ถึงจะหลับสบายหลายมื้อที่ฮาวาย มีเรื่องหนึ่งที่พยายามอ่านและจำ ชื่อถนน สารภาพจำไม่ค่อยได้ ชื่อสะกดและอ่านออกเสียงช่างพิลึก ครับบ้านเมืองใครบ้างเมืองมัน เคยจำได้ตอนไปเรียนที่ออริกอน ใกล้เคียง 50 ปี มหาวิทยาลัยที่เรียนพวกกะเหรี่ยงชื่อยาวๆ คงมีไม่มาก ชื่อนามสกุลผม “สุขกสิกร” อาจารย์กว่าจะอ่านและจดจำคล่องปากใช้เวลา โดยความปกติมากสิ่งกว่าจะเข้าใจเนื้อหาจดจำได้ เมื่อท่องบ่นคนเดียวนานเวลาคุ้นเคย ก็น่าจะเป็นเรื่องดีใช่ไหมขอรับทำให้เรามีมานะพยายาม แต่มีบ้างบอกว่านามสกุลผมการออกเสียงเรียบง่าย ไม่ขึ้นลง ตัวสะกดแบบชาวบ้าน

สารภาพชอบอากาศที่เกาะฮาวาย สดตลอดเวลา ตื่นเช้าแดดออก ออกไปยืนที่เก้าอี้นอกห้องของโรงแรมชั้น 8 ของฮิลตั้น ต้นจามจุรีสูงใหญ่ ยืนต้นดอกและใบเอื้อมเกือบถึง และแปลกแต่จริงใบของต้นไม้ ไม่เขรอะด้วยฝุ่นแบบกรุงเทพฯ ของคุณและผมหรอกครับ ยิ่งร้านอาหารราคาแพง นิยมต้นไทรปลอม ทำจากใบพลาสติก ต้นใช้กิ่งก้านจริง มองดูเนียน แต่กรุงเทพฯ น้ำอุมดสมบูรณ์ คนงานเยอะรอคำสั่งเจ้านาย แต่ทำไมชอบต้นไม้พลาสติกได้ อดคิดแน่ใจนะความคิดคุณไม่หักข้อแบบต้นจามจุรี และเป็นจริง ใบไม้ปลอมฝุ่นเกาะเต็ม ช่างมักง่าย รู้ไหมคุณทำมาหากินกับคนมีสตังค์ อดที่คิด บางครั้งคนเรา ถ้าขาดปัจจัยทำให้ชีวิตยกระดับได้ สิ่งไม่ดีงามก็อาจจะถูกมองข้าม ไม่เกี่ยวกับข้า ถึงจะมีฝุ่นเกาะเต็ม มากคนกำลังเปิดความคิดใกล้หรือไกลต้องเป็นเรื่องของเงินเท่านั้น

ตอนนี้ 6 โมงเย็น ถือโอกาสขออนุญาตแม่บ้านและบอกลูกหลาน อยากเดินเล่น ครับวัยของผม มากสิ่งประกอบเป็นชีวิต เริ่มบ่ายคล้อย เข่าถึงจะยังไม่เจ็บ แต่การเดินแบบถูกทอดทิ้งห่างออกทุกทีเป็นความปกติ เมื่อปีกลายลูก หลาน ยกโขยงไปนิวยอร์ก ยิ่งเดินยิ่งถูกทอดทิ้ง หลานๆ ยืนรอ เสียงพูดรอคุณตาและคุณยายครับ

เดินออกจากโรงแรม ลงไปชายหาด ถนนเรียบหาดยาว คนมากมายเดิน หลายคน “จ๊อก” บนหาดทรายมีคนนั่งเยอะ ความชอบหาดทราย ต่างมีความรู้สึกที่เรียกประทับใจต่างกัน หลายคนเคยถามผมว่าประทับใจกับประทับทรง เหมือนหรือต่างกัน ครับหัวกับท้าย ประทับใจ คือความรู้สึกดีๆ เราพบสัมผัส เวลาผ่านความประทับใจถึงส่งเก็บเป็นผลึกใต้จิตสำนึก พระท่านบอกว่าจิตใต้สำนึกกับภวังค์จิต คือสิ่งเดียวกัน สิ่งนี้ยังตื่นตัวอยู่เสมอ คนมีความรู้บอกว่า ความฝันคือนำจิตใต้สำนึกมาใช้ อาจประยุกต์เสริมต่อ พูดภาษาเราๆ เอาทุนเดิมมาใช้ ถ้าประทับทรง คือคนทำให้ร่างกายและจิตใจคนตายแล้วเข้าสิงสู่ คนนั่งจ่ายเงิน

เผลอไม่นาน เดินมาถึงโรงแรม Royal Hawaii เก่าแก่ ทรงขรึม น่าดู ครับถ้าคุณมาฮาวาย จะพักที่โรงแรมนี้ ย่อมคุ้มกับชีวิตคุณแน่นอน ต้นหางนกยูงสูงดอกเยอะ ผมเดินแวะเข้าไปในบาร์ เมื่อกลางวันก็มานั่งดื่มเบียร์ “โคโลน่า” สั่งแฮมเบอร์เกอร์นั่งรอนาน 2 คน อายุ 6 กับ 10 ไปเรียนรู้เกี่ยวกับเสิร์ฟ ครับคนสอนรวมอุปกรณ์ชั่วโมงครึ่ง ประมาณ 150 เหรียญต่อคน อะไรต่อมิอะไรที่ฮาวายเป็นเกาะ สินค้าต้องเดินทางมา ราคาย่อมสามารถตั้งได้ เหมือนกับกิจกรรม อย่างหัดเสิร์ฟ ที่ตรงนี้เป็นแหล่งดั้งเดิม ถ้าเป็นวัตถุก็น่าจะเป็นของโบราณ เก่าจริง ไม่ทำปลอม สร้างความชอบพอต่อนักท่องเที่ยว

ครับเด็กเซิร์ฟบอร์ดต้องว่ายน้ำเป็นนะขอรับ เด็กเล็กเยอะของความเป็นปัจจุบัน ว่ายน้ำไม่เป็น

ยิ่งเด็กกรุงเทพฯ โรงเรียนทั่วไปไม่มีสระว่ายน้ำ ยกเว้นลูกคนมีเงิน พ่อแม่เป็นสมาชิกสปอร์ตคลับ มีสระว่ายน้ำ สามารถสอนลูกหลานได้ เปล่าคุยหลายชายผม 3 คนว่ายน้ำคล่อง พ่อแม่เป็นสมาชิกที่ออกกำลัง มีสระว่ายน้ำ เอาลูกไปให้คนสอนด้วย เมื่อเดือนธันวาที่แล้ว 2017 กลับไทยด้วยกัน ที่ๆ ผมหลับนอนในเซ็นทรัล มีสระว่ายน้ำ หลานๆ ลงประจำ

เวลานี้ หลานๆ ไปกับพ่อแม่ และน้าเขา รวมทั้งยายด้วย ร้านชายหาดกว้างขวาง ทุกเวลาคนมานั่งจะมีความคิดเหมือนกัน ร้านเจริญทางจิตใจ ทรายสีขาวสะอาด เคยมีคนใช้สมองด้านขวา จินตาการ เม็ดทรายที่เต็มหาดคือก้อนเพชรพลอย หลายคนพูดคิดได้อย่างไร เพี้ยนกระมัง ไม่หรอกขอรับ คนใช้สมองด้านขวา บ่อยครั้งจินตนาการ ความคิดง่ายๆ สบายๆ ถ้ายังไม่แก่ยืนจิบเบียร์ ดูสาวสวย แต่งชุดว่ายน้ำเดินผ่านแค่ว่า สมองด้านขวาจะสามารถจินตนาการ หยิบมาใกล้ๆ หาความสุขให้ตัวเอง เสียงคนแซว ได้ยินเมื่อมีกิเลส ตัณหา ตัวตน ตายแล้วย่อมกลับมาเกิด เขาสำลักเบียร์

คนให้บริการเดินมา สั่งอะไรครับ เบียร์ โคโลน่า เย็นขวด แล้วปลาหมึกทอดจานด้วย ขอตะเกียบ พริกศรีราชา เผลอพูดภาษาไทย คนรับออร์เดอร์ มองหน้ายิ้ม ขอ “ฮ็อตซอสน่ะ”

เบียร์วางตรงหน้า รินใส่แก้วนิสัยไม่ชอบดื่มจากขวด เคยสังเกตไหมอุปกรณ์ของมึนเมา แตกต่างมากประเภท ขวดที่ใส่ แก้วริน แตกต่าง แก้วไวน์ พัฒนามาตลอดเวลา ส่วนตัวขอบแก้วบางใส จะเปราะ แตกง่ายด้วยหรือไม่ มันไปด้วยกันอยู่แล้ว ขาแก้วยาวคงเหมือนความรัก เมื่อเกิดก็ต้องดูแลให้ดี เกิดทำให้ผิดใจ มากคนหาความสุขไม่ได้อีกนานปี หลายรายเลิกกัน หายหน้าไปนาน แล้วกลับมาเป็นของกันและกันอีก เคยอ่านหนังสือ เรื่องสั้นรักแท้ เรื่องแปล “รักในกล่องของหายแล้วได้คืน” หายได้ กลับคืนมาได้

ซึ้งไหมละคุณ หายจากชีวิตไปนานปี คิดว่าใจหมดเชื้อของความคิดถึง แล้ววันนั้นได้กลับคืน ถึงจะผ่านประสบการณ์มาช่วงหาย แปลกแท้ความรักของคนไม่เคยคิดถึงมลทินที่อาจมี ดีเสียอีกมันคือประสบการณ์

ยกเท้าพาดเก้าอี้ ยกแก้วเบียร์ซิบวางแก้ว หยิบตะเกียบ คีบปลาหมึกทอด แตะในถ้วยน้ำจิ้มศรีราชา อร่อย สุข ตามองไกล เห็นเรือท่องเที่ยววิ่งไปมา ครับคนมีสตังค์ย่อมได้เปรียบ ความสุขที่เห็นซื้อได้

ชีวิตผมชอบปลาหมึก บ่อยมากตอนมีร้านพอมืดค่ำจะให้เชฟทำปลาหมึกทอดใส่พริกนิด น้ำตาลหน่อย นั่งไฝ่หาความพอใจให้ชีวิต

คนเมืองมอนเทอร์เรย์ใต้ซานฟรานซิสโก ระยะทางชั่วโมง บ้านเมืองมีอ่าว ภายใต้อ่าวมีคนเคยบอกมีหิน หุบเขา น้ำใส สะอาด อุณหภูมิพอเหมาะที่จะเป็นแหล่งอุดมสมบูรณ์ของปลาหมึก เขาคุยว่าปลาหมึกจากมอนเทอร์เรย์ รสเป็นเลิศ อาหารจานโปรดของนักท่องเที่ยว ผัดอาหารทะเล ถ้าขาดปลาหมึก โกรธกันตาย

ถอยหลังหลายปี ปลาหมึกเพิ่งเริ่มนิยม ราคาแพ๊คละ 3 หรือ 5 ปอนด์ ราคาไม่แพง เดี๋ยวนี้ราคาแพงมาก ครับอาหารธรรมชาติประเภทสัตว์น้ำ ปริมาณเริ่มลด อย่างคลองและแม่น้ำบ้านผม (ป่าสัก) ตอนเด็ก ชาวบ้านบางครอบครัว เพียงตกปลา ลงเบ็ดราว ทอดแห ลากสวิง ก็สามารถหาปลาตามธรรมชาติเลี้ยงครอบครัวได้ แต่ตอนนี้น้ำเสีย ปลา กุ้ง หอยมีน้อย เหลือเชื่อปลาหมึกเริ่มหายาก

มองรอดหาดทราย ริมฝั่งมีคนถือเครื่องมือ หาสมบัติในน้ำ อาจเป็นไปได้ แหวนแต่งงานราคาแพง มาเที่ยว ลืมถอดวางไว้ หลวมหลุด อดแซวกับคนหาสมบัติ เคยเจอะเจอเป็นเจ้าของจิตวิญญาณ คนงามแต้หลงทางบ้างไหม ครับคือคำต่อคำพูด