ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
20 ตุลาคม 2016 ตอนที่ 9

กู๊ดมอร์นิ่ง สวัสดีกับตัวเอง แข็งใจลุกจากเตียงที่เมืองพลีมัท รัฐมิชิแกน เวลาต่างกับซานฟรานซิสโก 3 ชั่วโมง ที่นี่ตอนนี้ 6 โมงเช้า ที่บ้านเพิ่งตีสาม ตื่นถึงจะยังไม่คล่องตัว แต่เมื่อออกกำลังบนเตียงบ้าง ออกกำลังนิ้วมือ กางมือทำนิ้วมืองุ้ม เอานิ้วโป้งกดราบกับฝ่ามือ แล้วเอานิ้วโป้ง กดกับนิ้วทั้ง 4 หมุนข้อมือ ยกเท้า ยกแขน เพียงเล็กน้อยเหลือเชื่อตาโพลง ความง่วงหายไป ยิ่งเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน เช้าไม่อาบน้ำ หลายคนอิจฉา น้ำเมืองนี้ใช้ไม่อั้น ไม่มีคำว่าใช้เกิน ถ้าใช้ปกติ มิชิแกน มีทะเลสาบน้ำจืดล้อมรอบ หิมะตกเยอะ หิมะคือน้ำ ซ้ำธรรมชาติมอบความอุดมสมบูรณ์เกี่ยวกับฝนมาด้วย ไม่เพียงใช้น้ำคล่อง แต่คนได้รับการศึกษา อบรม บ่มการอนุรักษ์ธรรมชาติ การใช้น้ำ ใช้ไฟ จึงอยู่ในความคิด คือรู้จักประหยัด

ผมอยู่เมืองนี้กับลูก และหลานชายสามคน อายุไล่เลี่ย เล่น ทะเลาะ เกเรกัน เป็นเรื่องปกติวิสัย จะห้ามปราม ลงโทษ จะเงียบประเดี๋ยว แล้วก็เริ่มใหม่ คงเหมือนพวกเรา ตอนเด็กถูกพ่อแม่ครู ลงโทษเผลอไม่นานก็ทำอีก ผมมาอยู่นี่หลานๆ ช่วยให้ความคิดตื่นตัว และสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดี ถ้าจะพูดว่าพฤติกรรมของหลานๆ ช่วยให้ชีวิตไม่หงอย ความคิดโพลงตลอดเวลา เรื่องปัญหาความจำสมองเสื่อมจะชะลอ

ผมลงมาชั้นล่าง ก่อน 6 โมงเช้าทุกวัน ในครัว งานแรกเปิดน้ำทำกาแฟ มาที่นี่ผมใจเติบ เข้าคอสโก้ ซื้อกาแฟพีทถุงใหญ่ ไม่ต้องจ่าย ลูกให้คาร์ดไว้ใช้ เติมน้ำมัน ซื้อของ กินอาหาร อาทิตย์ที่แล้ว ถือโอกาสเลือกไวน์ดีๆ ให้ตัวเอง กาแฟซื้อถุงใหญ่ คงใช้ไม่หมด ทุกคนลูกสาว ลูกเขย หยุดทานกาแฟมาหลายปี หันมาทานชาแทน บอกเหตุผลเกี่ยวกับสุขภาพ ผมเพียงฟัง ครับจะหยุดจะดื่ม พวกเขาเป็นหมอ เรียนรู้เรื่องสุขภาพ ย่อมเข้าใจวิถีชีวิต เมียบอกถ้ากาแฟทานไม่หมด ก็แพ๊กใส่ถุง กลับไปใช้ที่บ้าน ผมยิ้ม ไม่เคยมีความคิดซับซ้อนมาก่อน เลยทำตาม เมียเห็้นยิ้มในใจคงคิดผมบ้ายุ

ทุกเช้าผมจะทำอาหารให้หลาน ลูกสาว ลูกเขย และแพ๊กใส่เทอร์โม ไปทานที่โรงเรียน ครับครอบครัว ทานพวกอาหารเจ ทานปลา แต่ไม่ทานเนื้อ โดยเฉพาะลูกสาว ถ้าปรุงด้วยผัก จะบอกว่าชอบ ผมไปซื้อผักแปลกๆ มาทำซุบ เหลือเชื่อ ร้านขายผัก ชื่อโจ มีผักสารพัด แม้แต่พวกเรากิน มะละกอดิบ มะระ บวบ พริก แม้แต่ขนุน มะม่วง ครับผักถูกกว่าบ้านเราที่แคลิฟอร์เนีย ผมเคยถามว่า ผักมาไกล สด ราคาทำไมถูกได้ คำที่ถามคนคิดเงิน เปิด 8 ช่อง คนซื้อเยอะ ของถูก คนอินเดียเยอะ คำตอบที่ได้รับ ไม่รู้ซี ผมเคยคิด ขายถูกขายเยอะ ผักหมุนเวียน สดตลอดเวลา กำไรน้อยประเภทสะสม ครอบครัวลูก อาหารทุกอย่างแบบปลอดสาร ไข่ นม ผัก ผลไม้ คงเหมือนร้านอาหารจีน เมืองผมมี 2 ร้าน ร้านตรงเยื้องถนนบ้าน ระยะค่อนไมล์ ชื่อ Little Hong Kong อาหารกลางวันต่ำกว่า 7 บาท อาหารพูนจาน ถ้ามากับข้าวจะเอาข้าวสวยหรือผัด ผมกับเมีย สั่ง 2 อย่างเหลือกลับบ้านทุกวัน คนเยอะตลอดวัน อีกร้านอยู่ในช็อปปิ้ง ห่างจากบ้านค่อนไมล์ ชื่อ Chef อาหารตัก อาหาร 2 อย่างให้เยอะ ราคาไม่เกิน 6 เหรียญ ผมอุดหนุนถึงไม่บ่อย วันไหนหิว คิดว่ากินจุก็จะแวะ จะสั่งเฉาหมิ่น อย่างหนึ่งกับกระดูกหมู เปลี่ยนตามความชอบ แต่สิ่งที่ผมไม่เคยเปลี่ยนมีมากอย่าง อย่างน้อยแม่บ้าน คงอิจฉาผมละซี

ครับผมในโลกจะอยู่มุมไหน จะสว่างไสว คนเดินมากมาย ย่านธุรกิจ ถ้าร้านสะอาด คนเสิร์ฟใช้สมองซีกขวามากกว่าซ้าย ยิ้ม ดูแลลูกค้า น้ำพล่องเติม จานว่างเก็บ คุยด้วย วันนี้ขนมอร่อย หรือร้านตั้งในแหล่งอับ คนเดินพลุกพล่าน แต่แคบทางเดินสกปรกมากเปอร์เซ็นต์ ขายถูก ยิ้ม เหมือนล้อเล่น ตักทำท่าหยุดมองหน้าลูกค้าคนซื้อ คนขายยกทัพพีสอดในถาดอาหารตักให้อีกทัพพี คำพูดแถมให้คะ เพราะเป็นลูกค้าประจำ จริงเท็จเคยมาหรือไม่คำพูดดีๆ พระที่วัดบอกว่า มันคือคำพูดที่เป็นมงคลของชีวิต เผอิญชอบหมอดู ถือโอกาสทายทัก ถ้าอุปนิสัยค้าขายประเภทนี้ ธุรกิจย่อมยั่งยืน เงินทองไหลมาเทมา ไม่ต้องพ่ึงปัจจัยตามความนิยมของคนไทย จะเป็นนางกวัก หรือยันต์ หลวงพี่ที่ให้ของปลุกเสก ทำกับมือ สวดเสกด้วยตัวเอง เน้นกับคนรับของ รับรองรวยแน่เงินทองไหลมา แต่มันจะพบกับความเจริญ ร่ำรวย และมั่นคง โยมต้องขยัน อดทน อย่าท้อ อย่าเอาเปรียบ และรู้จักมีเมตตา ทำบุญสุนทานกับคนงานตัวเอง เมืองพลีมัท เข้าระบบของเมืองทั่วไป เมืองเล็ก เก่าแก่ ตึกทำการค้า ย่อมมีชั้นเดียว ลวดลายเก่า ซ้ำมีประเภทเหลี่ยม บัวหัวเสา มาที่นิยมทาสี แตกต่าง ผมถึงจะอายุมากแต่ก็ชอบสีแตกต่าง มีฉูดฉาดบ้าง ความชอบพอไม่เคยลด ตามหลักจิตวิทยา อายุมาก รู้จักปรับตัว ชอบสิ่งที่ตื่นเต้น ทำนายได้ชีวิตจะหมดความอับเฉา

เมืองเก่าๆ ส่วนมากจะมีพาร์คควบคู่กับเมืองด้วย พาร์คที่นี่ เวลาวันสำคัญของประเทศชาติ จะมีกิจกรรมที่พาร์ค ตอนคริสต์มาส ต้นไม้ประดับด้วยไฟสวยงาม มีสตาร์รูปแฉก หลายคนบอกมันคือรูปร่างของหิมะ ตอนปีใหม่ที่พาร์คมีการแข่งขัน แกะก้อนน้ำแข็ง เป็นรูปสัตว์ คน ตึก อีกมากมาย ครับดูสวย เคยพูดกับตัวเอง แกะได้อย่างไร ครับตัวเมืองมีร้านไทยชื่อ ซิลลี่ ขายเป็นอย่างไร ครับเมื่อ 2 ปีก่อน เจ้าของเปิดอีกสาขา สามารถพูดได้ว่าเงินคงเข้าเต็มลิ้นชักทุกวัน หลายคนค้าขายร่ำรวย เช่าตู้ธนาคาร ตู้ไม่เคยใส่เพชรพลอย หรือใบสำคัญที่เรียกว่าเอกสารในตู้ แบงค์ 50 แบงค์ 100 เรียงสองแถว อัดแน่นอับหายใจไม่ออก เงินยิ่งเข้ามาก ไม่มีเวลาห่วงตัวเอง พอถึงวันที่ทุกคนต้องถึงแก่ ถึงไม่อยากจะสัมผัส ธรรมชาติพูดดัง ไม่มีข้อยกเว้น คือแก่เฒ่า เจ็บป่วย เหลือเชื่อ ผมไปวัดที่มิชิแกน คนพูดให้ฟัง ยังหนุ่ม 50 กว่า ทำงานหนัก อีกคนตาย อีกคนสโต๊ก ผมเพียงอยากคุยด้วย ถ้าชีวิตรู้จักพอ ความสุขจริงๆ อาจจะมาสมสู่ ไม่เพียงค่าจากคุย เงินเยอะสามารถนำความสุขมาให้ก็จริง แต่ท่านผู้รู้ก่อนจากไป นอนผงาบ เออจริงข้าเอาวัตถุไปไม่ได้ เอาไปได้เพียงลูกเมียดูแล ยิ้ม นวด ผมเคยสัมผัสกับกรุ๊ปคนมีสตังค์ จะพบปะกันบ่อย ไวน์ดีๆ หมู เป็ดย่าง ไม่นิยมกินผัก ผมไม่เคยได้รับการมอง คงจะเป็นเพราะความเป็นอยู่ไม่เข้าขั้น มากสังคมจะคัดระดับความเป็นอยู่ ความสนใจ ศูนย์กลางของเมืองขาดไม่ได้ คือห้องสมุด เกือบทุกเมือง ห้องสมุดคือหัวใจ อ่านได้ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก ห้องสมุดแถวบ้านผม และอีก 2-3 ที่ต่างเมือง เด็กๆ เล็กใหญ่นิยมมา ตอนแรกพ่อแม่พามารู้จักอ่าน รู้จักเล่นคอมพิวเตอร์ ห้องสมุดมีกิจกรรมท้าทาย แข่งขันวาดรูป อ่านหนังสือ เด็กๆ รักการอ่านสามารถทายทักความเคลื่อนไหว เด็กเหล่านี้ชีวิตย่อมก้าวเกินเด็กขี้เกียจ เมืองนี้มีไปรษณีย์ ครับเมืองที่ผมมาพัก หาตู้จดหมายไม่ค่อยมี หรือคนที่นี่จ่ายบิลล์โดยโทรศัพท์ หรือเมืองเล็กๆ บิลล์หนี้สินน้อย แต่สำคัญกับผมในความชอบพอที่ไปรษณีย์ มีคนช่วยต่อพาสปอร์ต เมืองผมเคยมี แต่ตอนนี้เลิก เหตุผลบ้านเมืองเงินขาดมือ เพราระบบงานค่าใช้จ่ายเงินเดือนเพิ่ม และสำคัญระบบข้าราชการอย่างซิตี้ เงินค่าคนเกษียณเพิ่มมาก เพราะคนพวกนี้ถึงเวลาจะขอเพิ่มเงินเดือน สวัสดิการ พอเงินเพิ่ม เกษียณก็ได้เพิ่ม ซ้ำต้องจ้างคนใหม่ในตำแหน่งเดิม ครับตรงกับหลักเศรษฐศาสตร์ เงินหายาก ใช้คล่อง คงไม่เคยอ่านเศรษฐกิจพอเพียง ระบบอเมริกา ถ้าถามว่าชอบระบบสไตร์คไหม ไม่รู้ซี มันคือความชอบธรรม โดยมีกฎหมายหนุนหลัง เมื่อขอเงินเพิ่มไม่ได้ สวัสดิการน้อย ครอบครัวผลประโยชน์ไม่เต็ม การสไตร์คคือการบังคับให้มีความคิดสมยอมของเจ้าของกิจกรรม เผอิญไม่ใช่เจ้าของแต่เป็นผู้มีหน้าที่บริหาร คือตัดสินใจ ส่วนมากจะออมชอมสุดท้ายจ่ายน้อยหรือจ่ายมาก เหลือเชื่อ หิมะตก ฝนตก ร้านขายไอศกรีมคนหนาแน่น หลานชอบไป ผมเลือกที่นั่งติดหน้าต่าง ตอนเริ่มหิมะตก อากาศเย็น ไม่นานหิมะตก เบา สีขาว เหมือนนุ่น ตกจากที่สูง คนเชื่อเรื่องพระเจ้า บอกว่าเป็นผลงานของพระองค์ คำพูดของท่านพุทธทาส ท่านไม่เคยมีอคติต่อศาสนาอื่น ท่านรัก เคารพ เพราะท่านศึกษา ท่านพูดว่าพระเจ้าสอนให้คนทำดี มีเมตตาต่อเพื่อนด้วยกัน ถ้าทำความดีได้ เท่ากับเป็นลูกของท่าน เคารพท่าน

คงจะเหมือนพุทธศาสนา สอนให้คนทำความดี มีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ คติศาสนาพุทธในความจริงที่ว่า ลดความอยากคือตัณหากิเลสได้มากเท่าไหร่ ความเป็นคนดีก็มากขึ้น ลดเนื้อที่ของความไม่ดี ครับแต่มองดูรอบๆ ถึงจะเข้าวัด ฟังธรรม แต่ชีวิตก็เลือกลดนิดๆ หน่อยๆ

อาหารจานด่วน จะมีเหมือนเมืองทั่วไป เบอร์เกอร์คิง แม็คโดนัล ทาโก้เบลล์ สตาร์บัค เคยเห็นเค็นตักกี้ แต่อยู่ไกล เมนูแตกต่างกับเบย์แอเรีย วันอังคาร สองชิ้น 1.99 เหรียญ ไม่มีร้านโกรเซอรี่ จีนมี แต่ไกลมาก ของแพง บอกว่าสั่งของมาจากตะวันตก คือแคลิฟอร์เนีย

ครับ การหาประสบการณ์ของชีวิต เล็กๆ น้อยๆ ถ้ามีโอกาสควรทำ ไม่จำเป็นต้องเดินทางไกล ท่องเที่ยวแพง เพียงออกจากบ้าน ขับรถเปลี่ยนเส้นทาง จะเห็นความแตกต่างสไตล์ของบ้าน สี การจอดรถ ต้นไม้ ความสะอาด บ่อยครั้งเจอคนพิลึก เดินผ่านไปตามทางเดียวกับรถ หรือสวนทาง ยืนจูงเชือกหมา ยืนดูหมาอึ พออึเสร็จ ก้มเอามือสอดในถุงพลาสติก หยิบอึ กลับข้างถือถุง คงไม่คิดเผลอคือถุง คลับเฮ้าส์แซนวิช