ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 15 ธันวาคม 2561

เหลือบตามองดูเวลาที่ด้านขวาของร้าน อีก 15 นาทีก็ต้องไปรับแม่บ้านที่วายเอ็มซีเอ ทุกครั้งไปรับ ถ้าไปก่อนจะจอดรอที่ขอบถนนทาสีเหลือง เป็นที่จอบรถส่งของ ส่งเสร็จก็ออก ถ้ารถธรรมดาไม่มีธุรกิจจะจอดแล้วไปทำธุระเป็นเรื่องเสี่ยงได้รับตั๋ว ค่าจอดผิดกฎหลายสตางค์ ครับการบริหารซิตี้ถึงจะได้เงินจากรัฐ แต่ก็ต้องหารายได้พิเศษ โดยเฉพาะหากินกับรถ ขับเร็ว จอดรถเกินเวลา หรือเขตห้ามจอด ถ้ามักง่ายจอดเพราะคิดว่า ไปเดี๋ยวรีบกลับ รถให้ตั๋วคงจะยังไม่มา จริงแล้วกฎเกณฑ์ความคิดที่เกิด ไม่เป็นข้อคิดที่ถูกต้อง หลายคนจอดรีบจ้ำไปซื้อกาแฟ รอแถวนานหน่อย เดินกลับมาที่รถ กระดาษจากคนให้ตั๋วแปะไว้ใต้ที่ปัดน้ำฝนเรียบร้อย ถือโอกาสหงุดหงิด ด่าพรึมพรำ ระบายอารมณ์น่ะ พอได้ด่าบ่น อารมณ์ค่อยคลายเป็นปกติ ไม่เป็นไรน่ะ ต่อไปจะไม่มักง่ายอีกแล้ว

วันหนึ่งผมจอดรด คนให้ตั๋วมาเคาะประตู เธอบอกรู้ปล่าวห้ามจอด สังเกตไหมผมใช้คำพูด “ปล่าว” แทนคำว่า “เปล่า” ตามระบบสังคมคนไทยในยุคปัจจุบันที่จะคิดจะพูดให้เกิดความพิการนิดหน่อย คิดว่าน่ารัก แท้จริงแล้วน่าชังมากกว่า เพราะเจตนาทำให้ภาษาวิบัติ แปลกแท้ ผู้ใหญ่ ครู นักการศึกษา ยิ่งยุคนี้นักการเมืองออกตลาดหาเสียง ไม่เคยคิดถึงปัญหา เลยอดคิด นักการเมืองคงจะไม่คิดว่าบางอย่างเหมือนสินค้าเกษตร เกิดจากความยากลำบากของคนทำ ยังยากจน และถูกเอาเปรียบ ไม่เคยอยู่ในจิตสำนึก ถ้าจะอยู่ที่เคยพูดตอนหาเสียง นักวิจารณ์บอกว่า มันอยู่ที่ปากคือคำพูด พูดเสร็จความสำคัญ การแก้ไขลอยปนเปไปในอากาศ จะนำมาแยกแยะ เป็นหัวข้อพัฒนาย่อม “มองไม่เห็นต้นตอและหลักฐาน จะจับมาเป็นข้อพัฒนาย่อมหาไม่พบ”

คงจะเหมือนสังคมชาวพุทธ เน้นเรื่องบุญกุศล การใช้ภาษา ชาวพุทธยุคนี้ถูกหลอกมากขึ้น เชื่อเป็นความจริงในรูปที่เห็น ความฝัน สามารถทักทาย ช่วยให้ถูกหวย ร่ำรวยได้โดยไม่ต้องทำงาน เชิญเถอะขอรับ จะคิดทำอย่างไร ถ้าไม่ผิดกฎหมาย บางอย่างถึงจะถูกกฎหมาย แต่ก็ไม่เป็นประชาธิปไตย เรายินยอมพร้อมที่จะทำ สังคมไทยเราไม่ว่ากัน คำพูดตัวใครตัวมัน กลายเป็นไม่พึ่งพา ดูแลเกื้อกูลกัน สังคมจะถือว่าวิบัติได้หรือเปล่าขอรับ ยิ่งยุคนี้มากปากพร่ำเป็นยุคของสิ่งสะดวกทำให้รวดเร็ว จะไม่รีบจับฉวย เสียงคนค่อนแคะ ยี้ไม่พัฒนา

ผมลุกจากโต๊ะ เลื่อนเก้าอี้นั่งให้เข้าใต้โต๊ะ หยิบแก้วกาแฟ กระดาษเช็ดปาก กระดาษแผ่นไม่ใหญ่ สารพัดใช้ประโยชน์ ใช้สำหรับเช็ดปาก บ่อยครั้งใช้เช็ดแก้วกาแฟหกย้อย แม้แต่ใช้ทำความสะอาดโต๊ะ ก่อนใช้กระดาษทำอย่างอื่นจะเช็ดแว่นตา อดคิดกระดาษอยู่ในมือ เริ่มต้นมาจากผลิตจากไม้ตามธรรมชาติ พอถึงจุดนี้ กระดาษจะนำมาจากกระดาษใช้แล้ว นำไปสลายตัว ทำเป็นกระดาษใหม่ เพราะโลกในอนาคต ประชาชนหนาแน่นขึ้น ดูได้จากครอบครัวหนึ่งมีลูกหลานหลายคน ครับต่างก็ใช้ธรรมชาติ โดยเฉพาะป่าไม้บ้านเราเคยอุดมสมบูรณ์ ไม่รู้ว่าป่าที่ถ่ายรูปแล้วยังหนาแน่นเขียวชอุ่มหรือเป็นประเภทเห็นเฉพาะริมถนน เพราะเดินเข้าป่าลึกอ้ายย่า ป่าล้าง มีเศษกิ่งที่ผุพัง นอกจากป่าไม่มี หมด ใบไม้ที่จะสร้างอากาศ ออกซิเจน กลายเป็นอากาศ คาร์บอนไดออกไซด์เต็ม สรรพสิ่งมีชีวิตคงจะยุ่งยากขึ้น เดินไอ ปิดปากปิดจมูก อิสรภาพหดหาย

โดยปกติ ผมไม่สนใจแว่นตาที่จะดูและทำความสะอาดบ่อยนัก หยิบได้สวมเลย บ่อยครั้งความมืดมัวบังเกิด แปลกแท้ ความรับรู้ไม่เกิด คงจะมีคนประเภทผมบ้าง มากน้อยก็แล้วแต่การพัฒนา พูดถึงการดูแลทำความสะอาด กับวัตถุที่เราใช้ประจำอย่างรองเท้า ผมวางไว้บนชั้นนอกประตูบ้าน จะไปไหนหยิบวางเอาเท้าแหย่สวมเอง ถ้าจะพูดถึงทำความสะอาดอย่างดีเอาผ้าเช็ด มีบ้างเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามขอบรองเท้า ยิ่งหน้าฝนก็ต้องเพิ่มการดูแลบ้าง ถ้าถามว่าขัดรองเท้าด้วยยามีบ้างไหม จำไม่ได้ ถ้าบริษัทยาขัดรองเท้าส่งใบซักถาม คำตอบที่ได้จากผม หน้าคงเต็มไปด้วยความกังวล ถึงว่ากำไรลดลงตลอด จะอยู่ได้รอดอีกนานเท่าไหร่

ก่อนเดินออกนอกร้าน ถือโอกาสเข้าห้องน้ำ ร้านประเภทอาหารจานด่วน สะดวกสบายต่อการเข้าห้องน้ำ ในอเมริกาถ้าผมเดินแถวเมืองจีน อย่างไชน่าทาวน์ที่โอ๊คแลนด์ เวลาปวดฉี่วุ่นวาย ที่สะดวกเห็นจะเป็นร้านกาแฟและเค้ก จะพึ่งร้านอาหารความรู้สึกไม่สะดวก

พูดถึงเมืองจีน ช่วงมีร้านและทุกวันชอบค็อกเทลปั่น กุ้งสับ ผสมปั่นกลมทอด เคยชอบปลาท่องโก๋ ก็ยังชอบอยู่ แต่รับรู้ว่าน้ำมันเยอะ และกินต้องจิ้มกับนมข้น แม่บ้านบอกน้ำมันเยอะและน้ำมันทอด ไม่รู้ว่าเก่าขนาดไหน ก่อนโน้นไปร้านจีน ซื้อของชอบซื้อปล่า แล้วให้ทอดเอาแบบกรอบ ตอนหลังถูกติงจากแม่บ้าน น้ำมันที่ทอด เก่าสารไหม้ตกตะกอน ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรทำ ถ้าอยากกินก็ซื้อปลา แล้วให้ทำความสะอาด แล้วมาทอดเตาหลังบ้าน เห็นคล้อยตาม

เดินออกจากร้าน คนเข้าออก บ่อยครั้งมีคนเข้า ดึงประตูให้เปิด ขอบคุณนะขอรับ ครับคนในโลกที่เจริญด้วยความคิด มีมากมาย ความเจริญทางความคิด มาจากเด็กก่อนเสมอ การเรียนรู้ของเด็ก มาจากบ้านพ่อแม่ทำตัวเป็นแบบอย่าง พ่อแม่สอนเห็นลูกทำผิด จะไม่ปล่อยให้ผ่านตาไป จะเรียกมาสอน และอีกอย่างอดพูดไม่ได้ มาจากยีนส์ หมายถึง เมื่อมีไหวพริบ การสั่งสอนย่อมง่าย

คงหนีไม่พ้น แบบอย่างที่เราได้รับจากพุทธศาสนา คือการฝึกให้มีสติ สติคือความรับรู้ กระทำในสิ่งที่ถูกต้องและได้ประโยชน์ คนที่ฝึกสติ จนสามารถทำงานได้ดีเลิศ คือรับรู้โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แม้แต่การโต้เถียง พูดและการกระทำ สติยังต่อยาวรู้จักให้อภัยและขอโทษ ไม่รู้ว่าคุณคล้อยตามไหม สติ สัญชาติญาณ และลางสังหรณ์ไปด้วยกันไหม

ถึงรถกดปุ่มที่กุญแจ ถึงรถจะไม่เชื้อเชิญ คำว่าเชิญเข้ามาเถอะขอรับ แต่ก็รับรู้ได้ว่ารถเปิด บ่อยครั้งเพียงแต่เดินไปที่ประตู กุญแจอยู่ในกระเป๋า ประตูเสียงดังแคร็ก ไฟที่กดปิดเปิดสว่าง ครับเปิดเอง

โลกปัจจุบันเจริญมาก ความเจริญของวัตถุย่อมส่งเสริมให้คนอยากเป็นเจ้าของทุกวัน คนในอเมริกาที่เรียนน้อยมีครอบครัวแต่เยาว์วัย ซ้ำเผอเรอ มีลูกก่อนเรียนจบภาบังคับ ครับต้องทำงานหนัก 2-3 จ็อบ เงินก็ยังไม่พอใช้ และก็เป็นความจริง สิ่งของจำเป็นเขยิบราคาสูงขึ้น แม้แต่บ้านเช่า ผมสังเกตอาหารสำเร็จรูปจากไทย ราคาเขยิบขึ้นทุกประเภท

อย่างข้าว อดคิดเออ ชาวไร่ชาวนาคงมีชีวิตดีขึ้น แท้จริงแล้วไม่เป็นอย่างคิด โลกวันนี้ชาวไร่ ชาวนาลงทุน และต้นทุกสูงขึ้น เพราะใช้ปุ๋ย ธรรมชาติไม่เกื้อกูล ฝนแล้งบ้าง บางปีน้ำเยอะท่วม และเกษตรกรพอสินค้าออกผลท่วมตลาดถูกตัดราคา มากรายเช่าที่ทำมาหากิน โดยเฉพาะข้าวกู้เงินมาใช้ก่อน แล้วให้ข้าว คิดราคาถูกแทน ยิ่งปัจจุบันมากเปอร์เซ็นต์ที่ทำมาหากิน ไม่ใช่ของตัวเอง คงไม่แคล้วขายแรงงาน ถูกกดขี่ราคา แปลกแท้ของที่ไม่จำเป็นต่อสุขภาพ ไปตามห้างราคายิ่งขึ้น คนก็ไม่ต่อว่า