ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 4 เมษายน 2563

หลังจากพระบิณฑบาต จานที่ทุกคนถือสำหรับตักบาตร มันคือจานสำหรับตักทานอาหารกลางวันของทุกคน

วันนี้อาหารเยอะ หลากหลาย เพราะเป็นงานมงคลสมรส งานมงคล ถือว่าเป็นงานสำคัญของชีวิต ช่วงชีวิตหนึ่งไม่ว่าหญิงชาย ย่อมมีพิธีแต่งงาน การแต่งงานคือการมีคู่ คำว่าคู่มีความหมายมากมาย ถ้าอยู่กันตลอดชีวิต แยกกันเมื่อชีวิตดับสังขาร ชีวิตอยู่ด้วยกันหลายสิบปี ความแตกต่างในพฤติกรรมของแต่ละคน เมื่อแตกต่างความขุ่นข้องใจย่อมบังเกิด คนส่วนมากจะสงบสติ อารมณ์ เริ่มเข้าใจชีวิต รู้จักผ่อนนปรน ครอบครัวคงอยู่กันนานสูตรคือมีสติ ให้อภัย ขอโทษ

มีบ้างหลายคนอาจไม่เคยแต่งงาน จะแต่งงานหรือไม่แต่ง ธรรมชาติเป็นผู้กำหนด และเป็นเรื่องไม่ใช่บังเอิญ เหลือเชื่อเรามาจากเมืองไทย มาพบเนื้อคู่ในอเมริกา

แต่งงานจะด้วยเหตุผล เนื้อคู่ ใกล้ชิด ดึงดูด และอีกมากมาย เมื่อตกลงแต่งงาน สิ่งที่พุทธศาสนาสั่งสอนโดยพระสงฆ์ ขอให้มีความสุข อดกลั้น มีเมตตา ครับคำว่าเมตตา ถ้าเกิดจิตใจของคู่บ่าวสาว ความสุข เข้าใจชีวิตย่อมบังเกิด ผมถือจาน มีข้าวทัพพีหนึ่ง ถือช้อน ส้อม กระดาษเช็ดมือ ติดมือ ครับระบบเข้าคิว ถือเป็นกิจกรรมที่แสดงถึงความเจริญ ความจริงของสังคมที่อยู่ด้วยกันมีคนมากมาย แตกต่าง ถ้ากระทำตัวให้ถูกต้องกฎของการอยู่ร่วมกัน ชีวิตย่อมยิ้มได้เสมอ

วันจันทร์ที่ก่อนมางานแต่งงาน ผมไปซีเนียร์เซ็นเตอร์ ของเมือง เอลเซอริโต้ เวลา 10:30 AM ไปติดต่อเรียนคอมพิวเตอร์ ที่นี่จะมีเด็กนักเรียมาสอนคิดราคา 5.00 เหรียญต่อชั่วโมง (ครั้ง) ผมสารภาพ ไม่มีความรู้ในเครื่องสมัยใหม่ เหตุผลไม่สนใจ คิดว่าไม่จำเป็น แต่เป็นความเข้าใจผิด โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ และอีกมากมาย จำเป็นกับชีวิตประจำวัน

เมื่อวานไป DMV ไปสอบข้อเขียนขับรถ ครับเดี๋ยวนี้ต้องใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ ผมใช้ไม่เป็น เขาเลยให้ข้อสอบเป็นกระดาษ น่าละอายนะครับ ทุกสิ่งทุกอย่างมากมายถ้าเกี่ยวข้องกับชีวิต เราควรมีทักษะกับสิ่งของรอบตัว

แปลกนะ ผมมองตัวเอง จบมหาวิทยาลัยในไทย และจบมหาวิทยาลัยในอเมริกา ลูกสองคน ภรรยาซื้ออุปกรณ์สมัยใหม่ให้ใช้ เพราะเขาสองคนต่างเรียนหนังสือ จบหมอคน จบปริญญาเอกคน แต่พ่อไม่สนใจ ดีแต่เล่นกอล์ฟ ครับเรื่องคอมพิวเตอร์เป็นสิ่งจำเป็น ถึงจะไม่มีความสามารถในปัจจุบันขณะ แต่ก็ไม่สายที่จะไฝ่หาความรู้ วันหนึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เราย่อมต้องมีโอกาสใช้ ถ้าเราไม่มีความรู้ ย่อมวุ่นวาย งานที่น่าจะพัฒนาได้กลายเป็นเริ่มจากศูนย์

วันที่ผมไปศูนย์กลางสูงอายุ มีที่จอดเหลือเพียงที่เดียว ผมเอาหัวรถจ่อ แต่มีคนข้างรถ เปิดประตู รื้อของ เสร็จแล้วยังยืนที่ว่างที่ผมจะจอดรถ เปิดแฟ้มอ่าน ผมนั่งดูเธอทำธุรกิจ 10 นาที พอผมจอดรถได้ เดินไปทำธุระ ลงมาเธอตามมา ผมบอกกับเธอ “ชีวิตคน อยู่ในสังคม การพิจารณา โดยปัญญาจำเป็น” เหมือนกับคน จอดรถใส่สินค้าในตลาดสด จอดกลาง ขวางคนเดิน คนเข็นรถช่างน่ารังเกียจ

ผมจำได้ตอนลูกสาว อยู่มิดเดิ้ลสกูล ผมไปรับ สอนเสมอ ข้ามถนน อย่าเล่นโทรศัพท์ ถึงจะเป็นช่วงเราข้ามถนน ถ้าเห็นรถมาใกล้ อย่าเพิ่งข้าม ถึงเราจะเป็นฝ่ายถูก ปลอดภัยไว้ก่อน เวลายืนถนนต้องไปยืนด้านรถไม่เลี้ยว

ผมเลือกตักอาหารสองอย่าง เก็บที่ไว้ใส่ขนมครับ กิจกรรมของงาน ขนมจะมี พวกทองหยิบทองหยอด เม็ดขนุน ผมจำได้ อาจารย์ที่สอนคณิตศาสตร์ บอกว่าทานประเภทไข่แดงบ่อยจะบำรุงสมอง แต่ถ้าทานที่เป็นของหวานด้วย เบาหวานอาจถามหา

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมไปตรวจเลือดที่โรงพยาบาลไกรเซอร์ เบาหวาน และมะเร็ง เคยเป็นมะเร็งที่ต่อมอัณฑะ หลายปีมาแล้วหมอกว่าจะตรวจเจอ ตรวยหลายที่ สะกิดทิชชู่ ปรากฏว่าเป็นมะเร็งระยะแรก หมอมองหน้าผม อายุตอนนั้น 70 กว่า อยู่จนถึง 90 ปี อีก 10 กว่าปี มะเร็งก็ไม่ขยายมาก ไม่อันตราย หมอยิ้ม “คุณน่าจะตายก่อน” ไม่รักษาก็ไม่เป็นไร ผมคล้อยตาม แต่ลูกสาว พาไปรักษาที่ “สวีดิสฮอสปิตอล” ที่ซีแอตเติ้ล การรักษาฉีดรังสีเข้าที่เป็นอัณฑะ พอเสร็จกลับบ้าน ทานยาวันละเม็ดให้ครบ 30 วัน ระหว่างทานยา จะเล่นกอล์ฟ วิ่ง จ๊อกกิ้งก็ได้ แต่ถ้าพูดถึงกิจกรรมทางเพศ รังสีที่ฉีดทำให้อุปกรณ์ของคุณไม่แข็งตัว แล้วแต่คนไข้ก็แล้วกัน จะหาวิธีพลิกแพลง อย่างไรเพื่อระงับความอยากได้ อยากทำ อยากสุข มันคือกิเลส

ตักเสร็จ เดินไปนั่งกับเพื่อนๆ คุยกันมากสิ่ง สิ่งที่คุยเป็นสิ่งที่จับต้องได้ มีอีกสิ่งที่ไม่สามารถจับต้อง และทำให้บังเกิดได้ ครับเมื่อมาร่วมกันในกิจกรรม ชีวิตย่อมต้องมีของมึนเมา แต่วันนี้งด เป็นกิจกรรมในวัด

เสียงแว่ว เมื่อโยมไม่ดื่มของมึนเมา วันนี้จะเป็นวันไหนก็ตาม ในวันข้างหน้าโยมจะเลิกเลยก็เป็นความสุขในสุขภาพของโยมเอง

งานมงคลในวัดที่เห็น การจัดงานเลี้ยงวิธีการมีสองระบบ

ระบบแรก ถ้าแต่งเย็น ย่อมต้องเช่าโต๊ะ มีผ้าปูโต๊ะ มีประลัมให้กล่าวคำอวยพร อาหารส่วนมากจะเป็นแบบเดินไปตักเอง เชิญเถอะครับจะตักอะไร มากน้อยไม่สนใจกัน เพราะแต่ละคนแตกต่าง จะโต๊ะ เก้าอี้ ผ้าปู เราต้องจ้างบริษัทข้างนอก

แต่วันนี้เลี้ยงกลางวัน เพียงจ้างแม่ครัวไทย ตามร้านอาหาร ทำมา วางในเต้นท์ กันแดด กันฝุ่นละออง เดินบริการเอง ครับสะดวกสบาย

ครับในอนาคต วัดในอเมริกา นอกจากจะเป็นสถานที่ “โยม” เจตนาทำอาหาร ซื้อของมาถวายพระเพื่อบุญ คำว่าบุญคือคุณความดีที่แสดงออก จิตช่วงคิดดีย่อมว่างจากกิเลส ครับทำบุญคือความดี และผมเชื่อเราทำกับพระ พระทุกองค์มีคติมีชีวิตเพื่อคุณความดี มากคนละกิเลสได้มาก หมดอุปทานชีวิตก็มีความสบายใจ เรียกว่านิพพาน นิพพานเรียกว่าเย็นก็ได้

วัดในอเมริกา สามารถสร้างคุณประโยชน์มากมาย วัดมีโรงเรียนภาษาไทย มีสอนดนตรีไทย มีวัฒนธรรมไทยเป็นแบบอย่าง วัดสอนสมาธิ เดินจงกรม มากมายเชิญเถอะขอรับ คุณความดีมาจอดรถให้เราได้มีโอกาสทำ และความดีที่ทำ ถ้าจะให้อยู่กับเราเราก็ต้องระลึกถึงความดี ตลอดเวลามีโอกาสทำก็รีบทำ

การแต่งงานคือความรักประกอบด้วยกิเลส ธรรมชาติใส่ความรู้สึกให้หญิงชายมีความรู้สึกร่วมกัน มันคือระบบจะยังให้เด็กเกิด โลกจะได้ไม่สูญคน