ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์



ความจริงหรือความคิด 4 สิงหาคม 2561

12 พฤษภาคม 2018 ลูกชายตื่นแต่เช้า เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของชีวิต มาอยู่ฮาวาย 6 ปี เรียนประมาณ 5 ปี ถ้าทางพุทธศาสนา ถือว่าวันเรียนจบปริญญาเอกเป็นวันมงคลของชีวิต วันมงคลย่อมถือได้ว่าเป็นวันของความสุข วันมานะขยันเล่าเรียน วิถีของการใช้ชีวิตตามความเป็นมงคล ก็ต้องกระทำตัวอยู่ในขอบเขตของความเป็นคนดี สังคมไทยคนมากมายมีตำแหน่งหน้าที่สูง มีความรับผิดชอบแต่ไม่ปฏิบัติตามหลักของความถูกต้อง ชีวิตเคยมีความเป็นมงคล ย่อมหลบหายไป

พหล เดินเข้าครัวเปิดน้ำร้อนหันมาถามพ่อ กาแฟร้อนๆ ขมสักแก้วนะพ่อ พร้อมเอาครัวซองใส่เตาอบ พอร้อนเอามีดฝ่าครึ่ง หยิบครีมชีสมาป้าย ครับครีมชีสรสมันหวาน จะกินเปล่าๆ ก็ยิ่งเพิ่มความอร่อย

นานมาแล้ว ผมเอาขนมปังปอนด์เรียกเฟรนเบรด มาให้แม่ครัวที่วัดมงคลรัตนาราม คนเป็นแม่ครัวโดยจริงๆแล้วเอาลูกสาวลูกชายมาเรียนภาษาไทยที่วัดและถือโอกาสเข้าครัวทำอาหารถวายพระมื้อกลางวัน ขนมปังที่ผมเอามาบั้งหลายตอนไม่ขาดจากกัน เอาครีมชีสทาระหว่างรอยบั้ง และทาเนย ทาแยม พอทาเสร็จเข้าเตาอบขนาดของที่ทาละลายติดเนื้อขนมปัง เด็กๆชอบแม้แต่ผมเองยอมรับอร่อย เลยจำวิธีทำมีเวลาก็ทำให้หลานชายทาน หลานบอกอร่อย

พอทุกอย่างเรียบร้อย ผมเดินไปหยิบกาแฟ และครัวซอง เดินไปที่เฉลียงโรงแรม ลูกชายเดินตาม ครับอากาศฮาวายจะทำให้เราสดชื่นเสมอ ไม่เพียงธรรมชาติที่รอบตัวเรา อย่างต้นไม้ ผู้คน อากาศ และความรู้สึกดีๆของเรา จะทำให้แต่ละวันของชีวิตพบกับความพอใจ

โดยความเป็นจริงของชีวิต จะอยู่ที่ไหนๆ จะร้อน หนาว ฝนตก ถ้าเราสามารถมองทุกสิ่ง โดยความรู้สึกดีๆ ชีวิตก็ย่อมดี ตอนผมอยู่ที่เบย์แอเรีย เมืองผมเอลเซอริโต้ ผมไม่รู้ความหมายของชื่อหรอก แต่เมื่ออ่านออกเสียงประหลาดแท้ เพื่อบ้านเกือบทุกบ้านจะนิยมดูแลสนาม ต้นไม้ดอกและไม้ยืนต้น หลับบ้านเป็นภูเขา หน้าบ้านเป็นทะเลภายใน

ทะเลภายใน คือทะเลแยกมาจากมหาสมุทรแปซิฟิก มีเกาะ บ้านเรือน สะพาน ลมสงบ อาจจะคล้ายกับลากูล ผมเปล่าโม้ เขาบอกว่า อากาศแถบบ้านผม เป็นอากาศที่สะอาดที่สุด เพราะอากาศจากมหาสมุทร พัดผ่านรอดสะพานโกลเด้นเกต แล้วมาแถบบ้านเหมือนการพัดของอากาศที่เกาะฮาวาย ไม่จะเอ๋กับโรงงานที่มักง่ายปล่อยควันยังไม่ได้ทำให้สะอาดลอยตัว พ่อลูกคุยมากเรื่อง เรื่องสำคัญที่คุยคือเรื่องที่ลูกชาย อดทน มานะ ใส่ใจเรียนจนจบปริญญาเอก ลูกชายพูดแล้วมองหน้าคุณพ่อครับ ลูกขอบคุณแม่และพ่อมาก รวมทั้งพี่กิ๊ฟฟี่ด้วย ทุกคนคือแบบอย่างของผม ไม่เป็นเพียงแบบอย่างทุกคนทุ่มเทกายใจ และเงิน ลูกยังจำภาพตอนเล็ก แม่พาไปหาโรงเรียนเอกชนดีๆให้เรียน แม่พ่อทำงานหนัก ประหยัดเงินเพื่อลูก แม่บอกว่า โรงเรียนดีๆ เป็นพื้นฐานความรู้ของลูก ตอนเด็กๆ ลูกไม่รู้คุณค่าที่พ่อแม่ลงทุนเพื่อลูกหรอก ถึงไม่คิดว่าน่าจะเป็นหน้าที่ของพ่อแม่

พอลูกเรียนสูงขึ้น จึงเข้าใจถึงคำว่า พ่อแม่รักลูก อยากปลูกฝังสิ่งดีงามให้ลูก ลูกเคยเรียนเรื่องครอบครัว แม่ของทุกคน เวลามีท้อง อาหารบางอย่างเป็นอาหารโปรดของแม่ ทานมาตลอดชีวิต แต่พอตั้งท้อง อาหารที่ชอบ ไม่เกิดคุณค่าต่อลูกในท้อง แม่เลิกทาน อดกลั้นความอยากทาน แม่พยายามทำจิตให้สงบ ทุกวันแม่จะลูบท้อง คำพูดแม่รักลูกนะ เติบโตเป็นเด็กดีของพ่อแม่ ครอบครัว สังคมและประเทศชาติ

แม่ชอบเปิดเพลงฟัง เป็นเพลงประเภทดนตรีเรียบง่าย แม่ชอบเสียงดนตรี ประสานระหว่างเครื่องดนตรีไทยกับดนตรีต่างชาติ ผสมกลมกลืน ฟังเมื่อไหร่รู้สึกสุขใจ แม่บอกว่า หมอจิตแพทย์ย้ำ ดนตรีดีๆ จะกระตุ้นความเจริญเติบโตทางสมองของลูกในท้อง แม่เชื่อหมดใจ และไม่เพียงสมองพัฒนาจิตของลูกด้วย ความสำเร็จมากมายสมองคิดไม่ออก จิตมอบหน้านที่ปัญญาญาณคิด ลูกชายหันมามองหน้าผม (พ่อ) สำหรับพ่อ เป็นแบบอย่างที่ดีของผมตลอดเวลา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พ่อเกิดต่างจังหวัด พอพ่อจบมหาวิทยาลัย พ่อพยายามมาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ออริกอน เมื่อปี 1967 เป็นเวลา 51 ปีแล้ว พ่อมาเรียน พ่ออดทน และต่อสู้ และอีกอย่างคุณสมบัติของพ่อที่พี่กิ๊ฟและลูกนำไปใช้ วันสอบเสร็จ พ่อจะออกเดินทางไปหาประสบการณ์ตามเมืองต่างๆ

ปี 1973 พ่อเดินทางไปยุโรปคนเดียว จากนิวยอร์ก บินสู่ประเทศโปรตุเกต นั่งรถไฟ นอนในรถไฟ ถึงเมืองต่างๆ ที่พ่ออยากลงเที่ยว พ่อบอกไปแผนกอินฟอร์เมชั่น หาโรงแรมถูกๆ อยู่ ทุกคืนก่อนนอนพ่อเล่า ดูแผนที่อ่านสถานที่จะไปเที่ยว ตื่นแต่เช้ามืดเข้าตลาด ซื้อของกินติดตัว พ่อบอกว่าทุกวันต้องทำตารางใช้จ่าย แม้แต่แข่งรถกรังปรีซ์ (มอนาโค) พ่อก็ไปนั่งดูมาแล้ว ลูกยังจำภาพที่พ่อถ่าย ใส่เสื้อยืดมหาวิทยาลัย ที่คอแขวนบัตรดูรถแข่ง

พ่อบอกว่า มีเพื่อนสนิท ด็อกเตอร์ชัชวาล สุรัตนวดี มาเรียนภาษาที่บาซองๆ ตะวันออกของฝรั่งเศส พ่อก็ไปหา เพื่อคนนี้เคยเป็นนักเรียนทุนกระทรวงศึกษา รุ่นเดียวกับพ่อ สิ่งที่ลูกและพี่กิ๊ฟฟี่ ชอบท่องเที่ยวระหว่างเรียน คงจะมาจากยีนส์ของพ่อแม่ พ่อท่องยุโรป เมื่อ 45 ปีที่แล้ว คนเดียว หลายประเทศ แม้แต่พ่อไปอังกฤษ ที่โซโห โรงแรมราคาแพง ไม่สามารถจะจ่ายได้ พ่อเลือกนอนหลับในรถไฟ ขึ้นเหนือ เหตุผลพ่อเดินทางระหว่างประเทศ ซื้อบัตร “ยูเรียลพาส” ในยุคโน้นพ่อคือแบบอย่างที่กล้าเดินทางคนเดียว ตอนลูกทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกก็ชอบเดินทางไปพูด แม้แต่ 2 ปี มาแล้วก็ไปเรียนภาษาไทย อ่าน พูด เขียน สำหรับพวกปริญญาเอกฟรี ที่มหาวิทยาลัยวิสเคาท์ซีล

ตอนพี่กิ๊ฟเรียนยูซี ปิดเทอมก็ขับรถไปแวนคูเวอร์ ตอนเรียนหมอที่อังกฤษไปฝึกงานที่เรียกอินเทิร์นชิฟที่ประเทศเคนย่า

ระหว่างลูกเป็นเด็ก พ่อแม่พาไปฮาวายหลายครั้ง ญี่ปุ่น ฮ่องกง แม้แต่มาเก๊า สิงคโปร์ ถือว่าพ่อแม่ปลูกฝักจิตวิญญาณไฝ่หาประสบการณ์ ลูกจึงพูดได้เต็มปาก ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ สิ่งดีๆ ของทุกวันนี้ ทั้งลูกและพี่กิ๊ฟ ได้จากพ่อแม่ ขอบคุณนะครับ ลูกชายยกมือก้มหัวลงกราบ

ครับผม กล้าพูดลูกทั้งสองจะพาไปวัด คลุกคลีกับสังคมผู้ใหญ่ สอนเน้นความเคารพ

วันเวลาผ่านไป สิ่งที่สอนจากปากบอกเล่า จากโรงเรียน และสำคัญคือการเรียนรู้ด้วยตัวเอง คุณความดีเกิดจากจิตสำนึก

พวกเราเคยรู้เรื่องตัวนำที่เป็นจิตสำนึกในตัวเราไหมครับ ตัวนำในตัวคือสิ่งดีงาม สิ่งแปลกใหม่ ตัวนำในกายและใจเรา จะส่งกระแส นายครับเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ นะขอรับ มันคือสิ่งดีงาม จะเป็นพลังขับเคลื่อนให้ชีวิตทันต่อเหตุการณ์ นายไม่ต้องทำอะไรมากเดินตามนำบอกเล่า แล้วชีวิตจะสัมผัสสิ่งใหม่ เป็นต้นทุนสำคัญของชีวิต