ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
10 สิงหาคม 2016 ตอนที่ 6

รถกว่าจะจอดหน้าทางเข้าประตูเช็คอินของโรงแรม ต้องวนเลี้ยวหลายครั้ง เป็นความจำเป็นของระบบถนน ต้องปรับปรุง เปลี่ยนทางวิ่งของรถ รถเคยวิ่งไปและกลับ สวนทางบนถนนสายเดียวกัน พอหยุดวันอาทิตย์ จันทร์กลับมาทำงาน ถนนเคยวิ่งเข้า ที่จอดรถเปลี่ยนทาง ต้องเลี้ยวหลายถนนกว่าจะเข้าจอดได้ ทางสี่แยกไฟแดงโดยความเป็นปกติ ถ้ามาหยุดไฟแดง มองรถสวนปลอดโปร่ง จะเลี้ยวขวาย่อมได้ แต่วันนี้ ป้ายข้างทางเขียนบอกไฟแดงห้ามเลี้ยวขวา แม้แต่ตรงเสาสี่แยกก็บอกห้าม ถนนหน้าบ้านปกติ จะไม่มีสต๊อป แต่วันคืนดีตื่นเช้าขับรถจากบ้าน บล็อกเคยพลุกพล่าน มีป้ายหยุดอยู่มุม รถเคยชินต่อการไม่หยุด ไม่มอง เลยไปโดยไม่สน พอเงยหน้ารถตำรวจเปิดไฟหลายดวง ยุคเงินรัฐฝืด ตำรวจต้องลดจำนวน แน่นอนตำรวจน้อยลง พวกอาชญากรก็ย่อมเพิ่มขึ้น ตำรวจต้องการหารายได้เพิ่ม และเข้มงวดหยุมหยิมขึ้น หาเงินจากประชาชน คุณและผมคือ กระโถนรองรับ อย่างซานฟรานซิสโก รายได้จากมิเตอร์ปีที่แล้ว 130 ล้านเหรียญ ระบบนี้ใช้ เพิ่มราคาจำนวนเงินจอดแพง และให้จอดน้อยเวลาลง ตำรวจให้ตั๋ว ขับขวักไขว่ รอจังหวะเดินกลับมาที่จอดรถ เกินเวลาไปไม่ถึง 5 นาที ตั๋วถูกสอดคว่ำหน้า ภายใต้ที่ปัดน้ำฝน หลายคนพอได้หงุดหงิด ฉุนสุด จับมาอ่าน ขยำขว้างลงที่พื้นถนน เกิดยามเคราะห์ร้าย ตำรวจเห็น ข้อความปิดตามถนนทั่วไป ห้ามทิ้งขยะไม่งั้นปรับหนักด้วย ซานฟรานซิสโกที่จอดคือทอง หลายคนมีธุระนิดเดียว วิ่งเข้าร้านส่งของ รอเซ็น จอดรถที่ขอบเหลือง พอออกมาตำรวจกำลังเขียนตั๋วสารพัดอ้างความจำเป็น แต่ย่อมไม่เออออตามกฎหมาย พยายามอ้อนวอน คำขาดของเจ้าหน้าที่ไปคุยที่ศาล เพื่อนเล่นกอล์ฟเคยถูกตั๋วโหดหลายร้อยเหรียญ ศาลนัดไปพบ พอถึงเวลาเพื่อนนำสมุดเช็ค ความคิดจะเสียน้อยลงถือเป็นความเมตตาของศาล แต่วันนั้นเจ้าหน้าที่แปะตั๋ว พอถึงเวลาตัดสิน เจ้าหน้าที่หายหน้า เพื่อนผมยิ้มโล่ง เมื่อโจทย์ไม่มา คดีย่อม ยกฟ้อง ผลประโยชน์ตกแก่จำเลย เหตุผลเมื่อโจทย์ จำเลย สบตาต่อกันย่อมมีคำพูดจากความรู้สึก

มากที่จะบอกติดข้างฝา เป็นที่ส่วนตัว รถไม่เกี่ยวกับธุรกิจ ห้ามจอด ถ้ายังดื้อด้าน ถูกรถลากมาล็อครถ และลากไป จะรับรู้ว่ามันทารุณความรู้สึกขนาดไหน หลายคนไม่รู้ต้นเหตุ โทร 911 รถดิฉันถูกขโมย ถามว่าจอดที่ไหน ดูซิว่าห้ามจอดเป็นที่ส่วนตัวหรือเปล่า

เรื่องจริง ขึ้นศาลมาสองเดือนเกิน เจ้าของรถที่ถูกลาก ฟ้องบริษัทลากรถ ที่จอดร้านพิซซ่าย่านธุรกิจ รถจะมั่วมาจอดนาน ทำมาหากินไม่สะดวก วันนั้นคุณผู้หญิงจะเรียกว่าลูกค้าน่าจะใช่ สั่งพิซซ่าระหว่างรอ เดินไปดูของที่ชอบพอ กลับมารับพิซซ่า พอเดินมาที่รถ รถถูกลากไปเรียบร้อย ขึ้นศาลผู้พิพากษา ดูเวลาที่ตั๋ว ยังอยู่ระหว่างรอพิซซ่า ผลปรากฏรถมั่ว ย่อมผิด เสียเงินค่าทำขวัญนิดหน่อย เพื่อเตือนสติ อย่าทำผิดกฎโดยเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว สังคมไทยบอกว่าเอาตำแหน่งโกงกินต้อนไปไทย เดินถนนเกือบถึงสีลม มีรถจักรยานจอดรถคนเช่าขับเที่ยว กรุงเทพฯ สวนลุม หรือ ตลาดคลองเตย แต่เมืองกรุงเทพฯ ถนนสำหรับจักรยานไม่เคยมี รถยนต์เป็นเจ้าถนน แม้แต่ข้ามถนนยังยาก คนจะเช่าจักรยาน เพื่อลดภาวะอากาศเป็นพิษ ก็ต้องคิดว่าปลอดภัยไหม เขาเคยบอกว่าถนนกรุงเทพฯ ถ้าหูตาไม่ไว จะพึ่งความถูกต้องอาจเจ็บตัวได้ ข่าวเมืองไทยมีเป็นประจำ เกี่ยวกับรถชนกัน คนเดินถนนถูกทำร้าย เนื้อเรื่องย่อมเกิดระหว่างผู้ต้องหากับคนถูกทำร้าย สาระผู้เสียหายจะไม่ค่อยได้รับความยุติธรรม เหตุผลเป็นประชาชนสามัญชน ขยันทำมาหากิน รายได้น้อย โอกาสรู้จักคนมีอำนาจทางตำแหน่ง เงิน และอิทธิพลทางลบ คดีเริ่มจะฮือฮา นานวันเงียบหาย ห่างช่วงนาน ถึงข่าวคนกระทำผิดจะถูกลงโทษ แต่โดยความชอบธรรม ไม่คุ้มกับการกระทำความผิด หลายคนพูดหยาบ “อ้าย...เอาเปรียบโดยใช้อิทธิพลนี่หว่า”

ครับเรามาอยู่อเมริกา มากสิ่งเราต้องเริ่มตาม อย่างเปิดธุรกิจ บิลล์ รายรับ รายจ่าย ต้องเก็บนานปี เช็คจ่ายเงินต้องเก็บ เพราะอาจถูกมั่ว จ่ายแล้วบอกว่าไม่จ่าย เหมือนกับจ้างช่างมาซ่อมบ้าน คนรับจ้างจะหน้าตาพวกเดียวกัน หรือที่เรียกว่า “ซี้” ควรพูดจาบนกระดาษ มีลายเซ็น พอถูกเบี้ยว ทำไม่ถูกต้อง สามารถเป็น “หลักฐานฟ้องร้องได้” ถ้าจะคิดว่าตัวโตกว่า อาจใช้กำลังตัดสิน เรียกว่าซวยซับซ้อน เพราะทำร้ายร่างกาย กฎหมายลงโทษหนัก อาจติดคุก เสียค่ารักษาพยาบาล หรือทั้งสองประเภท ซื้อของใช้ ของกิน เก็บบิลล์ เกิดสินค้าด้อยคุณภาพ สามารถคืน แลกเปลี่ยน

แม้แต่หญิงชายรักใคร่ ย้ายบ้านอยู่ด้วยกัน การดำเนินชีวิตเหมือนผัวเมีย ทุกสิ่งเอาสองหาร ถึงจะสารภาพ เอ้ารักสุด สาบาน แต่บอกว่าการจดทะเบียนคือกระดาษ ย่อมไร้ค่า พูดแล้วเอามือแตะหัวใจ สู้ความรู้สึกอันนี้ไม่ได้ ครับจะอย่างไรก็ไม่เกี่ยวกับผม แต่ถ้าเผลอเลอ ตั้งท้องมีลูก ตรวจดีเอ็นเอ แม่ถึงจะเหม็นหน้ากัน แต่ตรวจแล้วใช่ ก็ต้องจ่ายเงินค่าเลี้ยงดู เจ็บไหมล่ะ คนเคยพูดเพ้อเจ้อ ไม่บ่อยครั้งเหมือนไปเสี่ยโชค ถึงจะหมดก็ยังดีกว่ามีลูกกับคนหมดความรัก ซ้ำมากคนบอกว่าเกลียดชังด้วยซ้ำ ก่อนย้ายสำนัก มานอนด้วยกัน รัก คิดถึง จะหลับจะนอนหน้าหวานๆ ลอย สาบาน บ่อยครั้งเอามือไขว่คว้า จะกอดรัดให้ชื่นใจ บ๊ะนี่เป็นเพียงความคิดถึง พอถึงตอนแยกกัน ขนข้าวของออกจากบ้าน ปล่อยลูกให้อยู่ด้วย ครับคำสั่งของศาล ศาลพิจารณาคนไหนที่เหมาะจะอบรม รักใคร่ เลี้ยงดู นอกจากจะสอน ศาลจะมองพฤติกรรมของชีวิตเป็นปัจจัย ถ้าชีวิตถึงจะมีรายได้ สามารถดูแลลูกได้ แต่ยังชอบเที่ยวกลางคืน หาคู่มานอนหาความสุข ติดยา คงจะเลี้ยงดูลูกให้เป็นคนดียาก เพราะแบบอย่าง ลูกเติบโตจะก็อปปี้แบบพิมพ์เดียวกัน เมื่อแยกศาลสั่ง ต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูลูกจนอายุครบ 18 เหนื่อยไหมล่ะ เช้าจะตื่นขับรถเข้าป่าตะโกนลั่นนัยว่าลดภาวะกลุ้ม ตื่นแต่มืด รถติดไหนหงุดหงิดจะติดตัวเพราะต้องออกจากบ้าน จะพบหน้าลูกได้ก็เฉพาะวันอนุญาตเท่านั้น อดคิดอะไรคือเสรีภาพ หมดอิสระที่จะเจอะเจอ เพราะข้อหาไม่สามารถเป็นแบบอย่างของลูกได้ ยิ่งเคยตบตี เวลาโกรธ ใช้กำลังตัดสิน เข้าช่องความผิด จะให้อภัยโดยว่ากล่าวตักเตือน แล้วไม่ปรับ ให้เข็ดหลาบคงจะไม่พอ

โลกความจริง จะติดนิสัยทำร้าย ก้าวร้าว ติดเหล้า ติดยา ยิ่งสังคมคนบริหารบ้านเมืองจะจิ๊บๆ อย่างกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เติบโตทางตำแหน่งขึ้น อย่าง ส.ส. ถ้านิสัยประกอบสัมมาอาชีพ คดโกง สัญญาจะพัฒนามากแห่ง พอมีหน้าที่ ตำแหน่ง แล้วไม่ทำ หรือตำรวจที่ชอบรีดไถ ฮั๋วกับพวกพ้อง จะเรียกมาตักเตือน แม้แต่ช่วงคิดได้ เออชีวิตข้าควรหยุดสิ่งไม่ดีงาม หันมาประกอบสิ่งที่เป็นเมตตา และหนทางกุศล ถ้าอุปนิสัย รากแห่งความชั่วชอนไช มีรากฝอยเยอะแยะ ย่อมไม่สามารถละเว้นสิ่งของความชั่วร้ายได้ พระท่านบอกเสมอความชั่วร้าย คือรกเหง้าของความไม่ดี

เมื่อบุคคลเหล่านี้ ผิดจะลงโทษว่าผิด ปรับ หรือจำ ความเป็นคนที่มีความคิด เดินสู่ร่องแห่งความดีก็ยังไม่ครบ สิ่งที่ต้องทำเพื่อตัดรากเหง้าของความชั่วร้าย ก็โดยการเข้าอบรมสั่งสอนในสถานที่จัดขึ้นเป็นพิเศษ

พอรถจอด ลงจากรถ ยืนยืดเส้นสาย ถึงจะนั่งรถสบาย เหยียดเท้า แต่ถ้านั่นนานระบบ เข่า เส้น ทำงานไม่ครบองค์ ขัดยอก บ่อยครั้งตะคริวเข้าสิงสู่บ้าง ลากกระเป๋าที่เป็นสัมภาระตัวเอง ส่วนตัวผมมีสมบัติอะไรไม่มาก เสื้อ กางเกง ถุงเท้า ใช้ซ้ำบ่อย เดี๋ยวนี้โลกเปลี่ยน จะเดินทางโดยเครื่องบิน รถไฟระหว่างรัฐที่เรียก แอ็มแทร็ก หรือแม้แต่เรือโดยสาร อย่างขึ้นจากวอชิงตันสเตทไปอลาสก้า ค้างคืนในเรือ ขนสัมภาระเดินทางจะนำไปตามใจชอบเกินขนาด และน้ำหนัก ย่อมถูกเก็บเงินเพิ่ม ยิ่งเดี๋ยวนี้การเดินทางโดยเครื่องบิน ต้องขึ้นลงหลายสนามบิน กระเป๋าถูกถ่ายเท บริษัทเครื่องบิน บอกกล่าวทำงานหนัก เพิ่มความรับผิดชอบมากขึ้น ยิ่งความผิดพลาดเกิดขึ้น กระเป๋าไม่มาตามกำหนดเวลา หรือเคราะห์ร้ายกระเป๋าหาย ถูกเจ้าของกล่าวหา เพิ่มรายการ เงินจ่ายมากขึ้น ไม่สามารถต่อรองได้ ทางถูกต้องก็คิดค่าบริการเสียก่อน ลูกค้ามากรายบ่นเจ้าหน้าที่เพียงยิ้มเอามือประสานระหว่างเป้ากางเกง สบตา ยิ้ม เพียงรับฟัง ความสุภาพที่แสดงออก คนบ่น ต่อว่า ตีเป็นถ้อยคำ “รู้สึกได้รับความเห็นใจ”

ต่างลากกระเป๋าเข้าแถว หยุดพิงกระเป๋าไว้นอกแถว คิดกับตัวเสร็จเช็คห้องจะกลับมาเอา ซึ่งผิดกับคนจูงสุนัข แวะเข้าซื้อกาแฟ เอาเชือกล่ามสุนัขไว้ข้างนอก นั่งยองๆ ชันเข่า ลูบหัวลูบตัวสุนัข สาบานหลายคนกอดจูบ ครับการแสดงพฤติกรรมออก คนมองเห็นอดสาธุคล้อยตาม คงด้วยความรัก พูดกับสุนัขเดี๋ยวมานะ อย่าซน อย่าเห่า อย่าเอานิสัยตอนไม่อบรมมาใช้ แยกเขี้ยว คำราม เพราะโดยปกตินิสัยของคน จะปกปิดอารมณ์เกรี้ยวกราด อิจฉา เห็นแก่ตัวไว้ภายใน ไม่รู้ว่าเจ้า (สุนัข) รับรู้จริตกริยา หลบซ่อน เสแสร้งไวภายในไหม เจ้าจะเอาอะไรไหม ข้าจะไปซื้อกาแฟลาเต้ จะเอาบิสกิตจะแบ่งให้เจ้าด้วย ข้อแม้ต้องนอนราบ สงบ เจียมตัว คงไม่รู้หรอก ทั่วไปของกลุ่มชน เดินสวนทาง เดินทางทิศทางเดียว หยุดคุยหัวเราะ มีคนภายในครุกรุ่น โหดร้าย ปนเปภายใน

พอถึงคิวให้ชื่อ คุณผู้หญิงยิ้ม คำพูด ห้องเรียบร้อยคะ ที่ห้องจองไว้ มีวิวด้วยเห็นตัวเมือง ทางขวามือตึกมากชั้นของทรั้ม คงรู้จักทรั้มนะค่ะ เป็นคู่แข่งทางการเมืองของฮิลลารี่ เราจัดเตียง คลีน ห่างสองเตียง อุปกรณ์ครบ สะอาดโอ่โถง อ้อขอคาร์ดด้วยนะคะ เราไม่คิดค่าห้อง แต่รับไว้เผื่อท่านจะใช้บริการ เครื่องดื่มในตู้เย็น เราให้อาหารฟรี 25 เหรียญ ค่าเล่นอีก 250 เหรียญแบล็คแจ็ค เชิญค่ะ ชีวิตบ่อยครั้งได้รับการบริการที่นี่ เกือบทุกครั้งเสียเงินการพนัน ชีวิตจริงสนุกทุกข์ได้ลาภเสียลาภ