ออกจากสุวรรณภูมิ ทุกครั้งมาจากกรุงเทพฯ จะตื่นเต้น มองดูรอบๆ โรงจอดรถของสนามบินรถมากมาย แต่ละวันไม่ว่าในจุดไหนของโลก เมืองที่เจริญ คำว่าเจริญ มีความเจริญทางวัตถุเป็นส่วนที่คนเราเรียกหา เมื่อวานผมนั่งในรถไม่ใช่กรุงเทพฯ แต่เป็นเมืองเจริญของโลก คนนักท่องเที่ยวจะรู้จัก คือ ซานฟรานซิสโก ผมนั่งทานซุปแค็มชาวเดอร์ เบียร์ยี่ห้อไฮนาเก้น ร้านคนนิยมประเภทซีฟู้ดติดทางเดิน อีกด้านเป็นทะเลภายใน เป็นอ่าวของซานฟรานซิสโก ไม่ไกลจะเป็นสะพานเบย์บริดจ์ ท่าเรือระหว่างเมืองโอ๊กแลนด์ หัวหน้าเมืองที่เรียกว่า แมร์ เป็นผู้หญิง เรื่องวิ่งระหว่างโอ๊กแลนด์สู่ซานฟรานซิสโกค่าโดยสารเด็กเล็กฟรี ยังเล็กแต่เรียนราคาจะลด ครับผู้โดยสารที่เรียกว่าผู้สูงอายุเกษียณจากงาน เริ่มอายุ 65 ปี จะใช้ค่าบริการค่าโดยสารจะเป็นเรือ รถประจำทางและรถไฟฟ้าจะมีราคาผู้สูงอายุ ครับขอบคุณผมคือผู้สูงอายุ รายได้มีทางเดียวที่เป็นปัจจัยคือเงินจากการทำงาน เงินเกษียณจะเพิ่มให้เล็กน้อยทุกปี แต่กิจกรรมของชีวิตก็ขึ้นทุกปี 2-3 ปีมารัฐประกาศ ปี 2020 แรงงานขั้นต่ำชั่วโมงจะ 15.00 เหรียญ ครับพอประกาศค่าแรงงาน หลายเมืองก็เริ่มเพิ่มรายได้ให้คนงาน แน่นอนครับ ราคาสินค้าก็ย่อมขึ้นราคา อาหารไทย อาหารจีน ราคาก็ย่อมขึ้นเพื่อความอยู่รอด ฝั่งซานฟรานซิสโก แมร์คนใหม่ก็เป็นหญิงเหมือนแมร์โอ๊คแลนด์

กรุงเทพฯ หลังจากมีการเลือกตั้ง จะมี ส.ส.หญิงได้รับเลือกตั้งมากขึ้น ปัจจุบันหญิงชายมีสิทธิเสรีภาพทัดเทียม บ้านเมืองในโลก จะมีผู้นำเป็นหญิงเยอะ เขาบอกว่าผู้หญิงเล่ห์เหลี่ยมการใช้งบประมาณผิดประเภทน้อยกว่าผู้ชาย และเงินที่ใช้การลงทุนจะก่อสร้างพัฒนาสิ่งรอบตัว จะช้าหรือดึงเอาบางส่วนที่ยักยอกน้อยกว่า พูดภาษาปัจจุบัน คือ “โกง”

เลือกตั้งครั้งสุดท้ายของอเมริกา ฮิลลารี่ คลินตั้น พรรคเดโมแครต ตัวแทนพรรค หลายคนคิดอเมริกาน่าจะได้เธอเป็นหญิงคนแรก ประธานาธิบดีของอเมริกา สุดท้ายพ่ายแพ้ ความคาดหวังน่าจะมีพฤติกรรมนโยบายของประเทศ ฉีกแนว นำความตื่นเต้นมาสู่ความรู้สึก หมดกัน เมื่อแพ้ ไม่ได้เห็นผู้หญิงผู้นำคนแรก ยืนหน้าโพเดี้ยมประกาศสิ้นสุด คนปรบมือโห่ร้อง รถจอดที่ตู้จ่ายเงินค่าจอด แต่ละวันค่าจอดรถของสนามบินรายได้คงเยอะ คนเข้าออกตลอดเวลา ที่ซานฟรานฯ ถ้าจอดรอรับผู้โดยสารนานตำรวจจะมาไล่ เกิดลงจากรถ จอดไว้นานได้ตั๋วก็มีเยอะ เป็นพฤติกรรมของผมเวลาไปรับคน รอนาน จะไปจอดนอกสนามบิน อย่างรับครอบครัวลูก เพื่อน คนไปรับพอเครื่องบินจอดก่อนออกจากเครื่องบินก็โทรแจ้ง เครื่องบินถึงแล้ว แต่ต้องรอเอากระเป๋า และเมื่อได้กระเป๋าจะยืนรอหน้าประตู นับเบอร์ของประตู ยี่ห้อเครื่องบินโดยสาร

ผมมองดูกรุงเทพฯ เดือนพฤศจิกายน เวลาเกือบเที่ยง แดดจ้า จะกี่สิบปี ฤดูกาลของกรุงเทพฯ เปลี่ยนบ้าง ตามสภาพของสิ่งแวดล้อม กรุงเทพฯ รถเยอะมาก กรุงเทพฯ ขยายไม่ได้ นักเศรษฐศาสตร์ที่พัฒนาศักยภาพ ความคล่องตัวของกรุงเทพฯ กรุงเทพฯ รถจะติดไปตลอดกาล ถึงเราจะทำรถใต้ดิน บนดิน แต่คนนิยมใช้รถไฟฟ้า ก็จะเหมือนกันอยู่อย่างเดินระยะสั้น หรือมาจากนอกเมือง คนที่มีรถซื้อรถแต่ละคัน ราคาเกินล้าน น้ำมันแพง ที่จอดริมถนน ถ้ามีที่จอดก็เรียกว่า บุญกุศลทำมาแต่ปางก่อน คุณเชื่อว่าบุญกุศลมีจริงไหม และยิ่งบุญกุศลที่เราตายแล้วนำมาในโลกชีวิตใหม่ล่ะ ครับคุยกันนาน ถ้าเราเชื่อหลักของพุทธศาสนา ว่าตายแล้วเกิดสิ่งที่กระทำทุกวัน จิตดวงสุดท้าย คือ จุติจิตจะนำ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ติดไปส่งต่อกับจิตดวงใหม่ในร่างใหม่ ที่เรียกว่าปฏิสนธิจิต ครับเมื่อเกิดแล้วความรู้สึกเจอคนในอดีตที่เคยชอบพอ ความรู้สึกรับรู้ได้ เคยมีความสัมพันธ์มาก่อน แล้วแต่ตัวท่านเถอะขอรับ ถ้าจะเชื่อเพียงเพื่อเอาการกระทำของตัว ทำสิ่งดีงามมันก็เป็นความเชื่อที่เพียงพอ พุทธองค์บอกว่าสังเกตง่ายๆ ทำดีสม่ำเสมอจิตจะเกษม ทำชั่วบ่อยทำเสร็จทุกข์ใจ

ผมพูดว่านักเศษฐศาสตร์ คือพวกระบบนายทุน จะคิดหรือไม่ ผมไม่มีส่วนได้รับผลเป็นเงิน เจริญรุ่งเรืองร่ำรวยขึ้นทุกวัน คือ เมื่อกรุงเทพฯเจริญด้านศิวิไลย์ จะเป็นสินค้า กามารมณ์ การงาน แม้แต่ทำการค้าริมทางเท้า ริมตรอก ซอก ซอย ชีวิตก็มีกินมีใช้ ผมจะตัดความเห็นแก่ตัว เรื่องยุ่งยากเดินเข้าบ้านในบริเวณเซ็นทรัล ร้านค้าริมถนนเยอะ คนนิยม ผมเผลอไผลยอมรับ ชอบพอ ไม่เพียงอาหารริมทางสัมผัสจับต้องได้ ราคายุติธรรม ไม่ถูกเอาเปรียบ คนมาขายริมถนน คุณรู้ไหมเขาลำบากมาก เวลาปวดกิจ ต้องเข้าห้องน้ำ ลูกชายผม ด็อกเตอร์พหล สุขกสิกร กลับบ้านจะพาหลานไม่เคยเดินกินอาหารริมถนน พวกเขาไม่ได้คิดว่าอาหารขายริมทางต่ำต้อย ต่ำด้วยคุณภาพ ไม่สะอาด แต่เพราะวงจรชีวิตของเด็กมากมายในกรุงเทพฯ ไม่สามารถสัมผัสได้ ช่วยไม่ได้ เขาเกิดมาในครอบครัวมีฐานะ เรียนโรงเรียนสาธิตฯ เอกชน โรงเรียนอินเตอร์ ตื่นเช้า มีคนขับรถ ภายในโรงเรียนมีอาหาร พอโรงเรียนเลิกมีคนมารับ บ่อยครั้งจะใช้ชีวิตในสปอร์ตคลับ

ลูกชายผมพาหลานคนโต เดี๋ยวนี้จบมหาวิทยาลัย คนรองเรียนหมอ Duke กำลัง Residency พาไปสวนจตุจักร เดินทานลูกชิ้นปิ้ง ก๋วยเตี๋ยวผัดไทยบนรถเข็น ทานน้ำตาลสด ทุกคนเรียนสิ่งใหม่ในชีวิต ทั้งๆที่ทุกสิ่งคือสิ่งอยู่รอบตัวเรา แต่แปลกเดินผ่านไม่รับรู้ หลังจากยืนกิน รู้สึกชีวิตอดีตขาดสิ่งรอบตัว ความรู้สึกสมบูรณ์ขึ้น

ครอบครัวผม เราพัฒนาลูกหลานให้รับรู้กับชีวิตประจำวันของคน เพียงแต่อาจคิดเรื่องความจำเป็นของการเล่าเรียน เราคัดเลือกลงทุนมากหน่อย ผมและเมีย รวมทั้งลูกสาว หมอสุภัคร ลูกเขย หมอมานิตย์ มองการศึกษาคือระบบการพัฒนาบุคลิกภาพ ประจำวัน การอ่าน การใช้เวลาว่าง และระบบโรงเรียน เราจะทำงานหนัก เงินที่ได้เราเริ่มลงทุนกับโรงเรียนเอกชนดีๆ ให้กับลูกหลาน เวลาว่างจากเลิกเรียน พาไปมีกิจกรรม ครับสังคมปัจจุบัน เด็กเล็กทั่วไปของอเมริกา โดยเฉพาะเมืองใหญ่ๆ เด็กจะเล่นซ็อกเกอร์ ฝึกการป้องกันตัว โรงเรียนมัธยมต้นของหลานผมชื่อ Country Day เป็นโรงเรียนเอกชน จะให้เด็กเลือกความถนัดของกีฬา และอีกอย่างเลือกดนตรี เครื่องแต่งกายนุ่งกางเกงขายาว เสื้อแขนยาว ผูกไทด์ หลายคนอาจคิด การแต่งตัวเข้มงวดไป แต่สังคมรุ่นใหม่จะพยายามสร้างพฤติกรรมให้เดินทางถูกและการมีชีวิตก็ต้องตามระบบดีงามด้วย เข้ากับระบบสังคมไทย ดูแล แนะ ตั้งแต่เด็ก อาจจะแตกต่างจากคนรุ่นใหม่ ในกรุงเทพฯของผม ด้านประชาชนความเป็นเอกลักษณ์มองไม่ออก แต่จะออกมาในรูปของตัวแทนพวกเขา คือนักการเมืองที่เรียกว่า “คนรุ่นใหม่คิดใหม่” อย่างไม่นิยมเรียกคนแก่ว่าลุง ป้า พี่ป้าน้าอา (อ้างเชย) พวกตะวันตกเรียก “คุณ” เขาจะพูดว่าอยากแก้กฎหมายเพื่อให้ประชาชนมีเสรีภาพ แต่ไม่เคยบอกว่ากฎหมายข้อไหน อยากแก้ และไม่เป็นประชาธิปไตย อย่างกฎหมายข้อหนึ่ง “ไทยเป็นราชอาณาจักร จะแบ่งแยกไม่ได้” มีคนรุ่นใหม่คิดอยากแก้ ครับมันแก้ไม่ได้ เพราะชีวิตคนไทย รับรู้คำว่าอาณาจักรคือหนึ่งเดียวที่คนไทย 70 ล้านคนมีจิตวิญญาณรัก ผูกพัน และมีความสุขกับคำว่าเสมอภาค คืออาณาจักร และความมีอิสระ จนทุกวันนี้

รถติดกลางเมือง รถสองแถวนักเรียนชายหญิง (เด็ก) ยืนเบียดเสียด เกิดรถเบรกกะทันหัน อาจเป็นไปได้ตกบาดเจ็บใครรับผิดชอบ