5 นาทีผ่าน 7 โมงเช้า เช้าวันเสาร์ถือถ้วยกาแฟ ทุกเช้าจะดื่มกาแฟ 2 แก้ว สำหรับผมไม่ใส่น้ำตาลและครีม ชอบรสกาแฟรสเปลือย คำว่าเปลือยถ้าเป็นลักษณะของคน จะปราศจากเครื่องอาภรณ์หุ้มกาย สำหรับกาแฟคำว่าเปลือย คือเก็บเม็ดกาแฟ ช่วงโตได้มาตรฐาน คั่ว เปล่าเปลือย “ความเข้าใจของผม ไม่ผสมรสอื่นเวลาคั่ว คงสภาพปกติของเมล็ดกาแฟ คั่วให้สุก กลิ่นหอม และอยู่ได้นานวัน เพียงซื้อแล้วให้ร้าน “บด” กาแฟ เวลาใส่น้ำร้อนจะได้ชะรสกาแฟจากเม็ดออกเป็นรสของกาแฟ

ผมเติบโต ต่างจังหวัดอยุธยา ช่วงเด็ก พ่อแม่ไม่ดื่มกาแฟ แต่ดื่มชาแทน ครับการดื่มชาสำหรับผมเป็นความมีคลาส เอาเครื่องปั้นคือเป็นรูปร่าง ลวดลายสวยงาม ใส่ชาลงในปั้นชา ใส่น้ำร้อน ยกกาชาใส่ในที่วางกาเก็บความร้อน ปล่อยสักพัก ความร้อนจะย่อยสลาย กลิ่นรสของชา หรือกาแฟ ออกจากเมล็ดกาแฟ ถ้าเป็นจะออกจากใบชา

กาแฟที่ผมนิยม ยี่ห้อ French Roast ซื้อจากสตาร์บัคส์ อ่านคำบรรยายจากถุงใส่กาแฟ บอกว่ากาแฟคั่วและใส่ถุงจากเมืองซีแอตเติ้ล รัฐวอชิงตันสเตท รัฐวอชิงตัน อเมริกามีรัฐชื่อวอชิงตัน 2 รัฐ รัฐหนึ่งทางตะวันออกของอเมริกา ชื่อ วอชิงตัน เป็นเมืองหลวงของอเมริกา วอชิงตันอีกรัฐหนึ่งอยู่ทางตะวันตก เหนือรัฐออริกอน เคยไปรัฐวอชิงตันสเตทหลายครั้ง 1969-1970 ผมไปเรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยออริกอน วิทยาลัยชื่อ Eastern Oregon College เมือง La Grande ครับเทอมแรก เมือง La Grande อยู่ทางเหนือ ตะวันออกของรัฐออริกอน โรงเรียนอยู่เนินเขา เทอมแรกหิมะตก ครับตื่นเต้น แต่หนาว และเวลาเคยขึ้นลง มหาวิทยาลัยต้องระวังอาจล้มได้

ครับรับออริกอนมีโรงเรียนประเภทมหาวิทยาลัยหลายที่ เหนือรัฐแคลิฟอร์เนีย เมือง Ashland มีเซ้าท์เทิร์นออริกอน คอเลจ เหนือขึ้นไป มีมหาวิทยาลัย “ยูยีนส์” เหนือมีพอร์ตแลนด์ ทางตะวันออกมี โรงเรียนที่ผมเรียน

ช่วง 1969 ค่าเทอม 169 เหรียญต่อเทอม แต่เดี๋ยวนี้เป็นพันเหรียญ ครับช่วงไปเรียนเพื่อนักเรียน ชวนไปดูแข่งขันอเมริกันฟุตบอลล์ ครับใหม่ประสบการณ์ ตื่นเต้น รอบตัวตอนอยู่วิทยาลัย อะไรมากสิ่งใหม่กับชีวิต อย่างในห้องเรียนไม่มีคนพูดไทย หน้าตาแตกต่าง มีนักเรียนจากหลายประเทศมาเรียน

เวลาเขียนหนังสือ วันนี้ 7:00 AM เกินปกติวันธรรมดาจะมีรถวิ่งขึ้นลงจากภูเขาหลังบ้าน ครับวันนี้วันเสาร์ รถแทบไม่เห็น คงเป็นวันหยุด คนส่วนมากไม่ทำงาน เด็กๆ หยุดอยู่กับบ้านไม่ไปโรงเรียน

พูดถึงเด็กๆ อดนึกถึงหลานไม่ได้ อดคิดถึง ผมมีหลานชาย 3 คน อายุ 12-14-16 พ่อและแม่ต่างเป็น “หมอ” ครับหมอในอเมริกา หลังจากจบไฮสคูลจะเรียนอีก 11 ปี จบไฮสกูล ลูกสาวอยากเรียนหมอ เหตุผลวันหนึ่ง ไปเรียนภาษาไทยที่วัดพุทธานุสรณ์ เมืองฟรีมอนต์ จากบ้านผมขับไปวัดเกิน 30 ไมล์ แต่ลูกเกิดในอเมริกา เหมือนคนไทยทุกเมือง อยากให้ลูกเรียนพูดภาษาไทย เผอิญโชคดี วัดในอเมริกาจะสอนลูกหลานของคนไทย เกิดและเติบโตในต่างแดน ให้เรียนภาษาไทย อ่าน พูด และเขียน

เสาร์อาทิตย์ จะขับรถ พาลูกไปเรียนภาษาไทย เมื่อไปวัด ก็ช่วยวัดทำงานปกติ เสาร์อาทิตย์ วัดจะมีร้านค้าขายเป็นหนทางอันหนึ่ง วัดสามารถขายอาหารไทยให้คนต่างชาติมาทานอาหาร และสำคัญเรียนรู้ขนมธรรมเนียมของไทย คนไทยเยอะ แต่งงานกับอเมริกัน มีลูก-หลาน การไปเรียนภาษาไทย อย่างต้นคือยังรักขนมธรรมเนียม-วัฒนธรรม และพูดภาษาไทย

คนต่างชาติที่เข้าวัด อย่างน้อยเริ่มพูดภาษาไทย รู้จักยกมือไหว้ เข้าโบสถ์ และอุทิศแรงงานช่วยวัด อดขอบคุณครอบครับไทยที่แต่งงานกับต่างชาติ พามาเรียนรู้วัฒนธรรมไทย

วันหนึ่งที่วัดพุทธานุสรณ์ ลูกสาวลูกชายยังเล็ก เพื่อนลูกสาววิ่งเล่น “ล้ม” แขนครูดกับพื้น เลือดไหล ลูกสาววิ่งไปดูแล เข้าไปในวัด เอาผ้าชุดน้ำมาเช็ด แขนและเลือด แล้วไปเอายามาใส่ให้ “จากเหตุการณ์นั้น” ลูกสาวบอกกับเพื่อนที่หกล้ม และผมและแม่ว่า “โตขึ้นจะเป็นหมอ”

ครับลูกสาวอดชมไม่ได้ ขยันเรียน ผมกับภรรยา สิ่งหนึ่งที่ทุมเทกับลูก คืออดออม ประหยัด ส่งลูกทั้งสองเรียนโรงเรียนเอกชนตั้งแต่เด็ก จนจบไฮสกูล เหตุผลที่แชร์ความคิด ผมเชื่อว่า “การศึกษา” โดยเฉพาะโรงเรียนดีๆ จำเป็น สร้าง “พื้นฐาน” ให้เด็ก ผมกับแม่บ้านลงทุนทางการศึกษาเหมือนครอบครัวลูกสาว มีลูกชาย 3 คน ลงทุนทางการศึกษามาก

ระหว่างเขียนผมมองดูรูปหลานชาย 3 คน เมื่อวานโทรไปคุยกับลูกสาวบอกว่า หลานชายคนโตไปเล่นซ็อกเกอร์กับโรงเรียน หลานชายเขามีแผนชีวิต ปีหน้าจะสอบเข้าเรียน ยูซีเบิร์คเล่ย์ ฮาวาร์ท และมหาวิทยาลัยฟอริด้า

หลานชายคนกลางอีก 2 ปี เป็นเด็กชอบเล่นแข่งเรือใบ วันนี้ไปแข่งเรือใบที่ทะเลสาบมิชิแกน คนเล็กยังไม่มีแพลน แต่วันนี้ไปเล่นฟุตบอล

ครับเวลาผ่านไปเร็ว แผนของลูกหลาน ย่อมจำเป็นโชคดีที่พ่อแม่เป็นหมอ มีคลินิก 4 แห่ง เลิกเรียนหรือวันหยุด ถ้าไม่มีธุระอย่างเล่นฟุตบอล จะพาไปคลินิกด้วย ครับการสัมผัส คือการเรียนรู้ทางจิตวิทยาทางการศึกษา พัฒนาจิตวิญญาณ การเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพที่อยู่ภายในตัวตนสามารถเป็นความชอบพอ