ความจริงหรือความคิด
ไพฑูรย์ สุขสิขารมย์
ความจริงหรือความคิด 2 มีนาคม 2562

จอดรถย่านการค้าไม่ใหญ่โตของเมืองที่อยู่อาศัย ครับเมืองเล็กๆ ในอเมริกา เหมือนกับหมู่บ้าน รอบๆ จะมีศูนย์กลางการค้าธุรกิจ ธุรกิจเล็กๆ จะมีธุรกิจครบวงจรของครอบครัวที่ต้องอาศัยปัจจัยดำเนินชีวิต จะเป็นร้านขายอาหารสดแล้วนำไปปรุง ร้านกาแฟ ร้านโดนัท และร้านประเภทเครื่องสำอาง ร้านหนังสือ แม้แต่ร้านประเภทนอน โดยเฉพาะยุคนี้ คนมีโทรศัพท์มือถือ ย่อมต้องมีร้านประเภทนี้รวมอยู่ด้วยทุกศูนย์กลางการค้าเล็กๆ และร้านส่งของอย่าง UPS

ผมจอดรถไกลจากร้าน หยิบกาแฟ งวดนี้นำมาจากบ้าน ผมใส่แก้วกระดาษธรรมดา แก้วที่ผมใช้ ใช้มาหลายครั้ง พอถึงบ้านก็ล้างแล้วคว่ำไว้ แก้วจะหมดประโยชน์ก็ต่อเมื่อแก้วเริ่มรั่ว กาแฟซึมตามรอยต่อ ครับใช้ได้หลายครั้งกว่าจะหมดคุณภาพแล้วนำไปหลอม การนำมาใช้ซ้ำซาก ประหยัดการผลิต และโดยความเป็นปกติ ลดการค้นหาเอาวัตถุธรรมชาติมาใช้ คงจะเข้าตามสูตร เริ่มประหยัดยิ่งรู้ เมื่อรู้ก็ยิ่งอยากพัฒนา ครับคนในโลก โดยเฉพาะคนที่พัฒนาสติปัญญา การมีชีวิตย่อมเต็มไปด้วยคุณค่าของชีวิต ยิ่งบ้านเราคนเอาเรื่องประชาธิปไตยมาอ้าง หลักประชาธิปไตยจะเกิดจากการพัฒนาความคิดก่อนเสมอ ไม่ถูกโฆษณาชวนเชื่อครอบงำ เมื่อพัฒนาความคิด เราย่อมเข้าใจ กฎ กติกา และหลักของประชาธิปไตย สิ่งที่เราเห็น ประชาธิปไตยแบบบ้านเรา ที่ไปใช้บริการแล้วได้รับการดูแล ให้สะดวกสบาย รวดเร็ว หลายคนให้เงินนัยว่าตอบแทน ระบบประชาธิปไตยแบบที่กล่าว เราถือว่าไม่ใช่ประชาธิปไตย ส่งเสริมให้คนคอรัปชั่น และสำคัญคนรับเงินจะกลายเป็นคนมีนิสัยหวังผลตอบแทน ครับความคิดดีไม่ดีเป็นคุณสมบัติของแต่ละ “ผู้”

กาแฟเพิ่งซื้อมาใหม่ 2 ปอนด์ จากคอสโก้ ราคา 10 เหรียญ ส่วนผสมสีแบบกลาง รสวนิลา ครับชีวิตช่วงนี้ เริ่มฝึกตัวเองให้มีชีวิตเรียบง่าย ลดพฤติกรรมอยากกินของที่ต้องซื้อ เสียเงิน เสียเวลา ยิ่งต้องเข้าแถวรอตามร้าน ถ้าแม่บ้านไม่เชิญชวนแบบบังคับ ก็ไม่อยากไป หยิบขนมปัง เข้าเตาอบ เป็นขนมปังแบบ “โรล” ชิ้นใหญ่ตัดบางๆ เข้าเตาอบ เปิดพออุ่น เอาเนยทาแล้วทาทับด้วยครีมชีส และตามด้วย “แยม” อบอีกนิดจนกรอบ พอใช้ได้ ตัดใส่กระป๋องพลาสติก เรื่องใส่ของร้อนในกล่องพลาสติก แม่บ้านจะบอกตลอดเวลา เธออ้าง “ระบบสุขภาพ จะย้ำเสมอ ของร้อนอย่าใส่ใน คอนเทนเนอร์พลาสติก เพราะสารพิษจากการหลอมกล่องอาจจะออกมา ปนเป อย่างน้อยกลิ่น ย่อมอันตรายต่อสุขภาพ ถ้าอาหารเย็นแล้วจะใส่ย่อมไม่มีปัญหา”

ครับ คนอย่างผม เมื่อฟัง บ่อยครั้งจะนิยมพิจารณา เออจริงแท้ คงจะเข้าหลักพุทธศาสนา ยิ่งมีความคิดจิตเป็นเมตตา ก็อยากทำบุญให้ทานแต่ต้องจิตสะอาดด้วย อดนึกถึงความถูกต้องของชีวิตคนไม่ได้ คนเราโชคดี เกิดจากพ่อแม่ และได้รับการดูแล รักใคร่ เอาใจใส่ จากไม่รู้อะไรจนถึงวัยรับรู้ และมองเห็นคำสอน คำเตือนและคุณค่าที่ความรักบริสุทธิ์ ของพ่อแม่มีแต่ลูก ค่อยพัฒนา คำสอนตกตะกอนในสิ่งดีงาม และถูกต้อง

ธรรมชาติของสิ่งทุกอย่าง ถ้าเรามองจะพัฒนาคุณค่าเสมอ เอาง่ายอากาศที่เราหายใจ ต้นไม้หายใจ เอาคาร์บอนไดออกไซด์ และหายใจออก ก๊าซออกซิเจน คนเราคายคาร์บอนไดออกไซด์ ดูดซึมออกซิเย่น ครับมองเห็นธรรมชาติ ต่างเกื้อกูล พุทธศาสนาเน้นเวลานั่งสมาธิ สิ่งที่ยึดหลักง่ายๆคือธรรมชาติที่ร่างกายหายใจเข้าออกตลอดเวลา เป็นตัวยึดสติไม่ต้องหาสิ่งนอกตัว เราต่างรู้ใช่ไหมขอรับ พระพุทธเจ้าของเรานำเอาหลักธรรมชาติ มาเป็นศาสนา คือ ตัวธรรมชาติ กฎของธรรมชาติ หน้าที่ของธรรมชาติ และผล ผลในหลักศาสนา อาจจะบอกได้ คือ ทุกข์ และสุข มองและศึกษาต่อไป ทุกข์และสุข คือสวรรค์ และนรก เรารับรู้ได้ตลอดเวลายังมีชีวิตอยู่

หยิบขนมปังกัด เสียงดัง ครับพอวัยของผมตอนนี้ มีฟันบางซี่ไม่เป็นของธรรมชาติ ฟันธรรมชาติกับฟันที่ทำขึ้นแตกต่างกันมากมาย ฟันธรรมชาติ เปราะหักยาก เพราะฟันธรรมชาติมีส่วนผสมของความเป็นธรรมชาติ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ คงทน ยืดหยุ่น คำว่ายืดหยุ่นคือน้ำและอากาศในฟัน (กระดูกฟัน) จะไม่แห้ง เหนียว คงทน

แต่ฟันปลอมทำขึ้น สภาพแข็งขาดความเกื้อกูลของอากาศ น้ำ ดิน แม้แต่ความร้อน เราเคี้ยวหรือแทะของแข็ง อย่างกระดูก แม้แต่เม็ดถั่ว ก็จงโปรดระมัดระวัง จะบิ่นหรือหักได้ ค่าทำฟันแพงเสมอ ตั้งแต่เด็กจนถึงวันนี้ หมดเงินกับฟันเยอะ ยิ่งตอนเด็ก เป็นเด็กบ้านนอก ถึงจะเข้ามาเรียนในกรุง แต่ความเข้าใจรับรู้ถึงคุณค่าของการดูแลฟัน ไม่เคยมี เคยคิดจะไปทำฟันในเมืองไทย เพราะถูกกว่าที่นี่ ข้อเสีย เวลาทำแล้ว เกิดผิดพลาด จะกลับไปหาหมอ คงยาก บางครั้งหมอฟันมีบ้างที่ไม่พัฒนา ผมเคยไปอุดฟัน ระหว่างซี่ตอนหลังสิ่งที่อุดหลุดและยังอยู่ระหว่างฟัน สิ่งที่อุดทำให้ฟันผมหัก ถ้าช่วงหลุดไปหาหมอได้ก็คงจะได้รับการดูแล อดที่จะวกมาถึงคำว่าประชาธิปไตย ค่าของความหมายของคนเข้าใจความหมาย “ย่อมหมายถึงความรับผิดชอบ บางส่วนที่กระทำด้วย” ไม่แน่ใจว่าเจ้าพวกแหกปาก สร้างความเดือดร้อน เข้าใจความเดือดร้อนประเภทนี้หรือเปล่า

ซิปกาแฟ ความร้อนหายไป แต่ความปกติในความชอบพอ ไม่เคยคิดทางลบ มองเห็นคนข้ามถนนหญิงและชาย อายุเกิน 40 ปีทั้งคู่ ท้วม จูงมือ โอบกอด พอมายืนริมถนนอีกฝั่ง ยื่นหน้าจูบกัน อดคิด ชีวิตคนมากมายในโลกเคยรักกัน สร้างครอบครัว มีลูกหลาน พอถึงวันหนึ่งเลิกรา ชีวิตจริงเมื่อเลิก มากคนคิดในทางบวก จะปล่อยชีวิตให้ขาดคนช่วยคิด ที่ปรึกษา สร้างระบบครอบครัวใหม่ “ทำไม” ต้องตัดขาดสิ่งที่ธรรมชาติบอกกล่าว การมีชีวิตด้วยกันจะสุข สบายเสียทุกอย่าง ไม่สามารถเป็นไปได้หรอกครับ มนุษย์เมื่อยังควบคุมอารมณ์และความรู้สึกไม่ได้ ก็ย่อมมีปัญหาเข้ามาบ้าง

แต่สูตรมีอยู่อย่าง สำหรับผมอย่าปล่อยให้ชีวิตไร้ค่า คุณค่าของชีวิตมีบวกและลบ หลายคนหาด้านบวกไม่เจอ แต่คนรักใหม่ มองเห็นสิ่งดีงาม ความสุขการพึ่งพาเกื้อกูล สร้างระบบที่ดีให้ครอบครัวมีความสุข ผมเคยแอบเห็นคนที่เลิกราแล้วพบคนใหม่ นั่งอ่านหนังสือ ยิ้ม ดูแลสุขภาพ หลักธรรมชาติบอกกล่าว จิตมีความหลัง และพึ่งพาไม่ว้าเหว่ สามารถหาความสุขที่ไม่อุปทาน กิจกรรมที่ทำร่วมเป็นเพียงหน้าที่ของมนุษย์