ช่วงโควิดทำให้การมีชีวิตคุ้นกับการกักตัว อยู่ในบ้านมากขึ้น การอยู่ในบ้านน่าจะปลอดภัยกับการติดโรค เพราะสังคมของคนแตกต่าง มากคนมีความเชื่อว่าการฉีดวัคซีนป้องกันโรคไม่ได้ผล และความเชื่อกลายเป็นพฤติกรรมที่บอกว่า จะมาบังคับกันได้อย่างไร เพราะทุกคนมีสิทธิเสรีภาพ จะฉีดหรือไม่ฉีดจึงเลือกไม่ฉีด

หลักของเสรีภาพ ตามที่แสดงออกเป็นเสรีภาพเทียมหรือแท้ เมื่อไม่ฉีดยาป้องกัน เท่ากับชีวิตขาดภูมิคุ้มกัน หัวหน้าหมอจากข่าวบอกว่า คนฉีดยาครบ อาจจะติดโรคโควิดได้ แต่ไม่ร้ายแรง อาจจะหมายถึงดูแลตัวเองมากยิ่งขึ้น โรคก็อาจจะออกจากร่างกายเร็วขึ้น

ตื่นเช้าสายหน่อย ครับแดดจ้า เสื้อเคยสวมหลายตัว ลดลงเหลือเสื้อใส่ปกติหนึ่งตัว สวมเสื้อกันหนาวอีกหนึ่งตัว ความรับรู้บอกว่าพอเพียง ไม่หนาว โดยปกติความหนาวเย็นต่างขั้วกับผมมาก ยิ่งอายุมาก ความหนาวรู้สึกว่ายิ่งมากขึ้น หนาว ทำงานนอกบ้านต้องหยุดชงัก ปกติจะออกไปทำงานหลังบ้าน กวาดใบไม้ รดน้ำบ้าง ครับน้ำที่ใช้กับไฟที่เปิด โดยเฉพาะน้ำจะส่งจดหมายบอกการเฉลี่ยการใช้น้ำของผมกับแม่บ้านอยู่ในขั้นปกติ คำว่าปกติ บริษัทน้ำไม่พูดโดยขาดเหตุผล จะมีสถิติส่งมาประกอบ คนอยู่ 2 คนที่ใช้น้อยมี เหตุผลใช้น้อย ผมลงความเห็น เห็นใช้น้อยกว่าชีวิตพึงใช้ ทุกวันน้ำที่ใช้แปรงฟัน ล้างหน้า อาบ ล้างจาน ซักเสื้อผ้า สำหรับล้างรถ หมดวาระไปนาน อย่างดีก็นำผ้าชุบน้ำ ¼ ผืน เช็ดรถ ผ้าผืนเดียวกัน อีก ¾ ผืน เป็นส่วนแห้งทำหน้าที่ เช็ดทำความสะอาดขั้นสุดท้าย

สำหรับไฟเดือนธันวาคม บิลล์ผมแพงมาก เหตุผล หนาวเปิดฮีตเตอร์ มีรถไฟฟ้า ต้องชาร์จแบตเตอรี่ ซักผ้า ครับสารพัด ผมติดนิสัยเปิดไฟทิ้งไว้ เหตุผลไฟทำให้มองเห็นสรรพสิ่งดีขึ้น แต่แม่บ้านบอกว่าผมเริ่มขี้ลืม อากาศดีอย่างนี้จะมาอยู่กับบ้านไม่น่าจะเป็นความรู้สึกที่สมบูรณ์ เดินเข้าห้อง หยิบเสื้อกันหนาว เช็ดใบขับขี่ ตั้งใจจะออกไปนอกบ้าน แม่บ้านไม่เคยห้าม เพราะรู้อุปนิสัย ผมชอบออกนอกบ้าน ถึงจะออกจากบ้าน แม่บ้านถึงจะห่วงเรื่องติดโควิด ถึงจะมีก็น้อยมาก เพราะรู้ว่าผมมีพฤติกรรม ระวัง ดูแลตัวเอง จะไม่คลุกคลีกับฝูงชน

ครับบริเวณบ้านมีมากสิ่งที่เราสัมผัส บางสิ่งทำให้เราระมัดระวัง ขับลงประมาณ 3-4 บล็อกจะมีทางรถไฟ ระมัดระวังคนข้าม โชคดี รัฐบาลมองเห็นความปลอดภัยของชีวิต คนข้ามถนน และคนขับรถ ก่อนข้ามเพียงกดปุ่มไฟข้ามถนน ไฟจะวิ่ง ช่วงทางข้าม

ผมมาหยุดไฟแดงเลี้ยงซ้ายครับ กลางถนน จะมีถนนสูง นอกจากจะแยกทางสวนของรถ ช่วงโควิด บนกลางถนนหลายสี่แยก จะมีคนยืน นั่ง ของเงิน ครับยิ่งยุคโควิด คนตกงาน ขาดรายได้ ที่จริงก็ไม่สมบูรณ์ด้วยเหตุผลของความเป็นจริง คนหยุดงานรัฐบาลจะจ่ายเงิน หลายคนบอกว่า รายได้ดีกว่าทำงานอีก และยิ่งเฮงใหญ่เลย ทำงานบางที่จ่ายเงินใต้โต๊ะรับเงินสดจากร้านหรือที่ทำงาน รวมกับรายได้จากรัฐ ความรู้สึกหลายคนพูดออกจากส่วนลึกของหัวใจ “ชีวิตสุขโข”

ตรงทางยกสูงระหว่างกลางถนน วันนี้ผมเห็นคนแต่งตัวซุปเปอร์แมนสวมหัว เปิดแต่ตา กับปากและจมูก ระหว่างเดินจะตีนลันกา พลิกตัว ความรู้สึกรับรู้จากผม เก่ง ร่างกายดูทะมัดทะแมง แข็งแรง คงออกกำลัง ช่วงนี้คนเครียดเลยออกมาแสดง การออกกำลัง ดูฟรี ฮอร์โมนของคนดู ตื่นเต้น ชอบพอ คลายความกังวล ขอบคุณครับ ผมพูดกับตัวเอง ครับบนถนนข้างถนน มีสิ่งน่าดู ไม่น่าดู จะอะไรก็ตาม ความคิด พิจารณา ย่อมบังเกิดเสมอ

ผมเลี้ยวรถ หยุดก่อนถึงทางข้าม มีคนเดิน พูดโทรศัพท์ ไม่สนใจรถ ผมถามตัวผม คนเดินพูดโทรศัพท์ข้ามถนน ทั้งๆ ที่รถสามารถผ่านไปได้ อะไรคือความถูกต้อง “น่าจะเป็นเรื่องของความปลอดภัย” ครับสังคมของคนการศึกษาจำเป็นเสมอ จะเรียนจากโรงเรียน หรือสังเกตจากพฤติกรรมโดยตรง ช่วงของวันนี้ จะมีโรคภัย คนว่างงาน ไม่ใช่ปัญหา เหตุผล จะมีคนไม่มีบ้าน กางเต้นท์ รอบๆเต้นท์ มีสิ่งของวางทิ้งเกลื่อน ผมอดคิด สิ่งของมากมายบางครั้งเป็นเก้าอี้ กล่อง แม้แต่เตียง พวกคนไม่มีบ้านหามา หรือมีคนเมตตากลัวว่าจะไม่มีเสื้อผ้า ของใช้ เลยนำมาให้ระหว่างคนเมตตานำมาให้ หรือพวกเขาไปหามาเอง

ครับทุกที่ของคนไม่มีบ้าน อาศัยถนนเป็นที่อยู่อาศัย มีบางที่รัฐนำส้วมที่อาบน้ำมาให้ และถังขยะ แต่สิ่งที่ไม่ใช้ก็วางเกลื่อน กลายเป็นแหล่งไม่น่าดู สะสมขยะรอบเต้นท์ มากที่ขยะจะขยายสู่ถนนและบนถนน เคยถามผู้มีความรู้ ว่าชีวิตพวกเขามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ทั้งๆที่รัฐบาลจะให้เงินช่วยเหลือ คนเคยบอกผม ผมรับรู้และการเชื่อหรือไม่เชื่อ เป็นสิทธิ์ของเรา “เขาบอกว่า คนไร้บ้าน นอนตามขอบถนน ส่วนมากติดยา”

ในสังคมของคนมากมาย หลายคนมีบ้านหลับนอน มีอาหารทานยามหิว ทั้งๆที่ไม่ห่วงเรื่องมีงาน เหตุผลรัฐบาลดูแล ไม่มีรายได้ คือว่างงาน จะว่างงานเพราะงานหายาก ขาดคุณสมบัติ หรือมีแต่ไม่ชอบทำงาน ชอบอยู่บ้านเฉยๆ ก่อนสิ้นเดือนเช็คจากรัฐบาลก็ส่งมาถึงมือแล้ว

ผมถือโอกาสแวะวัด ก่อนถึงเวลาพระฉันอาหาร ซื้อผักและเห็ด วันนี้ซื้อเค้กไปด้วย ไปผัดผักถวายพระ ผมเชื่อหลักของศาสนา และคำพูดที่ติดความรู้สึกชีวิตต้องดูแลตัวเอง ทำมาหากิน ชีวิตย่อมไม่อดตาย คำพูดที่ว่า อย่านิ่งดูดาย ขยัน มานะ อดทน ดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง เสียงพุทธศาสนาก้องในความรับรู้ โยมเมื่อสามารถดูแลตัวเองและครอบครัวได้ ต้องมี “เมตตาด้วย” เป็นส่วนดีงามของชีวิต จะอยู่ไหน ถ้ามีเมตตา กุศล และความรู้สึกพอเพียงย่อมบังเกิด