทยาลัย เกษียณพอดี แม่บ้านบอกว่าเราขายธุรกิจเกาะ ทำงานทุกวันมา 30 ปีแล้ว เราจะได้มีเวลาพักผ่อนท่องเที่ยว ครับผมและแม่บ้านเลือกวิธีขายธุรกิจ ใช้ชีวิตตามที่หวัง แม่บ้านกับก๊วนผู้หญิงเคยไปตลุยยุโรปกัน เธอบอกว่าไปอังกฤษไปดูมหาวิทยาลัยที่ลูกสาวจบหมอ (MD) เรียน เออ สวย ค่าใช้จ่ายลูกจึงเตือนมาทุกเดือน

ผมดูชีวิตครอบครัวลูกสาว จะท่องเที่ยวตลอด ก่อนไปตาฮิติ ไปเที่ยวสเปนกรีก เธอกับสามี และลูกจะท่องเที่ยวตลอด เวลาโรงเรียลูกหยุด การท่องเที่ยวไม่ขัดกับคลินิก 4 แห่งที่เธอมี มีคนงานเกิน 60 คน ผมอดคุยไม่ได้ เวลาลูกสาวจะคุยหรือโต้ตอบเธอจะยิ้ม คำพูดแสดงความสุข คงเป็นบุคลิกที่เธอฝึกมาคงจะแสดงความสุข คงเป็นบุคลิกที่เธอฝึกมาคงจะเหมือนคุณความดี จะฝังในกายใจก็ต้องฝึกและปฏิบัติ

ครับเรื่องที่ผมเขียน น่าจะเป็นเรือที่การสร้างชีวิตใช้ชีวิต น่าจะเป็นที่การสร้างชีวิต ใช้ชีวิต น่าจะเป็นวิถีทางของชีวิต พวกเราทุกคนเรียน ทำงาน ท่องเที่ยว และพักผ่อน ตอนลูกสาวลูกชายยังเล็ก ผมพาไปฮาวาย เคยไปญี่ปุ่น นั่งรถไฟเร็วไปดูภูเขาไฟ ตอนไป Hong Kong นั่งเรือไปมาเก้ากับลูกๆ แม้แต่ข้ามเรือไป อีกด้านของ Hong Kong นั่งรถรางขึ้นสูง สำหรับผมใช้ชีวิตท่องเที่ยวตลอด แม้แต่ปี 1973 แบกเป้ใบตลุย Europe เกิน 2 เดือน ครับคิดว่าจะเริ่มใส่ (Chips) ความรับรู้เกี่ยวกับเกาะ “ตาฮิติ” ในคราวต่อไป “คำสอนที่สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 18 วันราชบพิธ สั่งสอนผม” อาทิตย์ละ 1 วัน เป็นเวลา 6 ปี ความรู้ มีได้ทุกที่ สิ่งดีงามนำความเจริญให้กับชีวิต เพิ่มอุตสาหะขึ้น แต่อย่าลืมต้องมี “คุณธรรม” เสียงสาธุ เหลียวมอง มีแต่ความว่างเปล่า เราคงแว่ว คนคงจะยินดี