5:30 AM เช้าวันอาทิตย์ 13 ตุลาคม ยกกาแฟร้อน ยี่ห้อเฟร้นส์โรส ซื้อมาจากคอสโก้ ครั้งละ 2 ปอนด์ ราคายุติธรรม ชีวิตผมทุกเช้า ตื่นราวๆตี 5 ออกกำลังบนเตียง ยกขา แขน ดึงยาง ครับวัยสูงอายุ 85 ปี ถ้าปล่อยให้ร่างกายเดินตามวันและเวลา ขาดการดูแล คือ ทานอาหาร และออกกำลัง “ครับมากมายในสังคม ถึงจะยังมีลมหายใจ แต่สุขภาพ ความคิด การเดิน ความตื่นตัว มากมายของคน สิ่งดังกล่าว ไร้ประสิทธิภาพ”

สำหรับผมอยู่กันสองคนกับภรรยา ภรรยาอายุน้อยกว่านิดหน่อย แต่ดูแข็งแรงจะออกไปหลังบ้านทุกวัน ออกกำลัง เดิน ยกแขน ครับแม่บ้านมีความรับผิดชอบเรื่องสุขภาพดีกว่าผมเยอะ เป็นความจริงของสังคม ผู้หญิงจะดูแลตัวเองให้มีสุขภาพดีกว่าชาย หลายคนร้อง “ฮึ” ผมขี้เกียจถามว่าร้อง เพราะไม่เชื่อใช่ไหม ถ้าถามคงได้คำตอบ สุขภาพความสมบูรณ์ของชีวิต ดีและไม่ดี มีทั้งหญิงและชาย

อาทิตย์ละ 5 วัน ผมจะไปออกกำลังที่ YMCA เงินค่าไปออกกำลังลูกชายเป็นคนจ่าย อดขอบคุณลูกไม่ได้ ผมอยากออกนอกเรื่อง การดูแลพ่อแม่ พ่อแม่ดูแลลูก ผมได้รับการอบรมทางตรงจากพ่อแม่ และสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 18 วัดราชบพิธ ผมมาจากอยุธยา อาศัยวัดทานข้าวและเรียนมัธยมวัดราชบพิธ ทุกอาทิตย์ละ 2 คืน สังฆราชจะเรียกไปสอน อบรมผมสม่ำเสมอ

ส่วนตัวลูกศิษย์สมเด็จพระสังฆราชมี 3 คน ทุกคนเป็นหลานและญาติ แต่ช่วงผมเรียนประถมที่โรงเรียน “วาสนานุกูล” ที่อยุธยา สมเด็จพระสังฆราช ท่านดูแลโรงเรียน ทุกปีจะไปให้รางวัลเด็กเรียนดี สอบได้ที่หนึ่ง ผมจะได้รางวัลทุกปี

พอจบ ป.4 พ่อแม่นำมาฝาก สมเด็จพระองค์ท่านเต็มใจ ผมสอบเข้าเรียนได้ พอจบ ม.6 อยู่กับสมเด็จ 6ปี สอบชิงทุนของกระทรวงศึกษาได้ ไปอยู่หอ กินข้าวฟรี เรียนฟรี ที่วิทยาลัยฝึกหัดครูพระนคร รุ่นผมเป็นรุ่นที่ 2

ครับอดคุยเรื่องดีๆ ตอนเรียนอยู่วิทยาลัยพระนครไม่ได้ วันหนึ่งมีเลือกหัวหน้าห้อง เพื่อนเสนอ 4 คน รวมทั้งผม คะแนนผมนำเป็นหัวหน้าห้อง พอขึ้นปี 2 เพื่อนเลือกให้เป็นประธาน แม้แต่เคยเป็นนายกสมาคมไทยในเบย์แอเรีย เคยท่องเที่ยวในยุโรป 4 เดือน คนเดียว ครับความทรงจำดี ของทุกชีวิตต่างก็มีทั้งนั้น อย่างตัวผมช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ครูบางแสน คิดตลอดเวลา หลังจากเรียนจบ กศ.บ. อยากมาเรียนอเมริกา เมื่อมีความฝันก็เริ่มเรียน AUA ภาษาอังกฤษ พอจบก็ส่ง I-20 สมัครเรียนที่ออริกอนได้รับการตอบรับ ก็เดินทาง

สิ่งหนึ่งที่ผมมีในตัว จากการชอบพอและพัฒนาตัวเอง คือการเดินทางท่องเที่ยว

ระหว่างเรียนที่ออริกอน พอวันสุดท้ายของการสอบเสร็จของแต่ละเทอมจะแพ๊คกางเกง 2 ตัว เสื้อ 3 ตัว เดินมาขึ้นรถ “เกรฮาว” หยุดเทอมแรก จุดหมายไปท่าเรือรัฐซีแอตเติ้ล นั่งเรือเที่ยวไปเกาะต่างๆ บริเวณอ่าวมหาสมุทร แปซิฟิกส์ จากเมืองซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนียเหนือ เป็นรัฐออริกอน เหนือรัฐออริกอน เป็นรัฐวอชิงตันสเตท เหนือเป็นแวนคูเวอร์ประเทศแคนาดา ผมนั่งเรือที่ดินของเมืองอลาสกา กับประเทศรัสเซีย ชื่อเกาะ ซานฮวน ผมมองเห็นฝูงปลาวาฬ ว่ายเข้าใกล้ฝั่ง หยอกล้อกระโดด วิ่งไล่กัน ครับสิ่งมีชีวิต จะคนหรือสัตว์ ต่างมีพฤติกรรมการหยอกล้อ ทะเลาะวิวาท รักใคร่ พฤติกรรมอันหนึ่งของสิ่งมีชีวิต คือการหยอกล้อเป็นพฤติกรรมของเพศสัมพันธ์

ชีวิตผมกับการเดินทาง หลายคนบอกว่าผมมีพฤติกรรมที่ติดมากับการเกิดที่เรียกว่า “ยีนส์” ยีนส์คือพฤติกรรมของชีวิต อยู่ในเซลล์ภายในร่างกาย ยีนส์พฤติกรรม ได้รับต่อช่วงมาจากพ่อแม่ สามารถกล่าวได้ว่า การพัฒนาของทุกชีวิตแตกต่างจากตัวยีนส์ และสิ่งแวดล้อม จะเป็นตัวกระตุ้นให้มีพฤติกรรมการกระทำ

สองอาทิตย์ ผมเดินทางไปอยู่ มิชิแกน รัฐมิชิแกน อยู่ตะวันออกเหนือ ติดกับทะเลสาบ มิชิแกน ไปเยี่ยมลูกสาว

ผมมีลูก 2 คน ลูกสาวเป็นพี่ น้องเป็นชายห่างกันหลายปี ลูกสาวจบหมอ หมอในอเมริกาเรียน 11 ปี หลังจากจบไฮสกูล 4 ปี แรกเรียนประเภทวิทยาศาสตร์ ที่เรียกว่าเตรียมแพทย์ หลังจาก 4 ปี จบเมเยอร์ ประเภทวิทยาศาสตร์ คงจะเรียนหมอต่อ 4 ปีแรกเรียกว่า “เตรียมแพทย์” หลังจาก 4 ปี ก็สอบเข้าเรียนแพทย์ อีก 4 ปี ลูกสาวไปเรียนที่อังกฤษ เหตุผลต้องการมีประสบการณ์ของชีวิต ในต่างสถานที่ ลูกชายจบปริญญาเอกจากฮาวาย สำหรับผม มีความเชื่อ เรื่องประสบการณ์ ที่แตกต่างคือสถานที่ของที่เรียน ไปเรียนต่างเมืองในอเมริกาต่างรัฐ ออกไปนอกประเทศคือต่างประเทศ

ประสบการณ์ที่ผมมีไม่เพียงสถานที่เรียน ตอนผมเลือกไปเรียนปริญญาโทที่รัฐออริกอน คือหาประสบการณ์อย่างน้อยเมืองที่ผมไปเรียน ชื่อเมือง LA Grande ทางตะวันออกเหนือของรัฐออริกอน โรงเรียนอยู่เนินเขา หน้าหนาวหิมะตก นักเรียนต่างชาติอย่างผม ต้องอาศัยการบอกเล่าเรื่องเสื้อ กางเกง กันหิมะ อากาศหนาว

จนเตรียมแพทย์ 4 ปี ก็สอบเข้ามหาวิทยาลัย เรียนแพทย์อีก 4 ปี จบ 4 ปี เรียกว่าจบแพทย์ รวมเวลา 8 ปี แต่จะทำมาหากินทำเงินใช้หนี้คงยังไม่ได้ เพราะอาชีพหมอต้องมีประสบการณ์ คือเรียนเตรียมแพทย์อีก 3 ปี ฝึกการมีอาชีพหมอ รวมเวลา 11 ปี ครับก็ออกหาเงินได้

พอวันนี้ ลูกสาว ลูกเขย ต่างเป็นหมอ จบเคลมบริดจ์ด้วยกัน มีคลินิกรวม 4 แห่งที่รัฐมิชิแกน ผมช่วงไปมิชิแกน เดือนที่แล้ว ก็แวะไปคลินิกกับลูกสาว

คลินิก 4 แห่งลูกสาว ลูกเขยเริ่มทำงานน้อยลง มีผู้ดูแล และบริหาร

ลูกสาวเกือบทุกวันอาทิตย์ จะไปวัดช่วยวัดขายของ วัดมิชิแกน จะเปิดตลาดขายของ อาทิตย์เว้นอาทิตย์

วัดในอเมริกาสำหรับผมอดขอบคุณวัดที่ทุกอาทิตย์มีตลาด ขายอาหารอย่างวัด “พุทธานุสรณ์” เมืองฟรีมอนต์ ผมไปตั้งแต่วัดเปิดทุกวันอาทิตย์ ชาวพุทธจะทำอาหารเป็นหม้อ มาถวายพระ เหตุผลที่ทำมาก เพื่อให้ผู้ไปวัดได้ทานอาหารร่วมกัน วัดใกล้บ้านผมวัดมงคลรัตนาราม จะมีตลาดขายอาหารทุกอาทิตย์ อาหารเยอะ เชิญครับรายได้คืออุดหนุนวัด วัดเจริญมีพระมีวัด เป็นคุณของผู้ศรัทธาในพุทธศาสนาไปฟังเทศน์ คุยธรรมะกับพระสงฆ์ วัดรุ่นใหม่จะมีหนังสือพิมพ์แจกฟรี อย่างหนังสือพิมพ์ “ไทยแอล.เอ.” วัดมีหนังสือไทยให้อ่าน (ขึ้นอยู่กับวัด) ใครมีหนังสือไทย “เบื่อ” นำไปถวายพระให้คนได้อ่านสาธุ เมื่อวาน วันเสาร์ ผมไปทำธุระ ถือโอกาสแวะวัดมงคลรัตนาราม ช่วยบ่าย 2 โมง ไม่เห็นคน ผมคุ้นเคยกับวัด เฃ้าโบสถ์ กราบพระพุทธ ทำบุญ สมเด็จพระสังฆราชวัดราชบพิธ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ สั่งสอนผม การไปวัด ทำบุญ ไม่เพียง บุญกุศล คือคุณความดี นอกนั้นเป็นวัฒนธรรมที่เป็นพื้นฐาน แต่เด็กโตและวัยชรา วัดคือประสบการณ์ประกอบด้วยศีลและธรรม ถ้าเราปฏิบัติยึดถือเป็นสิ่งถูกต้อง ดีงาม เป็นความจริงชีวิตย่อมสุโข