ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 26 มีนาคม 2565

ครับโควิด คงจะไม่หายหน้าจากสังคมมนุษย์ คงจะเหมือนไข้หวัดใหญ่ ทุกปีต้องฉีดยาป้องกันไข้หวัด ส่วนตัวผมเชื่อระบบการป้องกันเกี่ยวกับสุขภาพ กว่าจะได้ยาที่มีประสิทธิภาพ ป้องกันและรักษาโรคได้ก็ต้องอาศัยการค้นคว้า ทดลอง จนสามารถแก้โรคได้ เมื่อกรมทดลองยา ทดลองแล้วได้ผลก็จะออกใบอนุญาตค้าขายในตลาด และเป็นยารักษาโรคต่อไป ต่อไปโควิดก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผมชอบตื่นเช้ามืดราวๆตีห้า แม่บ้านเคยถามทำไมตื่นเร็ว เพราะเวลาผมตื่นจะออกกำลังกาย ครับช่วงนี้ผมไปออกกำลังกายที่ วายเอ็มซีเอ จะเข้าคลาสวันละชั่วโมง ชอบครับทุกคนเป็นผู้สูงอายุ คงจะมีระบบสุขภาพของร่างกายเหมือนกัน ถึงไม่ได้เจ็บป่วยแต่ระบบร่างกาย เข่า ขา นิ้วมือ และอีกหลายส่วนของร่างกายรับใช้มาหลายสิบปี สำหรับผมรับใช้ผมมาเกิน 80 ปี และก็ยังจะรับใช้ต่อไป โดยเฉพาะช่วงนี้ต้องดูแลตัวเอง กวาดบ้าน รดน้ำต้นไม้ และมากงานสำหรับงานผมชอบ คิดในทางบวก โชคดีที่มีบ้าน ช่วงอาทิตย์นี้ โอ่งใหญ่ แม่บ้านเลี้ยงบัวตั้งอยู่หน้าบ้าน ร้าว น้ำรั่ว ผมปลุกปล้ำมาหลายวัน ยารูด้วยยางมะตอย คิดว่าดีแล้ว พอที่ยาแห้งใส่น้ำ เมื่อวานไปดูรอยร้าวยังมีจุดน้ำยังรั่วอยู่ ก็ต้องปลุกปล้ำต่อไป งานทุกอย่างช่วยให้ระบบชีวิตดีขึ้นได้ ยืดเส้นสาย ความคิดยังทำงาน ละความกังวลของลูกๆ แม่บ้านบอกว่า ถ้ามีปัญหามากก็หยุดเถอะเปลี่ยนจากเลี้ยงดอกบัว ย้ายดอกบัวไปใส่กระถางใหม่ ส่วนกระถางที่ยังรั่วอยู่ ใส่ดินผสมปุ๋ย เอาต้นไม้หลายประเภทให้ดอกมาปลูกรวมกัน เพียงรดน้ำ รอยรั่ว เป็นส่วนหนึ่งน้ำไม่ขังมาก ระบบต้นไม้คงดี ครับแบบอย่างการออกกำลังที่เข้าคลาสทุกเช้าจะนำมา ออกกำลังทุกเช้า วันนี้รู้สึกขาเข่าถึงยังใช้งานได้ดี แต่พอถึงวันนี้ความรับรู้แข็งแรงขึ้น หลังจากออกกำลังจะเข้าครัว เปิดน้ำร้อน ชงกาแฟ ครับกาแฟที่ผมชอบพอ คือ “เฟร้นโรส” มีสองยี่ห้อที่ผมซื้อมาคงคือยี่ห้อ สตาร์บัคส์ หรือ พีท

กาแฟก่อนโน้นผมซื้อตามร้านโกรเซอรี่ ไม่ว่า เซฟเวย์ หรือ ลัคกี้ สองร้านโกรเซอรี่ผมเป็นลูกค้าตั้งแต่มาจากไทยปี 1968 เดี๋ยวนี้รอบๆบ้าน มีร้านโกรเซอรี่ระดับเดียวกันเกิดขึ้นใหม่ อย่าโกรเซอรี่ยี่ห้อ Sprout และอีกร้านหนึ่งอยู่ปลายถนนบ้านผม อาหารขายประเภทปลอดสาร ครับถึงราคาจะแพงแตกต่าง คนก็นิยม ผมไปร้านนี้บ่อย ร้านโกรเซอรี่นี้ชื่อ The Natural Grocery และมีร้านกาแฟแยกจากกัน แต่เจ้าของคนเดียวกัน ความพิเศษที่ผมจะแวะร้านนี้บ่อย เพราะมีที่ “ชาร์จ” รถไฟฟ้าฟรี เวลาไปนั่งทานกาแฟ ผมจะถือโอกาสนำรถไฟฟ้าไปชาร์จฟรี นั่งดื่มกาแฟอ่านหนังสือประมาณชั่วโมง การชาร์จไฟให้รถดีกว่าที่บ้าน ผมชาร์จที่บ้านชั่วโมงหนึ่งไฟได้น้อยมาก เพราะระบบไฟของบ้าน 110 Volts เคยมีคนแนะ ควรเปลี่ยนไฟเป็น 220 Volts หรือจ้างคนมาทำที่ชาร์จไฟต่างหาก ครับทางเลือกต้องเสียเงินเยอะ และผมพิจารณาเหตุผล อายุผมมากถึงจะยังขับรถได้ แต่การออกนอกบ้าน ก็เฉพาะความจำเป็นเท่านั้น อย่างไปตลาด ไปหาหมอ และออกกำลังกาย และอดนึกอายุเพิ่มตลอดทุกวัน แต่คุณภาพชีวิตจะลดลงทุกวันเช่นกัน อดคิดไม่รู้ว่าจะคุ้มไหม และการชาร์จไฟที่บ้าน PGTE แนะควรชาร์จเวลาคนใช้งานน้อย คือ หลังจาก 6:00 AM ตอนเที่ยงคืน จนถึง 3 โมงเย็น 3:00 PM

เช้ามืดวันนี้ ผมเปลี่ยนจากกาแฟเป็น Black Tea ช่วงลูกชายมาอยู่ด้วย 2 อาทิตย์ เขาเปลี่ยนจากดื่มกาแฟ มาเป็นชา ครับครอบครัวลูกสาวก็เหมือนกัน เปลี่ยนจากดื่มกาแฟมาเป็นชา ปกติชาที่ผมดื่มประจำ ยี่ห้อ Chamomile Tea กลิ่นหอมคล้ายดอกมะลิ

ทุกเช้าผมจะดื่มกาแฟประมาณ 2 แก้ว ตักชา 3 ช้อนขาใส่ที่กรองกาแฟ เทน้ำร้อน ไม่ใส่ครีมและน้ำตาล อดนึกถึงวันเก่าๆ ช่วงเป็นครู จบ กศ.บ. สอนโรงเรียนรัฐบาลที่ห้วยขวาง เป็นครูหัวหน้าหมวดคณิตศาสตร์ โรงเรียนตั้งอยู่ห่างจากหมู่บ้านกลางทุ่ง มีสะพานข้าม เดินประมาณกิโล ตรงตีนสะพานจะมีร้านกาแฟ ทุกเช้าจะหยุดดื่มกาแฟ ช่วงโน้นกาแฟที่ดื่มชอบให้ใส่นมข้นเยอะ หวานมัน พอดื่มกาแฟวันนี้แตกต่างกันวันโน้น ยิ้มให้ตัวเอง ครับทุกชีวิตจะเปลี่ยน ส่วนมากในทางดี ผมฟังข่าวเกี่ยวกับกาแฟ และเคยอ่านบทความ กาแฟทานแต่ละวันไม่ให้เกิด 4 แก้ว แก้วปกติที่เราดื่ม ดื่มเช้าแก้วเดียวกัน แล้วเว้นวรรค อีกชั่วโมงค่อยดื่มต่อ ที่เหลืออีกสองแก้ว ถ้าอยากดื่มอีกต้องเว้นระยะ หรือไม่ดื่ม

กาแฟผู้รู้บอกว่าดื่มแล้วจะกระตุ้นประสาทให้ตื่นตัว ดื่มกาแฟมากร่างกายจะขับน้ำออกอย่างปัสสาวะ

เช้านี้ผมนำกาแฟร้อน ถือครัวซองใส่เตาอบมาด้วย ชอบทานตอนเช้า ครัวซองกับกาแฟ ปกติที่บ้านจะมีขนมปังแบบแท่งอยู่ด้วย บางครั้งผมก็ชอบทานขนมปังอบ ตัดเป็นชิ้นใส่เตาอบก่อน พออุ่นเอาออกทาเนยและแยม ครับวุ่นวายกว่าจะทานได้ สู้ครัวซองไม่ได้ เอามาตัดเป็นแว่น เข้าเตาอบไม่นานก็ทานได้แล้ว บ่อยครั้งปล่อยนานครัวซองไหม้

โต๊ะที่ผมนั่งมีกระจกด้านหน้า และด้านข้าง ด้านข้างจะเป็นตะวันออก สายหน่อยพอดวงอาทิตย์ขึ้นประมาณ 30 องศา และขยับองศาสูงขึ้นเรื่อยๆ แดดจะส่งผ่านกระจก ครับอุ่นมาก บ้านผมตลอดปีเปล่าคุย เพียงแลกเปลี่ยน อยู่ทางลงลาดของภูเขา ล้อมรอบด้วยทะเลภายใน พอแดดขึ้นกระถางต้นไม้ที่แม่บ้าน ปลูกไว้ ตัวบนโต๊ะผมเยอะ แดดอากาศ ทำให้เจริญงอกงาม กล้วยไม้มีดอก ใบอวบ เขียว ดูรากมากมาย ซิบกาแฟ มองลอดหน้าต่าง มองดูเมืองซานฟรานซิโก อากาศใส จะเห็นตึกสูงต่ำ ซานฟรานถือเป็นเมืองสวยงาม ตัวเมืองตั้งอยู่เชิงเขา มีประชาชนหลายชาติ หลายภาษา ต่างทำมาหากิน สร้างชีวิต คลุกคลี ถึงจะแตกต่างกัน และทุกสิ่งกลายเป็นส่วนเดียวกัน เหมือนสังขยา ประกอบด้วยน้ำตาล เกลือ ไข่ น้ำมะพร้าว อบด้วยความร้อน สุกกรอบเป็นส่วนเดียวกัน อร่อย ก็คงเหมือนเมืองซานฟรานซิสโก แตกต่าง เกื้อกูล รักใคร่ ต่างมีสูตรของชีวิต คือการมีชีวิตร่วมกันด้วยความสุข สาธุเสียงพระสงฆ์กล่าวอวยพรญาติโยม