7:15 AM เช้าทุกวันจะตื่นเช้า เพื่อนวัยเกิน 80 ปี หลังจากผมพูดจบ มองหน้าผม นายตื่นมาทำไมเช้า เพราะวันนี้ผมย่าง 86 ปี หมดเวลาตื่นอาบน้ำ แต่งตัว ออกจากบ้านไปทำงาน ผมมองหน้าเพื่อน “ยิ้ม” พูดออกจากปากเป็นความเคยชิน

แต่โดยธรรมชาติของชีวิต การตื่นแต่เช้ามืด เป็นความชอบพอของผม ทุกคืนก่อน 8:00 PM ผมก็เริ่มเข้าห้องนอน อาบน้ำ เป็นความปกติของชีวิตทุกวันจะอาบน้ำ อย่างน้อย 2 ครั้ง เช้าตื่นมาจะอาบน้ำ การอาบน้ำตอนตื่นนอน นอกจากจะทำให้ร่างกายสะอาด สิ่งสำคัญอีกอย่างการอาบน้ำ ทำให้ความิด ร่างกาย และความพร้อมของการเริ่มวันใหม่ “เริ่ม”

วันนี้เป็นอาทิตย์ย่างเป็นอาทิตย์ที่ 2 ที่มาอยู่บ้านลูกสาว บ้านลูกสาวย้ายตัวเองออกจากบ้าน จากพ่อแม่ เพื่อมาเรียนหนังสือ ครับเป็นความจริงของชีวิต เด็กๆ มากมายช่วงเริ่มเรียนมัธยม โดยเฉพาะเด็กไทย อย่างตัวผม ย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ อาศัยวัดราชบพิธ อยู่กับสมเด็จพระสังฆราช สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์

สมเด็จพระสังฆราช เกิดอยุธยาบ้านติดกับผม ท่านสร้างโรงเรียนประถม ที่อยุธยาติดกับบ้าน ทุกปีอย่างน้อยช่วงปลายปี ท่านจะมาให้รางวัลเด็กเรียนได้ที่หนึ่ง ป.1 - ป.4 ผมจะได้รางวัลเรียนดีของโรงเรียน ได้รางวัลจากสังฆราชทุกปี

จากภูมิปัญญาของลูกหลาน เรียนได้ดี ย่อมได้รับยีนส์ (พันธุกรรม) จากพ่อแม่ ยีนส์ไม่เพียงพัฒนาการเรียน พฤติกรรมได้รับต่อจากพ่อแม่ รวมทั้งอุปนิสัย ความคิดด้วย

คงเหมือนลูกสาว ลูกชายของผมกับภรรยา เราเชื่อการปลูกฝัง ความคิดให้กับลูกเยาว์วัยคือการเล่าเรียน

ตอนลูกเล็กๆ ผมกับแม่บ้าน เปิดร้านอาหารไทย ลูกสาวยังเล็ก จะพามาร้านทุกวัน ไม่นานพอ 3-4 ปี ก็เริ่มส่งเข้าเรียนอนุบาลเอกชน เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่น โรงเรียนชื่อ นอมูระ (Normura) ส่วนตัวการศึกษาโดยเฉพาะช่วงปี 1969 เรียน ปริญญาโทที่ Eastern Oregon College เรียนเกี่ยวกับพฤติกรรมการเจริญเติบโตของเด็ก ถ้าช่วงการเติบโต เราปลูกฝัง “สิ่งดีงาม” คือการสอนการเรียนรู้ ลูกจะซึมซับ ความดีงามไว้กับตัว

ผมขอออกนอกเรื่อง พูดเกี่ยวกับลูกสองคน “เหตุผล” น่าจะแชร์ความรู้ให้กับเพื่อนๆ ได้บ้าง

ลูกสาวกับลูกชายอายุต่างกันประมาณ 8 ปี ลูกสาวคนโต ลูกทั้งสองผมกับแม่บ้านใช้เงินหาได้อย่างประหยัด ส่งลูกทั้งสองเรียนเอกชนมีชื่อ เหตุผลโรงเรียนเอกชน เด็กในชั้นน้อย คนเอาใจใส่ และความสามารถของเด็ก “ใกล้เคียง” ครูเอาใจใส่

ขณะที่ผมเขียน มาอยู่บ้านลูกสาว แพทย์หญิงสุภัคร สุขกสิกร จบแพทย์จากมหาวิทยาลัย “แคมบริดจ์” ประเทศอังกฤษ แต่งงานกับหมอเรียนด้วยกัน

ลูกสาวมีลูกชาย 3 คน คนโตอายุ 16 ปี กำลังจะไปเรียนมหาวิทยาลัย คนกลางอายุ 15 แล่นเรือใบเก่ง อีกไม่นานจะไปแข่งขันโล้เรือใบใน Great Lake ทะเลสาบมิชิแกน คนเล็กเล่นอเมริกันฟุตบอล คนโตเล่นซ็อกเกอร์

ผิดกับผมไม่เคยเล่นกีฬา แต่เป็นนักเชียร์ ช่วงเรียนมัธยมหน้าวิ่งแข่งขัน หรือซ็อกเกอร์ของโรงเรียน จะเป็นผู้ไปดูสม่ำเสมอ

ผมหยุด หยิบครัวซอง เริ่มเย็นกัดเคี้ยว ชอบครัวซอง จะทานทุกเช้า ไม่เกินตัว กาแฟแก้ว ก่อนโน้นทุกเช้าชอบทานไข่ Scramble เบค่อน 4-5 ชิ้น กาแฟร้อนๆ ไม่เติมครีมและน้ำตาลแก้ว

เคยมีเพื่อนไม่เจอกันนาน เจอกันช่วงเดือนมีนาคม เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ที่ประเทศสแกนดิเนเวีย

ชีวิตผมอยากออกนอกเรื่อง ชีวิตชอบเรียนกับการเดินทาง พอวันนี้ การเดินทางท่องเที่ยวที่ชอบ คือเดินทาง ทางเรือ การท่องเที่ยวทางเรือ เคยไป 4 ครั้งด้วยกัน ครั้งแรกไปอลาสก้า ออกจากซานฟรานซิสโก แวะที่เกาะซานฮวน ดูฝูงปลาวาฬ และหลายวันต่อมาไปทะเลภายในที่เมืองซีแอตเติ้ล แต่โชคร้ายเรือท่องเที่ยวเข้าไม่ได้ มีก้อนน้ำแข็งใหญ่ที่เรียกว่า ไอซ์เบิร์ก (Iceberg) การท่องเที่ยวทางเรือ หลายครั้ง แตกต่างที่แม้แต่ไปฮ่องกง มาเก๊า และสิงคโปร์ อีก 2-3 ครั้งไปฮาวาย และญี่ปุ่น ไปสแกนดิเนเวีย เคยเดินทางจากฝรั่งเศสด้วยเรือ ไปอังกฤษ บนมหาสมุทร แอตแลนติส คราวนั้นเรือวิ่งในมหาสมุทรออกจากฝรั่งเศส ไปที่เกาะอังกฤษ ผมเดินขึ้นที่อังกฤษ นั่งรถไฟไปลอนดอน ปีนั้น 1973 หาโรงแรมถูกๆ ในลอนดอนไม่มี กลับมายังสถานีรถไฟ นั่งหลับในรถไฟ ไปรุ่งเช้าที่สก๊อตแลนด์ ครับการท่องเที่ยวตอนนั้น ซื้อตั๋วการท่องเที่ยว นั่งรถไฟระหว่างประเทศนั่งรถเมล์ นั่งเรือไปฟินแลนด์ ใช้ตั๋วใบเดียวกัน

อดที่จะแบ่งประสบการณ์ ชีวิตทุกคนสามารถพัฒนาการเรียนรู้ จากตัวเองได้เสมอการเรียนรู้ ที่สำคัญคือ การท่องเที่ยวเป็นประสบการณ์ตรง อาจจะแตกต่างจากการเล่าเรียน ผมเรียนปริญญาโทเริ่มปี 1969 โรงเรียน Eastern College อยู่ทางตะวันออกเหนือของรัฐ ออริกอน โรงเรียนผมอยู่ทางตะวันออกเหนือ วิทยาลัย สร้างบนเนินเขารอบๆ วิทยาลัย มีป่าไม้

ผมหยุดเขียนซิบกาแฟ เริ่มเย็นปกติกาแฟยังร้อน ดีกว่าเย็น แต่สำหรับผม ชีวิตชอบท่องเที่ยว เรียน สัมผัสประสบการณ์ กาแฟจะร้อนหรือเย็น ย่อมให้ความรับรู้ความพอใจ หยุดเขียนมองผ่านกระจก ห้องนี้อยู่ชั้น 2 เนินเขา ห้องติดกับบ่อน้ำ กลม ใหญ่ ตรงกลางมีบัว หลังๆ รอบๆ เป็นสนามหญ้า กว้างเรียบ ล้อมรอบด้วยพรรณไม้เป็นเนินเขารอบบ้าน เช้าและเย็นจะมีกลาง พ่อแม่ ลูก เดิน เล็มหญ้า ไม่น้อยนัก มีฝูงไก่ เตอร์กี และกระรอกวิ่งตลอดเวลา

ครับมนุษย์ ถ้ามีจิตใจ ไม่ทำร้ายสัตว์ สัตว์จะมีพฤติกรรมไม่กลัว เดินเล็มหญ้า

หลังบ้านลูกสาวธรรมชาติป่าไม้ สวยงามเขียว ร่มเย็น นก กระรอก กวาง ตลอดเวลา เกสรต้นไม้ หลายต้น จะปลิวออกจากดอก ลอยตามลม รอบบ้าน ตลอดเวลา

เรื่องอนุรักษ์ธรรมชาติ ช่วงเป็นเด็กเคยไปเรือข้าวกับแม่ คำว่าเรือข้าว คือเรือใหญ่ บรรจุข้าวสารได้เป็นร้อยๆกระสอบ ช่วงผมเป็นเด็กเคยมีครั้งหนึ่ง เรือข้าวเกินวัน มีเรือเมล์ลาก แม่นำเรือข้าวสารเป็นร้อยกระสอบ มาจอดคลองเทเวศน์ ขายจนหมด คราวไหนมีร้านค้าข้าวสารมาซื้อจำนวนมากไปขายก็กลับบ้านที่อยุธยาได้เร็ว

การทำมาหากินทางค้าข้าวพอถึงรุ่นผมทุกคนหมดความสนใจ อย่างผมเรียนครูบางแสน จบมาเรียนที่ออริกอน จบครูไม่เคยสอนหลานๆ อีกคน เมื่อ 4 ปี ย้ายมาเป็นสารวัตรตำรวจที่สถานีใกล้บ้าน (หลานตอนนี้ยศพันตำรวจเอก)

ซิบกาแฟมองลอดหน้าต่าง กระรอกปีนต้นไม้ เดินปลายกิ่งกัดผลไม้เริ่มสุก ครับชีวิตจะคนหรือสัตว์ อาหารตามต้นไม้ นำความสุขใจมาให้